گفتگوی جمشید جعفرپور با خبرگزاری خانه ملت:
مذمت اشرافی‌گری برای مسئولان بیشتر است
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس گفت: از مسئولان نظام اسلامی توقع داریم که خود را با متوسط جامعه تنظیم کنند تا افرادی که ندارند، بدانند که مسئولان نیز در نداشته‌ها با آنها شریک هستند.
به گزارش سرویس صدای فارس، پایگاه خبری صدای ایران، به نقل از خبرگزاری خانه ملت: جمشید جعفرپور در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت با اشاره به بیانات مقام معظم رهبری مبنی بر سبک زندگی و پرهیز از اشرافی‌گری گفت: سبک زندگی شامل محورهای بسیار متعددی می‌شود. در واقع از گهواره تا گور سبک زندگی است لذا چه در مسائل فردی و چه در مسائل اجتماعی مجموعه وسیعی را شامل می‌شود که سبک زندگی نام می‌گیرد. در اشرافی‌گری نیز انسان به دنبال تجملات است و بیش از آن چیزی که نیاز دارد، درصدد تکاثر و افزون‌طلبی است.
اشرافی‌گری، تعدی به حقوق دیگران را به دنبال دارد
نماینده مردم لارستان، خنج و گراش در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: روحیه اشرافی‌گری باعث می‌شود تا فرد به آن حق خود قانع نباشد و به دنبال زیاده‌روی باشد. این زیاده‌طلبی یعنی تعدی به حقوق دیگران و اگر در شرایط قانونی این کار فراهم نباشد، به دنبال زیر پا گذاشتن قانون سعی می‌کند تا به آن مازاد برسد.
خلق و خوی تجمل‌گرایی، مصرف‌زدگی و اشرافی‌گری از اموری هستند که مذمت شده اند
وی افزود: در تعالیم دینی، اشرافی‌گری امر نیکویی نیست زیرا فرد را از بدنه جامعه جدا می‌کند و نمی‌تواند در جریان آنچه که مردم عادی جامعه هستند، قرار بگیرد. مذمت اشرافی‌گری در بین مسئولین بیشتر است چراکه قرار است مسئولان از مردم باشند و مشکلات آنها را حل کنند؛ چنانچه فردی به مسئولیت می‌رسد که در طول زندگیش مشکلات مردم را درک نکرده پس چگونه می‌توان توقع داشت که مشکلات مردم را حل کند. اگر هم از مردم بوده اما در جریان اشرافی‌گری افتاده، به دلیل عادت کردن به زندگی اشرافی باز هم نمی‌تواند حلال مشکلات مردم باشد لذا در هر صورت خلق و خوی تجمل‌گرایی، مصرف‌زدگی و اشرافی‌گری از اموری هستند که مذمت شدند. پیامبر نیز در دعاهای خودشان می‌گفتند روزی من را به اندازه نیازم قرار بده.
در شرایط تحریم باید خود را با شرایط جامعه وفق دهیم
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سوال که سبک زندگی در شرایط تحریم چگونه باید باشد، تصریح کرد: همه باید خودشان را با آن شرایط واقعی جامعه وفق دهند. البته بنده در این مسئله بیشتر بر مسئولان تکیه دارم چراکه مردم به آنها نگاه می‌کنند و اگر مسئولان به دلیل اینکه به همه امکانات دسترسی دارند، خود را با شرایط جامعه وفق نداده باشند، طبیعتا در جامعه گروه‌هایی که این امکانات را نیز دارند از آنها الگو می‌گیرند و این کار را برای خود مباح می‌دانند.
وی اظهار داشت: آن دسته از افرادی هم که دسترسی به امکانات ندارند احساس سرخوردگی می‌کنند. این مسائل می‌تواند باعث یک انفجار اجتماعی شود یعنی انسان‌هایی که ندارند و مسئولان را نگاه می‌کنند که در اوج هستند و همدرد مردم نیستند. حضرت علی(ع) در نهج البلاغه می‌فرمایند من چگونه خودم را راضی کنم که از نان مغز گندم بخورم در حالی که در دورترین نقاط، مردم نان جو نداشته باشند. بنابراین از مسئولان نظام اسلامی توقع داریم که خود را با متوسط جامعه تنظیم کنند تا افرادی که ندارند، بدانند که مسئولان نیز در نداشته‌ها با آنها شریک هستند.
