در میزگرد بررسی وضعیت صنایع لبنی کشور چه گذشت؟
در میزگرد صنایع لبنی کشور، به پاره ای مشکلات و چالش های پیش روی این صنعت مهم پرداخته شد.
صدای ایران- بنابر اظهارات برخی از فعالان صنعت لبنیات این صنعت ۷۰ ساله به دلیل شرایطی چون افزایش نرخ ارز، افزایش نرخ سوخت و هزینه حمل و نقل، افزایش حقوق و دستمزد، افزایش قیمت شیرخام و هزینه بسته بندی محصولات لبنی با چالش های متعددی در تولید مواجه شده است و این چالش ها و مسائل مطرح شده در مورد صادرات شیرخشک و انحصار بازار توسط چند برند معروف بهانه ای شد تا با تعدادی از اعضای هیات مدیره انجمن صنایع لبنی در میزگردی به گفت وگو نشسته و ضمن بررسی این موضوعات، پیشنهادات آنها را برای حل این چالش ها جویا شویم.
خلاصه ای از این میزگرد در ادامه آمده است:
صنعت لبنیات کشور با چه چالش هایی دست و پنجه نرم می کند؟
در ابتدای این میزگرد رضا باکری_دبیرانجمن صنایع لبنی ایران با بیان اینکه صنعت لبنیات با حضور ۴۵۰ واحد فعال در این رشته یکی از بخش های بسیار رقابتی در صنعت کشور است، گفت: برای انتقال مزیت به مصرف کننده بایستی ابزارهای رقابتی فراهم شود. عمدتا سیاست گذار بخشی از این ابزارهای رقابتی را از دست واحدهای تولیدی گرفته است و نمی توان از حضور ۴۵۰ واحد لبنی و رقابت آنها برآیندی به سود مصرف کننده گرفت.
وی ادامه داد: یکی از ابزارهای مهم مدیریت بحث قیمت است. قیمت یک ابزار مدیریتی است و مدیر می تواند اقشار مختلف مصرف کننده را گروه بندی کند و با قیمت های متفاوت و متناسب برای هریک از این دهک ها کالا تولید و عرضه کند. اما دولت با یکسان سازی نرخ سه قلم کالا شیر، ماست و پنیر و با تخصیص ۱۰ نوع محصول در این بخش که ۸۰ درصد تولیدات این صنعت را فرا می گیرد، اهرم بسیار قدرتمند رقابت را از دست مدیران صنعت گرفته است و آنها نمی توانند کالاهایی با تنوع و متناسب برای هریک از دهک ها تولید کنند.
دبیر انجمن صنایع لبنی ایران اضافه کرد: اصولا در تمام دنیا مرسوم است که واحدهای تولیدی کالاهایی متناسب با قدرت خرید اقشار مختلف طراحی می کنند. حتی ممکن است در پاره ای از کالاها زیان دهند، زیرا می خواهند مشتریانشان همچنان در صف مصرف کننده قرار بگیرند. به عبارت دیگر شاید مدیری تصمیم بگیرد برای برخی از مشتریانش کالاهای خود را با ضرر و زیان به فروش برساند ولی در عوض برای تعدادی از دهک های دیگر کالاهایی با حاشیه سود بالاتر عرضه کند تا زیان آن بخش پوشش داده شود.
وی اضافه کرد: بحث قیمت و سیاست دولت در امر قیمت گذاری یکی از چالش های بزرگ صنعت است و سال هاست از دولت تقاضا داریم لبنیات را از گروه یک کالاهای اساسی خارج کند و در گروه ۲ قرار دهد. نظارت عالیه بر بازار لبنیات داشته باشد ولی از مداخله گری مستقیم خودداری کند و نقش دولت را در نقش نظارتی نگه دارد .
وی به چالش دیگری پیش و روی صنعت لبنیات اشاره کرد و گفت: دولت تمامی امتیازات ارزی به این صنعت را قطع کرده است و به هیچ یک از کالاها و اقلام این واحدهای تولیدی ارز خاصی تخصیص نمی دهد و بخشی از اقلام در گروه کالایی ۴ به پایین است. باتوجه به عدم سرویس دهی در این زمینه بایستی امکان تامین مایحتاج صنعت را بدون انتقال ارز فراهم کند. در شرایطی که از جهش تولید صحبت می شود و انتظار رشد صنعت را داریم رشد این صنعت منوط براین است که امکاناتی را برای تامین مواد اولیه خود فراهم کند. در شرایطی که امکان فراهم کردن ارز ۴۲۰۰ تومانی نیست و کلیه اقلام از آن خارج شده همچنین امکان تامین ارز نیما نیز وجود ندارد و همه در صف آن هستند، وقتی وزیر صنعت پیشنهاد می کند که واحدهای تولیدی برای تامین مایحتاج اولیه خودشان می توانند بدون انتقال ارز مواد تولیدی وارد کنند، بانک مرکزی نباید با این موضوع مخالفت کند و دست تولید کننده را در تولید ببندد و انتظار داشته باشد جهش تولید رخ دهد. در حقیقت بانک مرکزی باید امکان تدارک مواد اولیه، بسته بندی و ملزومات صنعت را بدون انتقال ارز امکان پذیر کند.
باکری در بخش دیگری از صحبت هایش به عدم امکان ارتباط گیری مصرف کننده و تولیدکننده اشاره کرد و گفت: قوانین و مقرراتی در کشور به مرور زمان تصویب شده که تولید کننده قادر نیست مستقیما با مصرف کننده ارتباط بگیرد. بارها تقاضا کردیم که اجازه دهید قیمت درب کارخانه را بر روی کالا درج کنیم و مصرف کننده از قیمت اصلی کالا قبل از رسیدن به شبکه توزیع آگاه شود. در این میان به جز شیر و پنیر باقی کالاها مشمول ۹درصد مالیات برارزش افزوده هستند و ۳درصد نیز مالیات عملکرد به آن می خورد. به عبارت دیگر ۱۲ درصد از هزینه تمام شده برای مصرف کننده متعلق به اداره امور مالیاتی است، ولی مصرف کننده این موضوع را نمی داند و این ۱۲ درصد به پای واحد تولیدی نوشته می شود.
به گفته وی در بخش پخش و توزیع سال هاست دولت تصویب کرده که هزینه توزیع ۵ درصد برای پخش منطقه ای و ۱۰ درصد برای پخش سراسری باشد. در حقیقت هیچ کارخانه ای با رقم کمتر از ۱۵ درصد قادر نیست کالاهایش را با این شرایط گرانی حمل و نقل به بازار عرضه کند. بنابراین ۱۵ درصد از این قیمت مصرف کننده، متعلق به شبکه حمل و نقل کشور است اما این به پای تولید کننده نوشته شده و مردم از چشم کارخانه جات می بینند. همچنین سازمان حمایت از تولیدکنندگان و مصرف کنندگان نیز تصویب کرده که ۱۵ درصد از این قیمت به شبکه فروشگاهی تخصیص داده شود ولی یک فروشگاه هم حاضر نیست کالاهایی که یخچالی است را با این درصد بفروشد.
دبیر انجمن صنایع لبنی ایران با اشاره به اینکه دولت در امر کالارسانی برای صنعت چالش ایجاد کرده است، گفت: چرا کارخانه ها و صنعت باید پاسخگوی ۳۰ تا ۳۵ درصد ازبخشی از قیمت تمام شده برای مصرف کننده که متعلق به آنها نیست، باشند؟. سیستم باید این روابط را برای مردم شفاف کند.
