بیماری لوسمی چیست؟

به گزارش صدای ایران، سرطان خون (لوسمی) معمولاً گلبول های سفید خون را درگیر می کند. گلبول های سفید خون مبارزان قوی عفونت هستند این سلول ها به طور طبیعی در بدن رشد کرده و تقسیم می شود ، زیرا بدن به آنها احتیاج دارد اما در افراد مبتلا به سرطان خون ، مغز استخوان مقدار زیادی گلبول سفید غیرطبیعی تولید می کند که عملکرد صحیحی ندارند.

درمان سرطان خون می تواند پیچیده باشد که بستگی به نوع سرطان خون و سایر عوامل دارد اما استراتژی ها و منابع وجود دارد که می تواند به موفقیت درمان کمک کند.

علائم سرطان خون (لوسمی)

علائم سرطان خون بسته به نوع سرطان خون متفاوت است. علائم و نشانه های شایع سرطان خون عبارتند از:

تب یا لرز

خستگی مداوم ، ضعف

عفونت های مکرر یا شدید

کاهش وزن ناگهانی

تورم غدد لنفاوی ، بزرگ شدن کبد یا طحال

خونریزی و کبودی پوست

خونریزی مکرر از بینی

لکه های کوچک قرمز در پوست (پتشی)

تعریق زیاد به خصوص در شب

استخوان درد



به گفته پزشکان،اگر علائم و نشانه های مداومی دارید که شما را نگران می کند به پزشک مراجعه کنید.

 علایم اولیه لوسمی ممکن است شبیه علائم آنفولانزا و سایر بیماری های شایع باشد

علائم سرطان خون غالباً مبهم بوده و خاص نیستند. ممکن است علائم اولیه لوسمی نادیده گرفته شود زیرا ممکن است شبیه علائم آنفولانزا و سایر بیماری های شایع باشد به گونه ایی که گاهی اوقات سرطان خون در طی آزمایش خون برای برخی از بیماری های دیگر کشف می شود.

علل سرطان خون

علت دقیق سرطان خون هنوز مشخص نیست به نظر می رسد ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی نفش دارد.

چگونگی تشکیل لوسمی

به طور کلی ، تصور می شود که سرطان خون هنگامی رخ می دهد که برخی از سلول های خونی تغییراتی (جهش) در ماده ژنتیکی یا DNA خود پیدا کنند. DNA سلول حاوی دستورالعمل هایی است که به سلول می گوید چه کاری باید انجام دهد. به طور معمول ، DNA به سلول می گوید که با سرعت تعیین شده رشد کند و در یک زمان مشخص بمیرد. در سرطان خون ، جهش ها به سلول های خونی می گویند که رشد و تقسیم را ادامه دهند وقتی این اتفاق می افتد ، تولید سلول های خونی از کنترل خارج می شود. با گذشت زمان ، این سلول های غیر طبیعی می توانند سلول های خونی سالم را از مغز استخوان حذف کنند و منجر به کاهش تعداد گلبول های سفید خون ، گلبول های قرمز خون و پلاکت ها شوند که باعث ایجاد علائم و نشانه های سرطان خون می شود.

لوسمی چگونه طبقه بندی می شود؟

پزشکان سرطان خون را بر اساس سرعت پیشرفت و نوع سلولهای درگیر طبقه بندی می کنند.

اولین نوع طبقه بندی براساس سرعت پیشرفت سرطان خون است:

سرطان خون حاد به درمان تهاجمی و به موقع نیاز دارد

سرطان خون حاد: در سرطان خون حاد ، سلولهای غیر طبیعی خون، سلولهای خونی نابالغ (بلاست) هستند. آنها نمی توانند عملکردهای طبیعی خود را انجام دهند و به سرعت تکثیر می شوند ، بنابراین بیماری به سرعت بدتر می شود. سرطان خون حاد به درمان تهاجمی و به موقع نیاز دارد.

سرطان خون مزمن سلولهای خون بالغ تری را درگیر می کند

سرطان خون مزمن: انواع مختلفی از لوسمی های مزمن وجود دارد که برخی از آنها سلولهای زیادی تولید کرده و برخی دیگر سلولهای زیادی تولید نمی کنند. سرطان خون مزمن سلولهای خون بالغ تری را درگیر می کند. این سلولهای خونی با سرعت کمتری تکثیر یا جمع می شوند و می توانند برای مدتی عملکرد طبیعی داشته باشند. برخی از انواع سرطان خون مزمن در ابتدا علائم اولیه ای ندارند و می توانند تا سالها مورد توجه و تشخیص قرار نگیرند.

