دلاورمردی‌های شهدای قدس نیروی پدافند هوایی ارتش
صدای ایران؛امیر سرتیپ دوم ابوترابی،معاون روابط‌عمومی و رسانه ارتش: روحیه حماسی و پرافتخار خانواده شهدای پدافند ارتش پس از حمله هوایی ۵ آبان‌ماه ۱۴۰۳ رژیم‌صهیونیستی به خاک ایران، توجه بسیاری را به‌خود جلب کرده است.
در این نبرد، ارتش جمهوری اسلامی ایران برای نخستین‌بار در تجاوز آشکار رژیم‌صهیونیستی، ۴ شهید تقدیم ایران و اسلام کرد. این واقعه اهمیت تعزیت و بزرگداشت این شهدا را دوچندان کرد و نام شهدای این حمله، حمزه جها‌ندیده، سجاد منصوری، مهدی نقوی و محمدمهدی شاهرخی‌فر را ماندگار ساخت.
همسران و فرزندان این افسران و درجه‌داران ارتش در مراسم تشییع شهدا و دیدار با رهبر معظم انقلاب، دل خالی از عجز و دلهره نشان دادند و به شهدای خود افتخار کردند. چنین صلابتی در عین عشق و احترام به جایگاه پدر، صبر واستقامت خانواده شهدا در حمایت از میهن را به تصویر می‌کشد.
این روحیه قوی و استوار از کجا می‌آید؟ چگونه در شرایطی که عواطف انسانی در سوگ عزیز از دست رفته به اوج می‌رسد، استیصال جای خودش را به افتخار و شجاعت می‌دهد؟ پاسخ به این پرسش‌ها در تاریخ و فرهنگ مردم ایران نهفته است. این فرهنگ ایستادگی و سروقامتی ریشه در ارزش‌های ملی و دینی ایران دارد؛ ملتی که شهادت را به‌عنوان یک مقام عالی در فرهنگ می‌شناسد.
در روز‌های اخیر، حمله‌ای از سوی رژیم صهیونیستی به مواضعی از ایران، شهادت ۴ نفر از کادر کنترل پدافند هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران را به همراه داشت. این واقعه نشان‌دهنده تلاش مستمر دشمن برای تهدید امنیت ملی ایران است، اما در عین حال، قهرمانی و فداکاری این عزیزان یادآور روحیه‌ای است که در میان نظامیان و خانواده‌های شهدا وجود دارد. این جانفشانی‌ها در برهه‌های مختلف جنگ تحمیلی ۸ ساله، پاسداری از مرز‌ها و دفاع از حرم اهل‌بیت (ع) در مرز‌های دور خودنمایی کرده و ثابت‌کننده رشادت‌های ارتشی‌ها و پایداری خانواده آنها در این حوادث جانسوز بوده است. آنها با ایمان و اعتقاد به آرمان‌های خود، جان خود را در راه حفظ امنیت کشور فدا کردند.
خانواده‌های شهیدان به‌ویژه دختران و پسران آنها به‌خوبی می‌دانند که خون پدران‌شان برای دفاع از وطن و ارزش‌های انسانی ریخته شده است. این طریق جهادگری، آگاهی، مسئولیت و حس افتخار را در دل خانواده شهدا و عموم جامعه زنده می‌کند. آنها به‌عنوان نمایندگان یک نسل، با قاطعیت و افتخار راه پدران خود را ادامه می‌دهند و در این مسیر، مرگ و شهادت را نه به‌عنوان پایان، بلکه به‌عنوان نقطه عطفی در تاریخ زندگی خود می‌بینند.
این روحیه مقاومت به وضوح در سخنان دختر بچه شهید نیز دیده می‌شود که با افتخار از پدرش یاد می‌کند. او نماینده نسل جدیدی است که با وجود غم‌ها و مصائب، به جای تسلیم‌شدن، مقاوم‌تر از قبل ایستاده است. این روحیه در شرایط تهدید علیه ایران، به‌ویژه در برابر رجزخوانی‌های رژیم صهیونیستی، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
این مشی فرهنگی در سراسر محور مقاومت نیز گسترده شده است. مردم غزه طی بیش از یک‌سال جنگ رژیم صهیونیستی، شاهد از دست دادن نزدیک‌ترین اعضای خانواده‌هایشان بوده‌اند و به‌جای ترس و تضرع به شهدای خود افتخار و حماسه‌خوانی می‌کنند. این اقدام نه‌تن‌ها نشان‌دهنده شجاعت آنهاست، بلکه بیان‌کننده زنده بودن مقاومت در منطقه است. رژیم صهیونیستی به‌زعم خود با نبرد در غزه و لبنان، مقاومت را زمینگیر کرده ولی هر شهید، نمادی از مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم است.
این نوع احساس و روحیه نه‌تن‌ها مختص خانواده‌های شهداست، بلکه در میان تمام ملت ایران و دیگر ملت‌های مقاوم منطقه نیز وجود دارد. مردم در سراسر محور مقاومت با روحیه افتخار به زندگی ادامه می‌دهند و حق را بر باطل پیروز می‌دانند.