به گفته این نماینده صنعت لبنیات کشور بی اعتبار کردن حیثیت صنعتگر و تولیدکنند در نزد مصرف کننده سیاست بسیار خطایی بوده که سالیان طولانی است دولت ها آن را پیگیری می کنند و رسانه ها را به این سمت سوق دادند و دائما هجمه تبلیغاتی بر علیه صنایع لبنی در جریان است و به عنوان متهم آنها را دائما در صندلی اتهام می نشانند و به عنوان گرانفروش معرفی می کنند. در حالی که تراز مالی تمام شرکت ها در بورس روشن و شفاف است. آنها حتی سودی که دولت برایشان تعیین کرده را نمی برند چه برسد به گرانفروشی. از نظر اقتصادی گرانفروشی معنای به خصوص دارد. گرانفروشی یعنی کسب سود بیشتر از آن چیزی که به عنوان سود قانونی در نظر گرفته شده است. دولت برای آنها ۱۴درصد سود قانونی متصور است اما وقتی نمی توانند سود کنند چگونه گرانفروشی می کنند.
وی تصریح کرد: تمام رسانه ها باید سعی کنند از رو در رو کردن تولیدکننده با مصرف کننده پرهیز کنند. تولیدکننده ها از مردمان همین کشور هستند و حداقل ۱۲۰ هزارنیروی کار در این کارخانه ها مشغول کارند.
یکسان سازی نرخ ارز برای ذی نفعان زنجیره
باکری در بخش دیگری از صحبت هایش به چالش های میان تامین کننده مواد اولیه و صنایع اشاره کرد و گفت: کارخانه جات لبنیات و دامداری ها جایگزینی برای تجارت ندارند. کارخانه ها جز شیرخام گاوداری ها امکان جایگزینی مواد اولیه دیگری ندارند و دامداری ها هم جز کارخانه جات مشتری دیگری ندارند. بنابراین منطقی نیست قوانین و مقررات را به گونه ای تعریف کنیم که این دو قشر در چالش با یکدیگر قرار بگیرند. بارها تاکید کردیم که قوانین تعریف شده در سال های گذشته را مورد بازنگری قرار دهند. بارها تقاضا کردیم برای ذی النفعان کل زنجیره به ویژه دامداران و کارخانه جات نرخ ارز را یکسان کنند. بارها تقاضا کردیم قوانین مربوط به صادرات و واردات کالاها را در دوبخش تحت تعرفه و مقررات یکسانی قرار دهند. بارها درخواست کردیم که سود بانکی ذی النفعان زنجیره را یکسان کنند. قوانین مالیات را برای کل زنجیره یکسان کنند.
وی اضافه کرد: نمی توان برای هر حلقه ای از زنجیره تامین منافع جداگانه در نظر گرفت و بعد انتظار داشته باشیم آنها با هم تقابل نکنند. معلوم است که در تقابل با یکدیگر قرار خواهند گرفت. تا زمانی که دولت قوانین حاکم بر ذی النفعان زنجیره را اصلاح نکند و از آن قوانینی تقابل ایجاد کرده دست برندارد و کل زنجیره تحت قوانین واحدی اداره نشوند، طبیعی است که چالش دو بخش خاتمه پیدا نمی کند. چرا باید دامدار با صنعت لبنیات درگیری داشته باشد ؟ صنایع لبنیات چرا باید با دامداران درگیری داشته باشند؟. یکی تامین کننده مواد اولیه و دیگری هم خریدار است. ذاتا نباید اختلاف منافعی وجود داشته باشد. وقتی دولت طی سال های متمادی مداخله کرده و آنها را از وضعیت متفاوتی برخوردار کرده، این چالش ها شکل گرفته است.
وی در پایان گفت:انتظار داریم مسئولین این نکات را بشنوند و با اصلاح قوانین این چالش ها را از پیش و روی صنعت بردارند تا جهش تولید اتفاق بیافتد.
چرا لبنیات گران شد؟
در ادامه این میزگرد عبدالله قدوسی_ مدیرعامل شرکت لبنیاتی پگاه در پاسخ به این سوال و با اشاره به اینکه صنعت لبنیات کشور نیز مانند تمام صنایع تحت تاثیر تورم قرار گرفته است، گفت: در یکی دوسال اخیر طبق مصوبه وزارت کار ۳۸ درصد افزایش حقوق و دستمزد داشتیم. شیر خام حدود ۳۰ درصد افزایش قیمت پیدا کرده است. مواد بسته بندی حدود ۲۰ درصد افزایش قیمت پیدا کرده است. بنابراین صنایع لبنی برای ادامه کار چاره ای جز افزایش قیمت نداشتند. اما این افزایش قیمت منجر به افزایش درآمد نشده است.
وی ادامه داد: این مجموعه بزرگ که در بحث اشتغال و تامین لبنیات کشور فعالیت می کنند و ۴۴۰ تا ۴۵۰ برند فعال دارد برای ادامه حیات چاره ای جز افزایش قیمت ندارند. صورت های مالی ۱۷ حرفه در بورس استخراج شده و آخرین حاشیه سود مربوط به صنعت لبنیات است. یعنی برخی از برندها ۱.۵ درصد تا بهترین حالت حدود ۴درصد حاشیه سود داشته اند. اعتقادمان این است که اگر برندهای مختلف علاقه به تولید نداشتند قطعا در هر حرفه ای حتی ساخت و ساز فعالیت می کردند درآمدشان از این کاری که انجام می دهند، بیشتر بود.
قدوسی با تاکید براین موضوع که افزایش قیمت داریم ولی افزایش درآمد به نسبت سرمایه گذاری ای که انجام شده نداریم،اظهار کرد: همه بخش های صنعت عضو یک مجموعه واحد هستند. اگر صنعت تولید شیر و فرآورده های لبنی در کشور توسعه پیدا کند نمودار سلامت نیز توسعه پیدا کرده است. باید مراقب باشیم برندها دچار آسیب نشوند.
مدیرعامل شرکت لبنیاتی پگاه اضافه کرد: تا سال ۸۰ کشور به واردات وابستگی داشت و ۴۰۰میلیون دلار واردات لبنیات داشتیم. از سال ۸۰ به بعد بخش خصوصی فعالیت کرد و با افزایش تنوع محصولات حق انتخاب برای مصرف کننده ایجاد کرد. امروز ویترین مغازه ها از محصولات مختلف پر شده است که شاید ۲۰ سال قبل اینگونه نبود.این موضوع نشان می دهد که هیچ انحصاری وجود ندارد.در حقیقت فضا سازی برای برندهای کشور دور از انصاف است.
وی در پایان گفت: افزایش قیمت در جامعه اجتناب ناپذیر است. پلی اتیلن، شیرخام، فویل، پاکات و ...گران شده، چطور می شود همه این ها گران شود ولی برای ادامه صنعت گفته شود تغییر قیمت رخ ندهد. این موضوع با هیچ معادله اقتصادی حل نمی شود.