قناعت، مرحله‌ای از تربیت اسلامی است
جعفرپور با بیان اینکه بخشی از مشکلات را باید با رعایت الگوی مصرف و قناعت رعایت کنیم گفت: اگر ۱۰ برابر نیاز هم امکانات داشته باشیم دلیلی نیست که از همه اینها استفاده کنیم. همین روحیه قناعت و اکتفا به حداقل امکانات، باعث می‌شود که بتواند خود را نگه دارد در حالی که دسترسی دارد اما استفاده نمی‌کند. این یک مرحله‌ای از تربیت اسلامی است چراکه بالاترین بی‌نیازی قناعت است یعنی قناعت انسان را بی‌نیاز می‌کند چراکه شرایط مطلوب را پایین آورده لذا احساس حرص کمتر به سراغش می‌آید.
اشرافی‌گری، تعدی به حقوق دیگران را به دنبال دارد
نماینده مردم لارستان، خنج و گراش در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: روحیه اشرافی‌گری باعث می‌شود تا فرد به آن حق خود قانع نباشد و به دنبال زیاده‌روی باشد. این زیاده‌طلبی یعنی تعدی به حقوق دیگران و اگر در شرایط قانونی این کار فراهم نباشد، به دنبال زیر پا گذاشتن قانون سعی می‌کند تا به آن مازاد برسد.
خلق و خوی تجمل‌گرایی، مصرف‌زدگی و اشرافی‌گری از اموری هستند که مذمت شده اند
وی افزود: در تعالیم دینی، اشرافی‌گری امر نیکویی نیست زیرا فرد را از بدنه جامعه جدا می‌کند و نمی‌تواند در جریان آنچه که مردم عادی جامعه هستند، قرار بگیرد. مذمت اشرافی‌گری در بین مسئولین بیشتر است چراکه قرار است مسئولان از مردم باشند و مشکلات آنها را حل کنند؛ چنانچه فردی به مسئولیت می‌رسد که در طول زندگیش مشکلات مردم را درک نکرده پس چگونه می‌توان توقع داشت که مشکلات مردم را حل کند. اگر هم از مردم بوده اما در جریان اشرافی‌گری افتاده، به دلیل عادت کردن به زندگی اشرافی باز هم نمی‌تواند حلال مشکلات مردم باشد لذا در هر صورت خلق و خوی تجمل‌گرایی، مصرف‌زدگی و اشرافی‌گری از اموری هستند که مذمت شدند. پیامبر نیز در دعاهای خودشان می‌گفتند روزی من را به اندازه نیازم قرار بده.
در شرایط تحریم باید خود را با شرایط جامعه وفق دهیم
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سوال که سبک زندگی در شرایط تحریم چگونه باید باشد، تصریح کرد: همه باید خودشان را با آن شرایط واقعی جامعه وفق دهند. البته بنده در این مسئله بیشتر بر مسئولان تکیه دارم چراکه مردم به آنها نگاه می‌کنند و اگر مسئولان به دلیل اینکه به همه امکانات دسترسی دارند، خود را با شرایط جامعه وفق نداده باشند، طبیعتا در جامعه گروه‌هایی که این امکانات را نیز دارند از آنها الگو می‌گیرند و این کار را برای خود مباح می‌دانند.
وی اظهار داشت: آن دسته از افرادی هم که دسترسی به امکانات ندارند احساس سرخوردگی می‌کنند. این مسائل می‌تواند باعث یک انفجار اجتماعی شود یعنی انسان‌هایی که ندارند و مسئولان را نگاه می‌کنند که در اوج هستند و همدرد مردم نیستند. حضرت علی(ع) در نهج البلاغه می‌فرمایند من چگونه خودم را راضی کنم که از نان مغز گندم بخورم در حالی که در دورترین نقاط، مردم نان جو نداشته باشند. بنابراین از مسئولان نظام اسلامی توقع داریم که خود را با متوسط جامعه تنظیم کنند تا افرادی که ندارند، بدانند که مسئولان نیز در نداشته‌ها با آنها شریک هستند.
قناعت، مرحله‌ای از تربیت اسلامی است
جعفرپور با بیان اینکه بخشی از مشکلات را باید با رعایت الگوی مصرف و قناعت رعایت کنیم گفت: اگر ۱۰ برابر نیاز هم امکانات داشته باشیم دلیلی نیست که از همه اینها استفاده کنیم. همین روحیه قناعت و اکتفا به حداقل امکانات، باعث می‌شود که بتواند خود را نگه دارد در حالی که دسترسی دارد اما استفاده نمی‌کند. این یک مرحله‌ای از تربیت اسلامی است چراکه بالاترین بی‌نیازی قناعت است یعنی قناعت انسان را بی‌نیاز می‌کند چراکه شرایط مطلوب را پایین آورده لذا احساس حرص کمتر به سراغش می‌آید.
پ/
نظر شما