رونمایی از گزینه‌های سرمربیگری تیم ملی امید

فدراسیون فوتبال می‌خواهد در حد یک قهرمان خودش را نشان دهد. علی کفاشیان زیر بار انتقادها و فشارها برای نتایج اسفبار فوتبال پایه حالا به‌ فکر برون‌رفت است. این برون‌رفت با یک فرار رو به جلو، میسر می‌شد و آن راه ندادن دوربین‌ها بود تا کفاشیان اذهان را منحرف کند.

فوتبال اوضاع مناسبی ندارد و کفاشیان برای اینکه بماند، مجبور شد خودش را در معرض یک مرگ تدریجی قرار دهد. کفاشیان حالا برای قهرمان شدن قرار است هر کاری بکند. علاوه‌بر ماجرای حق پخش، علی کفاشیان برای ماندن می‌خواهد مربیان تیم‌های پایه را قربانی کند. مصطفی قنبرپور، سرمربی تیم ملی نوجوانان، اولین قربانی رسمی بود. هرچند قبل از اخراج وی، شایعه اخراج وینگادا هم شنیده شده بود و حالا همه می‌گویند که کار او در تیم ملی امید هم تمام است. بعد هم حتما نوبت علی دوستی‌مهر، سرمربی تیم ملی جوانان است که عملکرد بدتری نسبت به مصطفی قنبرپور داشت. در هر حال علی کفاشیان برای وینگادا جانشینانی در نظر گرفته است و درنهایت به سه گزینه رسیده است که می‌تواند افشای نام‌هایشان جالب هم باشد.

 

اولین گزینه‌ای که مطرح شد، حمید استیلی بود؛ دوست نزدیک حبیب کاشانی و البته کسی که به‌شدت حبیب کاشانی روی آن تاکید دارد. مدیر تیم ملی امید از همان روزهای اول حضورش در فدراسیون فوتبال، روی رفتن وینگادا و حضور استیلی تاکید کرده و به کفاشیان هم گفته بود که حمید استیلی می‌تواند به درد تیم ملی امید بخورد منتها علی کفاشیان به کاشانی گفته که کارنامه حمید استیلی در تیم‌هایی که سرمربی آنها بوده زیاد خوب نبوده و به همین دلیل ممکن است کارشناسان و رسانه‌ها نسبت به این ماجرا رضایت نداشته باشند. استیلی کارش را در پرسپولیس و در زمان سرمربیگری افشین قطبی شروع کرد و بعد سرمربی تیم‌هایی مثل استیل‌آذین، شاهین بوشهر، پرسپولیس و راه‌آهن شد اما کارنامه قابل اتکایی در آن تیم‌ها نداشت و به همین دلیل حتی اگر حبیب کاشانی هم روی حضور او اصرار کند، او زیاد شانسی برای سرمربیگری تیم ملی امید ندارد. اما در فوتبال ایران هیچ‌چیز قابل پیش‌بینی نیست و شاید استیلی با همان حمایت‌های کاشانی سرمربی تیم ملی امید شود. البته حمید استیلی هم شناخت زیادی از بازیکنان تیم ملی امید ندارد.

کرانچار، سرمربی سابق تیم سپاهان، که نامش مرتب برای تیم ملی (در روزهای بلاتکلیفی کی‌روش در تیم ملی ایران) مطرح می‌شد و بعدها گزینه سرمربیگری پرسپولیس هم شده بود، هم نامی است که مرتب از راهروهای فدراسیون فوتبال شنیده می‌شود. روی کرانچار، آیت‌اللهی حسابی نظر دارد و در حال رایزنی برای حضور وی است. در هر حال چون کرانچار یک سرمربی خارجی است ممکن است برای تیم ملی امید شانس داشته باشد، اما به دلیل اینکه همیشه در تقابل با کی‌روش قرار داشته و علیه وی مصاحبه کرده است، شانس وی برای سرمربی شدن در تیم ملی امید کمتر است. ضمن اینکه کرانچار شناخت زیادی از بازیکنان تیم ملی امید ندارد و همین باعث می‌شود تا شانس او کمتر و کمتر هم بشود اما در هر حال کرانچار با سابقه حضور خوب در سپاهان و قهرمانی‌هایی که با این تیم به دست آورده گزینه خوبی برای سرمربیگری تیم ملی امید است. اما باید دید درنهایت فدراسیون فوتبال چه تصمیمی در قبال زلاتکو کرانچار خواهد گرفت، زلاتکویی که البته گفته می‌شود در نیم‌فصل شاید سرمربی پرسپولیس به‌هم‌ریخته حمید درخشان هم بشود.

اکبر محمدی، سرمربی سابق تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان هم یکی از گزینه‌هاست که کفاشیان به یکی، دو نفر از اعضای کمیته فنی گفته است که نظر مساعدی روی او دارد. محمدی پس از ناکامی‌اش با تیم ملی جوانان (که بازیکنان تیم ملی امید کنونی را تشکیل می‌دهند) با فشارهای رسانه‌ای زیادی روبه‌رو شد و همین عامل باعث شد که حتی شانس دستیاری وی در تیم ملی بزرگسالان هم از وی گرفته شود. محمدی گزینه مناسبی برای دستیاری کی‌روش و حتی حضور در تیم ملی امید در کنار وینگادا بود اما کفاشیان از ترس رسانه‌ها، محمدی را در تیم‌های ملی مشغول به کار نکرد. در هر حال می‌شود گفت که هیچ مربی‌ای مثل اکبر محمدی روی بازیکنان تیم ملی امید شناخت ندارد. محمدی دو سال با این بازیکنان زندگی کرده و خصوصیات و خلقیات بازیکنان تیم ملی امید را به خوبی می‌داند و البته با این بازیکنان در تیم ملی جوانان، نتایج نسبتا خوبی در بازی‌های دوستانه و رسمی گرفته است. محمدی پس از باخت‌های پی‌درپی تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان به یک چهره تبدیل شد که همه رسانه‌ها برای گرفتن نظرات کارشناسی سراغش می‌رفتند و او هم نظرات جالبی درباره وضعیت فوتبال پایه داشت. شناخت او از بازیکنان و جو تیم شانس او را بیشتر هم می‌کند و اتفاقا نظر مساعدی روی او در کمیته فنی فدراسیون فوتبال وجود دارد. شاید بزرگ‌ترین مخالف حضور او محمدهادی آیت‌اللهی، نایب‌رئیس اول فدراسیون باشد که رئیس کمیته فنی و توسعه است اما با توجه به ناکامی‌های سریالی که پیش آمده است، کفاشیان نظر خودش را اعمال می‌کند و نظر آیت‌اللهی نمی‌تواند تعیین‌کننده باشد.