در ادامه میراسلام تیموری_مدیرعامل شرکت فرآورده های لبنی دامداران با اشاره به اینکه الگوی توسعه اقتصادی هر کشور را حاکمیت ترسیم می کند و هیچ جای دنیا الگوی توسعه براساس شرکت های کوچک و شرکت های بزرگ بنا نشده است و شرکت های متوسط آن را اداره می کنند، گفت: شرکت های لبنی برندهای متوسط در بخش اقتصاد کشور هستند. دوام اقتصادی کشور به همین برندها است. دانمارک با جمعیت اندک حداقل ۵۰ برند بین المللی دارد. ما چند برند ایجاد کردیم ؟. آن چیزی که امروز در صنعت لبنیات شاهد هستیم به همت بخش خصوصی است ولی باید حواسمان را جمع کنیم که در دام نگرش های ضد توسعه نیوفتیم.
وی با بیان اینکه پایین بودن سرانه مصرف لبنیات مردم تهدیدی است که می توان به فرصت تبدیل کرد، گفت: قیمت لبنیات در مقایسه با کالاهای غذایی خصوصا پروتیینی همیشه سرکوب شده است و مردم را با ارزش غذایی آن آشنا نکرده ایم؛ به طوری که حاضر هستند برای چیپس و پفک هزینه کنند ولی حاضر نیستند برای ۲۰۰ گرم شیر که برای سلامتی مفید است ۳۰۰۰تومان پرداخت کنند.
یارانه دولت گم می شود
عضوهیات مدیره صنعت لبنیات کشور اضافه کرد: در شرایط حداقلی دولت ۹۰۰ میلیون دلار یارانه برای نهاده های دامی که صرفا برای گاوهای شیری است، در نظر گرفته است و در حال حاضر نیز پرداخت می کند. اما به درستی دامدارها معتقدند که بخش عمده ایی از این یارانه که دولت تخصیص داده به جیب دامدارها و مصرف نهاده ها نمی رسد و دراین فاصله گم می شود. یعنی اگر جو با قیمت جهانی ۸۰۰تومان باشد، در کشور ۲۰۰۰تومان می شود و این یعنی گم شدن یارانه!.
تیموری در ادامه با اشاره به اینکه مابه التفاوت یارانه با ارز ۲۰ هزارتومانی ۱۳ هزارمیلیارد تومان بود ولی در حال حاضر با دلار حدود ۲۲ هزارتومانی امروز بیش از ۱۶ هزارمیلیارد تومان است، گفت: یعنی ۱۶ هزار میلیاردتومان یارانه می دهیم که آحاد ملت از شیر ارزان برخوردار باشند ولی نه تنها این مهم محقق نمی شود بلکه حتی یارانه به دست دامداران هم نمی رسد. راه حل این موضوع ساده است یعنی دولت با حذف ارز ترجیحی نهاده های دامی، آن را در جای دیگری به مصرف نرساند و این یارانه را دوباره به همین زنجیره اختصاص دهد. با تخصیص این یارانه یعنی ۱۶ هزار میلیارد تومان می توانیم ۲ میلیون تن محصول ۸۰۰۰تومانی به صورت رایگان در اختیار ۴ دهک آسیب پذیر جامعه قرار دهیم.
شیر مدرسه به مناقصه گذاشته شده
در ادامه محمدفربد_ قائم مقام مدیرعامل شرکت فرآورده های لبنی رامک به وضعیت شیر مدارس اشاره کرد و با بیان اینکه اخیرا شیرمدرسه به مناقصه گذاشته شده ، گفت: برای شیر مدرسه نباید مناقصه برگزار شود بلکه باید دید شیری که قرار است در مدرسه عرضه شود،چه کیفیتی دارد. این روش باعث می شود که برندهایی که به کیفیت توجه نمی کنند در این قضایا حضور پیدا کنند و به برندهای اصلی کشور آسیب وارد شود
سهمیه بندی صادرات شیرخشک فساد زاست
فربد با اشاره به اینکه به اصرار وزارت جهاد بر سهمیه بندی صادرات شیرخشک و تاکید بر اینکه هر زمان بحث سهمیه پیش می آید جنجالی رخ می دهد، پاسخ داد:در سهمیه بندی فساد وجود دارد. چرا باید سهمیه بندی که هرجا شکل گرفته فساد در کنارش بوده،دنبال شود؟. اگر قرار است صادرات آزاد شود، آزاد شده و واردات هم در کنارش آزاد شود. هرکس می خواهد صادر کند و هر کس می خواهد وارد کند. ارز هم یکی باشد. ارز سوبسیدی هم شاملش نباشد.
آیا بازار لبنیات کشور ، صادرات شیرخشک و واردات کره در انحصار چند برند است؟
تیموری با اشاره به اینکه اگر اگرکسی ادعا می کند در صادرات شیرخشک و واردات کره و به طور کل صنعت لبنیات انحصار وجود دارد باید با مدارک و مستندات ثابت کند، گفت: تکرار یک موضوع باعث حقانیت آن نمی شود .هرکس مدعی انحصار است، ثابت کند. برخی افراد نام چندین شرکت را آورده اند و مدعی شدند که انحصار واردات کره در دست این شرکت هاست. باید گفت یکی از این شرکت ها در طی فعالیتش حتی یک گرم کره وارد کشور نکرده است و یکسال هم می شود که کره تولید نمی کند. معلوم نیست چرا این اتهام را زده اند. برای شیرخشک هم ۴۳ شرکت می توانند صادرکننده باشند و چگونه با وجود ۴۳ شرکت صحبت از انحصار شیرخشک صادرات می شود؟. در مورد انحصار لبنیات در بازار هم باید گفت اگر سری به مغازه های کوچک بزنید متوجه خواهید شد چه تعداد برند لبنیات وجود دارد و دست مشتریان برای انتخاب باز است. چگونه با این تعداد واحد لبنی فعال در کشور انحصار وجود دارد؟
واردات و صادرات با نرخ ارز یکسان باشد
آیا با صادرات شیرخشک مخالفید؟
تیموری با بیان اینکه مخالف صادرات شیرخشک نیستیم ولی اگر می خواهیم اقتصاد شکل بگیرد باید قواعد آن را رعایت کنیم، اظهار کرد: قواعد اقتصادی این است که برای رسیدن به نقطه تعادل واردات و صادرات با نرخ ارز یکسان باشد. ما هیچ وقت مخالف صادرات شیرخشک نبودیم و بارها نامه نوشتیم که دولت مجوز واردات و صادرات با نرخ ارز یکسان را صادر کند. دولت برای تثبیت ۳۱۰۰ تومان نرخ مصوب شیرخام، بایستی از اهرم صادرات و واردات استفاده کند. یعنی زمانی که قیمت شیرخام از نرخ مصوب کمتر شود باید اجازه صادرات بدهد و زمانی که قیمت بیشتر شود نیز باید اجازه دهد واردات صورت گیرد. متاسفانه بخشی از دولت یکطرفه عمل می کند و اعلام می کنند اجازه صادرات بدهیم ولی اجازه واردات داده نشود. برای شیر ۳۱۰۰تومانی یارانه پرداخت کنیم ولی وقتی اجازه صادرات بدون عوارض شیرخشک داده شود، یعنی اجازه می دهیم یارانه صادر شود.
وی اضافه کرد: با صادرات موافق هستیم ولی ابتدا باید نیازهای داخلی تامین شود و در نهایت با رعایت مصالح صادرات صورت گیرد.
