روحانی: مردم باید بدانند که همانطور که سلامت برای ما یک اصل است تولید هم برای ما مهم است

به گزارش صدای ایران، حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی روز یکشنبه در جلسه هیات دولت، حفظ سلامت و امنیت و تداوم چرخه تولید را از جمله اصولی دانست که تصمیمات بر اساس آنها اتخاذ می شود.

متن سخنان رئیس جمهور به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

روز میلاد با سعادت پرچمدار حادثه کربلا؛ قمر بنی هاشم(ع) و روز تجلیل و احترام به جانبازان عزیز سراسر کشورمان را تبریک عرض می کنم و امیدوارم از فرصت معنوی  این ایام که ایام میلاد شعبانیه است و روز بعد هم میلاد امام سجاد(ع) را داریم، برای توجه بیشتر به خداوند و معنویت استفاده و از همه خادمان کشور به خوبی تجلیل کنیم.

می‌خواهم در این فرصت از مردم عزیز و بزرگواری که در این ایام تحمل کردند و به دستوراتی که مسئولین بهداشتی کشور داشتند و توصیه‌هایی که کردند، توجه فرمودند و همچنین گروهی که برای زندگی مردم و تأمین مایحتاج عمومی مردم همه توان خودشان را بکار بردند، سپاسگزاری و تشکر کنم.

اولاً ‌در کشور ما اصل اول در شرایط فعلی سلامت مردم است؛ باید از بخش بهداشت و درمان و همه سربازان مقدم این خط، یعنی پزشکان، پرستاران و کادر درمانی تقدیر و تشکر و  از آنها حمایت کنیم؛ دولت با همه توان حامی اینها خواهد بود؛ نیازمندی‌ها، تجهیزات، هر آنچه در داخل و خارج باید تأمین شود، ما این حمایت صد در صد را از بخش بهداشت و درمان داریم.

دیروز یک جلسه ویدئو کنفرانسی بسیار خوبی با حدود 30 نفر از متخصصین و پزشکان عالی‌رتبه کشور در بخش‌های مختلف عفونی، ویروس، در بخش‌های دیگر پزشکی که با این بیماری جدید و ویروس کرونا مرتبط می‌شود داشتیم و بحث‌های خوبی کردیم و خوشبختانه نظرات بسیار بهم نزدیک است و یک جور فکر می‌شود.

در سوالاتی که از این عزیزان داشتم همه آنها قبول داشتند که این یک موضوع غافلگیرکننده برای جهان بود؛ یعنی هیچ کس در دنیا، هیچ مرجع علمی و پزشکی در سال‌های پیش، پیش‌بینی نمی‌کردند که در این روزها با یک بیماری مسری مهاجم اینچنینی مواجه شویم که بتواند در یک زمان کوتاهی همه سطح جهان را شامل شود و همه را مبتلا کند.

بعضی از متخصصین در جلسه دیروز می‌گفتند، شبیه این 140 سال پیش بوده؛ اما از 140 سال پیش تاکنون یک چنین  بیماری مسری که به این صورت عالمگیر بوده و در این حد قدرت سرایت داشته باشد و بتواند همه ارکان جامعه را از سیاست، اقتصاد و روابط اجتماعی تحت تأثیر قرار دهد، نداشتیم و این اولین بار بعد از گذشت بیش از یک قرن است که با این حادثه مواجه می‌شویم.

از همه این عزیزان پرسیدیم که در ماجرای کرونا در ایران کجای داستان هستیم؟ آیا ما از نقطه پیک و اوج عبور کردیم و در نقطه‌ای هستیم که به سمت شرایط بهتر حرکت می‌کنیم؟

پاسخ دوستانی که صحبت کردند این بود که در بعضی استان‌ها بله، از پیک عبور کردیم و در شیب پایین قرار گرفتیم، اما در بعضی استان‌ها هنوز نمی‌توانیم با اطمینان صحبت کنیم؛ برخی از آنها می‌گفتند باید منتظر پایان تعطیلات عید نوروز باشیم و بعد قضاوت کنیم که در چه وضعیتی هستیم.

اما یک نکته بسیار مهمی بود که چون مورد اتفاق همه بود می‌خواهم خدمت مردم عزیز کشورمان بگویم؛ و آن اینکه ماجرای کرونا این نیست که مثلاً یک هفته و یا  10 روز دیگر به زمانی برسیم که ویروس کرونایی در عالم یا در ایران نباشد.

