ماجرای نامه اصلاح‌طلبان به دبیرکل سازمان ملل
عباس عبدی گفت: من همواره از مذاکره بدون قید و شرط حمایت می‌کنم و طرفدار آن هستم اما درباره موضوع خاص ایالات متحده در شرایط کنونی و آنچه مطرح می‌کند نظر مخالفی با مذاکره دارم چراکه ما موضوعی برای مذاکره نداریم.
عباس عبدی گفت: من همواره از مذاکره بدون قید و شرط حمایت می‌کنم و طرفدار آن هستم اما درباره موضوع خاص ایالات متحده در شرایط کنونی و آنچه مطرح می‌کند نظر مخالفی با مذاکره دارم چراکه ما موضوعی برای مذاکره نداریم.
به گزارش صدای ایران از خبرآنلاین، بعد از سرنگونی پهپاد آمریکایی توسط سپاه پاسداران، واکنش‌های مختلفی به این واقعه صورت گرفت اما در میان همه واکنش‌های داخلی نامه ۱۸ اصلاح‌طلب به دبیر کل سازمان ملل از جمله واکنش هایی بود که توجهات زیادی را به خود جلب کرد.
امضاکنندگان در بخشی از این نامه به خروج یک‌جانبه آمریکا از برجام در ماه مه ۲۰۱۸ و تلاش‌های آمریکا برای فشار به سایر اعضای جامعه جهانی برای ترک توافق‌نامه و سپس تشبث به صف‌آرایی دریایی و تحرک‌های نظامی در منطقه اشاره می‌کنند و از اعضای سازمان ملل متحد به‌ویژه از اعضای دائم شورای امنیت آن سازمان و شخص گوترش خواسته‌اند: «در شرایطی که ایالات متحده به همراهی اسرائیل عملاً در مسیر شعله‌ور ساختن جنگ خانمان‌برانداز جدیدی در خاورمیانه حرکت می‌کند و به این ترتیب صلح و امنیت جهانی را با مخاطرات جدی مواجه کرده است، ساکت ننشینید و به هر شکل که صلاح می‌دانند، دولت امریکا را به بازگشت به برجام، لغو تحریم‌ها و ترک ماجراجویی در منطقه جنگ‌زده ما تشویق کنند.»
عباس عبدی که نامش در بین امضاکنندگان این نامه بود از چرایی نگارش این نامه می‌گوید. او که تاکید دارد نوشتن این نامه یک تصمیم تشکیلاتی نبوده از احتمال بروز جنگ بین ایران و آمریکا می گوید اما این را هم گفت که اگر رویارویی هم صورت گیرد به صورت محدود خواهد بود.
اظهارات او درباره مذاکره با آمریکا و چرایی نوشتن این نامه بعد از سرنگونی پهپاد آمریکا را در ادامه بخوانید؛
آقای عبدی! نوشتن این نامه آنهم بلافاصله بعد از سرنگونی پهپاد آمریکا با چه هدف و نگاهی صورت گرفت؟
طبیعی است که بعد از سقوط پهپاد این نامه نوشته شده چراکه شرایط متشنج‌تر و خطرناک‌تر شده است. نوشتن این نامه موضوعی بود که به نظرم باید صورت می‌گرفت. از آنجا که با اتفاقات روزهای اخیر این تصور ایجاد شده که شرایط پیچیده‌تر از گذشته است زمان برای نوشتن این نامه مناسب‌تر دیده شد بنابراین در این راستا اقدام شده است.
ظرفیت بروز درگیری نظامی بین ایران و آمریکا وجود دارد
چقدر در شرایط کنونی وقوع جنگ را محتمل می‌دانید؟ می توان تحلیل کرد که این نامه بر اساس احساس خطری که این جمع اصلاح طلبانه از احتمال بروز جنگ احساس کردند نوشته شده است؟
واقعیت آن است که ظرفیت‌های وقوع یک درگیری نظامی وجود دارد و فرآیندی را که شاهد آن هستیم اگر اتفاق مثبتی رخ ندهد در نهایت به این سمت است. البته این نکته را نیز باید اشاره کرد هرچه احتمال وقوع جنگ بیش‌تر می‌شود این امید نیز ایجاد می‌شود که طرفین خویشتن‌داری بیشتری از خود نشان دهند و به حل مشکلات فی‌مابین خود بپردازند. اما اگر این اتفاق رخ ندهد هیچ بعید نیست که با یک رودررویی محدود مواجه شویم البته اینکه این مواجهه به چه معنا خواهد بود مسئله دیگری است؛ به عبارت دیگر اینکه آیا احتمال بروز جنگ با صدهاهزار نیروی نظامی خواهد شد طبعا احتمالش اندک است.
