میلانی: هدف این افراد هتاک تنها ترور شخصیت من است
تهمینه میلانی در پی صحبت‌هایی که درباره تقلبی بودن آثارش گفته شده است، متنی را در اینستاگرام خود منتشر کرد و گفت:«هدف این افراد هتاک تنها ترور شخصیت من است که در میان عده‌ای محبوبیت دارم.»
تهمینه میلانی در پی صحبت‌هایی که درباره تقلبی بودن آثارش گفته شده است، متنی را در اینستاگرام خود منتشر کرد و گفت:«هدف این افراد هتاک تنها ترور شخصیت من است که در میان عده‌ای محبوبیت دارم.»
به گزارش صدای ایران از برترین ها، دومین نمایشگاه نقاشی تهمینه میلانی که 6 اردیبهشت آغاز به فعالیت کرد با حاشیه های زیادی همراه بود. این کارگردان سینمای ایران این‌بار نیز مانند نمایشگاهی که قبلا برگزار کرده بود، متهم شدن به کپی کردن از آثار نقاشان معاصر. تصویر نقاشی‌های او در کنار نقاشی‌هایی که گفته می‌شود او از آنها کپی کرده به صورت گسترده در فضای مجازی منتشر شد. در رابطه با همین موضوع تهمینه میلانی پستی را در اینستاگرام خود منتشر کرد؛
او در این متن طولانی نوشت:
دوستان عزیز! خواسته‌اید که در باره حواشی نمایشگاه دوم نقاشیم صحبت کنم، برای روشن شدن و دفع ادعاهای مسموم چند پست خواهم گذاشت . نمایشگاه در گالری آریانا از بزرگترین گالری‌های تهران با چهل نقاشی از من، از تاریخ ۶ تا ۹ اردیبهشت بمدت ۴ روز جهت علاقمندان به نمایش درآمد. متاسفانه آقایی به نام کاوه نجم‌آبادی که از دوستان اقای محسن پرورش محسنی با اسم جعلی (الف / پ) در رسانه و خانمی که مدیر گالری ایوان هستند در روز اول که مخصوص مهمانان دعوتی بود، بدون دعوت وارد نمایشگاه شد و با فیلمبرداری و عکاسی عجولانه نمایشگاه را ترک کرد از فردای آن روز کم کم توطئه‌ها شکل گرفت.
از جمله، حمله به سایت گالری آریانا وصفحه من در اینستاگرام و سایت و دفتر هنرهای تجسمی در ارشاد! اعتراض این گروه که معتقدند فیلمساز نباید نمایشگاه بگذارد بجایی نرسید و ارتباط دوسویه به زیباترین شکلی با مخاطبان نمایشگاه برقرار شد. نمایشگاه که تمام شد هجمه‌ها با نفرت تمام با کمک لشکر سایبری با زدن اتهام به کپی بودن ایده نقاشی هجوم که پوستر نمایشگاه هم بود، شدت گرفت جالب اینکه عنوان شد این نقاشی کپی از نقاشی یک خانم جوان هنرمند به نام معصومه مهدی‌زاده است که موضوع کودک‌آزاری رابه نمایش گذاشته‌اند. ایشان بطور اتفاقی هم‌دانشکده ای فرد برهم زننده نمایشگاه قبلی من هم هستند!
هتاکان در مورد این که من چطور به آرشیو ایشان دسترسی داشتم، توضیحی نداشتند که اگر هم داشتند فرقی نمی‌کرد، زیرا نه طرح، نه فرم، نه بافت و نه موضوع دونقاشی شباهتی به هم ندارد. همانطور که همگی می دانیم المان دست و مشت صدها سال است که بعنوان سمبل خشونت مورد استفاده همه هنرمندان و روزنامه‌نگاران قرار می‌گیرد و در انحصار هیچ کس نیست. گرچه در هر دو نقاشی ، از دست و صورت برای انتقال خشونت استفاده شده است، اما موضوع یکی کودک آزاری است و دیگری خشونت و تهدید و فشار علیه زن. شما را رجوع می‌دهم به هزاران نقاشی و عکس در مورد خشونت که در فضای مجازی و اینترنت به وفور موجود است.
