تاثیر سیرآبی درختان شهر در خنک کردن هوا

نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که اگر درختان شهری تشنه نباشند، می‌توانند افزایش گرما و حمله آفات را با قدرت نسبتا خوبی تحمل کنند. آب ناکافی نه تنها به درختان آسیب می‌رساند بلکه اثر دیگر مشکلات بر درختان شهری را تشدید می‌کند.

به گزارش صدای ایران،به نقل از سایت فیز، امیلی مینک - محقق دانشگاه هاروارد و نویسنده ارشد این مقاله می‌گوید: ما در تحقیقات‌مان درختان شهری پرطراوتی را می‌دیدیم که با انبوه حشرات پوشانده شده بودند. درختان دیگری هم بودند که تحت تنش بسیار شدید قرار داشتند و آن‌ها نیز با انبوه حشرات آفت پوشانده شده بودند.

وی ادامه می‌دهد: ما می‌خواستیم ببینیم چه عاملی باعث می‌شود برخی درختان به این خوبی با آفات کنار بیایند و مقاومت خود را حفظ کنند و برخی دیگر خیلی زود توان خود را از دست می‌دهند.

استیو فرانک - استادیار حشره شناسی در دانشگاه ایالات کارولینای شمالی - و یکی از همکاران این تحقیق می‌گوید: این مسئله اهمیت زیادی دارد زیرا درختان باید رشد کنند تا بتوانند خدمات ارزشمند خود را به اکوسیستم ارائه دهند.

با توجه به متغیرهای غیرقابل کنترل زیادی که در محیط شهری وجود دارد، طراحی یک مطالعه میدانی که بتواند نقش متغیرهای مختلف زیست‌محیطی را تعیین کند بسیار دشوار است. در نتیجه محققان هم از داده‌های میدانی و هم از شرایط آزمایشگاهی کنترل شده برای دستیابی به نتیجه استفاده کردند. به همین منظور در طول دوسال مطالعه، اطلاعات دقیقی از ۴۰ ناحیه شهری جمع‌آوری کردند که شامل دما، تنش آبی و تراکم حشرات آفت بود. محققان با نمونه‌برداری از درختان در آزمایشگاه هم تحقیقاتی انجام دادند. در این آزمایش‌ها ضمن رشد درختان سه متغیر مختلف شامل دما، آب و وجود حشرات آفت را دست‌کاری کردند.

آن‌ها دریافتند تا زمانی که آب کافی در دسترس درخت باشد، افزایش دما می‌تواند اثر مثبتی بر رشد درخت داشته باشد. زمانی که درخت در تنش آبی نیست، حشرات آفت اثر غیر قابل توجهی بر درختان دارند یا به طور کلی فاقد اثر مشخصی بر درختان هستند.

محققان همچنین دریافتند که تنش آبی به خودی خود رشد درخت را دچار محدودیت می‌کند، اما افزایش دما و یا هجوم آفات وقتی با تنش آبی ترکیب شود، اثر چندبرابری بر کاهش رشد درخت بر جا می‌گذارد که بسیار بیشتر از اثر تنش آبی یا حمله حشرات به تنهایی است.

این بررسی نشان می‌دهد روش‌های مدیریت فضای سبز شهری که با افزایش آبیاری درختان در شهرها همراه است می‌تواند اثرات مختلف هر سه تنش اصلی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.