با مذاکره با آمریکا مخالفم
آیا در شرایط امروز مذاکره با آمریکا را لازم می‌دانید؟
من همواره از مذاکره بدون قید و شرط حمایت می‌کنم و طرفدار آن هستم اما درباره موضوع خاص ایالات متحده در شرایط کنونی و آنچه مطرح می‌کند نظر مخالفی با مذاکره دارم چراکه ما موضوعی برای مذاکره نداریم. آنها می‌گویند «می‌خواهیم شما به بمب اتم دست پیدا نکنید» درحالی که اساسا چنین مبحثی وجود ندارد چراکه در جریان مذاکرات برجام به طور مفصل در این رابطه صحبت شد و طولانی‌ترین مذاکره میان ایران و آمریکا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در جریان مذاکرات برجام رخ داد.
بنابراین مذاکره انجام شده و نتیجه آن هم برجام بوده است حال اگر آمریکایی‌ها در حال برهم زدن نتیجه این مذاکرات هستند دیگر دلیلی برای مذاکره جدید وجود ندارد و هیچ تضمینی هم نیست که اگر ایران بار دیگر تن به مذاکره بدهد آمریکا دوباره زیر میز مذاکره نزند لذا به نظر می‌رسد ابتدا باید دستور مذاکره تعیین شود که آن هم نیازمند بازگشت ایالات متحده به برجام و رفع تحریم‌ها ناشی از برجام است.
چقدر نامه ای که نوشته شد بر اساس یک تصمیم تشکیلاتی بود؟
نامه هیچ ربطی به تصمیم تشکیلاتی ندارد چراکه بسیاری از افرادی که این نامه را امضا کرده‌اند در تشکیلات واحد حضور ندارند و شخصا هم عضو هیچ تشکلی نیستم.
عباس عبدی همچنین با روزنامه ایران درباره نامه اصلاح طلبان به دبیرکل سازمان ملل به گفتگو نشست که به شرح زیر است:
سازمان ملل یک نهاد بین‌المللی است که صرفاً با دولت‌ها مرتبط نیست بلکه با ملت‌ها و نهادهای مدنی نیز در ارتباط است و نهادهای مدنی می‌توانند درخواست‌ها و مطالبات خودشان از سازمان ملل را مطرح کنند. علاوه بر این، وقتی نهادهای مدنی و مردمی این ارتباط را برقرار می‌کنند، اقدام‌شان معنای متفاوتی از ارتباط و درخواست دولت‌ها دارد و می‌تواند به جهاتی مفیدتر تلقی شود.
این نامه دقیقاً به دلیل همین شرایط نوشته شده چرا که در شرایط عادی نیازی نیست چنین مسائلی مطرح و پیگیری شود، بلکه از طریق مجاری عادی دیپلماسی و گفت‌وگو حل می‌شود. بنابراین به میزانی‌که تنش بالا رفته است، این حساسیت به وجود آمده و در واقع نویسندگان نامه می‌خواستند توضیح دهند که مخالف سیاست‌های یک جانبه، غیرمنطقی و زورگویانه ایالات متحده امریکا و شخص ترامپ هستند و بنابراین می‌تواند پیام روشنی را برای مخالفان ایران داشته باشد.
