از حمایت از وزیر ارشاد پیشمان نیستم

به گزارش صدای ایران، سیدعبدالمجید موسوی در خبرآنلاین نوشت:

 

خدارا شکر. آقای صالحی جزو معدود آدم هایی است که پشیمان نیستی از این که روزگاری در حمایتش چیزی نوشته ای و حرفی زده.
از ابتدا بر اصول اخلاقی اصرار داشت و هنوز بر همان عهد باقی مانده. مسئولی که از حبس دیگران خوشحال نمی شود خدارا شکر. آقای صالحی جزو معدود آدم هایی است که پشیمان نیستی از این که روزگاری در حمایتش چیزی نوشته ای و حرفی زده ای. از ابتدا بر اصول اخلاقی اصرار داشت و هنوز بر همان عهد باقی مانده. آن هنگام که معاون وزیر فرهنگ بود جوانمردانه پای رفتار و گفتارش ایستاد. زمانی که محمود دولت آبادی بزرگ را حرمت گذاشت از طعن خودارزشی پنداران نهراسید و دلیرانه از آن چه کرده بود با استناد به آموزه های دینی و ملی دفاع کرد. برخی از دوستان را گمان براین بود جایگاه وزیر با معاونت فرق بسیار دارد و صالحی وزیر با صالحی معاون را نمی توان یکی دانست. اما همان طور که پیشتر نوشته بودم صالحی را مردی اصولگرا می دانم. اصولگرا به معنای حقیقی کلمه و نه به معنای سیاسی مصطلحش. و همین اصولگرایی حقیقی سبب می شود تا در پیامی کوتاه از دستگیری ریاست فرهنگ و ارشاد احساس شرمندگی کند و مسئولان مربوطه را به تدبیر و حکمت در مملکت داری دعوت کند. در آن سو هم کسانی مدعی پرچمداری اصولگرایی بودند اما آشکارا از تریبون های رسمی نظام شادمانی خود را از حبس یک مسئول اعلام کردند. حقیقتا از ساختن دو قطبی های کاذب به شدت بیزارم و معتقدم هر آن کس به این دوقطبی ها دامن می زند خواسته و نا خواسته مقدمات شرحه شرحه شدن این سرزمین را فراهم می آورد. با این حال این نکته را نمی توانم منکر شد که یکی از وجوه ممیزه دلسوزان این آب و خاک با کسانی که سودایی جز منافع فردی و حزبی را در سر می پرورانند همین موضع گیری های اصولی و اخلاقی است. آن که قسیم جنت و نار است حتی بر سر جنازه کسانی که بر روی او تیغ کشیده بودند می گریست و برایشان طلب آمرزش می کرد. آن وقت مدعیان پیروی از آن جانِ جهان از به بند کشیده شدن هم وطن و هم کیش خود چنان دست افشانی و پای کوبی می کنند کانه ابوبکر بغدادی را دستگیر کرده اند. من نمی دانم این میزان از نفرت و کینه ریشه در چه چیزی دارد اما بسیار خوشحالم مردی سکان دار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این سرزمین است که در چنین هنگامه هایی فرصت طلبی و محافظه کاری پیشه نمی کند و صراحتا با زمره عبوس زهد مرز بندی می کند و به ما این امیدواری را می دهد که از اخلاق و ادب خردک شرری هست هنوز. آن هنگام که معاون وزیر فرهنگ بود جوانمردانه پای رفتار و گفتارش ایستاد. زمانی که محمود دولت آبادی بزرگ را حرمت گذاشت از طعن خودارزشی پنداران نهراسید و دلیرانه از آن چه کرده بود با استناد به آموزه های دینی و ملی دفاع کرد. برخی از دوستان را گمان براین بود جایگاه وزیر با معاونت فرق بسیار دارد و صالحی وزیر با صالحی معاون را نمی توان یکی دانست. اما همان طور که پیشتر نوشته بودم صالحی را مردی اصولگرا می دانم. اصولگرا به معنای حقیقی کلمه و نه به معنای سیاسی مصطلحش. و همین اصولگرایی حقیقی سبب می شود تا در پیامی کوتاه از دستگیری ریاست فرهنگ و ارشاد احساس شرمندگی کند و مسئولان مربوطه را به تدبیر و حکمت در مملکت داری دعوت کند. در آن سو هم کسانی مدعی پرچمداری اصولگرایی بودند اما آشکارا از تریبون های رسمی نظام شادمانی خود را از حبس یک مسئول اعلام کردند. حقیقتا از ساختن دو قطبی های کاذب به شدت بیزارم و معتقدم هر آن کس به این دوقطبی ها دامن می زند خواسته و نا خواسته مقدمات شرحه شرحه شدن این سرزمین را فراهم می آورد. با این حال این نکته را نمی توانم منکر شد که یکی از وجوه ممیزه دلسوزان این آب و خاک با کسانی که سودایی جز منافع فردی و حزبی را در سر می پرورانند همین موضع گیری های اصولی و اخلاقی است. آن که قسیم جنت و نار است حتی بر سر جنازه کسانی که بر روی او تیغ کشیده بودند می گریست و برایشان طلب آمرزش می کرد. آن وقت مدعیان پیروی از آن جانِ جهان از به بند کشیده شدن هم وطن و هم کیش خود چنان دست افشانی و پای کوبی می کنند کانه ابوبکر بغدادی را دستگیر کرده اند. من نمی دانم این میزان از نفرت و کینه ریشه در چه چیزی دارد اما بسیار خوشحالم مردی سکان دار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این سرزمین است که در چنین هنگامه هایی فرصت طلبی و محافظه کاری پیشه نمی کند و صراحتا با زمره عبوس زهد مرز بندی می کند و به ما این امیدواری را می دهد که از اخلاق و ادب خردک شرری هست هنوز.