یک زن وزیر آموزش و پرورش می شود؟
اسحاق جهانگیری، معاون اول رییس‌جمهوری آخر هفته پیش از تعیین تکلیف معرفی وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش ظرف دو هفته آینده خبر داده بود.
به گزارش صدای ایران روزنامه اعتماد نوشت: اسحاق جهانگیری، معاون اول رییس‌جمهوری آخر هفته پیش از تعیین تکلیف معرفی وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش ظرف دو هفته آینده خبر داده بود و حالا، قاسم احمدی‌لاشکی، نایب‌رییس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس که از قضا در روزهای گذشته نامش در میان فهرست 3 نفره نمایندگان مجلسی که به عنوان گزینه‌های احتمالی تصدی این وزارتخانه عریض و طویل مطرح شده بودند، به چشم می‌خورد، گفته بنا بر اطلاع او قرار است «یک خانم به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی شود.» این جمله‌ای است که خبرگزاری تسنیم، از قول احمدی‌لاشکی، این نماینده عضو فراکسیون مستقلین ولایی منتشر کرده است. احمدی‌لاشکی که به‌گفته جلال میرزایی، رییس کمیته سیاسی فراکسیون امید، به شدت از سوی طیفی از نمایندگان نزدیک به رییس مجلس برای تصدی وزارت آموزش و پرورش حمایت می‌شود اما به تسنیم گفته است: «احتمالا هفته آینده و با بازگشت نمایندگان از حوزه‌های انتخابیه خود، دولت فرد مورد نظرش برای تصدی پست وزارت آموزش و پرورش را به مجلس معرفی کند.» نماینده میانه‌روی نوشهر و چالوس در مجلس البته به آن نقل‌قول اخیر اسحاق جهانگیری، در خصوص معرفی گزینه پیشنهادی ظرف 2 هفته آینده نیز اشاره کرده و در ادامه درباره گزینه احتمالی گفته است: «آن‌طور که بنده اطلاع دارم، قرار است یک خانم به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی شود.» آن هم در حالی که جهانگیری نیز در آن مصاحبه کوتاه روزهای پایانی هفته گذشته خود با ایسنا، پس از اشاره به زمان معرفی گزینه پیشنهادی، در واکنش به پرسشی درباره احتمال معرفی وزیر زن گفته بود: «وزیر پیشنهادی نهایی می‌تواند زن باشد؛ البته بستگی به تصمیم رییس‌جمهور دارد و اینکه ایشان کسی را برای معرفی در این رابطه درنظر دارد یا خیر.»
اینها اما به نظر می‌رسد تنها سطح بیرونی اخبار پیرامون تعیین تکلیف سکاندار جدید وزارت آموزش و پرورش باشد. اما اگر کمی در بین سطور این اخبار دقت کنیم، متوجه می‌شویم احتمال معرفی وزیر زن در این وزارتخانه حساس با مشکلات ریز و درشت همیشگی، آن هم در شرایط حساس امروز کشور، چندان نزدیک به واقع نیست. اینکه اولا اشاره ضمنی جهانگیری به این موضوع که وزیر پیشنهادی، «می‌تواند زن باشد»، لااقل به همان میزان که موید امکان تحقق این امر است، «می‌تواند» در حکم عدم تحقق آن نیز باشد، چراکه به نظر می‌رسد اشاره معاون اول رییس‌جمهور بر امکان تحقق مطالبه معرفی وزیر زن، صرفا تاکیدی بر امکان قانونی این موضوع باشد، نه لزوما خواست دولت برای استفاده از این ظرفیت قانونی. اما این تنها دلیل بر احتمال نادرست بودن این گمانه‌زنی نیست، چراکه نکته دومی که به نفس بیان چنین اظهارنظری ازجانب احمدی‌لاشکی، یکی از گزینه‌های نسبتا جدی تصدی وزارت آموزش و پرورش در خبرگزاری اصولگرای تسنیم بازمی‌گردد نیز قابل بررسی است؛ نکته‌ای که شاید باید آن را از بین سطور سخنان لاشکی در تسنیم بازخواند، نه لزوما از میان کلمات و گفتار او. چنانکه به‌گفته میرزایی، این اظهارنظر می‌تواند به نحوی در راستای سوزاندن شانس معرفی زن باشد، نه لزوما تایید آن. آن هم در حالی که پیش از این برخی دیگر از نمایندگان مجلس نیز از تلاش جدی احمدی‌لاشکی برای نشستن بر کرسی وزارت یکی از مهم‌ترین وزارتخانه‌های کشور سخن گفته بودند. از جمله می‌توان به اظهارات چندی قبل محمدجواد ابطحی، عضو اصولگرای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس اشاره کرد که گفته بود دولت با نماینده نوشهر و چالوس مذاکراتی نیز به این منظور داشته است. این نماینده عضو جبهه پایداری با بیان اینکه «دولت با احمدی‌لاشکی تماس گرفته و حتی او در روز سه‌شنبه هم در مجلس حضور نداشته است»، به فارس گفته بود: «مطرح شدن نام احمدی‌لاشکی به عنوان یکی از گزینه‌های آموزش و پرورش در حوزه انتخابیه‌اش جو روانی خاصی را ایجاد کرده است.»