سهم اصلی در نوشتن این نامه همین نگرانی‌ها است. اگر نگرانی وجود نداشته باشد دیگر نامه نگاری موضوعیتی ندارد. اما در مورد بحث احتمال آغاز جنگ من شخصاً معتقدم وقتی تنش بالا می‌گیرد، طبعاً به نقطه‌ای می‌رسد که ممکن است به انفجار منجر شود. مانند دیگی که فشارش در حال افزایش است. خب یا باید آتش زیر دیگ را حذف کرد یا سوپاپ اطمینان آن را فعال کرد و در غیر این دو صورت با بالا رفتن فشار دیر یا زود منفجر می‌شود. اما نکته کلیدی این است که افزایش این فشار می‌تواند کمک کند به نگرانی‌ها برای اینکه یا شعله‌های آتش را از زیر دیگ بردارند یا سوپاپ اطمینان و شیر احتیاط را باز کنند. بنابراین، این نگرانی خیلی جدی و بجا است.
نمی‌دانم جریان رقیب چه گفته‌اند چون خیلی پیگیر اینگونه مطالب‌شان نیستم. اما اینکه گفته‌اند نامه «نشانه هراس نسبت به جنگ محتمل است»، کاملاً حرف‌شان درست است ما نسبت به جنگ خیلی هراسناک هستیم. نه به این دلیل که اگر جنگی در بگیرد از جنگیدن در آن ابا داریم یا دفاع نمی‌کنیم. تردیدی نیست کسانی که در جریان اصلاح‌طلب حضور دارند سابقه‌شان در جنگ با صدام صد درصد مشخص‌تر از افراد آن سو است و دوست هم ندارند که بنشینند نان این سابقه را بخورند و بر سر دیگران بزنند که ترسو هستید و... اما آنها شعور ترس ندارند. اینکه می‌گویند جنگ نمی‌شود پس دیگر چه هراسی دارند از نوشتن چنین نامه‌هایی. خب اگر هم شد می‌گویند ما همین را می‌خواستیم.
مسأله این نیست که جنگ شود یا نشود طبعاً برای دفاع از کشور در صورت ضرورت حتماً باید این کار را کرد. اما باید این کار را تا حد ممکن مانع شد. ما رفتارهای ترامپ را مطلقاً و به هیچ وجه قابل دفاع نمی‌دانیم. گر چه به طرف خودمان هم نقد داریم ولی به طور مشخص شخص خودم بارها از جمله روز شنبه در همین روزنامه ایران نوشتم که در این شرایط مذاکره بی‌معنی است. اما اگر فکر می‌کنیم طرف زورگو و حرف‌هایش غیرمنطقی است نباید ما هم به صورت واکنشی رفتار کنیم و بگوییم هر اتفاقی می‌خواهد بیفتد، بیفتد. این ناشی از غیرمسئولانه رفتار کردن یک عده است که نان‌شان در جنگ و بدبخت کردن مردم است.
به گزارش صدای ایران از خبرآنلاین، بعد از سرنگونی پهپاد آمریکایی توسط سپاه پاسداران، واکنش‌های مختلفی به این واقعه صورت گرفت اما در میان همه واکنش‌های داخلی نامه ۱۸ اصلاح‌طلب به دبیر کل سازمان ملل از جمله واکنش هایی بود که توجهات زیادی را به خود جلب کرد.
امضاکنندگان در بخشی از این نامه به خروج یک‌جانبه آمریکا از برجام در ماه مه ۲۰۱۸ و تلاش‌های آمریکا برای فشار به سایر اعضای جامعه جهانی برای ترک توافق‌نامه و سپس تشبث به صف‌آرایی دریایی و تحرک‌های نظامی در منطقه اشاره می‌کنند و از اعضای سازمان ملل متحد به‌ویژه از اعضای دائم شورای امنیت آن سازمان و شخص گوترش خواسته‌اند: «در شرایطی که ایالات متحده به همراهی اسرائیل عملاً در مسیر شعله‌ور ساختن جنگ خانمان‌برانداز جدیدی در خاورمیانه حرکت می‌کند و به این ترتیب صلح و امنیت جهانی را با مخاطرات جدی مواجه کرده است، ساکت ننشینید و به هر شکل که صلاح می‌دانند، دولت امریکا را به بازگشت به برجام، لغو تحریم‌ها و ترک ماجراجویی در منطقه جنگ‌زده ما تشویق کنند.»
عباس عبدی که نامش در بین امضاکنندگان این نامه بود از چرایی نگارش این نامه می‌گوید. او که تاکید دارد نوشتن این نامه یک تصمیم تشکیلاتی نبوده از احتمال بروز جنگ بین ایران و آمریکا می گوید اما این را هم گفت که اگر رویارویی هم صورت گیرد به صورت محدود خواهد بود.