کشور سالانه به ۶۰ تا ۶۵ هزارتن شیرخشک نیاز دارد
عضو هیات مدیره انجمن صنابع لبنی کشور با اشاره به اینکه نیاز سالانه کشور به شیرخشک بین ۶۰ تا ۶۵ هزارتن است و ۱۵هزارتن نیز برای ذخیره استراتژیک نگهداری می شود، گفت:فلسفه صادرات شیر خشک حمایت از دامداران بود تا در بازه زمانی اسفند تا فروردین قیمت شیر خام آنها افت نکند. ولی حمایت ازدامداران تبدیل به فعالیت بازرگانی شده است. یعنی علاوه براینکه تولیدکنندگان در بلندمدت متضرر شدند، هدف صادرات شیرخشک هم محقق نشد.
وی تصریح کرد: باید پرسید چرا تا دوسال پیش راجع به صادرات و واردات شیرخشک حرفی نبود؟ چرا کسی مدعی آن نبود؟ آن زمان که شیر خشک دست دامداران مانده بود چرا کسی برای صادرات اصرار نداشت؟.پاسخ روشن است. زیرا آن زمان نه تنها سودی نداشت بلکه ضرر هم داشت. ولی درحال حاضر این صادرات منفعت دار شده است.
قدوسی نیز در واکنش به موضوع انحصار در صادرات شیرخشک، گفت: معادله شیرخشک موازنه دوطرفه است. از دولت درخواست داریم که بین انجمن و تولیدکننده این موازنه رعایت شود. یعنی وقتی قیمت شیر بالا می رود باید واردات شیر خشک اتفاق بیوفتد و وقتی شیرخشک دپو می شود باید صادرات آن آزاد شود. اعتقاد نداریم که شیر ارزان خریداری شود و برهمین اساس آمادگی داریم همین قیمت مصوب دولت یعنی ۳۱۰۰تومان مبنای کار ما تا پایان سال ۹۹ باشد.
عضوهیات مدیره انجمن صنایع لبنی تصریح کرد: اختلاف چیز خوبی نیست. کسی که به این مسائل دامن می زند اگر در جریان ریز مسائل تولید قرار بگیرد متوجه می شود که حرف همه یکی است. نه باید دائم صادرات داشته باشیم و نه جلوی واردات گرفته شود. اگر واردات و صادرات شیرخشک هردو با شرایط روز کشور جلو برود، دامداران، کارخانه جات لبنیات و کارخانه جات شیرخشک مشکلی نخواهند داشت. در حقیقت اگر همه به درستی دیده شوند آن وقت دولت می تواند جلوی انحصار طلبی هر بخش را بگیرد.
وی در پایان گفت :در حقیقت مطالبه ما این است که قیمت شیرخام تا پایان سال ۳۱۰۰تومان باقی بماند و واردات و صادراتش براساس این قیمت باشد.
باکری نیز در پاسخ به این سوال اظهار کرد: دولت در کنار صنعت لبنیات برای تنظیم افت و خیزهای فصول مختلف جذب شیرخام و مصرف مردم، واحدهای تولید شیرخشک احداث کرد تا بتواند نوسانات بازار را با تولیدات این واحدها از سربگذارند و دامدار دچارمشکل نشود. از سال ۹۳ تا کنون وزارت جهاد با پدیده عدم تطابق قیمت دستوری ۱۴۴۰ تومان شیرخام و ۱۲۵۰ تومان بازار مواجه شده و سرمایه گذاران را تشویق کرد که واحدهای تولید شیرخشک احداث کنند و برای صادرات آن مشوق هم داد. زیرا صادرات شیرخشک زیانده بود. آنقدر واحد تولید شیرخشک احداث شد که امروز با مازاد مصرف شیرخشک درکشور مواجه شدیم. با افزایش نرخ ارز و با صادرات شیرخشک با ارز ۲۰هزارتومانی، از هرکیلو شیرخشک ۴۰ هزارتومان هزینه بازمی گردد. بنابراین انگیزه ای به وجود می آید که تمام ظرفیت تولیدی شیرخشک را به کار گرفته شود، مازاد تولید صادر شده و درآمد بیشتری حاصل شود.
نگران تحریک قیمت شیرخام هستیم
فربد نیز با بیان اینکه قیمت مصوبه هر ۰.۱۰ درصد چربی ۵۰ تومان است و وقتی چربی از شیر گرفته می شود ۱۵۵۰ تومان از شیر جدا شده وارزش شیر فاقد چربی ۱۹۵۰ تومان می شود، گفت: ۱۱.۶۳ کیلو شیر بدون چربی تبدیل به یک کیلو شیرخشک تبدیل می شود و قیمت آن ۱۸هزارتومان است و با هزینه بسته بندی و فرآوری قیمت تمام شده آن ۲۰ هزارتومان می شود. ما مخالف صادرات شیرخشک نیستم. ما مخالف تجاوز قیمت شیرخام از قیمت مصوب هستیم. اگر شیر خشک با قیمت تمام شده ۲۰ هزارتومان،۴۰ هزارتومان فروخته شود سود سرشاری به دست می آید و واحدهای تولید کننده شیرخشک نیز ترغیب به خرید شیر با قیمت بالاتر می شوند و کل صنعت تحت تاثیر قرار می گیرد. در حقیقت نگران تحریک قیمت شیر خام هستیم.
حدود یکسال است که کره وارد کشور نمی شود
باکری در بخش دیگری از صحبت هایش به واردات کره اشاره کرد و با بیان اینکه تا زمانی که کره خارجی ارزانتر از کره تولید داخل بود خود به خود تولید داخلی صرفه نداشت ولی در حال حاضر اینگونه نیست، اظهار کرد: با گران شدن شیر خام و از طرف دیگر افزایش نرخ دلار اگر بخواهیم کره وارد و بسته بندی کنیم باید با قیمت هرکیلو ۱۰۳هزارتومان بفروشیم. ولی کره تولید داخل با قیمت ۷۵هزارتومان قابل فروش است.البته این موضوع نیز حائز اهمیت است که از سال ۹۷ تا کنون برای واردات کره ارزی تخصیص داده نشده است و حدود یکسال است که کره ای وارد کشور نمی شود.
وی بیان کرد: کارخانه جات لبنیات مدرن ترین ابزار تولید کره را وارد کشور کردند و در حال تولید کره هستند.اما وقتی چربی حاصل از شیرخام را به سمت تولید کره آن هم به میزان ۵۰هزارتن نیاز کشور می بریم از آن طرف شیر پس چرب تولید می شود و آن شیر باید به خط تولید شیرخشک برود و در آن صورت شیرخشک باافزایش تولید وتراکم مواجه می شود. اگرهمه فشار تولید کره را بر روی دوش شیرخام کشور بیاندازیم، نرخ چربی حداقل ۵۰ هزارتومان مصوب باقی نخواهد ماند. اگر کارخانه ها ۵۰هزارتن کره را از شیرخام بگیرند نرخ چربی از این هم بیشتر خواهد شد و نرخ شیرخام هم افزایش می یابد.
محصولات کارخانه ها هیچ مشکلی ندارند
آیا در تهیه محصولات لبنی استانداردهای لازم رعایت می شود؟
قدوسی در پاسخ به این سوال که آیا استانداردهای لازم در تهیه محصولات لبنی رعایت می شود و آیا این محصولات فاقد هرگونه آفلاتوکسین، وایتکس و پالم هستند؟، اظهار کرد: شیرخام دامدار وقتی وارد کارخانه ها می شود با ۱۱ آزمایش های مختلف بررسی می شود. یعنی آفلاتوکسین، بارمیکروبی، چربی، آنتی بیوتیک و ....شیر خام مورد بررسی قرار می گیرد و مرحله به مرحله آزمایش می شود. این اطمینان را به مردم می دهیم که محصولات برندهای معروف کشور هیچ مشکلی ندارند و استانداردها ملی نیز در تولید آنها رعایت می شود. در حقیقت تمام فرآیندها از شیرخام تا محصول نهایی توسط سازمان های دامپزشکی، سازمان ملی استاندارد و وزارت بهداشت نظارت می شود.
