واکنش مطهری به مخالفت با نام‌گذاری یک خیابان بنام بازرگان
نائب رئیس سابق مجلس گفت: عجيب است كه اين اتفاق در دولت متصف به «اعتدال» رخ مي‌دهد. چگونه معتدلاني در هيات تطبيق فرمانداري تهران هستند كه اين‌طور تصميم مي‌گيرند؟
به گزارش صدای ایران، علي مطهري در روزنامه اعتماد نوشت: در خبرها آمده بود كه هيات تطبيق فرمانداري تهران با پيشنهاد نام‌گذاري يكي از خيابان‌هاي تهران به نام «مهندس بازرگان» از طرف شوراي شهر تهران مخالفت كرده و ايشان را در رديف شخصيت‌هاي انقلاب نپذيرفته است. البته مايه تاسف شد، بيشتر از آن جهت كه چرا برخي مراجع تصميم‌گيري در كشور درباره موضوعات مربوط به خود كم‌اطلاع يا دچار جمود فكري هستند.
مرحوم مهندس مهدي بازرگان از دهه سي در مبارزات ملي و اسلامي شركت و از همان سال‌ها به همراه شهيد آيت‌الله مطهري و مرحوم آيت‌الله طالقاني نقش اساسي در نزديك كردن قشر تحصيلكرده و دانشگاهي به روحانيت و سوق دادن آنها به سوي نهضت امام خميني(ره) داشته است.
اگر نهضت اسلامي ما در پانزده خرداد 42 به پيروزي نرسيد ولي در 22 بهمن 57 به سرعت به پيروزي رسيد، يكي از عوامل آن اين بود كه قشر تحصيلكرده و دانشگاهي در قيام پانزده خرداد غايب بود و طي اين پانزده سال مصلحاني و در راس آنها استاد مطهري و مهندس بازرگان و آيت‌الله طالقاني اين قشر را به سوي اسلام و روحانيت و نهضت امام(ره) سوق دادند.
مهندس بازرگان منتخب شوراي انقلاب خصوصا استاد مطهري براي نخست‌وزيري دولت موقت بود كه اين انتخاب مورد تاييد امام خميني(ره) نيز قرار گرفت. اين در حالي است كه شهيد مطهري انتقاداتي به برخي نظريات بازرگان در مسائل كلامي داشت ولي معتقد بود كه بازرگان فردي متشرع و اهل نماز شب است و اين عقايد او ناشي از انس با علوم تجربي و ناآشنايي با فلسفه است، همچنان كه امام خميني او را فردي متشرع مي‌دانست. اختلاف نظر در برخي موضوعات باعث نشد كه از به‌كارگيري او خودداري كنند.
اين رويه بايد راهنما و الگوي ما باشد. اينكه فردي در موضوعي، نظري غير از نظر رسمي نظام داشته باشد دليل بر انقلابي نبودن او و پياده كردن وي از قطار انقلاب نيست. با اين روش، در نهايت چند نفر بيشتر در دايره انقلاب باقي نمي‌مانند. مثلا مهندس بازرگان با تسخير سفارت امريكا مخالف بود؛ عقيده‌اي كه امروز بسياري از انقلابيون حتي برخي تسخيركنندگان دارند. يا او با ادامه جنگ بعد از فتح خرمشهر مخالف بود، باز عقيده‌اي كه امروز بسياري از افراد دوستدار انقلاب ابراز مي‌كنند. اينها دليل نمي‌شود كه ما افراد را غيرانقلابي بدانيم و با نام‌گذاري يك خيابان به نام مهندس بازرگان با آن سابقه درخشان در نهضت اسلامي مخالفت كنيم.
