سفرهای کاظمی به آمریکا و اردن به معنای دوری از تهران نیست/اهمیت راهبردی همسایگان برای عراق
برخی محافل عربی و غربی سفر نخست وزیر عراق به آمریکا و اردن را بسیار پُر اهمیت و تاثیرگذار قلمداد کنند؛ به نحوی که سفر کاظمی به ایران را تحت شعاع قرار دهند.
به گزارش صدای ایران، مصطفی کاظمی نخست وزیر عراق پس از شلوغی های چندین ماه گذشته در آن کشور که منجر به استعفای عادل عبدالمهدی شد، با همگرایی و تجمیع فکر و نظر کلیه گروه ها و شخصیت های تاثیر گذار داخلی عراق به روی کار آمد، اینک با چالش‌های بسیاری در ابعاد داخلی و خارجی مواجه شده است.
بر کسی پوشیده نیست که عراق در برهه ای حساس و پر اهمیت قرار دارد که برون رفت از آن نیازمند وحدت، همدلی و انسجام میان مردم، مسئولین، گروه‌ها و احزاب سیاسی اعم از کُرد، شیعه و سنی در عراق است.
شرایط نامساعد اقتصادی و مشکلات عدیده معیشتی مردم عراق، تهدیدات امنیتی ناشی از حضور باقیمانده اعضای داعش که هنوز در خاک عراق هستند و با انجام برخی اقدامات تروریستی این نکته را یادآور می شوند که دولت عراق همچنان باید تمهیدات لازم و جدی‌تری را در خصوص تأمین امنیت کشور در دستور کار خود قرار دهد، تامین امنیت سلامت مردم بر اثر شیوع ویروس کویید ۱۹ کرونا، تامین مطالبات و خواسته‌های مردم و معترضین و مسائل دیگر در بُعد داخلی از جمله موضوعاتی است که دولت کاظمی باید نسبت به حل آنها اقدامات لازم را انجام دهد.
اما این همه ماجرا نیست و در بُعد خارجی هم عراق موضوعات و مسائلی را دارد که باید با هُشیاری بیشتری از سمت مسئولین دولتی آن کشور پیگیری شود به نحوی که با در نظر گرفتن کلیه ملاحظات لازم، بتوانند از ارتباطات خارجی خود حداکثر منافع و امنیت ملی عراق را تامین کنند.
در این راستا چندی پیش بود که اولین سفر خارجی مصطفی کاظمی نخست وزیر عراق به ایران را شاهد بودیم که طی آن دیدارهایی میان هیئت عراقی با عالی‌ترین مقامات ایران صورت گرفت و هر دو طرف از نتایج به دست آمده ابراز رضایت و خرسندی کردند و در این شرایط طبیعی بود که این امر موجبات برخی نگرانی‌ها را برای دشمنان و بدخواهان روابط میان بغداد و تهران بوجود آورد.
اما در روزهای اخیر یکی از موضوعات مورد بحث در محافل سیاسی و رسانه‌ای، سفر نخست وزیر عراق به آمریکا و بعد از آن به اردن بود که بعضاً انتقاداتی را هم از سوی برخی جریانات داخلی عراق نسبت به عملکرد و مواضع مصطفی کاظمی در آمریکا به همراه داشت.
برخی رسانه های عربی و غربی با بزرگنمایی و پوشش گسترده سفر کاظمی به آمریکا تلاش کردند سفر وی به ایران و نتایج به دست آمده از آن را ناچیز قلمداد کرده و اولین سفر خارجی نخست وزیر عراق که دال بر اهمیت ایران برای سیاست خارجی بغداد هست را تحت شعاع سفر وی به آمریکا و عقد قرارادهای میان بغداد واشنگتن و البته برخی انتقادات داخلی عراق به عملکرد کاظمی در آمریکا قرار دهند.
تمام تلاش محافل رسانه‌ای و سیاسی مزبور این بوده و هست که سفر کاظمی به آمریکا را بسیار با اهمیت تر و پربارتر از سفر وی به ایران نشان داده و اینگونه القا کنند که عراق از میان آمریکا و ایران به عنوان دو بازیگر تاثیرگذار در آن کشور، ارتباط گسترده با آمریکا را انتخاب کرده است.
مطرح کردن این موضوع در حالی است که با نگاهی به اظهارات اخیر اعلام شده از سوی دفتر نخست وزیری عراق، آقای کاظمی و دولت متبوع وی به دنبال برقراری روابط متوازن با تمامی طرف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی هست و در این میان، اهمیت ویژه ای را برای مناسبات با همسایگان خود قائل است.