خلاصه ای از این میزگرد در ادامه آمده است:
صنعت لبنیات کشور با چه چالش هایی دست و پنجه نرم می کند؟
در ابتدای این میزگرد رضا باکری_دبیرانجمن صنایع لبنی ایران با بیان اینکه صنعت لبنیات با حضور ۴۵۰ واحد فعال در این رشته یکی از بخش های بسیار رقابتی در صنعت کشور است، گفت: برای انتقال مزیت به مصرف کننده بایستی ابزارهای رقابتی فراهم شود. عمدتا سیاست گذار بخشی از این ابزارهای رقابتی را از دست واحدهای تولیدی گرفته است و نمی توان از حضور ۴۵۰ واحد لبنی و رقابت آنها برآیندی به سود مصرف کننده گرفت.
وی ادامه داد: یکی از ابزارهای مهم مدیریت بحث قیمت است. قیمت یک ابزار مدیریتی است و مدیر می تواند اقشار مختلف مصرف کننده را گروه بندی کند و با قیمت های متفاوت و متناسب برای هریک از این دهک ها کالا تولید و عرضه کند. اما دولت با یکسان سازی نرخ سه قلم کالا شیر، ماست و پنیر و با تخصیص ۱۰ نوع محصول در این بخش که ۸۰ درصد تولیدات این صنعت را فرا می گیرد، اهرم بسیار قدرتمند رقابت را از دست مدیران صنعت گرفته است و آنها نمی توانند کالاهایی با تنوع و متناسب برای هریک از دهک ها تولید کنند.
دبیر انجمن صنایع لبنی ایران اضافه کرد: اصولا در تمام دنیا مرسوم است که واحدهای تولیدی کالاهایی متناسب با قدرت خرید اقشار مختلف طراحی می کنند. حتی ممکن است در پاره ای از کالاها زیان دهند، زیرا می خواهند مشتریانشان همچنان در صف مصرف کننده قرار بگیرند. به عبارت دیگر شاید مدیری تصمیم بگیرد برای برخی از مشتریانش کالاهای خود را با ضرر و زیان به فروش برساند ولی در عوض برای تعدادی از دهک های دیگر کالاهایی با حاشیه سود بالاتر عرضه کند تا زیان آن بخش پوشش داده شود.
وی اضافه کرد: بحث قیمت و سیاست دولت در امر قیمت گذاری یکی از چالش های بزرگ صنعت است و سال هاست از دولت تقاضا داریم لبنیات را از گروه یک کالاهای اساسی خارج کند و در گروه ۲ قرار دهد. نظارت عالیه بر بازار لبنیات داشته باشد ولی از مداخله گری مستقیم خودداری کند و نقش دولت را در نقش نظارتی نگه دارد .
وی به چالش دیگری پیش و روی صنعت لبنیات اشاره کرد و گفت: دولت تمامی امتیازات ارزی به این صنعت را قطع کرده است و به هیچ یک از کالاها و اقلام این واحدهای تولیدی ارز خاصی تخصیص نمی دهد و بخشی از اقلام در گروه کالایی ۴ به پایین است. باتوجه به عدم سرویس دهی در این زمینه بایستی امکان تامین مایحتاج صنعت را بدون انتقال ارز فراهم کند. در شرایطی که از جهش تولید صحبت می شود و انتظار رشد صنعت را داریم رشد این صنعت منوط براین است که امکاناتی را برای تامین مواد اولیه خود فراهم کند. در شرایطی که امکان فراهم کردن ارز ۴۲۰۰ تومانی نیست و کلیه اقلام از آن خارج شده همچنین امکان تامین ارز نیما نیز وجود ندارد و همه در صف آن هستند، وقتی وزیر صنعت پیشنهاد می کند که واحدهای تولیدی برای تامین مایحتاج اولیه خودشان می توانند بدون انتقال ارز مواد تولیدی وارد کنند، بانک مرکزی نباید با این موضوع مخالفت کند و دست تولید کننده را در تولید ببندد و انتظار داشته باشد جهش تولید رخ دهد. در حقیقت بانک مرکزی باید امکان تدارک مواد اولیه، بسته بندی و ملزومات صنعت را بدون انتقال ارز امکان پذیر کند.
باکری در بخش دیگری از صحبت هایش به عدم امکان ارتباط گیری مصرف کننده و تولیدکننده اشاره کرد و گفت: قوانین و مقرراتی در کشور به مرور زمان تصویب شده که تولید کننده قادر نیست مستقیما با مصرف کننده ارتباط بگیرد. بارها تقاضا کردیم که اجازه دهید قیمت درب کارخانه را بر روی کالا درج کنیم و مصرف کننده از قیمت اصلی کالا قبل از رسیدن به شبکه توزیع آگاه شود. در این میان به جز شیر و پنیر باقی کالاها مشمول ۹درصد مالیات برارزش افزوده هستند و ۳درصد نیز مالیات عملکرد به آن می خورد. به عبارت دیگر ۱۲ درصد از هزینه تمام شده برای مصرف کننده متعلق به اداره امور مالیاتی است، ولی مصرف کننده این موضوع را نمی داند و این ۱۲ درصد به پای واحد تولیدی نوشته می شود.
به گفته وی در بخش پخش و توزیع سال هاست دولت تصویب کرده که هزینه توزیع ۵ درصد برای پخش منطقه ای و ۱۰ درصد برای پخش سراسری باشد. در حقیقت هیچ کارخانه ای با رقم کمتر از ۱۵ درصد قادر نیست کالاهایش را با این شرایط گرانی حمل و نقل به بازار عرضه کند. بنابراین ۱۵ درصد از این قیمت مصرف کننده، متعلق به شبکه حمل و نقل کشور است اما این به پای تولید کننده نوشته شده و مردم از چشم کارخانه جات می بینند. همچنین سازمان حمایت از تولیدکنندگان و مصرف کنندگان نیز تصویب کرده که ۱۵ درصد از این قیمت به شبکه فروشگاهی تخصیص داده شود ولی یک فروشگاه هم حاضر نیست کالاهایی که یخچالی است را با این درصد بفروشد.
دبیر انجمن صنایع لبنی ایران با اشاره به اینکه دولت در امر کالارسانی برای صنعت چالش ایجاد کرده است، گفت: چرا کارخانه ها و صنعت باید پاسخگوی ۳۰ تا ۳۵ درصد ازبخشی از قیمت تمام شده برای مصرف کننده که متعلق به آنها نیست، باشند؟. سیستم باید این روابط را برای مردم شفاف کند.