با این همه اما «اعتماد» حداقل با استناد به دو منبع خبری دیگر نیز می‌تواند از این احتمال سخن بگوید که قرار به معرفی وزیر زن در وزارت آموزش و پرورش نیست. علت نخست که از قضا در گزارش روز گذشته نیز به آن اشاره شد، به نقل از سیدجواد حسینی، سرپرست فعلی این وزارتخانه است. چنانکه وقتی این عضو موقت دولت دوازدهم، در واپسین روزکاری هفته گذشته به بهانه فرارسیدن روز خبرنگار در تحریریه «اعتماد» حاضر شد، تلویحا گمانه‌زنی‌ها در خصوص احتمال معرفی‌اش به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش را تایید کرد و همزمان از ابطحی اصولگرا تا میرزایی اصلاح‌طلب و نیز برخی دیگر از اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، از جمله محمد بیرانوندی، نماینده اصلاح‌طلب خرم‌آباد نیز در اظهارنظرهایی جداگانه، از حسینی به عنوان جدی‌ترین گزینه دولت برای معرفی در مقام وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش نام برده‌اند و این یعنی، لااقل نباید منتظر معرفی نامی زنانه در این جایگاه باشیم. منبع دوم نیز که یکی دیگر از اعضای کابینه حسن روحانی است پس از گفت‌وگوی غیررسمی خود با خبرنگار «اعتماد» تاکید کرده که نامی از او به میان نیاید، در این رابطه گفته که معرفی وزیر زن در وزارت آموزش و پرورش، آن هم در شرایط حساس فعلی، بیش از آنکه تلاشی اصلاح‌طلبانه برای تحقق مطالبات جامعه مدنی و زنان باشد، اقدامی به دور از هوشمندی است که عملا این فرصت را به مخاطره می‌کشد.
با این همه اما اگر تمامی این گمانه‌زنی‌ها نادرست باشد و آنچه احمدی‌لاشکی به تسنیم گفته، از هرگونه معنای ضمنی و تلویحی مبرا باشد؛ اگر به‌واقع دولت حسن روحانی، پس از آنکه از آن فرصت مناسب معرفی وزیر زن در ابتدای دولت دوازدهم به مجلسی کاملا همراه در روزهای پایانی مردادماه 96 استفاده نکرد، حالا در این شرایط حساس منطقه‌ای و بین‌المللی اقدام به چنین کاری کند، احتمال معرفی کدام یک از مدیران و سیاستمداران زن ایرانی بیش از دیگران است.
احتمالا این روزها اگر چنین پرسشی را با هر یک از اصحاب رسانه و ناظران و فعالان سیاسی در میان بگذارید، یکی از نام‌های پرتکرار، فاطمه سعیدی، نماینده اصلاح‌طلب مردم تهران و سخنگوی فراکسیون امید خواهد بود. سیاستمداری از جمله زنان فعال در حزب کارگزاران سازندگی که از قضا از حمایت پیدا و پنهان برخی فعالان زن اصلاح‌طلب نیز برخوردار است. چنانکه فائزه هاشمی، چندی قبل با برگزاری یک نشست خبری از او حمایت کرد و همزمان برخی دیگر از زنان مجلس و بیرون مجلس همچون پروانه سلحشوری، نماینده اصلاح‌طلب تهران و رییس پیشین فراکسیون زنان مجلس، اشرف بروجردی، رییس کتابخانه ملی و شهیندخت مولاوردی، معاون پیشین امور زنان و دستیار حقوق شهروندی حسن روحانی با اشاره به نام سعیدی یا بدون ذکر نام او، این نماینده مجلس را گزینه‌ای مناسب به این منظور معرفی کردند.