این ویروسی که آمده و وارد جامعه شده، ممکن است یک سال یا دو سال دیگر باشد؛ منتها باید شرایط جامعه را برای نوعی مواجه شدن با این ویروسی که شرایط‌اش ضعیف می‌شود و اکثریت جامعه در برابر این ویروس قدرتمند می‌شوند و بدن‌ها توانمند می‌شود، قابل تحمل کنیم.

یکی از پزشکان مثالی می‌زد و می‌گفت این هم مثل آنفلوآنزایی است که هست، می‌رود و بعد می‌آید، اوج می‌گیرد و تمام می‌شود و دو مرتبه می‌آید. بنابراین باید خودمان را برای زندگی با یک چنین ویروس تا زمانی که معالجه قطعی و یا واکسن قطعی برای آن پیدا شود که هیچ‌کدام اینها تا امروز هنوز نشده است، آماده کنیم.

بنابراین تلاش‌ها باید برای این باشد که نگذاریم یک مرتبه در یک استان، شهر و جامعه‌ای یک اوج و پیک پیش روی ما قرار بگیرد که دستگاه درمان را با اضطراب و مشکل مواجه کند؛ شرایط را باید به گونه‌ای مدیریت کنیم که دستگاه درمان بتواند اینها را درمان کند و به تدریج از این مسأله عبور کنیم.

 البته دیروز شاید بسیاری از متخصصین به من تأکید کردند این شرایط سختگیرانه‌ای که شروع شده یک هفته دیگر ادامه پیدا کند و اشاره داشتند اگر یک هفته دیگر ادامه پیدا کند، برای اینکه فعالیت‌ها به خوبی و به آن ترتیبی که گفته شد، آغاز شود، مطمئن‌تر هستیم.

این هم که فعالیت‌ها آغاز شود، معنایش این نیست روزی که می‌گوییم فعالیت‌ها از نو آغاز شود یعنی همه آن پروتکل‌های بهداشتی را باز هم کنار بگذاریم؛ این سبک زندگی جدیدی که شروع کردیم در اینکه بهم دیگر دست نمی‌دهیم و قرب و نزدیکی‌مان بهم دیگر یک مقدار با فاصله انجام می‌گیرد، بسیاری از کارها را با تلفن و فضای مجازی انجام می‌دهیم و اینکه زندگی ما زندگی الکترونیکی شده است، برای یک مدتی باید ادامه بدهیم و حتی شاید این بیماری در بعضی از زمینه‌ها فرصتی برای ما بوجود بیاورد تا بخشی از زندگی را الکترونیکی کنیم و شرایط را تغییر دهیم و این به نفع جامعه ماست.

ممکن است روابط‌مان را در ارتباط مردم با ادارات، خدمات جامعه، حتی با مراکز توزیعی که مواد لازم را در اختیار می‌گذارند، یک مقدار تغییر دهیم؛ بنابراین در سبک زندگی یک تغییراتی ایجاد می‌شود که این تغییرات احتمالاً برای یک مدتی باید باقی بماند.

از همه متخصصین دیروز سوال کردیم کاری که تا امروز انجام دادیم مورد قبول شماست و آیا نقصی دارد یا ندارد؟ خوشبختانه همه متخصصین کار انجام شده را قابل قبول و درست می‌دانستند؛ البته یک توصیه‌هایی داشتند؛ مثلاً می‌گفتند برای اینکه درمانی برای این بیماری پیدا شود، باید یک سرمایه‌گذاری ویژه‌ای را بکنید تا بتوانیم راجع به واکسن حرکت کنیم؛ یا بعضی‌ها می‌گفتند در بعضی از رشته‌های پزشکی باید تغییراتی ایجاد شود؛ بعضی از رشته‌ها را امروز در بخش عفونی اهمیت بیشتری دهیم؛ مثلاً بیشتر باید سرمایه‌گذاری کنیم که به نظر من توصیه‌های بسیار خوبی کردند و همه آن توصیه‌ها مورد قبول است.

حتماً وزارت بهداشت و درمان به آن توصیه‌ها عمل کرده و ما هم حمایت و کمک می‌کنیم که همه آن کارها به خوبی انجام بگیرد.

