روشی برای درمان ریفلاکس نوزاد
هنگام ریفلاکس نوزاد چه کنیم؟
به گزارش صدای ایران از بیتوته، 1- از یکی از بالشهای خودتان برای خواباندن نوزادتان استفاده کنید. تنها گردنش را روی بالش قرار دهید و او را تا کمر روی بالش بگذارید تا به کمرش فشار نیاید. نوزادان مبتلا به ریفلاکس باید روی یک سطح شیبدار خوابانده شوند، پس اگر نمیخواهید از بالش خودتان استفاده کنید، تخت او را به شیوهای مطمئن، شیبدار کنید.
2- بهترین حالت برای خوابیدن نوزادتان این است که او را در زاویه 30 درجه به پهلو بخوابانید. در چرخاندن او به پهلو اغراق نکنید. خفگی ناشی از برگشتن نوزاد و مسدود شدن بینی و دهانش بهدلیل افتادن روی بالش، یکی از شایعترین دلایل مرگ نوزادان است.
3- حتی اگر میخواهید یک لحظه از نوزادتان دور شوید، او را به پشت نخوابانید. به پشت خواباندن هم بیقراری نوزادان مبتلا به ریفلاکس را بیشتر میکند و هم میتواند در یک لحظه غافل شدن شما (حتی به اندازه فرصتی برای شستن دستهایتان) به قیمت جان فرزند شما تمام شود.
4- حتما شما هم از اطرافیانتان این جمله را میشنوید «حسابی بهش شیر بده تا زود بزرگ شه!» ممکن است برای شما هم زودتر بزرگ شدن او یک آرزو باشد اما با این کار بیماریاش را تشدید میکنید. بهتر است بهجای دادن حجم زیادی از غذا در یک وعده، تعداد وعدههای غذا خوردنش را بیشتر و حجم شیرش در هر وعده را کم کنید. بد نیست دو ساعت یکبار به نوزادتان شیر دهید اما حجم وعدهها را کمتر کنید.
5- یک بار در میانوعده شیردهی و یکبار در پایانش آروغ نوزادتان را بگیرید. کمرش را به سینهتان بچسبانید، یک دست را زیر باسن و دست دیگر را روی سینهاش بگیرید و حتی اگر لازم است بیشتر از 10دقیقه او را در این وضعیت بگیرید و راه بروید. بهترین راه برای کاهش ریفلاکس های نوزادتان این است که او را تا مدتی بعد از شیر دادن (یعنی حدود 20 تا 30 دقیقه) در حالت عمودی نگه دارید و بدون فشار آوردن به شکمش، منتظر آسان شدن هضم شیر برایش بمانید.
6- اگر نوزادتان شیر مادر میخورد، مراقب تغذیه خودتان باشید. ادویه را از رژیمتان حذف کنید و درصورتی که مشکلتان نوزادتان تشدید شد، با پزشکتان درمورد خوراکیهای دیگری که باید از رژیم غذاییتان حذف کنید، مشورت کنید. تصور نکنید تنها فلفل و آویشن را باید از غذاهایتان حذف کنید. حتی خوردن قهوه یا چای عطردار هم میتواند نشانههای ریفلاکس را در نوزادتان تشدید کند.
7- به نوزادتان در حالت خوابیده شیر ندهید. او را در وضعیت نیمه نشسته قرار دهید و تا پایان شیردهی، این وضعیت را حفظ کنید. خوابیده شیر خوردن حتی بیشتر از بلافاصله خوابیدن بعد از شیردهی میتواند به نوزادتان آسیب بزند.
8- اگر بین وعدههای شیردهی نوزادتان گریه میکند، سینه را از دهانش بیرون میاندازد و صورتش را در هم میکشد، گردنش را به یک طرف بیش از اندازه و بهشدت خم میکند، هنگام دفع بیش از اندازه به خودش فشار میآورد و شیر را بعد از هر وعده از دهانش بیرون میریزد، چارهای جز مراجعه به پزشک و کمک گرفتن از دارو برای درمان این مشکل ندارید. درست است که تلاشهای شما میتواند ریفلاکس نوزادتان را کمتر کند، اما گاهی همه این تلاشها بدون دارو درمانی بینتیجه میماند و به تشدید مشکل منجر میشود.
9- گاهی حساسیت نوزادتان به شیر گاوی که میخورید، میتواند ریفلاکسش را تشدید کند. برای مطمئن شدن از این موضوع، چند روزی خوردن شیر گاو و دیگر لبنیات را کنار بگذارید و تاثیرش را در وضعیت فرزندتان مشاهده کنید. شاید حذف آنها از برنامه غذایی شما بتواند ریفلاکسش را کمتر کند. یادتان نرود که حتی غذاها و خوراکیهایی که در آنها لبنیات گاوی بهکار رفته هم میتوانند مشکل فرزندتان را تشدید کنند.