اما واقعیت مطلب غیر از آن چیزی است که تریبون‌های معلوم الحال مطرح می کنند. کاظمی به عنوان نخست وزیر عراق پیش از سفر به تهران از جمهوری اسلامی ایران به عنوان همسایه مهم عراق یاد کرده و روابط میان تهران و بغداد را ریشه ای و تاریخی دانسته بود.
بر کسی پوشیده نیست که عراق در برهه ای حساس و پر اهمیت قرار دارد که برون رفت از آن نیازمند وحدت، همدلی و انسجام میان مردم، مسئولین، گروه‌ها و احزاب سیاسی اعم از کُرد، شیعه و سنی در عراق است.
شرایط نامساعد اقتصادی و مشکلات عدیده معیشتی مردم عراق، تهدیدات امنیتی ناشی از حضور باقیمانده اعضای داعش که هنوز در خاک عراق هستند و با انجام برخی اقدامات تروریستی این نکته را یادآور می شوند که دولت عراق همچنان باید تمهیدات لازم و جدی‌تری را در خصوص تأمین امنیت کشور در دستور کار خود قرار دهد، تامین امنیت سلامت مردم بر اثر شیوع ویروس کویید ۱۹ کرونا، تامین مطالبات و خواسته‌های مردم و معترضین و مسائل دیگر در بُعد داخلی از جمله موضوعاتی است که دولت کاظمی باید نسبت به حل آنها اقدامات لازم را انجام دهد.
اما این همه ماجرا نیست و در بُعد خارجی هم عراق موضوعات و مسائلی را دارد که باید با هُشیاری بیشتری از سمت مسئولین دولتی آن کشور پیگیری شود به نحوی که با در نظر گرفتن کلیه ملاحظات لازم، بتوانند از ارتباطات خارجی خود حداکثر منافع و امنیت ملی عراق را تامین کنند.
در این راستا چندی پیش بود که اولین سفر خارجی مصطفی کاظمی نخست وزیر عراق به ایران را شاهد بودیم که طی آن دیدارهایی میان هیئت عراقی با عالی‌ترین مقامات ایران صورت گرفت و هر دو طرف از نتایج به دست آمده ابراز رضایت و خرسندی کردند و در این شرایط طبیعی بود که این امر موجبات برخی نگرانی‌ها را برای دشمنان و بدخواهان روابط میان بغداد و تهران بوجود آورد.
اما در روزهای اخیر یکی از موضوعات مورد بحث در محافل سیاسی و رسانه‌ای، سفر نخست وزیر عراق به آمریکا و بعد از آن به اردن بود که بعضاً انتقاداتی را هم از سوی برخی جریانات داخلی عراق نسبت به عملکرد و مواضع مصطفی کاظمی در آمریکا به همراه داشت.
برخی رسانه های عربی و غربی با بزرگنمایی و پوشش گسترده سفر کاظمی به آمریکا تلاش کردند سفر وی به ایران و نتایج به دست آمده از آن را ناچیز قلمداد کرده و اولین سفر خارجی نخست وزیر عراق که دال بر اهمیت ایران برای سیاست خارجی بغداد هست را تحت شعاع سفر وی به آمریکا و عقد قرارادهای میان بغداد واشنگتن و البته برخی انتقادات داخلی عراق به عملکرد کاظمی در آمریکا قرار دهند.
تمام تلاش محافل رسانه‌ای و سیاسی مزبور این بوده و هست که سفر کاظمی به آمریکا را بسیار با اهمیت تر و پربارتر از سفر وی به ایران نشان داده و اینگونه القا کنند که عراق از میان آمریکا و ایران به عنوان دو بازیگر تاثیرگذار در آن کشور، ارتباط گسترده با آمریکا را انتخاب کرده است.
مطرح کردن این موضوع در حالی است که با نگاهی به اظهارات اخیر اعلام شده از سوی دفتر نخست وزیری عراق، آقای کاظمی و دولت متبوع وی به دنبال برقراری روابط متوازن با تمامی طرف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی هست و در این میان، اهمیت ویژه ای را برای مناسبات با همسایگان خود قائل است.
اما واقعیت مطلب غیر از آن چیزی است که تریبون‌های معلوم الحال مطرح می کنند. کاظمی به عنوان نخست وزیر عراق پیش از سفر به تهران از جمهوری اسلامی ایران به عنوان همسایه مهم عراق یاد کرده و روابط میان تهران و بغداد را ریشه ای و تاریخی دانسته بود.
نظر شما