منتها در اینجا به مردم بسیار عزیز و خوب کشور می‌خواهم تأکید کنم که هیچ تصمیمی تا امروز در ستاد ملی کرونا اتخاذ نکردیم، مگر آنکه در کمیته‌های تخصصی درباره آنها بحث کردیم و متخصصین آن راه را بهترین در آن مقطع تشخیص دادند؛ هیچ تصمیم دیگری اتخاذ نکردیم؛ اگر مدارس را تعطیل کردیم در مجموع آنها تصمیم‌شان در آن مقطع این بود که الان مدرسه تعطیل و در یک مقطع دیگری بازگشایی شود؛ قبول و گوش کردیم.

اگر آنها به ما گفتند باید اماکن مقدسه برای شب عید تعطیل شود، گوش کردیم؛ اگر آنها گفتند باید نمازهای جمعه تعطیل و اجتماعات برای شادی و غم نباشد و مردم دور هم جمع نشوند، حتی اگر فردی در اثر کرونا، فوت می‌کند، کفن و دفن‌اش چگونه باشد، هر آنچه متخصصین گفتند حمایت، گوش، دنبال و مشورت کردیم.

تقریباً می‌توانم بگویم تصمیمات را با اتفاق آراء آغاز کردیم؛ اینطور نبوده که 20 درصد موافق و 80 درصد مخالف باشند؛ نظر مخالفین را بگیریم یا بالعکس، همیشه تلاش کردیم به یک بحث و اقناعی برسیم و نظر واحدی داشته باشیم؛ بر آن مبنا هم داریم تصمیم می‌گیریم.

اما مردم عزیز باید بدانند در کنار سلامت که برای ما اصل اول امروز است، تولید هم به عنوان یک اصل است؛  نمی‌توانیم در کشور تولید را تعطیل کنیم؛ نمی‌توانیم در کشور تولید و توزیع مواد غذایی و بهداشتی یا مغازه و فروشگاه‌اش را تعطیل کنیم؛ نمی‌توانیم نیازمندی‌های عمومی مردم از جمله در آب، برق، گاز و حمل و نقل را تعطیل کنیم. این کار امکان‌پذیر نیست.

یعنی مدیریت جامعه بر این مبنا است که سلامت، تولید، امنیت جامعه برای ما اصل است؛ همه نیروهای مسلح، مرزداران، پلیس، همه در صحنه هستند و اگر بنا باشد امنیت خدشه‌دار شود، اصلاً مفهوم ندارد؛ بنابراین اصول متعددی را داریم و این اصول را باید مد نظر قرار دهیم؛ اینها را در کنار هم مقایسه می‌کنیم و به یک تصمیم‌گیری می‌رسیم و از مردم هم خواهش می‌کنیم به آن تصمیمات عمل کنند تا از این شرایط سخت بگذریم.

نکته دیگری که می‌خواهم بگویم اینکه از همه آنهایی که بیرون صحنه هستند و فعلاً در صحنه تصمیم‌گیری نیستند -  ممکن است مقام و مسئولیتی هم داشته باشند و یا اینکه دو الی سه ماه دیگر مقام پیدا کنند و صندلی را چند ماه دیگر در اختیار بگیرند -  خواهش می‌کنم کمک کنند. این شرایط، شرایط مرید جمع کردن و شرایطی نیست که بخواهیم جنگ سیاسی بکنیم؛ بحث الان نه جنگ سیاسی، نه حزبی، نه قومیتی، نه ملیتی است؛ یک مسأله عمومی جهانی است و می‌خواهیم از این مسأله به خوبی عبور کنیم.

یک محدودیتی‌هایی باید در جامعه بگذاریم؛ این محدودیت‌ها نمی‌تواند آنچنان حداکثری باشد که قابل اجرا نباشد و نمی‌تواند آنقدر حداقلی باشد که تأثیر لازم را نگذارد؛ باید بین حداقل‌ها و حداکثرها در زمان‌های مختلف، شیوه‌های مختلف را برگزینیم و انتخاب کنیم و بر آن مبنا عمل کنیم.

خواهش می‌کنم بگذاریم آن دستاوردهای بزرگی که در سایه این رنج و مشقت بدست آمد، دائمی شود؛ این بیماری، رنج، مشقت و گرفتاری بود و برای مردم مشکل آفرید؛ یک عده از مردم عزیزان خودشان را از دست دادند؛ زندگی سختی را برای پزشکان و پرستاران فراهم کردند؛ همه اینها بود، اما یک آثاری هم داشت و آن آثار خوب را نباید بگذاریم از بین برود؛ یعنی در کنار این همه رنج، یک وحدت درست شد، نگذاریم آن وحدت از بین برود؛ در کنار این همه سختی یک انسجام درست شد، نگذاریم آن انسجام از بین برود؛ دل‌ها بهم نزدیک شد؛ مقدار زیادی کینه‌ها زدوده و دل‌ها متوجه حق و خداوند و کمک به همدیگر شد؛ این آثاری که در کنار این رنج و مشکلات به دست آوردیم را نگذاریم از بین برود.

