قالیباف در سودای ریاست مجلس؟
یکی از نمایندگان نزدیک به قالیباف به سازندگی خبر داده سرلیست شدن قالیباف از سوی اصولگرایان در این انتخابات قطعی شده است.
به گزارش صدای ایران از سازندگی، محمدباقر قالیباف عزمش را جزم کرده تا هر طور شده خودش را به ریاست یکی از قوا برساند. انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ که این فرصت را از او گرفت همانطور که انتخابات ریاستجمهوری ۸۴ و ۹۲؛ اما اینبار او میخواهد شانسش را در انتخابات مجلس بیازماید. آن هم از تهران و ظاهرا به عنوان سرلیست اصولگرایان. آنطور که یکی از نمایندگان نزدیک به قالیباف در مجلس به سازندگی میگوید: «سرلیست شدن قالیباف از سوی اصولگرایان در این انتخابات قطعی شده و اصولگرایان با توجه به پیشرو بودن او در نظرسنجیهای اخیر در تهران به این اجماع رسیدهاند.» به گفته او قالیباف تا پیش از عیان شدن نتایج این نظرسنجیها به حضور در انتخابات مجلس فکر نمیکرده؛ بلکه تمام تمرکز خود را بر سازماندهی و شناسایی و ورود کاندیداهای جوان نواصولگرا در شهرستانها گذاشته بود. او به این منظور دفتری در خیابان فاطمی راهاندازی کرده و با چینش مهرههای خود کار را مدیریت میکند. با این حال اما بعد از مشخص شدن نتایج نظرسنجیها او با «اصرار» اصولگرایان برای سرلیستیاش تصمیم دارد انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ را کنار بگذارد و برای مجلس یازدهم برنامهریزی کند. به گفته این نماینده «قالیباف در مدت فعالیت خود در شهرستانها توان اجماعی و اقناعی خوبی در یک سو کردن نیروهای اصولگرا از خود نشان داده و تا اینجا توانسته برخی اختلافات را حل و فصل کند.»شاید اشاره این نماینده به برخی اختلافات در شهرستانها به نحوه حضور نیروهای احمدینژاد در لیست اصولگرایان بازگردد. با احتساب این سخنان هیچ بعید نیست که نیروهای محمود احمدینژاد هم از سفره اصولگرایان در مجلس سهمی داشته باشند. چه آنکه آنها در این دور میخواهند هر طور شده همه نیروهای خود را یک کاسه کنند و بنابراین محتمل است که از نیروهای احمدینژادی در شهرستانها هم استفاده کنند تا با توجه به پایگاه رای احمدینژاد در شهرستانها (به نسبت سایر اصولگرایان)، دستکم او بازی آنها را برهم نزند.
محاسبات قالیباف برای رسیدن به ریاست یکی از قوا از مسیر مجلس و شهر تهران دستکم به نسبت محاسبات قبلیاش دقیقتر به نظر میرسد. او احتمالا با خودش محاسبه کرده که در این شهر بعد از یک دوره مدیریت ده ساله و هرچند پرخرج دیگر آنقدر طرفدار دارد که در کسادی بازار انتخابات دستکم به اندازه حداد عادل ۸۰۰ هزار رای به عنوان سرلیست اصولگرایان داشته باشد و وارد مجلس شود. به ویژه آنکه او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ در تهران، ری و شمیرانات ۸۷۰ هزار رای در سبد خود داشت. قالیباف گمان میکند بعد از ورود به مجلس هم شانس بالایی برای ریاست خواهد داشت؛ به ویژه با لشکر جوانانی که قرار است او از شهرستانها وارد مجلس کند با اما و اگرهایی که علی لاریجانی برای شرکت در انتخابات مجلس تا اینجا داشته است راه برای ریاست او بر مجلس یازدهم هموار است.
سودای ریاستجمهوری یا مجلس؟
اما در این میان اطرافیان قالیباف هم که اتفاقا چهرههای رسانهای هستند خوب میدانند که چطور در فضای رسانهای و چندماه مانده به انتخابات نام قالیباف را طرح کنند.