به گفته این نماینده صنعت لبنیات کشور بی اعتبار کردن حیثیت صنعتگر و تولیدکنند در نزد مصرف کننده سیاست بسیار خطایی بوده که سالیان طولانی است دولت ها آن را پیگیری می کنند و رسانه ها را به این سمت سوق دادند و دائما هجمه تبلیغاتی بر علیه صنایع لبنی در جریان است و به عنوان متهم آنها را دائما در صندلی اتهام می نشانند و به عنوان گرانفروش معرفی می کنند. در حالی که تراز مالی تمام شرکت ها در بورس روشن و شفاف است. آنها حتی سودی که دولت برایشان تعیین کرده را نمی برند چه برسد به گرانفروشی. از نظر اقتصادی گرانفروشی معنای به خصوص دارد. گرانفروشی یعنی کسب سود بیشتر از آن چیزی که به عنوان سود قانونی در نظر گرفته شده است. دولت برای آنها ۱۴درصد سود قانونی متصور است اما وقتی نمی توانند سود کنند چگونه گرانفروشی می کنند.
وی تصریح کرد: تمام رسانه ها باید سعی کنند از رو در رو کردن تولیدکننده با مصرف کننده پرهیز کنند. تولیدکننده ها از مردمان همین کشور هستند و حداقل ۱۲۰ هزارنیروی کار در این کارخانه ها مشغول کارند.
یکسان سازی نرخ ارز برای ذی نفعان زنجیره
باکری در بخش دیگری از صحبت هایش به چالش های میان تامین کننده مواد اولیه و صنایع اشاره کرد و گفت: کارخانه جات لبنیات و دامداری ها جایگزینی برای تجارت ندارند. کارخانه ها جز شیرخام گاوداری ها امکان جایگزینی مواد اولیه دیگری ندارند و دامداری ها هم جز کارخانه جات مشتری دیگری ندارند. بنابراین منطقی نیست قوانین و مقررات را به گونه ای تعریف کنیم که این دو قشر در چالش با یکدیگر قرار بگیرند. بارها تاکید کردیم که قوانین تعریف شده در سال های گذشته را مورد بازنگری قرار دهند. بارها تقاضا کردیم برای ذی النفعان کل زنجیره به ویژه دامداران و کارخانه جات نرخ ارز را یکسان کنند. بارها تقاضا کردیم قوانین مربوط به صادرات و واردات کالاها را در دوبخش تحت تعرفه و مقررات یکسانی قرار دهند. بارها درخواست کردیم که سود بانکی ذی النفعان زنجیره را یکسان کنند. قوانین مالیات را برای کل زنجیره یکسان کنند.
وی اضافه کرد: نمی توان برای هر حلقه ای از زنجیره تامین منافع جداگانه در نظر گرفت و بعد انتظار داشته باشیم آنها با هم تقابل نکنند. معلوم است که در تقابل با یکدیگر قرار خواهند گرفت. تا زمانی که دولت قوانین حاکم بر ذی النفعان زنجیره را اصلاح نکند و از آن قوانینی تقابل ایجاد کرده دست برندارد و کل زنجیره تحت قوانین واحدی اداره نشوند، طبیعی است که چالش دو بخش خاتمه پیدا نمی کند. چرا باید دامدار با صنعت لبنیات درگیری داشته باشد ؟ صنایع لبنیات چرا باید با دامداران درگیری داشته باشند؟. یکی تامین کننده مواد اولیه و دیگری هم خریدار است. ذاتا نباید اختلاف منافعی وجود داشته باشد. وقتی دولت طی سال های متمادی مداخله کرده و آنها را از وضعیت متفاوتی برخوردار کرده، این چالش ها شکل گرفته است.
وی در پایان گفت:انتظار داریم مسئولین این نکات را بشنوند و با اصلاح قوانین این چالش ها را از پیش و روی صنعت بردارند تا جهش تولید اتفاق بیافتد.
چرا لبنیات گران شد؟
در ادامه این میزگرد عبدالله قدوسی_ مدیرعامل شرکت لبنیاتی پگاه در پاسخ به این سوال و با اشاره به اینکه صنعت لبنیات کشور نیز مانند تمام صنایع تحت تاثیر تورم قرار گرفته است، گفت: در یکی دوسال اخیر طبق مصوبه وزارت کار ۳۸ درصد افزایش حقوق و دستمزد داشتیم. شیر خام حدود ۳۰ درصد افزایش قیمت پیدا کرده است. مواد بسته بندی حدود ۲۰ درصد افزایش قیمت پیدا کرده است. بنابراین صنایع لبنی برای ادامه کار چاره ای جز افزایش قیمت نداشتند. اما این افزایش قیمت منجر به افزایش درآمد نشده است.
وی ادامه داد: این مجموعه بزرگ که در بحث اشتغال و تامین لبنیات کشور فعالیت می کنند و ۴۴۰ تا ۴۵۰ برند فعال دارد برای ادامه حیات چاره ای جز افزایش قیمت ندارند. صورت های مالی ۱۷ حرفه در بورس استخراج شده و آخرین حاشیه سود مربوط به صنعت لبنیات است. یعنی برخی از برندها ۱.۵ درصد تا بهترین حالت حدود ۴درصد حاشیه سود داشته اند. اعتقادمان این است که اگر برندهای مختلف علاقه به تولید نداشتند قطعا در هر حرفه ای حتی ساخت و ساز فعالیت می کردند درآمدشان از این کاری که انجام می دهند، بیشتر بود.
قدوسی با تاکید براین موضوع که افزایش قیمت داریم ولی افزایش درآمد به نسبت سرمایه گذاری ای که انجام شده نداریم،اظهار کرد: همه بخش های صنعت عضو یک مجموعه واحد هستند. اگر صنعت تولید شیر و فرآورده های لبنی در کشور توسعه پیدا کند نمودار سلامت نیز توسعه پیدا کرده است. باید مراقب باشیم برندها دچار آسیب نشوند.
مدیرعامل شرکت لبنیاتی پگاه اضافه کرد: تا سال ۸۰ کشور به واردات وابستگی داشت و ۴۰۰میلیون دلار واردات لبنیات داشتیم. از سال ۸۰ به بعد بخش خصوصی فعالیت کرد و با افزایش تنوع محصولات حق انتخاب برای مصرف کننده ایجاد کرد. امروز ویترین مغازه ها از محصولات مختلف پر شده است که شاید ۲۰ سال قبل اینگونه نبود.این موضوع نشان می دهد که هیچ انحصاری وجود ندارد.در حقیقت فضا سازی برای برندهای کشور دور از انصاف است.
وی در پایان گفت: افزایش قیمت در جامعه اجتناب ناپذیر است. پلی اتیلن، شیرخام، فویل، پاکات و ...گران شده، چطور می شود همه این ها گران شود ولی برای ادامه صنعت گفته شود تغییر قیمت رخ ندهد. این موضوع با هیچ معادله اقتصادی حل نمی شود.
در ادامه میراسلام تیموری_مدیرعامل شرکت فرآورده های لبنی دامداران با اشاره به اینکه الگوی توسعه اقتصادی هر کشور را حاکمیت ترسیم می کند و هیچ جای دنیا الگوی توسعه براساس شرکت های کوچک و شرکت های بزرگ بنا نشده است و شرکت های متوسط آن را اداره می کنند، گفت: شرکت های لبنی برندهای متوسط در بخش اقتصاد کشور هستند. دوام اقتصادی کشور به همین برندها است. دانمارک با جمعیت اندک حداقل ۵۰ برند بین المللی دارد. ما چند برند ایجاد کردیم ؟. آن چیزی که امروز در صنعت لبنیات شاهد هستیم به همت بخش خصوصی است ولی باید حواسمان را جمع کنیم که در دام نگرش های ضد توسعه نیوفتیم.