عجيب است كه اين اتفاق در دولت متصف به «اعتدال» رخ مي‌دهد. چگونه معتدلاني در هيات تطبيق فرمانداري تهران هستند كه اين‌طور تصميم مي‌گيرند؟! وزير كشور چه انتصاباتي انجام داده كه كار به اينجا كشيده است؟ همين‌طور رييس‌جمهور بايد توجهي به انتصاباتش كند كه كار را به اينجا رسانده‌اند كه زيرمجموعه او مي‌گويد مهندس بازرگان در رديف شخصيت‌هاي انقلاب نيست و نمي‌تواند خياباني به نام او باشد! اميدوارم هيات تطبيق فرمانداري تهران در تصميم خود تجديدنظر كند.
مرحوم مهندس مهدي بازرگان از دهه سي در مبارزات ملي و اسلامي شركت و از همان سال‌ها به همراه شهيد آيت‌الله مطهري و مرحوم آيت‌الله طالقاني نقش اساسي در نزديك كردن قشر تحصيلكرده و دانشگاهي به روحانيت و سوق دادن آنها به سوي نهضت امام خميني(ره) داشته است.
اگر نهضت اسلامي ما در پانزده خرداد 42 به پيروزي نرسيد ولي در 22 بهمن 57 به سرعت به پيروزي رسيد، يكي از عوامل آن اين بود كه قشر تحصيلكرده و دانشگاهي در قيام پانزده خرداد غايب بود و طي اين پانزده سال مصلحاني و در راس آنها استاد مطهري و مهندس بازرگان و آيت‌الله طالقاني اين قشر را به سوي اسلام و روحانيت و نهضت امام(ره) سوق دادند.
مهندس بازرگان منتخب شوراي انقلاب خصوصا استاد مطهري براي نخست‌وزيري دولت موقت بود كه اين انتخاب مورد تاييد امام خميني(ره) نيز قرار گرفت. اين در حالي است كه شهيد مطهري انتقاداتي به برخي نظريات بازرگان در مسائل كلامي داشت ولي معتقد بود كه بازرگان فردي متشرع و اهل نماز شب است و اين عقايد او ناشي از انس با علوم تجربي و ناآشنايي با فلسفه است، همچنان كه امام خميني او را فردي متشرع مي‌دانست. اختلاف نظر در برخي موضوعات باعث نشد كه از به‌كارگيري او خودداري كنند.
اين رويه بايد راهنما و الگوي ما باشد. اينكه فردي در موضوعي، نظري غير از نظر رسمي نظام داشته باشد دليل بر انقلابي نبودن او و پياده كردن وي از قطار انقلاب نيست. با اين روش، در نهايت چند نفر بيشتر در دايره انقلاب باقي نمي‌مانند. مثلا مهندس بازرگان با تسخير سفارت امريكا مخالف بود؛ عقيده‌اي كه امروز بسياري از انقلابيون حتي برخي تسخيركنندگان دارند. يا او با ادامه جنگ بعد از فتح خرمشهر مخالف بود، باز عقيده‌اي كه امروز بسياري از افراد دوستدار انقلاب ابراز مي‌كنند. اينها دليل نمي‌شود كه ما افراد را غيرانقلابي بدانيم و با نام‌گذاري يك خيابان به نام مهندس بازرگان با آن سابقه درخشان در نهضت اسلامي مخالفت كنيم.
عجيب است كه اين اتفاق در دولت متصف به «اعتدال» رخ مي‌دهد. چگونه معتدلاني در هيات تطبيق فرمانداري تهران هستند كه اين‌طور تصميم مي‌گيرند؟! وزير كشور چه انتصاباتي انجام داده كه كار به اينجا كشيده است؟ همين‌طور رييس‌جمهور بايد توجهي به انتصاباتش كند كه كار را به اينجا رسانده‌اند كه زيرمجموعه او مي‌گويد مهندس بازرگان در رديف شخصيت‌هاي انقلاب نيست و نمي‌تواند خياباني به نام او باشد! اميدوارم هيات تطبيق فرمانداري تهران در تصميم خود تجديدنظر كند.
خبرهای مرتبط
نظر شما