یک هفته پیش حسین قربانزاده، مشاور قالیباف او را همردیف گزینههای مطرح برای ریاست جمهوری ۱۴۰۰ دانسته بود. او درباره کاندیداتوری قالیباف در انتخابات ۱۴۰۰ و شانس کم او برای رایآوری گفته بود: «نمیتوان گفت چون کسی در گذشته چند مرتبه نامزد انتخابات ریاستجمهوری بود نسخهاش پیچیده شده است. آقای قالیباف با وجود سه مرتبه نامزدی در انتخابات ریاستجمهوری، در نظرسنجیها محبوبیت و بین رقبای انتخاباتیاش ظرفیت دارد. یادمان نرود کسانی نیز در گذشته چندین مرتبه کاندیدا بودند اما الان جایگاهی نزد افکار عمومی ندارند.» مهمتر اینکه قربانزاده مدعی شده است قالیباف یکی از ۵-۶ نفر نخست نظرسنجیهاست. و ادامه داده: «در نظرسنجیها نام همه افراد از حاج قاسم سلیمانی، آقای رئیسی و آقای قالیباف تا آقایان جهرمی و ستاری وجود دارد که البته برخی از این شخصیتها اساسا کاندیدای انتخابات ریاستجمهوری نمیشوند.» قربانزاده البته معتقد است از خوشاقبالی قالیباف بوده که به بنیاد مستضعفان و ستاد فرمان اجرایی امام نرفته است: «مردم عملکرد آقای قالیباف را در نیروی انتظامی و شهرداری تهران مقایسه میکنند با مدیریتهای فعلی و این مسئله محبوبیتی را برای آقای قالیباف میآورد. مردم معمولا کسی که از قدرت کنار میرود اقبال بیشتری به او دارند؛ معتقدم اگر آقای قالیباف ستاد فرمان اجرایی امام یا بنیاد مستضعفان میرفت شاید وضعیتش این نبود. او امروز تنها یک عضو عادی مجمع تشخیص مصلحت نظام است اما نتیجه افکارسنجی تنها نمیتواند استدلال محکمی برای نامزدی آقای قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری باشد، باید عوامل مختلفی را مبنا قرار داد و براساس آن وضعیت را سنجید.»
اما چند روز بعد مشخص شد که چرا قربانزاده نخواسته قالیباف را کاندیدای ریاست جمهوری ۱۴۰۰ معرفی کند؛ چه آنکه اینبار محسن پیرهادی دبیرکل جمعیت پیشرفت و عدالت با تاکید بر حضور و تاثیر قطعی قالیباف در انتخابات مجلس یازدهم به ایلنا گفت که قالیباف احتمالا از حوزه انتخابیه تهران در انتخابات شرکت خواهد کرد. پیرهادی در مورد گمانهزنیهایی درباره حضور قالیباف در سرلیستی انتخابات مجلس یازدهم از حوزه انتخابیه تهران و یا مشهد، گفته بود: «حضور یا عدم حضور آقای قالیباف در انتخابات مجلس، تابع مولفههای متعددی است، از جمله اینکه ایشان چهرهای ملی است و ممکن است شرایط به گونهای پیش رود که از منظر نخبگان جریان انقلاب، حضور ایشان، ضرورت پیدا کند. از سوی دیگر، تصمیم شخصی ایشان، حضور موثر در صحنه انتخابات مجلس و استفاده از ظرفیت سیاسی و اجتماعی خود برای ورود جوانان شایسته به مجلس است». پیرهادی البته این را هم گفته بود که: « برداشت شخصی من این است که در صورت نامزدی در انتخابات، ایشان از حوزه انتخابیه تهران به مجلس ورود کنند، اما این که تصمیم قطعی ایشان چیست، باید منتظر ماند و دید و نظر بنده گمانهزنی است و قطعی نیست.»
