نظرسنجي فيس بوكی برای انتخاب وزیر علوم
مشاور رييس‌جمهور براي انتخاب وزير علوم نظرسنجي به راه انداخت؛ حسام الدين آشنا از كاربران فيس بوك خواسته تا گزينه مورد نظر خود را براي پر كردن جاي خالي فرجي دانا در وزارت علوم بيان كنند. گزينه‌يي كه دولت بايد حداكثر دو ماه ديگر او را به مجلس معرفي كند، آن هم در حالي كه مجلسي‌ها منتظرند روحاني اين‌بار فردي متفاوت از فرجي دانا را براي گرفتن راي اعتماد به بهارستان بفرستد.
در آن سو نيز حسن روحاني هر چند بعد از بركناري وزير علومش گفته بود كه به نظر مجلس احترام مي‌گذارد اما تاكيد هم داشت سياست‌هاي وزارت علوم تغييري نمي‌كند و «راه فرجي‌دانا ادامه پيدا خواهد كرد.»
هر چند در روزهاي اول بعد از بركناري فرجي‌دانا مجلس‌نشينان بيشتر سعي كردند تا تمكين رييس‌جمهوري از راي خود را برجسته كنند اما نهايتا نتوانستند روي نگراني‌هاي خود از سياست‌هاي وزارت علوم را بپوشانند و خيلي زود لب به گلايه گشودند. چيزي كه اين گلايه‌ها را تشديد مي‌كرد هم انتخاب محمد علي نجفي به عنوان سرپرست اين وزارتخانه بود. او يك بار پشت سد راي اعتماد همين نمايندگان مانده بود و منتقدان دولت در مجلس حكم سرپرستي روحاني براي نجفي را به يك «لجبازي» سياسي تعبير كردند.
مخصوصا اينكه حكم روحاني براي نجفي كه ساعتي پس از اعلام راي مجلس مبني بر بركناري رضا فرجي دانا صادر شده بود، حكايت از آن داشت كه احتمالا نجفي به عنوان وزير پيشنهادي علوم براي گرفتن راي اعتماد راهي مجلس شود. در اين فضا هر چقدر دولتي‌ها و هواداران دولت تاكيد مي‌كردند كه بايد سياست‌هاي وزارت علوم در دوره فرجي دانا ادامه پيدا كند، منتقدان و رقباي سياسي دولت اصرار داشتند كه آن دوران تمام شده و بايد اين وزارتخانه وارد فضاي جديدي شود.
حتي يك بار هم غلامعلي حدادعادل به كنايه خطاب به دولتي‌ها گفت كه بايد «پيام راي عدم اعتماد به وزير علوم» را «درك كنند.» آن فضا قطعا جايي براي معرفي نجفي به عنوان وزير علوم نداشت.
از همين رو هم بود كه او هفته گذشته نقل خود مبني بر اينكه حتما به عنوان وزير پيشنهادي معرفي خواهد شد را تنها يك «شوخي» خواند. با اين شرايط دوران حضور نجفي در وزارت علوم شباهت بسياري به دوران حضور توفيقي در همين وزارتخانه پيدا كرده است. دوراني كه درست مربوط به يك سال قبل در همين روزها مي‌شود.
توفيقي و نجفي هر دو با چالش‌هايي مواجه بودند و هستند كه محل اختلاف جدي با منتقدان دولت است؛ توفيقي بحث عزل و نصب مسوولان دانشگاه‌ها و وزارت علوم را پيش روي خود داشت و نجفي هم با پرونده سنگين بورسيه‌هاي غيرقانوني دست و پنجه نرم مي‌كند. تا اينجاي كار كه وضعيت سه ماهه سرپرستي وزارتخانه در اين دو دوران شباهت‌هاي زيادي با هم دارد، اما در اين ميان يك نقطه تفاوت عمده هم ديده مي‌شود و آن خروج پنج معاون از اين وزارتخانه است كه حضور آنها به دغدغه رقباي سياسي دولت تبديل شده بود.
دو هفته است كه از خروج اين پنج معاون وزير مي‌گذرد و اين خود شايد نشاني باشد از تغيير رويكرد در وزارت علوم. به هر حال هيچ كس هنوز از ياد نبرده كه فشارها به فرجي دانا از همان بدو حضورش در دولت متوجه عزل اين پنج نفر بود. هر چند در ادامه راه مسائلي چون دانشجويان ستاره‌دار و بورسيه‌هاي غيرقانوني پروژه بركناري او را تكميل كردند شايد اگر در همان ابتداي راه پنج معاون او كنار گذاشته مي‌شدند كار به بركناري نمي‌كشيد. با اين توصيف شايد واشكافي پرسشي كه حسام‌الدين آشنا در صفحه فيس بوك خود مطرح كرده بتواند قدري سياست‌هاي آينده دولت در حوزه دانشگاه و وزارت علوم را مشخص كند.