نوع دوم طبقه بندی براساس نوع گلبول های سفید خون است:

سرطان خون لنفوسیتی: این نوع سرطان خون سلول های لنفاوی (لنفوسیت ها) را که بافت لنفاوی را تشکیل می دهند ، تحت تأثیر قرار می دهد. بافت لنفاوی سیستم ایمنی بدن را تشکیل می دهد.

سرطان خون میلوئیدی: این نوع سرطان خون سلول های میلوئید را تحت تأثیر قرار می دهد. سلول های میلوئیدی باعث به وجود آمدن گلبول های قرمز ، گلبول های سفید خون و سلول های تولید کننده پلاکت می شوند.

انواع عمده سرطان خون

سرطان خون لنفوسیتی حاد (ALL): این شایعترین نوع سرطان خون در کودکان است. ALL می تواند در بزرگسالان نیز رخ دهد.

سرطان خون میلوژن حاد ((AML: در کودکان و بزرگسالان رخ می دهد. AML شایعترین نوع سرطان خون حاد در بزرگسالان است.

سرطان خون لنفوسیتی مزمن (CLL). CLL ، شایع ترین سرطان خون مزمن در بزرگسالان بوده و ممکن است سالها بدون نیاز به درمان باشد

سرطان خون میلوژن مزمن (CML). این نوع سرطان خون عمدتا بزرگسالان را درگیر می کند. فرد مبتلا به CML ممکن است قبل از اینکه وارد مرحله ای شود که سلولهای لوسمی با سرعت بیشتری رشد می کنند، ماهها یا سالها علائم کمی داشته باشد و یا علائمی نداشته باشد.

انواع دیگر نادرتری از لوسمی نیز وجود دارد ، از جمله لوسمی سلول مویی ، سندرم های میلو دیستپلاستیک و اختلالات میلوپرولیفراتیو.

عوامل افزاینده سرطان خون

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان خون را افزایش دهند عبارتند از:

درمان قبلی سرطان: افرادی که انواع خاصی از شیمی درمانی و پرتودرمانی را برای سرطان های دیگر انجام داده اند ، خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان خون را دارند

اختلالات ژنتیکی: به نظر می رسد ناهنجاری های ژنتیکی در بروز سرطان خون نقش دارند. برخی اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون با افزایش خطر ابتلا به سرطان خون در ارتباط است.

قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی: قرار گرفتن در معرض برخی از مواد شیمیایی مانند بنزن - که در بنزین یافت می شود و توسط صنایع شیمیایی استفاده می شود - با افزایش خطر ابتلا به انواع سرطان خون مرتبط است.

سیگار کشیدن: کشیدن سیگار خطر ابتلا به سرطان خون میلوژن حاد را افزایش می دهد.

سابقه خانوادگی سرطان خون: اگر اعضای خانواده به سرطان خون مبتلا شده باشند ، احتمال ابتلا به این بیماری افزایش می یابد.

بنابه تحقیقات پزشکان،با این حال ، اکثر افراد با عوامل خطر شناخته شده به سرطان خون مبتلا نمی شوند و بسیاری از افراد مبتلا به سرطان خون هیچ یک از این عوامل خطر را ندارند.

تاریخچه سرطان خون

لوکمی اولین بار توسط آناتومیست و جراح آلفرد وِلپی (Alfred-Armand-Louis-Marie Velpeau) در سال ۱۸۲۷ توصیف شد. حدود ده سال بعد، پاتولوژیست ارنست نویمان (Franz Ernst Christian) دریافت که مغز استخوان یک فرد مبتلا به لوکمی بر خلاف رنگ قرمز عادی، رنگ “کثیف سبز – زرد” دارد. این یافته منجر به نتیجه‌گیری نویمان مبنی بر این شد که مشکل مغز استخوان منجر به خون غیرطبیعی در افراد مبتلا به لوکمی می‌شود.


در سال ۱۹۴۷ آسیب‌شناسان بوستون سیدنی فاربر با توجه به تجربیات گذشته معتقد بودند که آمینوپترین می تواند به طور بالقوه باعث درمان لوکمی در کودکان شود. اکثر کودکان مبتلا به لوسمی حاد لنفاوی که مورد آزمایش قرار گرفتند، علائم بهبودی مغز استخوان را نشان دادند.

در سال ۱۹۶۲، محققان امیل جی فریایریم، جونیور و امیل فربی سوم از شیمی درمانی استفاده کردند تا به تلاش برای درمان لوکمی کمک کنند. این آزمایش‌ها با برخی از افرادی که مدت‌ها پس از آزمایش زنده ماندند، موفقیت آمیز بود.

با مشاهده تعداد غیرعادی گلبول‌های سفید خون یک فرد، دانشمندی به نام ویرچو (Virchow) نام آن را Leukämie (به آلمانی) گذاشت، که او از دو کلمه یونانی leukos به معنی “سفید” و haima به معنی “خون” تشکیل شده است.