در این میان البته برخی نمایندگان و فعالان سیاسی و مدنی که نگاهی تخصصی‌تر در حوزه وزارت آموزش و پرورش را دنبال می‌کنند، معتقدند سعیدی تنها زنی که می‌تواند در این جایگاه فعالیت کند، نبوده و هستند بسیاری از زنان توانمند دیگری که شایسته معرفی در جایگاه وزارت آموزش و پرورش هستند. چنانکه برخی از این ناظران با اشاره به نام‌هایی همچون رضوان حکیم‌زاده، معاون فعلی وزارت آموزش و پرورش و ازجمله مدیران باسابقه در این حوزه معتقدند اگر به راستی دولت به دنبال معرفی یک مدیر زن در جایگاه وزارت آموزش و پرورش باشد، می‌تواند در حیطه‌ای وسیع‌تر محدوده چند نماینده زن مجلس جست‌وجو کند.
فارغ از تمامی این گمانه‌زنی‌های رسمی و غیررسمی اما ذکر یک نکته در پایان ضروری است و آن، اینکه مشی و مرام حسن روحانی در معرفی وزرای پیشنهادی برای وزارتخانه‌هایی که ماموریت‌شان توسط وزیر قبلی نیمه‌کاره مانده، نشان از این دارد که احتمال معرفی سرپرست وقت وزارتخانه‌ها به عنوان وزیر پیشنهادی بسیار بالاست، چنانکه روحانی جز یک مورد در وزارت نیرو، تقریبا در تمامی موارد دیگر به همان کسی که به‌طور موقت به عنوان سرپرست حکم داده بود، اعتماد کرد و او را برای دریافت رای‌اعتماد به صحن سبز «بهارستان» فرستاد. حال باید منتظر بمانیم تا مشخص شود که آیا تاریخ این نوبت نیز تکرار می‌شود و حسینی، سرپرست فعلی ظرف یکی، دو هفته آینده راهی «بهارستان» می‌شود یا کسی جز او باید قدم در این مسیر پر پیچ و خم بگذارد.
یکی از گزینه‌های احتمالی برای تصدی وزارت آموزش و پرورش گفته است: «آن‌طور که بنده اطلاع دارم، قرار است یک خانم به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی شود.» با این همه اما با نگاهی به مشی و مرام حسن روحانی در معرفی وزرای پیشنهادی برای وزارتخانه‌هایی که ماموریت‌شان توسط وزیر قبلی نیمه‌کاره مانده، به این نتیجه می‌رسیم که احتمال معرفی سرپرست وقت وزارتخانه‌ها به عنوان وزیر پیشنهادی بسیار بالاست و با این حساب، احتمالا سیدجواد حسینی، سرپرست فعلی این وزارتخانه نیز باید خود را برای رای‌اعتماد آماده کند.
