تاثیر تحریم‌ها بر ایرانیان لس‌آنجلس
الکس هلمی، گالری دار قدیمی اهل لس آنجلس در طول راهرو قدم می‌زند و با نگاهی تحسین برانگیز به قالیچه‌های کف سالن می‌نگرد.
ب لس آنجلس تایمز نوشت: الکس هلمی، گالری دار قدیمی اهل لس آنجلس در طول راهرو قدم می‌زند و با نگاهی تحسین برانگیز به قالیچه‌های کف سالن می‌نگرد. تابلوی "حراج بی نظیر به مناسبت تعطیلی"ای که از سقف آویزان است، قلب او را به درد می‌آورد. در سی سال گذشته الکس گالری اش را در محله وست وود لس آنجلس مملو از قالیچه‌هایی کرده که هنر ایران را از هزاران کیلومتر دورتر به کالیفرنیا پیوند می‌دهند. پس از تمدید تحریم‌ها توسط ترامپ، هلمی که به خاطر مسائل سیاسی_جغرافیایی دائما در حرفه اش به مشکل برمی خورد، بدون رضایت قلبی تصمیم به بستن گالری اش گرفته است.
به گزارش صدای ایران از انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: هلمی می‌گوید:" من این شغل را نه فقط به خاطر کسب درآمد، بلکه بخاطر تاریخ و تمدن انتخاب کردم. مگر می‌شود فرهنگ را هم تحریم کرد؟ "
آمریکا در سال ۲۰۱۰ تحریم‌هایی را بر ایران تحمیل کرد که در سال ۲۰۱۵ لغو شدند. در همین زمان بود که تجار ایرانی حس کردند راه بازگانی مهمی که سال‌ها بسته مانده است، برای آن‌ها باز شده و امیدوار شدند. آن‌ها غیر از فرش، به واردات پسته و زعفران و خاویار هم پرداختند. هلمی هم یک سال بعد توانست محموله‌ای از قالیچه‌های کهن و مدرن را از ایران وارد کند که روی هم رفته ۵۰۰۰۰۰ دلار ارزش داشتند.
سه سال بعد ترامپ از قرارداد برجام خارج شد و تحریم‌های جدید وی، بخش‌های اقتصادی ایران را من جمله کشتیرانی، کشتی سازی، سرمایه گذاری و... هدف قرار دادند. در واقع به تحریم‌های سال ۲۰۱۰ سیصد مورد جدید (در بخش هواپیمایی، نظام بانکداری و...) هم اضافه شد.
کاخ سفید گفته است که تحریم‌ها و پیامد‌های سخت آن، بالاخره مسئولین ایران را به پای میز مذاکره می‌کشاند.
عادل توسی، از دیگر گالری داران، می‌گوید:" تازه با لغو تحریم‌ها در سال ۲۰۱۵ داشتیم حس میکردیم می‌توانیم در کارمان پیشرفت کنیم، اما دوباره به پله اول برگشتیم و با بن بست مواجه شدیم. "
چند ماه پیش، یک تولیدکننده ایرانی به گالری آقای توسی می‌رود تا به او طرح جدیدی بدهد. او پیشنهاد می‌کند فرش‌های ماشینی ساخت ایران را به کالیفرنیا وارد کنند تا مشتریانی هم که توانایی خرید فرش دستباف ندارند، بتوانند فرش ایرانی بخرند.
آقای توسی می‌گوید:" با خودم فکر کردم این ایده فوق العاده ایست و تا به حال هم کسی فرش‌های ماشینی‌ای را که تقریبا با نمونه‌های دست بافت مو نمی‌زنند، وارد نکرده است. "
وی ادامه می‌دهد:" در حال حاضر تعداد قایچه‌های ما به حدی هستند که بتوانیم تا پایان تحریم‌ها صبر کنیم، ولی در صورت طولانی شدن محدودیت ها، کار ما هم به مشکل برمی خورد. " متخصصان می‌گویند پیش از زمان وضع تحریم‌ها توسط اوباما، آمریکا حدود ۲۰ الی ۳۰ درصد از بازار فرش ایران را به خود اختصاص داده بود.
فرهاد علوی، کارشناس تجارت بین الملل می‌گوید: «رفت و برگشت تحریم‌ها باعث شده است که ایرانیان مقیم آمریکا نتوانند از سرزمین مادری خود چیزی بخرند در حالی که شهروندان دارای تابعیت سایر کشور‌ها قادر به انجام این کار هستند. در فروشگاه وال نارا، مردم می‌توانند غذا‌های بومی وارداتی از لبنان را بخرند، اما ما ایرانی‌ها تنها در صورتی می‌توانیم از این خوراکی‌ها بخریم که در خاک آمریکا تولید شده باشند».