اظهارات او درباره مذاکره با آمریکا و چرایی نوشتن این نامه بعد از سرنگونی پهپاد آمریکا را در ادامه بخوانید؛
آقای عبدی! نوشتن این نامه آنهم بلافاصله بعد از سرنگونی پهپاد آمریکا با چه هدف و نگاهی صورت گرفت؟
طبیعی است که بعد از سقوط پهپاد این نامه نوشته شده چراکه شرایط متشنج‌تر و خطرناک‌تر شده است. نوشتن این نامه موضوعی بود که به نظرم باید صورت می‌گرفت. از آنجا که با اتفاقات روزهای اخیر این تصور ایجاد شده که شرایط پیچیده‌تر از گذشته است زمان برای نوشتن این نامه مناسب‌تر دیده شد بنابراین در این راستا اقدام شده است.
ظرفیت بروز درگیری نظامی بین ایران و آمریکا وجود دارد
چقدر در شرایط کنونی وقوع جنگ را محتمل می‌دانید؟ می توان تحلیل کرد که این نامه بر اساس احساس خطری که این جمع اصلاح طلبانه از احتمال بروز جنگ احساس کردند نوشته شده است؟
واقعیت آن است که ظرفیت‌های وقوع یک درگیری نظامی وجود دارد و فرآیندی را که شاهد آن هستیم اگر اتفاق مثبتی رخ ندهد در نهایت به این سمت است. البته این نکته را نیز باید اشاره کرد هرچه احتمال وقوع جنگ بیش‌تر می‌شود این امید نیز ایجاد می‌شود که طرفین خویشتن‌داری بیشتری از خود نشان دهند و به حل مشکلات فی‌مابین خود بپردازند. اما اگر این اتفاق رخ ندهد هیچ بعید نیست که با یک رودررویی محدود مواجه شویم البته اینکه این مواجهه به چه معنا خواهد بود مسئله دیگری است؛ به عبارت دیگر اینکه آیا احتمال بروز جنگ با صدهاهزار نیروی نظامی خواهد شد طبعا احتمالش اندک است.
با مذاکره با آمریکا مخالفم
آیا در شرایط امروز مذاکره با آمریکا را لازم می‌دانید؟
من همواره از مذاکره بدون قید و شرط حمایت می‌کنم و طرفدار آن هستم اما درباره موضوع خاص ایالات متحده در شرایط کنونی و آنچه مطرح می‌کند نظر مخالفی با مذاکره دارم چراکه ما موضوعی برای مذاکره نداریم. آنها می‌گویند «می‌خواهیم شما به بمب اتم دست پیدا نکنید» درحالی که اساسا چنین مبحثی وجود ندارد چراکه در جریان مذاکرات برجام به طور مفصل در این رابطه صحبت شد و طولانی‌ترین مذاکره میان ایران و آمریکا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در جریان مذاکرات برجام رخ داد.
بنابراین مذاکره انجام شده و نتیجه آن هم برجام بوده است حال اگر آمریکایی‌ها در حال برهم زدن نتیجه این مذاکرات هستند دیگر دلیلی برای مذاکره جدید وجود ندارد و هیچ تضمینی هم نیست که اگر ایران بار دیگر تن به مذاکره بدهد آمریکا دوباره زیر میز مذاکره نزند لذا به نظر می‌رسد ابتدا باید دستور مذاکره تعیین شود که آن هم نیازمند بازگشت ایالات متحده به برجام و رفع تحریم‌ها ناشی از برجام است.
چقدر نامه ای که نوشته شد بر اساس یک تصمیم تشکیلاتی بود؟
نامه هیچ ربطی به تصمیم تشکیلاتی ندارد چراکه بسیاری از افرادی که این نامه را امضا کرده‌اند در تشکیلات واحد حضور ندارند و شخصا هم عضو هیچ تشکلی نیستم.
