ایران یکی از 17 کشور برتر در کنترل هپاتیت C

روز ششم مرداد یا 28 جولای، روز جهانی هپاتیت است. این روز به افتخار سالروز تولد پروفسور« ساموئل باروخ بلومبرگ» کاشف ویروس هپاتیتB، نام گذاری شده است.

به گزارش صدای ایران از خراسان، به همین مناسبت نگاهی انداخته‌ایم بر آخرین وضعیت ایران در زمینه کنترل هپاتیت به ویژه کنترل هپاتیت C و رفتارهای پرخطری که می‌تواند احتمال ابتلا به هپاتیت را افزایش دهد، مرور خواهیم کرد.

هپاتیت، بیماری التهاب کبد است که توسط شش ویروس متفاوت (A، B، C، D، E یا G) ایجاد می شود. البته این روزها شما بیشتر نام دو نوع هپاتیت را می‌شنوید؛ هپاتیت B و C. با تزریق واکسن می‌توان از بروز هپاتیت B پیشگیری کرد. در کشور ما نیز این واکسن در دسترس است. این نوع هپاتیت درمان قطعی ندارد اما با مصرف دارو می‌توان عوارض آن را کنترل کرد. هپاتیت C که دومین رتبه را از نظر میزان شیوع دارد، واکسن ندارد اما با مصرف دارو می‌توان آن را درمان کرد. اگر این بیماری دیر تشخیص داده شود، ممکن است فرد نیاز به پیوند کبد داشته باشد.

هپاتیت در ایران
ایران جزو کشورهای پیشرو در زمینه کنترل هپاتیت است. شیوع هپاتیت B در کشور ما زیر 1.5 درصد و شیوع هپاتیت C زیر 0.5 درصد است. مسئولان وزارت بهداشت برنامه‌هایی برای کنترل کامل این بیماری‌ دارند. این در حالی است که میزان شیوع این بیماری در برخی کشورهای همسایه نزدیک به 10 برابر میزان شیوع آن در ایران است.

چالش‌های موجود در کنترل کامل هپاتیت C چیست؟
به صورت کلی سه چالش اصلی بر سر راه کشورها برای کنترل کامل هپاتیت C قرار دارد؛ آگاهی یافتن مبتلایان از ابتلا و شناسایی بیماران، درمان بیماران و کاهش مرگ و میر مبتلایان. دشوارترین این موارد، شناسایی بیماران است. طبق اعلام وزارت بهداشت، هنوز تعداد زیادی از مبتلایان به این بیماری در ایران تشخیص داده نشده‌اند بنابراین امکان دریافت دارو را پیدا نکرده‌اند. از آن جا که در صورت دریافت دارو، این بیماران می‌توانند بهبود یابند، وزارت بهداشت روی موضوع تشخیص بیماران، تاکید زیادی دارد و برنامه‌هایی نیز برای آن در نظر گرفته است.

آیا می‌توان هپاتیت C را از بین برد؟
تا کنون، هنوز هیچ واکسنی برای مقابله با هپاتیت C ساخته نشده است. بنابراین امکان ریشه‌کنی کامل این بیماری وجود ندارد اما با آگاهی‌بخشی می‌توان از شیوع آن تا حد زیادی جلوگیری کرد و حتی میزان شیوع آن را به حدود یک دهم میزان فعلی رساند. بر همین مبنا وزارت بهداشت، برنامه‌هایی را در مکان‌هایی که احتمال شیوع این بیماری وجود دارد، اجرا کرده است. از جمله این اماکن پاتوق‌های معتادها، زندان‌ها و مراکز ترک اعتیاد است. با آگاهی بخشی و البته اختصاص دادن برخی امکانات به افراد معتاد می‌توان از شیوع این بیماری جلوگیری کرد.

چه کسانی باید بیشتر نگران ابتلا به هپاتیت باشند؟
برخی رفتارها می‌تواند افراد را در معرض خطر ابتلا به هپاتیت قرار دهد. به فهرست زیر نگاهی بیندازید. اگر پاسخ شما به مواردی از این فهرست مثبت است، شاید بهتر باشد درباره احتمال ابتلا به هپاتیت با پزشک مشورت کنید.
انجام کارهای دندان پزشکی در محیط‌های غیراستاندارد
انجام تتو، سوراخ کردن گوش یا پیرسینگ در محیط‌های غیراستاندارد و با وسایل غیراستریل
انجام کارهای زیبایی، آرایشگری و کار ناخن در محیط غیراستاندارد و با وسایل غیراستریل
دریافت خون و محصولات خونی به ویژه پیش از سال 75
استفاده از سرنگ مشترک برای تزریق مواد مخدر
استفاده از تیغ یا مسواک مشترک
رفتارهای جنسی پرخطر
به صورت کلی افرادی که تشخیص مشکلات کبدی، آلودگی به ویروس HIV، ایدز، بیماری‌های مقاربتی یا دیابت را دریافت کرده‌اند، بهتر است از نظر ابتلا به هپاتیت نیز بررسی شوند.