او از كاربران فيس بوك پرسيده «اگر قرار باشد شما وزير علوم و تحقيقات و فناوري را به رييس‌جمهور پيشنهاد بفرماييد چه كسي را معرفي مي‌كنيد؟» سپس سه شرط كلي را براي چنين فردي پيش كشيده است؛ «كسي كه هم مقبول دانشگاهيان باشد و هم بتواند راي مجلس را به دست آورد. هم بتواند توسعه علمي و فرهنگي دانشگاه‌ها را با قدرت دنبال كند.» دولتي‌ها مي‌دانند كه چه بخواهند و چه نخواهند بايد بتوانند با گزينه پيشنهادي خود نظر نمايندگان را جلب كنند.
در آن سو نظر دانشگاهيان درباره انتخاب دولت و همين طور بحث شعارهاي رييس‌جمهوري در حوزه آموزش عالي و دانشگاه هم تاثير مستقيم بر پايگاه دولت و جريان اعتدال دارد. تا حالا به جز محمدعلي نجفي، نام چند نفر ديگر به عنوان گزينه‌هاي احتمالي دولت براي اين كرسي مطرح شده است؛ گزينه‌هايي كه شايد حتي طرح نام برخي از آنها تعجب‌برانگيز هم بوده باشد.
يكي از مهم‌ترين آنها علي‌اكبر صالحي، رييس سازمان انرژي اتمي است و ديگري فرهادي، رييس جمعيت هلال‌احمر ايران. اين دو اما با قطعيت گمانه‌زني‌هاي مطرح شده را رد كرده‌اند. دولت اكنون با يك دو راهي مهم مواجه است كه بايد هر جور شده براي عبور از آن فكري كند. اين دوراهي نظر مجلسي‌ها و نظر جامعه دانشگاهي كشور است كه به نظر مي‌رسد حتي در جاهايي به يك تقابل تبديل مي‌شود. همان‌طور كه در جريان استيضاح وزير علوم چنين شد.
مجلسي‌ها هنوز هم نمي‌خواهند دانشگاه را متفاوت از آن چيزي كه در نظرشان هست، ببينند. از همين رو هم هست كه به وضوح گفته‌اند كه احتمال راي ندادنشان به برخي گزينه‌ها وجود دارد. از جمله زهره طبيب‌زاده گفته بود: «مجلس به هيچ عنوان به افرادي كه داراي جهت‌گيري خاص فكري و به دنبال ايجاد التهاب و تنش در فضاي علمي و آموزشي كشور باشند، راي اعتماد نخواهد داد.»
در آن سو نيز حسن روحاني هر چند بعد از بركناري وزير علومش گفته بود كه به نظر مجلس احترام مي‌گذارد اما تاكيد هم داشت سياست‌هاي وزارت علوم تغييري نمي‌كند و «راه فرجي‌دانا ادامه پيدا خواهد كرد.»
هر چند در روزهاي اول بعد از بركناري فرجي‌دانا مجلس‌نشينان بيشتر سعي كردند تا تمكين رييس‌جمهوري از راي خود را برجسته كنند اما نهايتا نتوانستند روي نگراني‌هاي خود از سياست‌هاي وزارت علوم را بپوشانند و خيلي زود لب به گلايه گشودند. چيزي كه اين گلايه‌ها را تشديد مي‌كرد هم انتخاب محمد علي نجفي به عنوان سرپرست اين وزارتخانه بود. او يك بار پشت سد راي اعتماد همين نمايندگان مانده بود و منتقدان دولت در مجلس حكم سرپرستي روحاني براي نجفي را به يك «لجبازي» سياسي تعبير كردند.
مخصوصا اينكه حكم روحاني براي نجفي كه ساعتي پس از اعلام راي مجلس مبني بر بركناري رضا فرجي دانا صادر شده بود، حكايت از آن داشت كه احتمالا نجفي به عنوان وزير پيشنهادي علوم براي گرفتن راي اعتماد راهي مجلس شود. در اين فضا هر چقدر دولتي‌ها و هواداران دولت تاكيد مي‌كردند كه بايد سياست‌هاي وزارت علوم در دوره فرجي دانا ادامه پيدا كند، منتقدان و رقباي سياسي دولت اصرار داشتند كه آن دوران تمام شده و بايد اين وزارتخانه وارد فضاي جديدي شود.
حتي يك بار هم غلامعلي حدادعادل به كنايه خطاب به دولتي‌ها گفت كه بايد «پيام راي عدم اعتماد به وزير علوم» را «درك كنند.» آن فضا قطعا جايي براي معرفي نجفي به عنوان وزير علوم نداشت.