اینبار مجلس
هرچه هست حالا ظاهرا قالیباف خیالش از بابت ۶۹ هزار میلیارد بدهی شهرداری دوره مدیریتش راحت است. مجلس که روزهای پایانی عمرش را سپری میکند و بیشتر نمایندگان دل و دماغی برای پیگیری این موضوعات ندارند. همان یکبار هم که در آستانه انتخابات ریاستجمهوری ۹۶ برای این موضوع اقدام کردند آنقدر لابیهای قالیباف قوی بود که تحقیق و تفحص از شهرداری زمینگیر شد و به جایی نرسید. شهرداری هم که درباره این تخلفات سخن گفته بود حالا در گوشه زندان در انتظار رسیدگی به پرونده جنایتش است. شهردار فعلی و شورای شهر هم که تنها توانستهاند رقم بدهی را با عدد و ارقام و سند منتشر کنند و قوه قضاییه هم که تا اینجا اقدامی در اینباره انجام نداده است. پس خیال سردار حسابی راحت است. تازه این رقم منهای آن دو هزار ملک شناسایی شده مربوط به شهرداری است که به گفته شهربانو امانی از اعضای شورای شهر تهران همچنان از دوره شهرداری قالیباف در اختیار افراد حقیقی و حقوقی باقی مانده و آنها برخلاف قانون و با وجود پایان یافتن دورههای کاریشان از بازگرداندن این املاک به شهرداری خودداری میکنند. صدا و سیما هم البته هر جا که لازم باشد به مدد او میآید. مثلا بعد از سخنان اعضای شورای شهر تهران در خصوص رقم بدهیها قالیباف با حضور در برنامه تلویزیونی« بدون توقف» بدهی ۵۰ هزار میلیاردی دوران خود را دروغ بزرگ عنوان کرد و گفت: این افراد برای ماندن در قدرت علاوه بر اینکه باید دروغ بگویند باید ذلت هم بپذیرند و زدوبند کنند و در واقع چون کشور و جامعه نیاز به کار دارد این افراد میآیند و بهانههای بیخودی میگیرند. حتی این اعداد و ارقام ظاهرا آنقدری نیست که نگرانی احمد توکلی مرد همیشه نگران مفاسد اقتصادی را برانگیزد. او که در راس سازمان مردم نهاد دیده بان شفافیت وعده داده از ریز و درشت پروندههای مفاسد اقتصادی نگذرد اما درباره قالیباف دیروز به نامه نیوز گفته: «کارنامه آقای قالیباف مملو از نقاط درخشان است و وقتی این کارنامه را ارزیابی میکنیم، در مییابیم که در مجموع او لیاقت نمایندگی تهران را دارد. او در سطح عالیترین رجال سیاسیمذهبی حال حاضر کشور است و به دلیل آنکه نگاهی کلان به اداره کشور دارد به شدت برای نمایندگی مجلس مناسب است و تصور میکنم مردم هم آقای قالیباف را مناسب ببینند و به او رأی بدهند ». توکلی معتقد است: « قالیباف را در قامت ریاست مجلس میبینم و عقلانی است که او سرلیست اصولگرایان شود. چرا که مردم تهران هم هم به او رای میدهند».
به علاوه آنقدر پروندههای ریز و درشت از افراد و شخصیتهای مختلف در این مدت رو شده و لابد رو خواهد شد که پرونده اقتصادی معاون دستگیر شده او عیسی شریفی هم چندان قالیباف را نگران نکند. پس او حالا بدون نگرانی همه تمرکزش را روی انتخابات گذاشته است؛ شاید این بار آرزوی سردار رنگ واقعیت به خود بگیرد.
محاسبات قالیباف برای رسیدن به ریاست یکی از قوا از مسیر مجلس و شهر تهران دستکم به نسبت محاسبات قبلیاش دقیقتر به نظر میرسد. او احتمالا با خودش محاسبه کرده که در این شهر بعد از یک دوره مدیریت ده ساله و هرچند پرخرج دیگر آنقدر طرفدار دارد که در کسادی بازار انتخابات دستکم به اندازه حداد عادل ۸۰۰ هزار رای به عنوان سرلیست اصولگرایان داشته باشد و وارد مجلس شود. به ویژه آنکه او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ در تهران، ری و شمیرانات ۸۷۰ هزار رای در سبد خود داشت. قالیباف گمان میکند بعد از ورود به مجلس هم شانس بالایی برای ریاست خواهد داشت؛ به ویژه با لشکر جوانانی که قرار است او از شهرستانها وارد مجلس کند با اما و اگرهایی که علی لاریجانی برای شرکت در انتخابات مجلس تا اینجا داشته است راه برای ریاست او بر مجلس یازدهم هموار است.
