مصوبه شورای عالی اداری در حالی با عنوان جوان‌گرایی در مدیران منتشر شده که طبق آن لااقل سقف سن بخشی از مدیران از ۴۵ به ۵۰ سال افزایش یافته است.
مصوبه شورای عالی اداری در حالی با عنوان جوان‌گرایی در مدیران منتشر شده که طبق آن لااقل سقف سن بخشی از مدیران از ۴۵ به ۵۰ سال افزایش یافته است.
به گزارش صدای ایران از تسنیم، دفتر هیئت دولت در خبری اعلام کرد که شورای عالی اداری در مصوبه‌ای سن تصدی سطوح مدیریتی را کاهش می‌دهد، موضوعی که فی‌نفسه خبر خوبی بود و می‌توانست ترکیب مدیران کشوری را تغییر دهد اما همه ماجرا این نیست.
بر اساس مصوبه‌ای که شورای اداری در تاریخ مورخ 17 تیر 1398 به‌پیشنهاد سازمان اداری و استخدامی کشور و به‌منظور ایجاد زمینه مناسب برای «استقرار دانش‌گرایی و شایسته‌سالاری مبتنی بر اخلاق اسلامی در نصب و ارتقاء مدیران» اعمال و تقسیم‌بندی کرده، داشتن حداکثر 45 سال برای تصدی سطوح «مدیریت عملیاتی و مدیریت پایه»، حداکثر 47 سال سن برای سطوح «مدیریت میانی» و حداکثر 50 سال سن برای سطوح «مدیریت ارشد» الزامی شده است.
اما نکته اینجاست که این مصوبه جدید، به مصوبه قدیم خود نیز اشاره کرده است، مصوبه‌ای که در تاریخ 5 آذر 1393 نیز به همین مسئله پرداخته بود. در آن مقطع، حداکثر سن مدیریت کشور بر اساس مصوبه شورای عالی اداری، ماده 3 (شرایط ورود و انتخاب داوطلبان)، 45 سال تعیین شده بود. (لینک خبر)
به‌زبان ساده‌تر، با مقایسه هر دو مصوبه در سال‌های 93 و 98 مشخص می‌شود که دولت در مصوبه قبلی خود، به‌منظور «آموزش و تربیت مدیران آینده دستگاه‌های اجرایی»، سقف سن افراد را 45 سال تعیین کرده اما در مصوبه جدید، با تقسیم‌بندی سطوح مدیران، گفته افراد برای حضور در مدیریت سطح ارشد می‌توانند تا 50 سال سن داشته باشند و این یعنی دولت نه‌تنها سن مدیران را نسبت به قبل پایین‌تر نیاورده، (در هردو مصوبه سن 45 وجود دارد) بلکه در بخشی از سطوح مدیریت، ما با افزایش سن نیز روبه‌رو هستیم چراکه طبق مصوبه جدید، در سطح ارشد، افراد 50ساله نیز می‌توانند حضور پیدا کنند.
حال اگر مصوبه قبلی ناقص بوده و در آن دسته‌بندی مدیران صورت نگرفته، چرا اصلاح آن 5 سال طول کشیده است و اگر مصوبه مذکور درست بوده و مشکلی نداشته چرا این عقبگرد (مصوبه جدید) را به‌عنوان خبری خوش مبنی بر جوان‌تر شدن مدیران منتشر کرده‌اند؟
به گزارش صدای ایران از تسنیم، دفتر هیئت دولت در خبری اعلام کرد که شورای عالی اداری در مصوبه‌ای سن تصدی سطوح مدیریتی را کاهش می‌دهد، موضوعی که فی‌نفسه خبر خوبی بود و می‌توانست ترکیب مدیران کشوری را تغییر دهد اما همه ماجرا این نیست.
بر اساس مصوبه‌ای که شورای اداری در تاریخ مورخ 17 تیر 1398 به‌پیشنهاد سازمان اداری و استخدامی کشور و به‌منظور ایجاد زمینه مناسب برای «استقرار دانش‌گرایی و شایسته‌سالاری مبتنی بر اخلاق اسلامی در نصب و ارتقاء مدیران» اعمال و تقسیم‌بندی کرده، داشتن حداکثر 45 سال برای تصدی سطوح «مدیریت عملیاتی و مدیریت پایه»، حداکثر 47 سال سن برای سطوح «مدیریت میانی» و حداکثر 50 سال سن برای سطوح «مدیریت ارشد» الزامی شده است.
اما نکته اینجاست که این مصوبه جدید، به مصوبه قدیم خود نیز اشاره کرده است، مصوبه‌ای که در تاریخ 5 آذر 1393 نیز به همین مسئله پرداخته بود. در آن مقطع، حداکثر سن مدیریت کشور بر اساس مصوبه شورای عالی اداری، ماده 3 (شرایط ورود و انتخاب داوطلبان)، 45 سال تعیین شده بود. (لینک خبر)
به‌زبان ساده‌تر، با مقایسه هر دو مصوبه در سال‌های 93 و 98 مشخص می‌شود که دولت در مصوبه قبلی خود، به‌منظور «آموزش و تربیت مدیران آینده دستگاه‌های اجرایی»، سقف سن افراد را 45 سال تعیین کرده اما در مصوبه جدید، با تقسیم‌بندی سطوح مدیران، گفته افراد برای حضور در مدیریت سطح ارشد می‌توانند تا 50 سال سن داشته باشند و این یعنی دولت نه‌تنها سن مدیران را نسبت به قبل پایین‌تر نیاورده، (در هردو مصوبه سن 45 وجود دارد) بلکه در بخشی از سطوح مدیریت، ما با افزایش سن نیز روبه‌رو هستیم چراکه طبق مصوبه جدید، در سطح ارشد، افراد 50ساله نیز می‌توانند حضور پیدا کنند.
حال اگر مصوبه قبلی ناقص بوده و در آن دسته‌بندی مدیران صورت نگرفته، چرا اصلاح آن 5 سال طول کشیده است و اگر مصوبه مذکور درست بوده و مشکلی نداشته چرا این عقبگرد (مصوبه جدید) را به‌عنوان خبری خوش مبنی بر جوان‌تر شدن مدیران منتشر کرده‌اند؟
نظر شما