وی با بیان اینکه پایین بودن سرانه مصرف لبنیات مردم تهدیدی است که می توان به فرصت تبدیل کرد، گفت: قیمت لبنیات در مقایسه با کالاهای غذایی خصوصا پروتیینی همیشه سرکوب شده است و مردم را با ارزش غذایی آن آشنا نکرده ایم؛ به طوری که حاضر هستند برای چیپس و پفک هزینه کنند ولی حاضر نیستند برای ۲۰۰ گرم شیر که برای سلامتی مفید است ۳۰۰۰تومان پرداخت کنند.
یارانه دولت گم می شود
عضوهیات مدیره صنعت لبنیات کشور اضافه کرد: در شرایط حداقلی دولت ۹۰۰ میلیون دلار یارانه برای نهاده های دامی که صرفا برای گاوهای شیری است، در نظر گرفته است و در حال حاضر نیز پرداخت می کند. اما به درستی دامدارها معتقدند که بخش عمده ایی از این یارانه که دولت تخصیص داده به جیب دامدارها و مصرف نهاده ها نمی رسد و دراین فاصله گم می شود. یعنی اگر جو با قیمت جهانی ۸۰۰تومان باشد، در کشور ۲۰۰۰تومان می شود و این یعنی گم شدن یارانه!.
تیموری در ادامه با اشاره به اینکه مابه التفاوت یارانه با ارز ۲۰ هزارتومانی ۱۳ هزارمیلیارد تومان بود ولی در حال حاضر با دلار حدود ۲۲ هزارتومانی امروز بیش از ۱۶ هزارمیلیارد تومان است، گفت: یعنی ۱۶ هزار میلیاردتومان یارانه می دهیم که آحاد ملت از شیر ارزان برخوردار باشند ولی نه تنها این مهم محقق نمی شود بلکه حتی یارانه به دست دامداران هم نمی رسد. راه حل این موضوع ساده است یعنی دولت با حذف ارز ترجیحی نهاده های دامی، آن را در جای دیگری به مصرف نرساند و این یارانه را دوباره به همین زنجیره اختصاص دهد. با تخصیص این یارانه یعنی ۱۶ هزار میلیارد تومان می توانیم ۲ میلیون تن محصول ۸۰۰۰تومانی به صورت رایگان در اختیار ۴ دهک آسیب پذیر جامعه قرار دهیم.
شیر مدرسه به مناقصه گذاشته شده
در ادامه محمدفربد_ قائم مقام مدیرعامل شرکت فرآورده های لبنی رامک به وضعیت شیر مدارس اشاره کرد و با بیان اینکه اخیرا شیرمدرسه به مناقصه گذاشته شده ، گفت: برای شیر مدرسه نباید مناقصه برگزار شود بلکه باید دید شیری که قرار است در مدرسه عرضه شود،چه کیفیتی دارد. این روش باعث می شود که برندهایی که به کیفیت توجه نمی کنند در این قضایا حضور پیدا کنند و به برندهای اصلی کشور آسیب وارد شود
سهمیه بندی صادرات شیرخشک فساد زاست
فربد با اشاره به اینکه به اصرار وزارت جهاد بر سهمیه بندی صادرات شیرخشک و تاکید بر اینکه هر زمان بحث سهمیه پیش می آید جنجالی رخ می دهد، پاسخ داد:در سهمیه بندی فساد وجود دارد. چرا باید سهمیه بندی که هرجا شکل گرفته فساد در کنارش بوده،دنبال شود؟. اگر قرار است صادرات آزاد شود، آزاد شده و واردات هم در کنارش آزاد شود. هرکس می خواهد صادر کند و هر کس می خواهد وارد کند. ارز هم یکی باشد. ارز سوبسیدی هم شاملش نباشد.
آیا بازار لبنیات کشور ، صادرات شیرخشک و واردات کره در انحصار چند برند است؟
تیموری با اشاره به اینکه اگر اگرکسی ادعا می کند در صادرات شیرخشک و واردات کره و به طور کل صنعت لبنیات انحصار وجود دارد باید با مدارک و مستندات ثابت کند، گفت: تکرار یک موضوع باعث حقانیت آن نمی شود .هرکس مدعی انحصار است، ثابت کند. برخی افراد نام چندین شرکت را آورده اند و مدعی شدند که انحصار واردات کره در دست این شرکت هاست. باید گفت یکی از این شرکت ها در طی فعالیتش حتی یک گرم کره وارد کشور نکرده است و یکسال هم می شود که کره تولید نمی کند. معلوم نیست چرا این اتهام را زده اند. برای شیرخشک هم ۴۳ شرکت می توانند صادرکننده باشند و چگونه با وجود ۴۳ شرکت صحبت از انحصار شیرخشک صادرات می شود؟. در مورد انحصار لبنیات در بازار هم باید گفت اگر سری به مغازه های کوچک بزنید متوجه خواهید شد چه تعداد برند لبنیات وجود دارد و دست مشتریان برای انتخاب باز است. چگونه با این تعداد واحد لبنی فعال در کشور انحصار وجود دارد؟
واردات و صادرات با نرخ ارز یکسان باشد
آیا با صادرات شیرخشک مخالفید؟
تیموری با بیان اینکه مخالف صادرات شیرخشک نیستیم ولی اگر می خواهیم اقتصاد شکل بگیرد باید قواعد آن را رعایت کنیم، اظهار کرد: قواعد اقتصادی این است که برای رسیدن به نقطه تعادل واردات و صادرات با نرخ ارز یکسان باشد. ما هیچ وقت مخالف صادرات شیرخشک نبودیم و بارها نامه نوشتیم که دولت مجوز واردات و صادرات با نرخ ارز یکسان را صادر کند. دولت برای تثبیت ۳۱۰۰ تومان نرخ مصوب شیرخام، بایستی از اهرم صادرات و واردات استفاده کند. یعنی زمانی که قیمت شیرخام از نرخ مصوب کمتر شود باید اجازه صادرات بدهد و زمانی که قیمت بیشتر شود نیز باید اجازه دهد واردات صورت گیرد. متاسفانه بخشی از دولت یکطرفه عمل می کند و اعلام می کنند اجازه صادرات بدهیم ولی اجازه واردات داده نشود. برای شیر ۳۱۰۰تومانی یارانه پرداخت کنیم ولی وقتی اجازه صادرات بدون عوارض شیرخشک داده شود، یعنی اجازه می دهیم یارانه صادر شود.
وی اضافه کرد: با صادرات موافق هستیم ولی ابتدا باید نیازهای داخلی تامین شود و در نهایت با رعایت مصالح صادرات صورت گیرد.
کشور سالانه به ۶۰ تا ۶۵ هزارتن شیرخشک نیاز دارد
عضو هیات مدیره انجمن صنابع لبنی کشور با اشاره به اینکه نیاز سالانه کشور به شیرخشک بین ۶۰ تا ۶۵ هزارتن است و ۱۵هزارتن نیز برای ذخیره استراتژیک نگهداری می شود، گفت:فلسفه صادرات شیر خشک حمایت از دامداران بود تا در بازه زمانی اسفند تا فروردین قیمت شیر خام آنها افت نکند. ولی حمایت ازدامداران تبدیل به فعالیت بازرگانی شده است. یعنی علاوه براینکه تولیدکنندگان در بلندمدت متضرر شدند، هدف صادرات شیرخشک هم محقق نشد.