یک سرمایه اجتماعی ارزشمندی پیدا کردیم؛ این سرمایه اجتماعی به نفع همه است. اینکه دولت به مردم اعتماد داشته باشد، مردم به دولت اعتماد داشته باشند و هر روز بهم نزدیک‌تر شوند، این کار را بهتر پیش می‌برد و کارها روان‌تر حرکت می‌کند؛ هر چه اگر اینجا اضافه شده باید کاری کنیم که این سرمایه را حفظ کنیم و از دست ندهیم.

آخرین نکته من این است که امروز صبح آقای دکتر نمکی وزیر بهداشت و درمان، ایران را با کشورهای دیگری که امروز گرفتار این بیماری هستند مقایسه کردند و رتبه ایران، رتبه قابل قبولی بود؛ هم در جهت درمان، یعنی تعداد افرادی که مبتلا می‌شوند و این تعداد درمان می‌شوند و بهبود یافته هستند؛ آمارش، آمار قابل قبول است و هم توانمندی ما؛ امروز که هم تخت‌های آی‌سی‌یو و تجهیزات وجود دارد، آمارش، آمار قابل قبول است و هم کاهش فوتی‌ها و مرگ و میرها قابل قبول است؛ هم تسلط کادر درمانی بر کارشان و عدم اضطراب‌شان که قابل قبول است و هم شرایط خوب بسیاری از استان‌ها که آنها از پیک عبور کردند و وضع‌شان خوب است و هم استان‌هایی که هنوز محل بحث هستند و باید از پیک عبور کنند.

آقای نمکی یک کلمه‌ای در آخر گفت که ارزشمند بود؛ گفت در مجموع اوضاع این هفته بهتر از هفته پیش است و ما همین را می‌خواهیم؛ می‌خواهیم قدم به قدم به نقطه مطلوب برسیم و وقتی هم مقایسه می‌شود این آمار با آمار کشورهای دیگر، حتی کشورهای اروپایی و غربی، شرایط ما، شرایط خوبی است.

امیدواریم در پایان این روند که پیش می‌رویم، یک رتبه مطلوبی به دست بیاوریم؛ همیشه مردم و پزشکان ما افتخار آفریدند؛ ان‌شاء الله در این مقطع هم همین‌طور خواهد بود و به یک افتخار می‌رسیم؛ همه دنیا هم می‌دانند که ما در شرایط عادی نیستیم؛ در شرایط فشار و تحریم هستیم و در عین حالی که در شرایط تحریم هستیم توانستیم به خوبی مقاومت کنیم و کشور را در حدی که در توان  بوده، اداره کنیم.

بنابراین باید خودمان را در نظر بگیریم؛ زندگی با کرونای ضعیف‌تر، محدودتر در ماه‌های آینده نه زندگی بدون کرونا؛ این به این سادگی نیست که بگوییم 10، 20 روز دیگر کرونایی نیست. نه در جامعه هست و ممکن است عده‌ای مبتلا شوند و عده‌ای ناچار شوند به بیمارستان بروند؛ ولی کرونایی است که می‌توانیم با آن زندگی کنیم؛ نه ایران، همه دنیا اینطور است؛ از طرفی خودمان را باید برای پساکرونا آماده کنیم؛ برای آن روزی که درمان و واکسن این بیماری پیدا شود و همچنین در این شرایط باید خودمان را آماده کنیم برای همه نیازمندی‌های جامعه که امروز مورد توقع مردم است و ان‌شاء الله بتوانیم کار را پیش ببریم.

به مردم بیش از گذشته امیدواریم و می‌دانیم آنها با ما همکاری خواهند کرد؛ هم به پزشکان بیش از گذشته امیدواریم و می‌دانیم امروز مسلط‌تر از همیشه هستند و هم به واحدهای تولیدی و خدماتی‌مان در کل کشور و  می‌دانیم که برخی از واحدهای تولیدی و خدماتی در سختی و زحمت قرار گرفتند، در حد توان‌مان ان‌شاء الله آنها را یاری و کمک خواهیم کرد.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.