از همين رو هم بود كه او هفته گذشته نقل خود مبني بر اينكه حتما به عنوان وزير پيشنهادي معرفي خواهد شد را تنها يك «شوخي» خواند. با اين شرايط دوران حضور نجفي در وزارت علوم شباهت بسياري به دوران حضور توفيقي در همين وزارتخانه پيدا كرده است. دوراني كه درست مربوط به يك سال قبل در همين روزها مي‌شود.
توفيقي و نجفي هر دو با چالش‌هايي مواجه بودند و هستند كه محل اختلاف جدي با منتقدان دولت است؛ توفيقي بحث عزل و نصب مسوولان دانشگاه‌ها و وزارت علوم را پيش روي خود داشت و نجفي هم با پرونده سنگين بورسيه‌هاي غيرقانوني دست و پنجه نرم مي‌كند. تا اينجاي كار كه وضعيت سه ماهه سرپرستي وزارتخانه در اين دو دوران شباهت‌هاي زيادي با هم دارد، اما در اين ميان يك نقطه تفاوت عمده هم ديده مي‌شود و آن خروج پنج معاون از اين وزارتخانه است كه حضور آنها به دغدغه رقباي سياسي دولت تبديل شده بود.
دو هفته است كه از خروج اين پنج معاون وزير مي‌گذرد و اين خود شايد نشاني باشد از تغيير رويكرد در وزارت علوم. به هر حال هيچ كس هنوز از ياد نبرده كه فشارها به فرجي دانا از همان بدو حضورش در دولت متوجه عزل اين پنج نفر بود. هر چند در ادامه راه مسائلي چون دانشجويان ستاره‌دار و بورسيه‌هاي غيرقانوني پروژه بركناري او را تكميل كردند شايد اگر در همان ابتداي راه پنج معاون او كنار گذاشته مي‌شدند كار به بركناري نمي‌كشيد. با اين توصيف شايد واشكافي پرسشي كه حسام‌الدين آشنا در صفحه فيس بوك خود مطرح كرده بتواند قدري سياست‌هاي آينده دولت در حوزه دانشگاه و وزارت علوم را مشخص كند.
او از كاربران فيس بوك پرسيده «اگر قرار باشد شما وزير علوم و تحقيقات و فناوري را به رييس‌جمهور پيشنهاد بفرماييد چه كسي را معرفي مي‌كنيد؟» سپس سه شرط كلي را براي چنين فردي پيش كشيده است؛ «كسي كه هم مقبول دانشگاهيان باشد و هم بتواند راي مجلس را به دست آورد. هم بتواند توسعه علمي و فرهنگي دانشگاه‌ها را با قدرت دنبال كند.» دولتي‌ها مي‌دانند كه چه بخواهند و چه نخواهند بايد بتوانند با گزينه پيشنهادي خود نظر نمايندگان را جلب كنند.
در آن سو نظر دانشگاهيان درباره انتخاب دولت و همين طور بحث شعارهاي رييس‌جمهوري در حوزه آموزش عالي و دانشگاه هم تاثير مستقيم بر پايگاه دولت و جريان اعتدال دارد. تا حالا به جز محمدعلي نجفي، نام چند نفر ديگر به عنوان گزينه‌هاي احتمالي دولت براي اين كرسي مطرح شده است؛ گزينه‌هايي كه شايد حتي طرح نام برخي از آنها تعجب‌برانگيز هم بوده باشد.
يكي از مهم‌ترين آنها علي‌اكبر صالحي، رييس سازمان انرژي اتمي است و ديگري فرهادي، رييس جمعيت هلال‌احمر ايران. اين دو اما با قطعيت گمانه‌زني‌هاي مطرح شده را رد كرده‌اند. دولت اكنون با يك دو راهي مهم مواجه است كه بايد هر جور شده براي عبور از آن فكري كند. اين دوراهي نظر مجلسي‌ها و نظر جامعه دانشگاهي كشور است كه به نظر مي‌رسد حتي در جاهايي به يك تقابل تبديل مي‌شود. همان‌طور كه در جريان استيضاح وزير علوم چنين شد.
مجلسي‌ها هنوز هم نمي‌خواهند دانشگاه را متفاوت از آن چيزي كه در نظرشان هست، ببينند. از همين رو هم هست كه به وضوح گفته‌اند كه احتمال راي ندادنشان به برخي گزينه‌ها وجود دارد. از جمله زهره طبيب‌زاده گفته بود: «مجلس به هيچ عنوان به افرادي كه داراي جهت‌گيري خاص فكري و به دنبال ايجاد التهاب و تنش در فضاي علمي و آموزشي كشور باشند، راي اعتماد نخواهد داد.»
منبع: روزنامه اعتماد
نظر شما