فرید خانلو، صاحب سوپرمارکت جردن در وست وود می‌گوید:" نمی‌توان ادعا کرد که تحریم‌ها اثر نداشته اند، ولی می‌توان گفت اثر شدیدی نداشته اند. لس آنجلس خانه دوم اکثر ایرانیان مقیم آمریکاست که بیشتر از چهل سال است در اینجا زندگی می کنند. مسلما ذائقه آن‌ها عوض شده و کمتر دنبال محصولات کشور مادری شان هستند. در ضمن محصولاتی که از ایران می آیند دو برابر گرانترند. بیشتر تقاضای مشتریانم برای لواشک است که خودم وقتی تحریم‌ها لغو شده بود، به وارداتش می پرداختم. پسته هم بازار خوبی دارد و از طریق کانادا به اینجا می‌رسد. "
الکس هلمی می‌گوید:" من سال‌ها پیش از ایران به مقصد کالیفرنیا مهاجرت کردم و هدفم تنها این بود که فرهنگ کشورم را در اینجا اشاعه دهم. هیچ وقت فکر نمی‌کردم که روزی مجبور شوم این گالری را تعطیل کنم، ولی هم بخاطر تحریم‌ها هم به خاطر بی علاقگی فرزاندانم برای ادامه کار من در این حرفه، چاره دیگری جز بازنشستگی ندارم. شاید بعدا اینجا را به مکانی برای برگزاری جشن‌های ایرانی تبدیل کنم. به هرحال من تمام تلاشم را برای باز نگه داشتن این مغازه کردم، ولی گویا قسمت چیز دیگریست. "
به گزارش صدای ایران از انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: هلمی می‌گوید:" من این شغل را نه فقط به خاطر کسب درآمد، بلکه بخاطر تاریخ و تمدن انتخاب کردم. مگر می‌شود فرهنگ را هم تحریم کرد؟ "
آمریکا در سال ۲۰۱۰ تحریم‌هایی را بر ایران تحمیل کرد که در سال ۲۰۱۵ لغو شدند. در همین زمان بود که تجار ایرانی حس کردند راه بازگانی مهمی که سال‌ها بسته مانده است، برای آن‌ها باز شده و امیدوار شدند. آن‌ها غیر از فرش، به واردات پسته و زعفران و خاویار هم پرداختند. هلمی هم یک سال بعد توانست محموله‌ای از قالیچه‌های کهن و مدرن را از ایران وارد کند که روی هم رفته ۵۰۰۰۰۰ دلار ارزش داشتند.
سه سال بعد ترامپ از قرارداد برجام خارج شد و تحریم‌های جدید وی، بخش‌های اقتصادی ایران را من جمله کشتیرانی، کشتی سازی، سرمایه گذاری و... هدف قرار دادند. در واقع به تحریم‌های سال ۲۰۱۰ سیصد مورد جدید (در بخش هواپیمایی، نظام بانکداری و...) هم اضافه شد.
کاخ سفید گفته است که تحریم‌ها و پیامد‌های سخت آن، بالاخره مسئولین ایران را به پای میز مذاکره می‌کشاند.
عادل توسی، از دیگر گالری داران، می‌گوید:" تازه با لغو تحریم‌ها در سال ۲۰۱۵ داشتیم حس میکردیم می‌توانیم در کارمان پیشرفت کنیم، اما دوباره به پله اول برگشتیم و با بن بست مواجه شدیم. "
چند ماه پیش، یک تولیدکننده ایرانی به گالری آقای توسی می‌رود تا به او طرح جدیدی بدهد. او پیشنهاد می‌کند فرش‌های ماشینی ساخت ایران را به کالیفرنیا وارد کنند تا مشتریانی هم که توانایی خرید فرش دستباف ندارند، بتوانند فرش ایرانی بخرند.
آقای توسی می‌گوید:" با خودم فکر کردم این ایده فوق العاده ایست و تا به حال هم کسی فرش‌های ماشینی‌ای را که تقریبا با نمونه‌های دست بافت مو نمی‌زنند، وارد نکرده است. "
وی ادامه می‌دهد:" در حال حاضر تعداد قایچه‌های ما به حدی هستند که بتوانیم تا پایان تحریم‌ها صبر کنیم، ولی در صورت طولانی شدن محدودیت ها، کار ما هم به مشکل برمی خورد. " متخصصان می‌گویند پیش از زمان وضع تحریم‌ها توسط اوباما، آمریکا حدود ۲۰ الی ۳۰ درصد از بازار فرش ایران را به خود اختصاص داده بود.
فرهاد علوی، کارشناس تجارت بین الملل می‌گوید: «رفت و برگشت تحریم‌ها باعث شده است که ایرانیان مقیم آمریکا نتوانند از سرزمین مادری خود چیزی بخرند در حالی که شهروندان دارای تابعیت سایر کشور‌ها قادر به انجام این کار هستند. در فروشگاه وال نارا، مردم می‌توانند غذا‌های بومی وارداتی از لبنان را بخرند، اما ما ایرانی‌ها تنها در صورتی می‌توانیم از این خوراکی‌ها بخریم که در خاک آمریکا تولید شده باشند».
فرید خانلو، صاحب سوپرمارکت جردن در وست وود می‌گوید:" نمی‌توان ادعا کرد که تحریم‌ها اثر نداشته اند، ولی می‌توان گفت اثر شدیدی نداشته اند. لس آنجلس خانه دوم اکثر ایرانیان مقیم آمریکاست که بیشتر از چهل سال است در اینجا زندگی می کنند. مسلما ذائقه آن‌ها عوض شده و کمتر دنبال محصولات کشور مادری شان هستند. در ضمن محصولاتی که از ایران می آیند دو برابر گرانترند. بیشتر تقاضای مشتریانم برای لواشک است که خودم وقتی تحریم‌ها لغو شده بود، به وارداتش می پرداختم. پسته هم بازار خوبی دارد و از طریق کانادا به اینجا می‌رسد. "
الکس هلمی می‌گوید:" من سال‌ها پیش از ایران به مقصد کالیفرنیا مهاجرت کردم و هدفم تنها این بود که فرهنگ کشورم را در اینجا اشاعه دهم. هیچ وقت فکر نمی‌کردم که روزی مجبور شوم این گالری را تعطیل کنم، ولی هم بخاطر تحریم‌ها هم به خاطر بی علاقگی فرزاندانم برای ادامه کار من در این حرفه، چاره دیگری جز بازنشستگی ندارم. شاید بعدا اینجا را به مکانی برای برگزاری جشن‌های ایرانی تبدیل کنم. به هرحال من تمام تلاشم را برای باز نگه داشتن این مغازه کردم، ولی گویا قسمت چیز دیگریست. "
نظر شما