سودای ریاستجمهوری یا مجلس؟
اما در این میان اطرافیان قالیباف هم که اتفاقا چهرههای رسانهای هستند خوب میدانند که چطور در فضای رسانهای و چندماه مانده به انتخابات نام قالیباف را طرح کنند.
یک هفته پیش حسین قربانزاده، مشاور قالیباف او را همردیف گزینههای مطرح برای ریاست جمهوری ۱۴۰۰ دانسته بود. او درباره کاندیداتوری قالیباف در انتخابات ۱۴۰۰ و شانس کم او برای رایآوری گفته بود: «نمیتوان گفت چون کسی در گذشته چند مرتبه نامزد انتخابات ریاستجمهوری بود نسخهاش پیچیده شده است. آقای قالیباف با وجود سه مرتبه نامزدی در انتخابات ریاستجمهوری، در نظرسنجیها محبوبیت و بین رقبای انتخاباتیاش ظرفیت دارد. یادمان نرود کسانی نیز در گذشته چندین مرتبه کاندیدا بودند اما الان جایگاهی نزد افکار عمومی ندارند.» مهمتر اینکه قربانزاده مدعی شده است قالیباف یکی از ۵-۶ نفر نخست نظرسنجیهاست. و ادامه داده: «در نظرسنجیها نام همه افراد از حاج قاسم سلیمانی، آقای رئیسی و آقای قالیباف تا آقایان جهرمی و ستاری وجود دارد که البته برخی از این شخصیتها اساسا کاندیدای انتخابات ریاستجمهوری نمیشوند.» قربانزاده البته معتقد است از خوشاقبالی قالیباف بوده که به بنیاد مستضعفان و ستاد فرمان اجرایی امام نرفته است: «مردم عملکرد آقای قالیباف را در نیروی انتظامی و شهرداری تهران مقایسه میکنند با مدیریتهای فعلی و این مسئله محبوبیتی را برای آقای قالیباف میآورد. مردم معمولا کسی که از قدرت کنار میرود اقبال بیشتری به او دارند؛ معتقدم اگر آقای قالیباف ستاد فرمان اجرایی امام یا بنیاد مستضعفان میرفت شاید وضعیتش این نبود. او امروز تنها یک عضو عادی مجمع تشخیص مصلحت نظام است اما نتیجه افکارسنجی تنها نمیتواند استدلال محکمی برای نامزدی آقای قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری باشد، باید عوامل مختلفی را مبنا قرار داد و براساس آن وضعیت را سنجید.»
اما چند روز بعد مشخص شد که چرا قربانزاده نخواسته قالیباف را کاندیدای ریاست جمهوری ۱۴۰۰ معرفی کند؛ چه آنکه اینبار محسن پیرهادی دبیرکل جمعیت پیشرفت و عدالت با تاکید بر حضور و تاثیر قطعی قالیباف در انتخابات مجلس یازدهم به ایلنا گفت که قالیباف احتمالا از حوزه انتخابیه تهران در انتخابات شرکت خواهد کرد. پیرهادی در مورد گمانهزنیهایی درباره حضور قالیباف در سرلیستی انتخابات مجلس یازدهم از حوزه انتخابیه تهران و یا مشهد، گفته بود: «حضور یا عدم حضور آقای قالیباف در انتخابات مجلس، تابع مولفههای متعددی است، از جمله اینکه ایشان چهرهای ملی است و ممکن است شرایط به گونهای پیش رود که از منظر نخبگان جریان انقلاب، حضور ایشان، ضرورت پیدا کند. از سوی دیگر، تصمیم شخصی ایشان، حضور موثر در صحنه انتخابات مجلس و استفاده از ظرفیت سیاسی و اجتماعی خود برای ورود جوانان شایسته به مجلس است». پیرهادی البته این را هم گفته بود که: « برداشت شخصی من این است که در صورت نامزدی در انتخابات، ایشان از حوزه انتخابیه تهران به مجلس ورود کنند، اما این که تصمیم قطعی ایشان چیست، باید منتظر ماند و دید و نظر بنده گمانهزنی است و قطعی نیست.»