اغلب انها تصویر دست خشونتگر و بدن و صورت خشونت دیده را نمایش می‌دهند . از آنجا که برای نمایش خشونت با قوانین ایران امکان استفاده از بدن زن و کودک وجود ندارد، طبعا هنرمند محدود به نمایش دست است و هیچ‌کس صاحب این ایده نیست و می‌توان هزاران عکس، نقاشی و فیلم از آن به تصویر کشید. بنابراین می بینید که هدف این افراد هتاک تنها ترور شخصیت من است که در میان عده‌ای محبوبیت دارم . هدف ایشان قطع این رابطه سالم است و بس.
به گزارش صدای ایران از برترین ها، دومین نمایشگاه نقاشی تهمینه میلانی که 6 اردیبهشت آغاز به فعالیت کرد با حاشیه های زیادی همراه بود. این کارگردان سینمای ایران این‌بار نیز مانند نمایشگاهی که قبلا برگزار کرده بود، متهم شدن به کپی کردن از آثار نقاشان معاصر. تصویر نقاشی‌های او در کنار نقاشی‌هایی که گفته می‌شود او از آنها کپی کرده به صورت گسترده در فضای مجازی منتشر شد. در رابطه با همین موضوع تهمینه میلانی پستی را در اینستاگرام خود منتشر کرد؛
او در این متن طولانی نوشت:
دوستان عزیز! خواسته‌اید که در باره حواشی نمایشگاه دوم نقاشیم صحبت کنم، برای روشن شدن و دفع ادعاهای مسموم چند پست خواهم گذاشت . نمایشگاه در گالری آریانا از بزرگترین گالری‌های تهران با چهل نقاشی از من، از تاریخ ۶ تا ۹ اردیبهشت بمدت ۴ روز جهت علاقمندان به نمایش درآمد. متاسفانه آقایی به نام کاوه نجم‌آبادی که از دوستان اقای محسن پرورش محسنی با اسم جعلی (الف / پ) در رسانه و خانمی که مدیر گالری ایوان هستند در روز اول که مخصوص مهمانان دعوتی بود، بدون دعوت وارد نمایشگاه شد و با فیلمبرداری و عکاسی عجولانه نمایشگاه را ترک کرد از فردای آن روز کم کم توطئه‌ها شکل گرفت.
از جمله، حمله به سایت گالری آریانا وصفحه من در اینستاگرام و سایت و دفتر هنرهای تجسمی در ارشاد! اعتراض این گروه که معتقدند فیلمساز نباید نمایشگاه بگذارد بجایی نرسید و ارتباط دوسویه به زیباترین شکلی با مخاطبان نمایشگاه برقرار شد. نمایشگاه که تمام شد هجمه‌ها با نفرت تمام با کمک لشکر سایبری با زدن اتهام به کپی بودن ایده نقاشی هجوم که پوستر نمایشگاه هم بود، شدت گرفت جالب اینکه عنوان شد این نقاشی کپی از نقاشی یک خانم جوان هنرمند به نام معصومه مهدی‌زاده است که موضوع کودک‌آزاری رابه نمایش گذاشته‌اند. ایشان بطور اتفاقی هم‌دانشکده ای فرد برهم زننده نمایشگاه قبلی من هم هستند!
هتاکان در مورد این که من چطور به آرشیو ایشان دسترسی داشتم، توضیحی نداشتند که اگر هم داشتند فرقی نمی‌کرد، زیرا نه طرح، نه فرم، نه بافت و نه موضوع دونقاشی شباهتی به هم ندارد. همانطور که همگی می دانیم المان دست و مشت صدها سال است که بعنوان سمبل خشونت مورد استفاده همه هنرمندان و روزنامه‌نگاران قرار می‌گیرد و در انحصار هیچ کس نیست. گرچه در هر دو نقاشی ، از دست و صورت برای انتقال خشونت استفاده شده است، اما موضوع یکی کودک آزاری است و دیگری خشونت و تهدید و فشار علیه زن. شما را رجوع می‌دهم به هزاران نقاشی و عکس در مورد خشونت که در فضای مجازی و اینترنت به وفور موجود است.
اغلب انها تصویر دست خشونتگر و بدن و صورت خشونت دیده را نمایش می‌دهند . از آنجا که برای نمایش خشونت با قوانین ایران امکان استفاده از بدن زن و کودک وجود ندارد، طبعا هنرمند محدود به نمایش دست است و هیچ‌کس صاحب این ایده نیست و می‌توان هزاران عکس، نقاشی و فیلم از آن به تصویر کشید. بنابراین می بینید که هدف این افراد هتاک تنها ترور شخصیت من است که در میان عده‌ای محبوبیت دارم . هدف ایشان قطع این رابطه سالم است و بس.
نظر شما