اینها اما به نظر می‌رسد تنها سطح بیرونی اخبار پیرامون تعیین تکلیف سکاندار جدید وزارت آموزش و پرورش باشد. اما اگر کمی در بین سطور این اخبار دقت کنیم، متوجه می‌شویم احتمال معرفی وزیر زن در این وزارتخانه حساس با مشکلات ریز و درشت همیشگی، آن هم در شرایط حساس امروز کشور، چندان نزدیک به واقع نیست. اینکه اولا اشاره ضمنی جهانگیری به این موضوع که وزیر پیشنهادی، «می‌تواند زن باشد»، لااقل به همان میزان که موید امکان تحقق این امر است، «می‌تواند» در حکم عدم تحقق آن نیز باشد، چراکه به نظر می‌رسد اشاره معاون اول رییس‌جمهور بر امکان تحقق مطالبه معرفی وزیر زن، صرفا تاکیدی بر امکان قانونی این موضوع باشد، نه لزوما خواست دولت برای استفاده از این ظرفیت قانونی. اما این تنها دلیل بر احتمال نادرست بودن این گمانه‌زنی نیست، چراکه نکته دومی که به نفس بیان چنین اظهارنظری ازجانب احمدی‌لاشکی، یکی از گزینه‌های نسبتا جدی تصدی وزارت آموزش و پرورش در خبرگزاری اصولگرای تسنیم بازمی‌گردد نیز قابل بررسی است؛ نکته‌ای که شاید باید آن را از بین سطور سخنان لاشکی در تسنیم بازخواند، نه لزوما از میان کلمات و گفتار او. چنانکه به‌گفته میرزایی، این اظهارنظر می‌تواند به نحوی در راستای سوزاندن شانس معرفی زن باشد، نه لزوما تایید آن. آن هم در حالی که پیش از این برخی دیگر از نمایندگان مجلس نیز از تلاش جدی احمدی‌لاشکی برای نشستن بر کرسی وزارت یکی از مهم‌ترین وزارتخانه‌های کشور سخن گفته بودند. از جمله می‌توان به اظهارات چندی قبل محمدجواد ابطحی، عضو اصولگرای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس اشاره کرد که گفته بود دولت با نماینده نوشهر و چالوس مذاکراتی نیز به این منظور داشته است. این نماینده عضو جبهه پایداری با بیان اینکه «دولت با احمدی‌لاشکی تماس گرفته و حتی او در روز سه‌شنبه هم در مجلس حضور نداشته است»، به فارس گفته بود: «مطرح شدن نام احمدی‌لاشکی به عنوان یکی از گزینه‌های آموزش و پرورش در حوزه انتخابیه‌اش جو روانی خاصی را ایجاد کرده است.»
با این همه اما «اعتماد» حداقل با استناد به دو منبع خبری دیگر نیز می‌تواند از این احتمال سخن بگوید که قرار به معرفی وزیر زن در وزارت آموزش و پرورش نیست. علت نخست که از قضا در گزارش روز گذشته نیز به آن اشاره شد، به نقل از سیدجواد حسینی، سرپرست فعلی این وزارتخانه است. چنانکه وقتی این عضو موقت دولت دوازدهم، در واپسین روزکاری هفته گذشته به بهانه فرارسیدن روز خبرنگار در تحریریه «اعتماد» حاضر شد، تلویحا گمانه‌زنی‌ها در خصوص احتمال معرفی‌اش به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش را تایید کرد و همزمان از ابطحی اصولگرا تا میرزایی اصلاح‌طلب و نیز برخی دیگر از اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، از جمله محمد بیرانوندی، نماینده اصلاح‌طلب خرم‌آباد نیز در اظهارنظرهایی جداگانه، از حسینی به عنوان جدی‌ترین گزینه دولت برای معرفی در مقام وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش نام برده‌اند و این یعنی، لااقل نباید منتظر معرفی نامی زنانه در این جایگاه باشیم. منبع دوم نیز که یکی دیگر از اعضای کابینه حسن روحانی است پس از گفت‌وگوی غیررسمی خود با خبرنگار «اعتماد» تاکید کرده که نامی از او به میان نیاید، در این رابطه گفته که معرفی وزیر زن در وزارت آموزش و پرورش، آن هم در شرایط حساس فعلی، بیش از آنکه تلاشی اصلاح‌طلبانه برای تحقق مطالبات جامعه مدنی و زنان باشد، اقدامی به دور از هوشمندی است که عملا این فرصت را به مخاطره می‌کشد.
با این همه اما اگر تمامی این گمانه‌زنی‌ها نادرست باشد و آنچه احمدی‌لاشکی به تسنیم گفته، از هرگونه معنای ضمنی و تلویحی مبرا باشد؛ اگر به‌واقع دولت حسن روحانی، پس از آنکه از آن فرصت مناسب معرفی وزیر زن در ابتدای دولت دوازدهم به مجلسی کاملا همراه در روزهای پایانی مردادماه 96 استفاده نکرد، حالا در این شرایط حساس منطقه‌ای و بین‌المللی اقدام به چنین کاری کند، احتمال معرفی کدام یک از مدیران و سیاستمداران زن ایرانی بیش از دیگران است.