اینبار مجلس
هرچه هست حالا ظاهرا قالیباف خیالش از بابت ۶۹ هزار میلیارد بدهی شهرداری دوره مدیریتش راحت است. مجلس که روزهای پایانی عمرش را سپری میکند و بیشتر نمایندگان دل و دماغی برای پیگیری این موضوعات ندارند. همان یکبار هم که در آستانه انتخابات ریاستجمهوری ۹۶ برای این موضوع اقدام کردند آنقدر لابیهای قالیباف قوی بود که تحقیق و تفحص از شهرداری زمینگیر شد و به جایی نرسید. شهرداری هم که درباره این تخلفات سخن گفته بود حالا در گوشه زندان در انتظار رسیدگی به پرونده جنایتش است. شهردار فعلی و شورای شهر هم که تنها توانستهاند رقم بدهی را با عدد و ارقام و سند منتشر کنند و قوه قضاییه هم که تا اینجا اقدامی در اینباره انجام نداده است. پس خیال سردار حسابی راحت است. تازه این رقم منهای آن دو هزار ملک شناسایی شده مربوط به شهرداری است که به گفته شهربانو امانی از اعضای شورای شهر تهران همچنان از دوره شهرداری قالیباف در اختیار افراد حقیقی و حقوقی باقی مانده و آنها برخلاف قانون و با وجود پایان یافتن دورههای کاریشان از بازگرداندن این املاک به شهرداری خودداری میکنند. صدا و سیما هم البته هر جا که لازم باشد به مدد او میآید. مثلا بعد از سخنان اعضای شورای شهر تهران در خصوص رقم بدهیها قالیباف با حضور در برنامه تلویزیونی« بدون توقف» بدهی ۵۰ هزار میلیاردی دوران خود را دروغ بزرگ عنوان کرد و گفت: این افراد برای ماندن در قدرت علاوه بر اینکه باید دروغ بگویند باید ذلت هم بپذیرند و زدوبند کنند و در واقع چون کشور و جامعه نیاز به کار دارد این افراد میآیند و بهانههای بیخودی میگیرند. حتی این اعداد و ارقام ظاهرا آنقدری نیست که نگرانی احمد توکلی مرد همیشه نگران مفاسد اقتصادی را برانگیزد. او که در راس سازمان مردم نهاد دیده بان شفافیت وعده داده از ریز و درشت پروندههای مفاسد اقتصادی نگذرد اما درباره قالیباف دیروز به نامه نیوز گفته: «کارنامه آقای قالیباف مملو از نقاط درخشان است و وقتی این کارنامه را ارزیابی میکنیم، در مییابیم که در مجموع او لیاقت نمایندگی تهران را دارد. او در سطح عالیترین رجال سیاسیمذهبی حال حاضر کشور است و به دلیل آنکه نگاهی کلان به اداره کشور دارد به شدت برای نمایندگی مجلس مناسب است و تصور میکنم مردم هم آقای قالیباف را مناسب ببینند و به او رأی بدهند ». توکلی معتقد است: « قالیباف را در قامت ریاست مجلس میبینم و عقلانی است که او سرلیست اصولگرایان شود. چرا که مردم تهران هم هم به او رای میدهند».
به علاوه آنقدر پروندههای ریز و درشت از افراد و شخصیتهای مختلف در این مدت رو شده و لابد رو خواهد شد که پرونده اقتصادی معاون دستگیر شده او عیسی شریفی هم چندان قالیباف را نگران نکند. پس او حالا بدون نگرانی همه تمرکزش را روی انتخابات گذاشته است؛ شاید این بار آرزوی سردار رنگ واقعیت به خود بگیرد.
نظر شما