ادای دین علیرضا قربانی به ساز و آواز ایرانی
مدتی بود که مخاطبان علیرضا قربانی منتظر بودند تا در رپرتواری منسجم، قطعات ماندگار این خواننده را بشنوند و این رویداد در واپسین شب‌های دی‌ماه رقم خورد.
شامگاه 26 و 27 دی ماه، سالن همایش‌های برج میلاد تهران شاهد مخاطبانی بود که آمده بودند، شنونده نوای ارکستر آهنگ اشتیاق با صدای علیرضا قربانی باشند.
«هوای جنون» و «به سوی تو» قطعات آغازین این اجرا بودند که با کنسرت‌مایستری سامان صمیمی همراه بود و با استقبال مخاطبان همراه شد.
سپس قربانی در سخنانی به اهمیت بداهه‌خوانی و بداهه‌نوازی اشاره کرد و گفت: یکی از مقوله‌هایی که همیشه سعی می‌کنم در کنسرت‌هایم به آن توجه داشته باشم، بداهه‌نوازی و بداهه‌خوانی است که البته در چنین آنسامبل‌هایی تا حدی دشوار به نظر می‌رسد، اما فکر می‌کنم این وظیفه ماست که ساز و آواز ایرانی را در بین جوانان اشاعه دهیم.
او با بیان اینکه برای این کنسرت دو بخش بداهه در نظر گرفته است، افزود: در بخش اول پویا سرایی از جوانان بااستعداد بنده را همراهی خواهد کرد و در بخش دوم با همراهی پیانو بهنام ابوالقاسم و سامان صمیمی این بخش اجرا خواهد شد.
ساز و آواز اجرا شد و قربانی آن را یک جور ادای دین اعلام کرد.
اکنون نوبت «تو ای پری کجایی بود» اثر ماندگار همایون خرم بود و قربانی پیش از اجرای آن گفت: 28 دی ماه سالروز درگذشت همایون خرم است که البته بنده هم افتخار شاگردی ایشان را داشته‌ام. او یکی از بااخلاق‌ترین هنرمندان بود.
سپس با به صدا درآمدن سازها خواند: شبی که آواز نی تو شنیدم ... چو آهوی تشنه پی تو دویدم... دوان دوان تا لب چشمه رسیدم...نشانه‌ای از نی و نغمه ندیدم... توای پری کجایی؟...که رخ نمی‌نمایی... از آن بهشت پنهان.. دری نمی‌گشایی...
بخش دوم کنسرت هم بیشتر، تیتراژهای تلویزیونی این هنرمند را در بر گرفت. «شب دهم» و «مدار صفر درجه» از قطعاتی بودند که با استقبال مخاطبان مواجه شدند.
او در این کنسرت سری هم به قطعات آلبوم ماندگار «حریق خزان» زد که به قول مهیار علیزاده تفکری آزاد از جنس موسیقی امروز است. «ارغوان» و «آخرین جرعه جام» از این قطعات بودند. قطعاتی با کلام و ارکسترال که شعر و ملودی در آن نقشی پررنگ بازی می‌کنند.
پس از اجرای کامل رپرتوار، حاضران با تشویق‌های پیاپی خواستار اجرای قطعه‌ای دیگر شدند که قربانی قطعه «ای ایران» اثر زنده‌یاد روح‌الله خالقی را به‌عنوان بیز اجرا کرد.
این قطعه با همخوانی حاضران، پایان‌بخش شب علیرضا قربانی شد.