گندم کاران محصول خود را به دولت نمی دهند
نایب رئیس بنیاد ملی گندمکاران ایران گفت: در سال‌زراعی جاری احتمال کاهش تولید گندم اندک است، اما عدم تحویل گندم به دولت تکرار خواهد شد، بر همین اساس به نظر می‌رسد دولت باید نگران تامین گندم و نان برای سال دیگر هم باشد.
به گزارش صدای ایران از ایلنا، علی‌قلی ایمانی با اشاره به تولید 14 میلیون تنی گندم در سال‌زراعی 97-98 ، اظهار کرد: میزان تولید گندم در سال زراعی که پشت سر گذاشتیم بی‌نظیر بود، اما نارضایتی کشاورزان موجب شد دولت اکنون با کسری 3 میلیون تنی گندم روبه‌رو شود.
وی ادامه داد: کسری گندم دولت را وادار به تصمیم برای واردات کرده است چراکه تامین نان از مهمترین چالش‌های پیش‌روی است.
ایمانی با تاکید بر اینکه کشاورزان از قیمت تعیین شده برای سال زراعی جدید راضی نیستند، گفت: نارضایتی کشاورزان از قیمت 2 هزار و 200 تومان برای خرید تضمینی گندم، کاهش تحویل این محصول به مراکز خرید دولتی را بار دیگر رقم خواهد زد.
وی اضافه کرد: در صورت عدم افزایش قیمت خرید تضمینی گندم اتفاق مذکور اجتناب‌ناپذیر است و به نظر می‌رسد دولت باید به فکر تامین ذخایر استراتژیک گندم و نان برای سال آینده نیز باشد.
ایمانی در پاسخ به این سوال که دولت نبود منابع مالی را دلیل خودداری از افزایش قیمت گندم عنوان می‌کند، اظهار کرد: ارزی که برای خرید گندم از کشور خارج می‌شود نیز برای دولت بار مالی دارد، ضمن اینکه با واردات خوداتکایی در تولید یک محصول استراتژیک را از دست می‌دهیم.
به گفته وی؛ تامین منابع مالی برای تعیین قیمت مناسب برای خرید تضمینی گندم با کمک مجلس امکان‌پذیر است.
ایمانی با اشاره به جلسه کشاورزان با کمیسیون کشاورزی مجلس از قول آن‌ها برای افزایش قیمت خرید تضمینی گندم به 2 هزار و 500 تومان خبر داد.
وی افزود: درخواست برای افزایش قیمت خرید تضمینی گندم بر اساس قانون و مطابق با نرخ تورم است که توسط مرکز آمار به صورت رسمی اعلام شده است.
نایب رئیس بنیاد ملی گندمکاران ایران یادآور شد: در سال زراعی گذشته دولت در ابتدا قیمت پایینی را برای خرید گندم تعیین کرده بود که با تلاش کشاورزان و نمایندگان مجلس مجبور به تمکین از قانون و تعیین قیمت مطابق با نرخ تورم شد.
ایمانی محل تامین اعتبار مورد نیاز برای افزایش قیمت خرید تضمینی گندم در سال زراعی گذشته را تخصیص 2 هزار و 400 میلیارد تومان یارانه‌ای عنوان کرد که به صنف و صنعت پرداخت می‌شد و هیچگاه به دست مصرف کننده واقعی نمی‌رسید.
نظر شما