روشی برای درمان زخم های مزمن
یک دانشجوی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی موفق به ساخت زخم پوش های مهندسی شده برای بهبود زخم های مزمن با یک پنجم هزینه نمونه خارجی شد.
یک دانشجوی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی موفق به ساخت زخم پوش های مهندسی شده برای بهبود زخم های مزمن با یک پنجم هزینه نمونه خارجی شد.
به گزارش صدای ایران از ایرنا، این زخم پوش برای نخستین بار سنتز شده و نمونه همانندی از آن در کشور وجود ندارد اما امکان تولید و تجاری سازی آن با یک پنجم هزینه نمونه های مشابه خارجی ممکن است.
حامد خداوردی در مورد ضرورت انجام این پژوهش اظهار داشت: زخم‌های مزمن زخم هایی هستند که دیر درمان شوند و یا درمان نمی شوند. شایع ترین علل ایجاد زخم های مزمن، بیماری، عفونت و ایسکمی هستند. در زخم های مزمن به دلیل از بین رفتن لایه حفاظتی، پوست در معرض محیط بیرون قرار می‌گیرد و این امر باعث می‌شود ریسک بالاتری جهت عفونی شدن داشته باشند. از این‌رو زخم‌های مزمن نیاز به فوریت ویژه‌ای جهت درمان و بهبود دارند. زخم های بستر و دیابتی از شایع ترین زخم های مزمن هستند.
محقق واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی ادامه داد: در این پژوهش سعی داشتیم زخم هایی که دیر بهبود پیدا می‌کنند و یا وارد مرحله مزمن شده و درمان‌پذیر نیستند را درمان کنیم. بررسی عواملی که در بهبود زخم‌های پوستی موثر هستند و نیز عواملی که سبب می‌شوند تا زخم ها دیرتر درمان و یا بعضاً درمان نشوند، کمک شایانی در حصول نتیجه این پژوهش داشته است.
خداوردی با بیان اینکه روش بهبود زخم‌های مزمن شامل دو نوع تهاجمی و غیرتهاجمی است، افزود: در روش غیرتهاجمی استفاده از انواع پانسمان و زخم پوش‌ها، شستشوی زخم، کنترل عفونت، تجویز دارو و... از جمله اقداماتی هستند که در راستای درمان زخم‌های مزمن انجام می‌گیرد. در این پژوهش تمرکز ما بر استفاده از زخم پوش‌های مهندسی شده جهت بهبود فرآیند ترمیم، پیشگیری و درمان زخم های مزمن پوستی به صورت غیرتهاجمی است.
خداوردی ادامه داد: این زخم پوش بر پایه آلژینات (پلیمر طبیعی استخراج شده از جلبک دریایی) سنتز شده و یک هیدروژل با قابلیت جذب 500 برابر وزن خود است. نمونه‌ها به صورت استریل سنتز شده و مشخصه‌یابی شده‌اند. تست‌های زیست سازگاری، رفتار تورمی و جذب، تاثیرگذاری بر رشد، تکثیر و مهاجرت سلول‌های پوستی از جمله موارد بررسی شده این زخم‌پوش است.
وی افزود: این زخم‌پوش در حال حاضر فقط به صورت( InVitro) - آزمایشگاهی- بر روی رده های مختلف سلولی تست شده که در تمام موارد شاهد افزایش رشد، تکثیر و مهاجرت سلول‌های فیبروبلاست بودیم. علاوه بر آن، این زخم‌پوش قادر است با نامساعد کردن محیط پیرامون خود رشد باکتری‌ها را کاهش دهد؛ در نتیجه می‌تواند از عفونی شدن زخم‌ها نیز جلوگیری کند.
خداوردی در مورد تجاری‌سازی این زخم پوش نیز گفت: در صورت حمایت و جذب سرمایه‌گذار، امکان تجاری‌سازی این زخم‌پوش با یک پنجم هزینه نمونه‌های مشابه خارجی وجود دارد.
به گزارش صدای ایران از ایرنا، این زخم پوش برای نخستین بار سنتز شده و نمونه همانندی از آن در کشور وجود ندارد اما امکان تولید و تجاری سازی آن با یک پنجم هزینه نمونه های مشابه خارجی ممکن است.
حامد خداوردی در مورد ضرورت انجام این پژوهش اظهار داشت: زخم‌های مزمن زخم هایی هستند که دیر درمان شوند و یا درمان نمی شوند. شایع ترین علل ایجاد زخم های مزمن، بیماری، عفونت و ایسکمی هستند. در زخم های مزمن به دلیل از بین رفتن لایه حفاظتی، پوست در معرض محیط بیرون قرار می‌گیرد و این امر باعث می‌شود ریسک بالاتری جهت عفونی شدن داشته باشند. از این‌رو زخم‌های مزمن نیاز به فوریت ویژه‌ای جهت درمان و بهبود دارند. زخم های بستر و دیابتی از شایع ترین زخم های مزمن هستند.
محقق واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی ادامه داد: در این پژوهش سعی داشتیم زخم هایی که دیر بهبود پیدا می‌کنند و یا وارد مرحله مزمن شده و درمان‌پذیر نیستند را درمان کنیم. بررسی عواملی که در بهبود زخم‌های پوستی موثر هستند و نیز عواملی که سبب می‌شوند تا زخم ها دیرتر درمان و یا بعضاً درمان نشوند، کمک شایانی در حصول نتیجه این پژوهش داشته است.
خداوردی با بیان اینکه روش بهبود زخم‌های مزمن شامل دو نوع تهاجمی و غیرتهاجمی است، افزود: در روش غیرتهاجمی استفاده از انواع پانسمان و زخم پوش‌ها، شستشوی زخم، کنترل عفونت، تجویز دارو و... از جمله اقداماتی هستند که در راستای درمان زخم‌های مزمن انجام می‌گیرد. در این پژوهش تمرکز ما بر استفاده از زخم پوش‌های مهندسی شده جهت بهبود فرآیند ترمیم، پیشگیری و درمان زخم های مزمن پوستی به صورت غیرتهاجمی است.
خداوردی ادامه داد: این زخم پوش بر پایه آلژینات (پلیمر طبیعی استخراج شده از جلبک دریایی) سنتز شده و یک هیدروژل با قابلیت جذب 500 برابر وزن خود است. نمونه‌ها به صورت استریل سنتز شده و مشخصه‌یابی شده‌اند. تست‌های زیست سازگاری، رفتار تورمی و جذب، تاثیرگذاری بر رشد، تکثیر و مهاجرت سلول‌های پوستی از جمله موارد بررسی شده این زخم‌پوش است.
وی افزود: این زخم‌پوش در حال حاضر فقط به صورت( InVitro) - آزمایشگاهی- بر روی رده های مختلف سلولی تست شده که در تمام موارد شاهد افزایش رشد، تکثیر و مهاجرت سلول‌های فیبروبلاست بودیم. علاوه بر آن، این زخم‌پوش قادر است با نامساعد کردن محیط پیرامون خود رشد باکتری‌ها را کاهش دهد؛ در نتیجه می‌تواند از عفونی شدن زخم‌ها نیز جلوگیری کند.
خداوردی در مورد تجاری‌سازی این زخم پوش نیز گفت: در صورت حمایت و جذب سرمایه‌گذار، امکان تجاری‌سازی این زخم‌پوش با یک پنجم هزینه نمونه‌های مشابه خارجی وجود دارد.
نظر شما