اسامی کشورهایی در نشست ورشو شرکت می‌کنند
منابعی مانند الجزیره در تازه‌ترین گزارش‌های به‌روزرسانی شده درباره این نشست نوشته‌اند که تاکنون 70 کشور به این نشست دعوت شده‌اند.
منابعی مانند الجزیره در تازه‌ترین گزارش‌های به‌روزرسانی شده درباره این نشست نوشته‌اند که تاکنون 70 کشور به این نشست دعوت شده‌اند.
به گزارش صدای ایران از اعتماد، تعداد کشورهایی که حضور خود را رسما اعلام کرده‌اند، زیاد نیست و این مساله درباره اروپایی‌ها با انتشار اخباری از شرکت نکردن نمایندگان کشورهای اصلی اروپایی همراه بوده است. فدریکا موگرینی مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا عدم حضور خود در این نشست را اعلام کرده است. الجزیره به نقل از مقامهای اروپایی اعلام کرده که ایران به این نشست دعوت نشده و همین مساله گویای دروغگویی مقامهای لهستانی درباره ماهیت این نشست است. وزیر خارجه لهستان در اظهاراتی ضمن تایید تلاش‌های اروپا برای حفظ برجام و حمایت ورشو از این توافق ادعا کرده بود که برجام نتوانسته به آنچه وی فعالیت‌های مخرب ایران در منطقه می‌خواند، پایان دهد، لذا او امیدوار است که در نشست ورشو اروپا و امریکا برای موضع‌گیری علیه این قبیل فعالیت‌های ایران به هم نزدیک شوند. لهستان که از متحدان سیاسی و نظامی امریکاست با بازگشت تحریم‌های هسته‌ای به کار کمپانی‌های انرژی خود در ایران پایان داد.
برخی منابع امریکایی مانند سایت شورای آتلانتیک نوشته‌اند که مایک پمپئو حتی بدون اطلاع ورشو خبر تشکیل چنین نشستی را اعلام کرده و دولت لهستان در اقدام انجام شده قرار گرفته است. سایت شورای آتلانتیک درباره لیست مدعوین می‌نویسد: گفته می‌شود که ایران به این نشست دعوت نشده که این اقدام یک اشتباه بزرگ است. حتی اگر ادعای برخی کشورها درباره مشکل‌ساز بودن فعالیت‌های ایران در منطقه پذیرفته شده باشد، چگونه می‌توان نشستی با عنوان اعلامی بررسی چالش‌های منطقه برگزار کرد بدون آنکه ایران در آن حضور داشته باشد؟ کدام یک از مشکلات منطقه بدون ایران قابل حل است؟
آتلانتیک در ادامه می‌نویسد: چند روز پس از آنکه ورشو خبر میزبانی از نشست مدنظر مایک پمپئو را تایید کرد، اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه تهران صدور ویزا برای شهروندان لهستانی را متوقف کرده است. هرچند که این خبر از سوی ایران تکذیب شد اما وزارت خارجه لهستان به شهروندان خود هشدار داده به ایران سفر نکنند، چرا که احتمال عدم صدور ویزای فرودگاهی برای آنها در تهران در بدو ورود وجود دارد.
آتلانتیک در بخش‌هایی از گزارش خود به جاه‌طلبی لهستان هم اشاره کرده و می‌نویسد: فاکتور دیگری که می‌تواند یکی از انگیزه‌های لهستان باشد و از نظرها دور مانده، تلاشی است که ورشو برای دیده شدن در اروپا می‌کند. این مساله نیز صرفا مربوط به لهستان نیست و دیگر کشورهای اروپایی متوسط و در قد و قواره لهستان نیز گاه و بی‌گاه دست به چنین حرکت‌هایی برای ارتقای پرستیژ خود می‌زنند. لهستان در ژانویه سال 2018 توانست به عنوان عضو غیردایم شورای امنیت کارت حضور دو ساله در این شورا را بگیرد و پیش از آن نیز در جولای سال 2016 توانسته بود، میزبان نشست ناتو باشد که البته تجربه موفقی برای این کشور بود. در چنین شرایطی لهستانی‌ها امیدوارند که با برگزاری نشستی با محوریت خاورمیانه همزمان با یک تیر دو نشان بزنند، هم مراتب خرسندی امریکا را فراهم کرده و این کشور را متقاعد به اعزام سرباز به لهستان کنند و هم جایگاه لهستان را در سطح بین‌المللی ارتقا ببخشند. با وجود این می‌توان گفت که لهستان دست به قمار پرریسکی زده، چرا که نه دستورکار این نشست مشخص است و نه میزان آزادی عملی که واشنگتن به ورشو خواهد داد. از سوی دیگر هرچند وزیر خارجه لهستان می‌گوید، امیدوار است این نشست اروپا و امریکا را به هم درباره ایران نزدیک‌تر کند اما شانس تحقق چنین نتیجه‌ای زیاد نیست. اگر بریتانیا، آلمان و فرانسه نماینده‌های سطح بالایی را به نشست ورشو اعزام نکنند، نتیجه هرچه که باشد چندان قابل توجه نخواهد بود. از سوی دیگر اگر همه تمرکز این نشست روی ایران باشد و همان‌طور که وزیر خارجه ایران گفته نشستی علیه تهران باشد، لهستان جایگاه پیشین خود را به عنوان کشوری اروپایی که در مشاجره‌هایی اینچنینی بی‌طرف است از دست خواهد داد. در آخرین خط گزارش آتلانتیک آمده است: اگر خروجی نشست ورشو شکل دادن به ائتلافی نظامی علیه ایران باشد، برگزاری این نشست یک فاجعه برای ورشو در تاریخ معاصر خواهد بود.
