پیادهروی اربعین چقدر سابقه دارد؟
آیین باشکوه شیعی پیادهروی اربعین در یک دهه اخیر، به اذعان مراکز معتبر آماری جهان به عظیمترین گردهمایی صلحآمیز تاریخ بشر تبدیل شده است و البته سابقهای طولانی و قدمتی کهن دارد.
آیین باشکوه شیعی پیادهروی اربعین در یک دهه اخیر، به اذعان مراکز معتبر آماری جهان به عظیمترین گردهمایی صلحآمیز تاریخ بشر تبدیل شده است و البته سابقهای طولانی و قدمتی کهن دارد.
به گزارش ایسنا، عباس خامهیار ـ. رایزن فرهنگی ایران در کشور لبنان ـ. در یادداشتی درباره پیادهروی اربعین حسینی آورده است: پیادهروی بیست و چند میلیونی که هر ساله به مناسبت ایام اربعین حسینی در کشور عراق و به مقصد شهر مقدس کربلا برگزار میشود، سابقهای طولانی و قدمتی کهن دارد. این آیین در روزگار شیخ مرتضی انصاری مرسوم بوده و اندکی پس از ایشان، توسط میرزا حسین نوری در اواخر قرن ۱۲ هجری قمری احیا شد؛ اما از سال ۱۴۲۵ هجری قمری (۱۳۸۳خورشیدی ـ. ۲۰۰۳ میلادی) پس از سقوط حزب بعث عراق و فروپاشی حکومت غدار صدام، رونق و جانی تازه و تمام نشدنی یافته است.
این آیین باشکوه شیعی در یک دهه اخیر، به اذعان مراکز معتبر آماری جهان به عظیمترین گردهمایی صلح آمیز تاریخ بشر تبدیل شده است؛ اجتماعی والا و بینظیر از مسلمانان کشورهای گوناگون و حتی پیروان سایر ادیان که هرساله در پرآشوبترین منطقه جهان (غرب آسیا) با شور و اشتیاقی شگفتانگیز برپا میشود.
این گردهمایی جهانی دارای ابعاد گوناگون فرهنگی و اجتماعی و تاریخی است؛ از جمله اینکه: اجتماع عظیم اربعین به هیچ حکومت، حزب یا دسته سیاسی خاصی وابسته نیست و اساساً فضای حاکم بر واقعه زوالناپذیر آیین زیارت اربعین، سیاسی و جناحی نیست؛ بلکه جوّ غالب آن عبارت است از: دیگرخواهی، از خودگذشتگی، خدمت و مهرورزی بیدریغ دوستداران و ارادتمندان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) به یکدیگر.
این نوعدوستی، صلحطلبی و اخلاصی که در جای جای جغرافیای زیارت اربعین جاری و پرتوافکن است از روح قدسی و مزار عرشی حسین بن علی (ع) و خاندان و یاران شهیدش نشأت گرفته است و همین خورشید فروزان و گرمابخش و رحمت، کرامت و هدایت حسینی و زینبی، آرمان مشترک انبوه میلیونی زائران پرشور و شعور اربعین گشته تا با وقوف در مشعرِ کربلای حسین (ع)، شعورشان «آموزههای حسین» و شعارشان «لبیک یا حسین (ع)» باشد؛ لبیکی چونان لبیک حاجیان در موسم حج که صلای توحید و عشق و اتحاد است.»
به گزارش ایسنا، عباس خامهیار ـ. رایزن فرهنگی ایران در کشور لبنان ـ. در یادداشتی درباره پیادهروی اربعین حسینی آورده است: پیادهروی بیست و چند میلیونی که هر ساله به مناسبت ایام اربعین حسینی در کشور عراق و به مقصد شهر مقدس کربلا برگزار میشود، سابقهای طولانی و قدمتی کهن دارد. این آیین در روزگار شیخ مرتضی انصاری مرسوم بوده و اندکی پس از ایشان، توسط میرزا حسین نوری در اواخر قرن ۱۲ هجری قمری احیا شد؛ اما از سال ۱۴۲۵ هجری قمری (۱۳۸۳خورشیدی ـ. ۲۰۰۳ میلادی) پس از سقوط حزب بعث عراق و فروپاشی حکومت غدار صدام، رونق و جانی تازه و تمام نشدنی یافته است.
این آیین باشکوه شیعی در یک دهه اخیر، به اذعان مراکز معتبر آماری جهان به عظیمترین گردهمایی صلح آمیز تاریخ بشر تبدیل شده است؛ اجتماعی والا و بینظیر از مسلمانان کشورهای گوناگون و حتی پیروان سایر ادیان که هرساله در پرآشوبترین منطقه جهان (غرب آسیا) با شور و اشتیاقی شگفتانگیز برپا میشود.
این گردهمایی جهانی دارای ابعاد گوناگون فرهنگی و اجتماعی و تاریخی است؛ از جمله اینکه: اجتماع عظیم اربعین به هیچ حکومت، حزب یا دسته سیاسی خاصی وابسته نیست و اساساً فضای حاکم بر واقعه زوالناپذیر آیین زیارت اربعین، سیاسی و جناحی نیست؛ بلکه جوّ غالب آن عبارت است از: دیگرخواهی، از خودگذشتگی، خدمت و مهرورزی بیدریغ دوستداران و ارادتمندان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) به یکدیگر.
این نوعدوستی، صلحطلبی و اخلاصی که در جای جای جغرافیای زیارت اربعین جاری و پرتوافکن است از روح قدسی و مزار عرشی حسین بن علی (ع) و خاندان و یاران شهیدش نشأت گرفته است و همین خورشید فروزان و گرمابخش و رحمت، کرامت و هدایت حسینی و زینبی، آرمان مشترک انبوه میلیونی زائران پرشور و شعور اربعین گشته تا با وقوف در مشعرِ کربلای حسین (ع)، شعورشان «آموزههای حسین» و شعارشان «لبیک یا حسین (ع)» باشد؛ لبیکی چونان لبیک حاجیان در موسم حج که صلای توحید و عشق و اتحاد است.»
خبرهای مرتبط
نظر شما