احتمالا این روزها اگر چنین پرسشی را با هر یک از اصحاب رسانه و ناظران و فعالان سیاسی در میان بگذارید، یکی از نام‌های پرتکرار، فاطمه سعیدی، نماینده اصلاح‌طلب مردم تهران و سخنگوی فراکسیون امید خواهد بود. سیاستمداری از جمله زنان فعال در حزب کارگزاران سازندگی که از قضا از حمایت پیدا و پنهان برخی فعالان زن اصلاح‌طلب نیز برخوردار است. چنانکه فائزه هاشمی، چندی قبل با برگزاری یک نشست خبری از او حمایت کرد و همزمان برخی دیگر از زنان مجلس و بیرون مجلس همچون پروانه سلحشوری، نماینده اصلاح‌طلب تهران و رییس پیشین فراکسیون زنان مجلس، اشرف بروجردی، رییس کتابخانه ملی و شهیندخت مولاوردی، معاون پیشین امور زنان و دستیار حقوق شهروندی حسن روحانی با اشاره به نام سعیدی یا بدون ذکر نام او، این نماینده مجلس را گزینه‌ای مناسب به این منظور معرفی کردند.
در این میان البته برخی نمایندگان و فعالان سیاسی و مدنی که نگاهی تخصصی‌تر در حوزه وزارت آموزش و پرورش را دنبال می‌کنند، معتقدند سعیدی تنها زنی که می‌تواند در این جایگاه فعالیت کند، نبوده و هستند بسیاری از زنان توانمند دیگری که شایسته معرفی در جایگاه وزارت آموزش و پرورش هستند. چنانکه برخی از این ناظران با اشاره به نام‌هایی همچون رضوان حکیم‌زاده، معاون فعلی وزارت آموزش و پرورش و ازجمله مدیران باسابقه در این حوزه معتقدند اگر به راستی دولت به دنبال معرفی یک مدیر زن در جایگاه وزارت آموزش و پرورش باشد، می‌تواند در حیطه‌ای وسیع‌تر محدوده چند نماینده زن مجلس جست‌وجو کند.
فارغ از تمامی این گمانه‌زنی‌های رسمی و غیررسمی اما ذکر یک نکته در پایان ضروری است و آن، اینکه مشی و مرام حسن روحانی در معرفی وزرای پیشنهادی برای وزارتخانه‌هایی که ماموریت‌شان توسط وزیر قبلی نیمه‌کاره مانده، نشان از این دارد که احتمال معرفی سرپرست وقت وزارتخانه‌ها به عنوان وزیر پیشنهادی بسیار بالاست، چنانکه روحانی جز یک مورد در وزارت نیرو، تقریبا در تمامی موارد دیگر به همان کسی که به‌طور موقت به عنوان سرپرست حکم داده بود، اعتماد کرد و او را برای دریافت رای‌اعتماد به صحن سبز «بهارستان» فرستاد. حال باید منتظر بمانیم تا مشخص شود که آیا تاریخ این نوبت نیز تکرار می‌شود و حسینی، سرپرست فعلی ظرف یکی، دو هفته آینده راهی «بهارستان» می‌شود یا کسی جز او باید قدم در این مسیر پر پیچ و خم بگذارد.
یکی از گزینه‌های احتمالی برای تصدی وزارت آموزش و پرورش گفته است: «آن‌طور که بنده اطلاع دارم، قرار است یک خانم به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی شود.» با این همه اما با نگاهی به مشی و مرام حسن روحانی در معرفی وزرای پیشنهادی برای وزارتخانه‌هایی که ماموریت‌شان توسط وزیر قبلی نیمه‌کاره مانده، به این نتیجه می‌رسیم که احتمال معرفی سرپرست وقت وزارتخانه‌ها به عنوان وزیر پیشنهادی بسیار بالاست و با این حساب، احتمالا سیدجواد حسینی، سرپرست فعلی این وزارتخانه نیز باید خود را برای رای‌اعتماد آماده کند.
نظر شما