کفاشیان: راه برکناری‌ام را تنها خودم می‌دانم

باز برکناری کفاشیان و ماجراهای تغییرات در فدراسیون فوتبال. بعد از ناکامی در تیم‌های پایه منتقدان کفاشیان گروهی دوباره عزم بر استیضاح یا برکناری او کرده‌اند. آیا این‌بار به مقصود خود می‌رسند؟

كفاشيان در گفت‌وگو با همشهري به ابهامات موجود پاسخ مي‌دهد.

براي خودم هم جالب است، اينكه در اين 7سال، هميشه مي‌گفتند كه كفاشيان بركنار مي‌شود و يا استعفا مي‌دهد. بله! اين براي نخستين بار نيست كه چنين مسئله‌اي مطرح مي‌شود. من با اين مسئله خيلي مشكل ندارم. مي‌روم، اما معتقدم بايد كسي كه مي‌آيد نقشه راه توسعه فوتبال را ارائه كند. بركناري من باعث توسعه فوتبال نمي‌شود.

فوتبال 2رو دارد؛ شكست و پيروزي. ناكامي هم روي بد فوتبال است كه در فوتبال امري بديهي است. من ژاپن را مثال مي‌زنم، امسال در رده‌هاي پايه، ژاپن مثل ما نتوانست كاري را از پيش ببرد. يعني ژاپن هم برنامه نداشته يا اينكه سرمايه‌گذاري نكرده است. ما براي تيم‌هاي پايه كارهاي زيادي را كرده‌ايم، برنامه‌ريزي و سرمايه‌گذاري مناسبي داشتيم. بايد دلايل ناكامي را به جاي گفت‌وگوهاي احساسي و رسانه‌اي، در كار كارشناسي بررسي كرد. بايد به مجمع فرصت داد كه اين مسئله را مورد بررسي قرار دهد و نتيجه آن را اعلام كند. ضمن اينكه من معتقد هستم كه نتيجه صرفا به‌عنوان معيار اصلي بررسي مديريت يك مجموعه نبايد مورد توجه باشد. اين نتايج شامل، نتيجه بد و خوب مي‌شود. مهم‌ترين محور نقد مديران، داشتن برنامه و نقشه راه است.

اگر اين فرضيه درست باشد، پس مدل انتخابات در مجامع عمومي نيز بايد منسوخ باشد. به هر حال مجمع فدراسيون، مجموعه‌اي از خرد جمعي، عقل و درايت گروهي از نخبگان و اهالي فوتبال است. تجربه مجمع فدراسيون فوتبال نشان داده است كه هيچگاه رايي فرمايشي نداده است. تجربه انتخابات گذشته نشان داد كه اين مجمع اتفاقا حواسش است كه چه مي‌كند. تنها مجمع است كه مي‌تواند بگويد من ضعيف بوده‌ام و يا اينكه خوب عمل كرده‌ام.

در مجمع گذشته با اينكه وزير وقت ورزش سعي مي‌كرد كه مجمع را به نفع نامزد مورد نظر خودش بسيج كند اما اعضاي مجمع برخلاف اين رويه عمل كردند. اما بركناري من راه و روش خودش را دارد. نقشه راه بركناري‌ام را تنها خودم مي‌دانم. اتفاقا حاضرم راه بركناري خودم را بگويم. من دلداده مديريت فوتبال نيستم و حاضرم براي رفتن خودم همكاري كنم، راهش را به آنهايي كه مي‌خواهند من بروم، مي‌گويم. اما اين رسم خوبي نيست كه تهمت و تهديد كنند. يك خاطره از آقاي سعيد لو بگويم. مي‌گفت كه وقتي رئيس ورزش شدم، همه گفتند كه نخستين كاري كه بايد انجام دهي، بركناري كفاشيان است. گفتيم خوب، چه‌كسي را جايش بگذاريم، ديديم دعوا شده و اختلاف بر سر جانشيني كفاشيان بالا گرفت. بعد به اين نتيجه رسيديم كه كفاشيان بماند خوب است، حداقل اين دعواها نيست.

برخي از تغييرات در اختيار مجمع است. برخي نيز بر عهده هيأت رئيسه و من است. در ابتدا بگويم كه نبايد كار ظاهري تسكين بخش، كنيم. نكته دوم كفاشيان براي حفظ و ماندن خودش، هيچ‌كس را قرباني نمي‌كند. همين آقاي علي دوستي يك‌بار ناكام شد اما من به او وقت دادم، حالا هم دوباره اين اتفاق رخ داده است.

اينها گمانه زني است؛بايد پيشنهادهاي ما حساب شده و براي كمك به فوتبال باشد. برخي هستند كه ممكن است درخواست‌هايي داشته باشند و وقتي آنها انجام نشده باشد، در رسانه‌ها و يا در خفا كارهايي مي‌كنند كه بيشتر يك جور ناجوانمردي به‌حساب مي‌آيد. به‌طور مثال برخي در هيأت رئيسه شايد درخواستي داشته باشند و ما به دلايلي پاسخ مثبتي به آنها نداده باشيم و... بماند، خيلي نمي‌خواهم در اين مورد صحبت كنم. اما بايد ديندار باشيم، بايد براي منافع فوتبال تصميم بگيريم، نه منافع شخصي.

اتفاقا گلايه من هم همين است. بعد از مجمع مصوبه امضا‌شده هيأت رئيسه در اين مورد وجود دارد. شايد دوستان يادشان رفته است. سؤال كردن كار بدي نيست اما به‌نظرم قبل از رسانه‌اي شدن اين نامه محرمانه بايد در جلسه هيأت رئيسه موضوع مطرح مي‌شد، سؤال مي‌كردند نه اينكه نامه از رسانه‌ها سر در بياورد.

كسي را معرفي نكردند. آقاي نبي فعلا هستند، من از ايشان راضي هستم، فردي مسلط است و در فدراسيون مؤثر بوده‌اند.

دستور جلسه مجمع بعدي مشخص است؛ بودجه سالانه، اصلاحات اساسنامه‌اي. براي استيضاح يا بركناري بايد درخواست مجمع فوق‌العاده بدهند. در اين مجمع نمي‌توانند اين كار را كنند.