عباس عبدی همچنین با روزنامه ایران درباره نامه اصلاح طلبان به دبیرکل سازمان ملل به گفتگو نشست که به شرح زیر است:
سازمان ملل یک نهاد بین‌المللی است که صرفاً با دولت‌ها مرتبط نیست بلکه با ملت‌ها و نهادهای مدنی نیز در ارتباط است و نهادهای مدنی می‌توانند درخواست‌ها و مطالبات خودشان از سازمان ملل را مطرح کنند. علاوه بر این، وقتی نهادهای مدنی و مردمی این ارتباط را برقرار می‌کنند، اقدام‌شان معنای متفاوتی از ارتباط و درخواست دولت‌ها دارد و می‌تواند به جهاتی مفیدتر تلقی شود.
این نامه دقیقاً به دلیل همین شرایط نوشته شده چرا که در شرایط عادی نیازی نیست چنین مسائلی مطرح و پیگیری شود، بلکه از طریق مجاری عادی دیپلماسی و گفت‌وگو حل می‌شود. بنابراین به میزانی‌که تنش بالا رفته است، این حساسیت به وجود آمده و در واقع نویسندگان نامه می‌خواستند توضیح دهند که مخالف سیاست‌های یک جانبه، غیرمنطقی و زورگویانه ایالات متحده امریکا و شخص ترامپ هستند و بنابراین می‌تواند پیام روشنی را برای مخالفان ایران داشته باشد.
سهم اصلی در نوشتن این نامه همین نگرانی‌ها است. اگر نگرانی وجود نداشته باشد دیگر نامه نگاری موضوعیتی ندارد. اما در مورد بحث احتمال آغاز جنگ من شخصاً معتقدم وقتی تنش بالا می‌گیرد، طبعاً به نقطه‌ای می‌رسد که ممکن است به انفجار منجر شود. مانند دیگی که فشارش در حال افزایش است. خب یا باید آتش زیر دیگ را حذف کرد یا سوپاپ اطمینان آن را فعال کرد و در غیر این دو صورت با بالا رفتن فشار دیر یا زود منفجر می‌شود. اما نکته کلیدی این است که افزایش این فشار می‌تواند کمک کند به نگرانی‌ها برای اینکه یا شعله‌های آتش را از زیر دیگ بردارند یا سوپاپ اطمینان و شیر احتیاط را باز کنند. بنابراین، این نگرانی خیلی جدی و بجا است.
نمی‌دانم جریان رقیب چه گفته‌اند چون خیلی پیگیر اینگونه مطالب‌شان نیستم. اما اینکه گفته‌اند نامه «نشانه هراس نسبت به جنگ محتمل است»، کاملاً حرف‌شان درست است ما نسبت به جنگ خیلی هراسناک هستیم. نه به این دلیل که اگر جنگی در بگیرد از جنگیدن در آن ابا داریم یا دفاع نمی‌کنیم. تردیدی نیست کسانی که در جریان اصلاح‌طلب حضور دارند سابقه‌شان در جنگ با صدام صد درصد مشخص‌تر از افراد آن سو است و دوست هم ندارند که بنشینند نان این سابقه را بخورند و بر سر دیگران بزنند که ترسو هستید و... اما آنها شعور ترس ندارند. اینکه می‌گویند جنگ نمی‌شود پس دیگر چه هراسی دارند از نوشتن چنین نامه‌هایی. خب اگر هم شد می‌گویند ما همین را می‌خواستیم.
مسأله این نیست که جنگ شود یا نشود طبعاً برای دفاع از کشور در صورت ضرورت حتماً باید این کار را کرد. اما باید این کار را تا حد ممکن مانع شد. ما رفتارهای ترامپ را مطلقاً و به هیچ وجه قابل دفاع نمی‌دانیم. گر چه به طرف خودمان هم نقد داریم ولی به طور مشخص شخص خودم بارها از جمله روز شنبه در همین روزنامه ایران نوشتم که در این شرایط مذاکره بی‌معنی است. اما اگر فکر می‌کنیم طرف زورگو و حرف‌هایش غیرمنطقی است نباید ما هم به صورت واکنشی رفتار کنیم و بگوییم هر اتفاقی می‌خواهد بیفتد، بیفتد. این ناشی از غیرمسئولانه رفتار کردن یک عده است که نان‌شان در جنگ و بدبخت کردن مردم است.
خبرهای مرتبط
نظر شما