10- برای خلاص شدن از ریفلاکس گذشته از انجام توصیههای پزشک کودکتان، باید صبور هم باشید. 70درصد نوزادانی که این مشکل را دارند تا پایان سه ماهگی به شکل قابلتوجهی علائمشان کاهش پیدا میکند یا بهطور کامل درمان میشوند و نوزادان دیگری که تحت درمان قرار میگیرند تا پایان شش ماهگی از این مشکل خلاص میشوند.
2- بهترین حالت برای خوابیدن نوزادتان این است که او را در زاویه 30 درجه به پهلو بخوابانید. در چرخاندن او به پهلو اغراق نکنید. خفگی ناشی از برگشتن نوزاد و مسدود شدن بینی و دهانش بهدلیل افتادن روی بالش، یکی از شایعترین دلایل مرگ نوزادان است.
3- حتی اگر میخواهید یک لحظه از نوزادتان دور شوید، او را به پشت نخوابانید. به پشت خواباندن هم بیقراری نوزادان مبتلا به ریفلاکس را بیشتر میکند و هم میتواند در یک لحظه غافل شدن شما (حتی به اندازه فرصتی برای شستن دستهایتان) به قیمت جان فرزند شما تمام شود.
4- حتما شما هم از اطرافیانتان این جمله را میشنوید «حسابی بهش شیر بده تا زود بزرگ شه!» ممکن است برای شما هم زودتر بزرگ شدن او یک آرزو باشد اما با این کار بیماریاش را تشدید میکنید. بهتر است بهجای دادن حجم زیادی از غذا در یک وعده، تعداد وعدههای غذا خوردنش را بیشتر و حجم شیرش در هر وعده را کم کنید. بد نیست دو ساعت یکبار به نوزادتان شیر دهید اما حجم وعدهها را کمتر کنید.
5- یک بار در میانوعده شیردهی و یکبار در پایانش آروغ نوزادتان را بگیرید. کمرش را به سینهتان بچسبانید، یک دست را زیر باسن و دست دیگر را روی سینهاش بگیرید و حتی اگر لازم است بیشتر از 10دقیقه او را در این وضعیت بگیرید و راه بروید. بهترین راه برای کاهش ریفلاکس های نوزادتان این است که او را تا مدتی بعد از شیر دادن (یعنی حدود 20 تا 30 دقیقه) در حالت عمودی نگه دارید و بدون فشار آوردن به شکمش، منتظر آسان شدن هضم شیر برایش بمانید.
6- اگر نوزادتان شیر مادر میخورد، مراقب تغذیه خودتان باشید. ادویه را از رژیمتان حذف کنید و درصورتی که مشکلتان نوزادتان تشدید شد، با پزشکتان درمورد خوراکیهای دیگری که باید از رژیم غذاییتان حذف کنید، مشورت کنید. تصور نکنید تنها فلفل و آویشن را باید از غذاهایتان حذف کنید. حتی خوردن قهوه یا چای عطردار هم میتواند نشانههای ریفلاکس را در نوزادتان تشدید کند.
7- به نوزادتان در حالت خوابیده شیر ندهید. او را در وضعیت نیمه نشسته قرار دهید و تا پایان شیردهی، این وضعیت را حفظ کنید. خوابیده شیر خوردن حتی بیشتر از بلافاصله خوابیدن بعد از شیردهی میتواند به نوزادتان آسیب بزند.
8- اگر بین وعدههای شیردهی نوزادتان گریه میکند، سینه را از دهانش بیرون میاندازد و صورتش را در هم میکشد، گردنش را به یک طرف بیش از اندازه و بهشدت خم میکند، هنگام دفع بیش از اندازه به خودش فشار میآورد و شیر را بعد از هر وعده از دهانش بیرون میریزد، چارهای جز مراجعه به پزشک و کمک گرفتن از دارو برای درمان این مشکل ندارید. درست است که تلاشهای شما میتواند ریفلاکس نوزادتان را کمتر کند، اما گاهی همه این تلاشها بدون دارو درمانی بینتیجه میماند و به تشدید مشکل منجر میشود.
9- گاهی حساسیت نوزادتان به شیر گاوی که میخورید، میتواند ریفلاکسش را تشدید کند. برای مطمئن شدن از این موضوع، چند روزی خوردن شیر گاو و دیگر لبنیات را کنار بگذارید و تاثیرش را در وضعیت فرزندتان مشاهده کنید. شاید حذف آنها از برنامه غذایی شما بتواند ریفلاکسش را کمتر کند. یادتان نرود که حتی غذاها و خوراکیهایی که در آنها لبنیات گاوی بهکار رفته هم میتوانند مشکل فرزندتان را تشدید کنند.
10- برای خلاص شدن از ریفلاکس گذشته از انجام توصیههای پزشک کودکتان، باید صبور هم باشید. 70درصد نوزادانی که این مشکل را دارند تا پایان سه ماهگی به شکل قابلتوجهی علائمشان کاهش پیدا میکند یا بهطور کامل درمان میشوند و نوزادان دیگری که تحت درمان قرار میگیرند تا پایان شش ماهگی از این مشکل خلاص میشوند.
خبرهای مرتبط
نظر شما