به گزارش صدای ایران از اعتماد، تعداد کشورهایی که حضور خود را رسما اعلام کرده‌اند، زیاد نیست و این مساله درباره اروپایی‌ها با انتشار اخباری از شرکت نکردن نمایندگان کشورهای اصلی اروپایی همراه بوده است. فدریکا موگرینی مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا عدم حضور خود در این نشست را اعلام کرده است. الجزیره به نقل از مقامهای اروپایی اعلام کرده که ایران به این نشست دعوت نشده و همین مساله گویای دروغگویی مقامهای لهستانی درباره ماهیت این نشست است. وزیر خارجه لهستان در اظهاراتی ضمن تایید تلاش‌های اروپا برای حفظ برجام و حمایت ورشو از این توافق ادعا کرده بود که برجام نتوانسته به آنچه وی فعالیت‌های مخرب ایران در منطقه می‌خواند، پایان دهد، لذا او امیدوار است که در نشست ورشو اروپا و امریکا برای موضع‌گیری علیه این قبیل فعالیت‌های ایران به هم نزدیک شوند. لهستان که از متحدان سیاسی و نظامی امریکاست با بازگشت تحریم‌های هسته‌ای به کار کمپانی‌های انرژی خود در ایران پایان داد.
برخی منابع امریکایی مانند سایت شورای آتلانتیک نوشته‌اند که مایک پمپئو حتی بدون اطلاع ورشو خبر تشکیل چنین نشستی را اعلام کرده و دولت لهستان در اقدام انجام شده قرار گرفته است. سایت شورای آتلانتیک درباره لیست مدعوین می‌نویسد: گفته می‌شود که ایران به این نشست دعوت نشده که این اقدام یک اشتباه بزرگ است. حتی اگر ادعای برخی کشورها درباره مشکل‌ساز بودن فعالیت‌های ایران در منطقه پذیرفته شده باشد، چگونه می‌توان نشستی با عنوان اعلامی بررسی چالش‌های منطقه برگزار کرد بدون آنکه ایران در آن حضور داشته باشد؟ کدام یک از مشکلات منطقه بدون ایران قابل حل است؟
آتلانتیک در ادامه می‌نویسد: چند روز پس از آنکه ورشو خبر میزبانی از نشست مدنظر مایک پمپئو را تایید کرد، اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه تهران صدور ویزا برای شهروندان لهستانی را متوقف کرده است. هرچند که این خبر از سوی ایران تکذیب شد اما وزارت خارجه لهستان به شهروندان خود هشدار داده به ایران سفر نکنند، چرا که احتمال عدم صدور ویزای فرودگاهی برای آنها در تهران در بدو ورود وجود دارد.
آتلانتیک در بخش‌هایی از گزارش خود به جاه‌طلبی لهستان هم اشاره کرده و می‌نویسد: فاکتور دیگری که می‌تواند یکی از انگیزه‌های لهستان باشد و از نظرها دور مانده، تلاشی است که ورشو برای دیده شدن در اروپا می‌کند. این مساله نیز صرفا مربوط به لهستان نیست و دیگر کشورهای اروپایی متوسط و در قد و قواره لهستان نیز گاه و بی‌گاه دست به چنین حرکت‌هایی برای ارتقای پرستیژ خود می‌زنند. لهستان در ژانویه سال 2018 توانست به عنوان عضو غیردایم شورای امنیت کارت حضور دو ساله در این شورا را بگیرد و پیش از آن نیز در جولای سال 2016 توانسته بود، میزبان نشست ناتو باشد که البته تجربه موفقی برای این کشور بود. در چنین شرایطی لهستانی‌ها امیدوارند که با برگزاری نشستی با محوریت خاورمیانه همزمان با یک تیر دو نشان بزنند، هم مراتب خرسندی امریکا را فراهم کرده و این کشور را متقاعد به اعزام سرباز به لهستان کنند و هم جایگاه لهستان را در سطح بین‌المللی ارتقا ببخشند. با وجود این می‌توان گفت که لهستان دست به قمار پرریسکی زده، چرا که نه دستورکار این نشست مشخص است و نه میزان آزادی عملی که واشنگتن به ورشو خواهد داد. از سوی دیگر هرچند وزیر خارجه لهستان می‌گوید، امیدوار است این نشست اروپا و امریکا را به هم درباره ایران نزدیک‌تر کند اما شانس تحقق چنین نتیجه‌ای زیاد نیست. اگر بریتانیا، آلمان و فرانسه نماینده‌های سطح بالایی را به نشست ورشو اعزام نکنند، نتیجه هرچه که باشد چندان قابل توجه نخواهد بود. از سوی دیگر اگر همه تمرکز این نشست روی ایران باشد و همان‌طور که وزیر خارجه ایران گفته نشستی علیه تهران باشد، لهستان جایگاه پیشین خود را به عنوان کشوری اروپایی که در مشاجره‌هایی اینچنینی بی‌طرف است از دست خواهد داد. در آخرین خط گزارش آتلانتیک آمده است: اگر خروجی نشست ورشو شکل دادن به ائتلافی نظامی علیه ایران باشد، برگزاری این نشست یک فاجعه برای ورشو در تاریخ معاصر خواهد بود.
نظر شما