وی تصریح کرد: باید پرسید چرا تا دوسال پیش راجع به صادرات و واردات شیرخشک حرفی نبود؟ چرا کسی مدعی آن نبود؟ آن زمان که شیر خشک دست دامداران مانده بود چرا کسی برای صادرات اصرار نداشت؟.پاسخ روشن است. زیرا آن زمان نه تنها سودی نداشت بلکه ضرر هم داشت. ولی درحال حاضر این صادرات منفعت دار شده است.
قدوسی نیز در واکنش به موضوع انحصار در صادرات شیرخشک، گفت: معادله شیرخشک موازنه دوطرفه است. از دولت درخواست داریم که بین انجمن و تولیدکننده این موازنه رعایت شود. یعنی وقتی قیمت شیر بالا می رود باید واردات شیر خشک اتفاق بیوفتد و وقتی شیرخشک دپو می شود باید صادرات آن آزاد شود. اعتقاد نداریم که شیر ارزان خریداری شود و برهمین اساس آمادگی داریم همین قیمت مصوب دولت یعنی ۳۱۰۰تومان مبنای کار ما تا پایان سال ۹۹ باشد.
عضوهیات مدیره انجمن صنایع لبنی تصریح کرد: اختلاف چیز خوبی نیست. کسی که به این مسائل دامن می زند اگر در جریان ریز مسائل تولید قرار بگیرد متوجه می شود که حرف همه یکی است. نه باید دائم صادرات داشته باشیم و نه جلوی واردات گرفته شود. اگر واردات و صادرات شیرخشک هردو با شرایط روز کشور جلو برود، دامداران، کارخانه جات لبنیات و کارخانه جات شیرخشک مشکلی نخواهند داشت. در حقیقت اگر همه به درستی دیده شوند آن وقت دولت می تواند جلوی انحصار طلبی هر بخش را بگیرد.
وی در پایان گفت :در حقیقت مطالبه ما این است که قیمت شیرخام تا پایان سال ۳۱۰۰تومان باقی بماند و واردات و صادراتش براساس این قیمت باشد.
باکری نیز در پاسخ به این سوال اظهار کرد: دولت در کنار صنعت لبنیات برای تنظیم افت و خیزهای فصول مختلف جذب شیرخام و مصرف مردم، واحدهای تولید شیرخشک احداث کرد تا بتواند نوسانات بازار را با تولیدات این واحدها از سربگذارند و دامدار دچارمشکل نشود. از سال ۹۳ تا کنون وزارت جهاد با پدیده عدم تطابق قیمت دستوری ۱۴۴۰ تومان شیرخام و ۱۲۵۰ تومان بازار مواجه شده و سرمایه گذاران را تشویق کرد که واحدهای تولید شیرخشک احداث کنند و برای صادرات آن مشوق هم داد. زیرا صادرات شیرخشک زیانده بود. آنقدر واحد تولید شیرخشک احداث شد که امروز با مازاد مصرف شیرخشک درکشور مواجه شدیم. با افزایش نرخ ارز و با صادرات شیرخشک با ارز ۲۰هزارتومانی، از هرکیلو شیرخشک ۴۰ هزارتومان هزینه بازمی گردد. بنابراین انگیزه ای به وجود می آید که تمام ظرفیت تولیدی شیرخشک را به کار گرفته شود، مازاد تولید صادر شده و درآمد بیشتری حاصل شود.
نگران تحریک قیمت شیرخام هستیم
فربد نیز با بیان اینکه قیمت مصوبه هر ۰.۱۰ درصد چربی ۵۰ تومان است و وقتی چربی از شیر گرفته می شود ۱۵۵۰ تومان از شیر جدا شده وارزش شیر فاقد چربی ۱۹۵۰ تومان می شود، گفت: ۱۱.۶۳ کیلو شیر بدون چربی تبدیل به یک کیلو شیرخشک تبدیل می شود و قیمت آن ۱۸هزارتومان است و با هزینه بسته بندی و فرآوری قیمت تمام شده آن ۲۰ هزارتومان می شود. ما مخالف صادرات شیرخشک نیستم. ما مخالف تجاوز قیمت شیرخام از قیمت مصوب هستیم. اگر شیر خشک با قیمت تمام شده ۲۰ هزارتومان،۴۰ هزارتومان فروخته شود سود سرشاری به دست می آید و واحدهای تولید کننده شیرخشک نیز ترغیب به خرید شیر با قیمت بالاتر می شوند و کل صنعت تحت تاثیر قرار می گیرد. در حقیقت نگران تحریک قیمت شیر خام هستیم.
حدود یکسال است که کره وارد کشور نمی شود
باکری در بخش دیگری از صحبت هایش به واردات کره اشاره کرد و با بیان اینکه تا زمانی که کره خارجی ارزانتر از کره تولید داخل بود خود به خود تولید داخلی صرفه نداشت ولی در حال حاضر اینگونه نیست، اظهار کرد: با گران شدن شیر خام و از طرف دیگر افزایش نرخ دلار اگر بخواهیم کره وارد و بسته بندی کنیم باید با قیمت هرکیلو ۱۰۳هزارتومان بفروشیم. ولی کره تولید داخل با قیمت ۷۵هزارتومان قابل فروش است.البته این موضوع نیز حائز اهمیت است که از سال ۹۷ تا کنون برای واردات کره ارزی تخصیص داده نشده است و حدود یکسال است که کره ای وارد کشور نمی شود.
وی بیان کرد: کارخانه جات لبنیات مدرن ترین ابزار تولید کره را وارد کشور کردند و در حال تولید کره هستند.اما وقتی چربی حاصل از شیرخام را به سمت تولید کره آن هم به میزان ۵۰هزارتن نیاز کشور می بریم از آن طرف شیر پس چرب تولید می شود و آن شیر باید به خط تولید شیرخشک برود و در آن صورت شیرخشک باافزایش تولید وتراکم مواجه می شود. اگرهمه فشار تولید کره را بر روی دوش شیرخام کشور بیاندازیم، نرخ چربی حداقل ۵۰ هزارتومان مصوب باقی نخواهد ماند. اگر کارخانه ها ۵۰هزارتن کره را از شیرخام بگیرند نرخ چربی از این هم بیشتر خواهد شد و نرخ شیرخام هم افزایش می یابد.
محصولات کارخانه ها هیچ مشکلی ندارند
آیا در تهیه محصولات لبنی استانداردهای لازم رعایت می شود؟
قدوسی در پاسخ به این سوال که آیا استانداردهای لازم در تهیه محصولات لبنی رعایت می شود و آیا این محصولات فاقد هرگونه آفلاتوکسین، وایتکس و پالم هستند؟، اظهار کرد: شیرخام دامدار وقتی وارد کارخانه ها می شود با ۱۱ آزمایش های مختلف بررسی می شود. یعنی آفلاتوکسین، بارمیکروبی، چربی، آنتی بیوتیک و ....شیر خام مورد بررسی قرار می گیرد و مرحله به مرحله آزمایش می شود. این اطمینان را به مردم می دهیم که محصولات برندهای معروف کشور هیچ مشکلی ندارند و استانداردها ملی نیز در تولید آنها رعایت می شود. در حقیقت تمام فرآیندها از شیرخام تا محصول نهایی توسط سازمان های دامپزشکی، سازمان ملی استاندارد و وزارت بهداشت نظارت می شود.
خبرهای مرتبط
نظر شما