سامسونگ از تکنولوژی جدیدش پرده برداری کرد

سامسونگ با ثبت یک پتنت جدید درصدد به‌کارگیری نمایشگرهای هولوگرافیک در صنعت تلفن‌های هوشمند است.

به گزارش صدای ایران از زومیت، به تازگی پتنتی ثبت شده است که نشان می‌دهد سامسونگ به دنبال روش‌های تازه‌ای برای ساخت نمایشگرهای هولوگرافیک با کیفیت است؛ نمایشگرهایی که علاوه بر ارائه همرمان دو زاویه دید، به قدرت پردازشی کمتری نیز نیازمند باشند.

نکته‌ی اصلی که ایده سامسونگ را متفاوت از فناوری فعلی نمایشگرهای هولوگرافیک می‌کند، تفاوت در ساختار ارائه‌ی آن و حتی به نوعی دور زدن مفهوم هولوگرافی است. اما قبل از توضیح بیشتر در مورد پتنت سامسونگ، دو پرسش اساسی توجه ما را به سوی خود جلب می‌کند؛ هولوگرافی چیست و در حالی که نمایشگرهای سه بعدی مدت‌ها است که به حاشیه رانده شده اند، نمایشگرهای هولوگرافیک در پی ارائه‌ی چه مفهوم برتری نسبت به سه بعدی‌ها هستند؟

پاسخ روشن است؛ نمایشگرهای هولوگرافیک فعلی از فناوری‌های پیچیده ای استفاده می‌کنند تا با استفاده از نور، تصویر مورد نظر را به طور واقعی در فضا ایجاد کنند. ازاین رو هر بیننده ای از هر زاویه، تصویر فضایی و سه بعدی جسم مورد نظر را از همان زاویه مشاهده می‌کند. اما در سویی دیگر، در نمایشگرهای سه بعدی فعلی اثری از این پویایی و واقع‌گرایی نیست و صرفاً با یک تصویر یکتا و غیر فضایی مواجه هستیم که فقط سه بعدی به نظر می‌رسد و چنین فناوری در مقایسه با هولوگرافی که می‌کوشد تا تجسم سه بعدی اجسام در فضای واقعی را برای کاربر تداعی کند، بسیار ضعیف‌تر به نظر می‌رسد.

نمایشگرهای هولوگرافیک، پر مصرف و پیچیده هستند!
اما نکته اساسی اینجا است که همانطور که از ظواهر ماجرا انتظار می‌رود، نمایشگرهای هولوگرافیک بسیار پیچیده هستند و نیاز به قدرت پردازشی و حتی انرژی زیادی دارند که این مساله، به کارگیری آن‌ها را در ابعاد کوچکی نظیر تلفن‌های هوشمند با چالش‌های جدی مواجه می‌کند. از این رو، درست در همین نقطه است که سامسونگ وارد شده و صحبت در مورد پتنت جدید این مجموعه‌ی بزرگ و باتجربه‌ی کره ای آغاز می‌شود!

شرکت سامسونگ پتنت جدیدی برای نمایشگرهای هولوگرافیک ارائه کرده است که نه به انرژی زیاد فناوری فعلی و نه به قدرت پردازشی آن نیاز دارد و از سویی، نیاز چندانی به تغییر و انقلاب در فناوری نمایشگرهای فعلی نیز ندارد؛ به این صورت که به جای استفاده از ساختار پیچیده‌ی صفحه‌ی نمایش هولوگرافیک، به نوعی می‌توان گفت همان صفحه نمایش‌های سه بعدی را البته با یک تفاوت مهم مورد استفاده قرار می‌دهد.

این تفاوت مهم، ردیابی و تشخیص کاربر و وارد شدن دوربین به این چرخه به منظور ارائه‌ی تصویر سه بعدی شخصی سازی شده است. به این صورت که به جای آن که از فناوری هولوگرافی استفاده شود تا هر کاربری از هر زاویه یک تصویر فضایی ببیند، در این روش در هر بار فقط یک کاربر در لحظه می‌تواند تصویر سه بعدی شخصی سازی شده را بر مبنای مکان و زاویه دید لحظه ای خود نسبت به صفحه نمایش مشاهده کند؛ بنابراین می‌توان این ایده را به فناوری «واقعیت افزوده» که حالا با صفحه‌ی نمایش سه بعدی ادغام شده است تشبیه کرد و از این رو، آن را یک شبیه سازی فوق‌العاده و کارآمد از فناوری هولوگرافی دانست که حالا هم انرژی کمتری مصرف می‌کند و هم عملاً کیفیت بالاتری را به ارمغان می‌آورد.

البته تا به اینجای کار، تنها یک عیب محسوس از این ایده قابل عنوان است که همان عدم امکان مشاهده این تصویر شبه-هولوگرافی توسط چند کاربر به صورت همزمان است. اما از آنجا که در حال صحبت در مورد تلفن‌های همراه (و نه تلویزیون‌ها و...) هستیم، به نوعی می‌توان از این ایراد صرف نظر کرد. نظر شما در این باره چیست؟ آیا در حالی‌که شرکت‌هایی همچون RED هوای وارد کردن هولوگرافی واقعی به دنیای تلفن‌های هوشمند را هرچند به قیمت کاهش کیفیت نمایش و افزایش مصرف انرژی و حتی ضخامت در سر دارند، این ایده‌ی عجیب سامسونگ می‌تواند تحولی در نمایشگر تلفن‌های هوشمند و آینده‌ی این بازار ایجاد کند؟