میراث-دولت-دهم-برای-روحانی
دولت گذشته برای دولت فعلی میراثی به جای گذاشته است که با وجود برخی نقاط مثبت، بسیاری معتقدند که مانع تراشیهای این میراث بیش از اندازه است. میراثی که بسیاری میگویند اگر مردم از آن با خبر باشند بهتر میتوانند این روزهای دولت روحانی، مشکلات و موانعش را درک کنند. هستند افرادی هم که میگویند دولتمردان آنگونه که لازم است در مورد این مشکلات اطلاعرسانی نکردهاند. مصوبات سفرهای استانی، وضعیت خزانه، بدهیهای کلان به بانکها و معوقات بانکی تنها بخشی از این مشکلات است که دولت روحانی را در منگنهیی سفت و سخت قرار داده است. با این همه یک سال از عمر دولت گذشته است و هنوز مشخص نیست که چرا دولت تا این اندازه محتاط رفتار میکند. با محمود میرلوحی، معاون وزیر کشور در دولت اصلاحات گفتوگویی کردیم تا ارزیابی داشته باشیم از میراثی که به روحانی رسیده است و از آن اطلاعرسانی لازم و کافی صورت نگرفته است. میرلوحی معتقد است که عدم ارائه اطلاعات و آمار از دولت گذشته به مردم به ضرر دولت تمام میشود و شاید در آینده نزدیک موجبات ریزش پایگاه اجتماعی او را منجر شود. متن گفتوگوی «اعتماد» با میرلوحی را در ادامه میخوانید:
یک سال از آغاز به کار دولت میگذرد اما هنوز خیلیها معتقدند که مردم از آنچه دولت یازدهم تحویل گرفته باخبر نیستند. صحبتهای اخیر حسن روحانی در سفر اخیر استانی نیز به نظر میرسد در همین راستا بوده است. فکر میکنید علت بیخبری مردم از آنچه به ارث رسیده ضعف دولت است یا دلایل دیگری را به همراه دارد؟
در دولت نهم و دهم متاسفانه همه ساختارهای کارشناسی عملکرد دولت، آمار و برنامهریزیهای مربوط به آن به هم خورده و بدتر از بر هم زدن ساختارها این بود که آمارها به شدت دستکاری شدند و همه اصول و مبانی کار آماری را تغییر دادند. اما این برای دولتی که یک سال است تشکیل شده و هنوز احیای سازمان مدیریت را که جزو وعدههای رییسجمهوری بوده به دلایل مختلف حقوقی و قانونی به تاخیر افتاده است، قابل توجیه است. بحث بر سر این است که کارشناسان برجسته و صادق باید مستقر شوند که متاسفانه تحقق این امر زمانبر است. واقعیت این است که دست دولت باز نیست. هرچند نتایج کار برای دولت محسوس است. دولت به خوبی میداند که اشتغال در چه وضع بحرانی قرار دارد. میداند همه آمارهایی که در خصوص منابع انسانی داده شده دستکاری شده بود. میداند همه شاخصهای توسعه واقعیت نداشته است. حوزههایی که همه میدانستند وضعیت مطلوبی ندارد. حتی وضعیت به گونهیی بود که کشور ما در چند شاخص در رده اول جهانی قرار گرفته بود. این موارد خیلی ساده نیست. در این دولت برای اولینبار معلوم شد رشد اقتصادی کشور ۸/۵- درصد است. اما مگر در دولت قبل چنین چیزی اعلام شد؟ این موارد باید مشخص شود و از آنچه به دولت به ارث رسیده باید گزارش تهیه شود. باید شاخصهای قبلی و ابعاد مشکلات کشور مشخص شود.
اما زمانی که آماری هم اعلام میشود مورد اعتراض واقع میشود.
بله. انگار باز هم تریبونها دست آنهاست. امروز دولت گزارشی در خصوص نیروی انسانی میدهد و از آثار بسیار منفی آنها خبر میدهد و بسیار هم اعتراض میشود یعنی همین اعلام خلاف و فساد گذشته یعنی کشاندن کشور به ورطه رکود. البته این گزارشات باید به داوری افکار عمومی هم گذاشته شود. مگر چند درصد از مردم روزنامه میخوانند و با نخبگان سر و کار دارند. سایر قوا نیز در این زمینه باید همکاری کنند اما هستند کسانی که با همه این گزارشات خود را دلواپس معرفی میکنند. اما جامعه میداند و رایی که پارسال به روحانی داده شد خود گویای این مطلب است. قوه قضاییه و دیوان محاسبات باید این پروندهها را بررسی کنند.
این وضعیتی که حاکم است ناشی از مصلحتاندیشی دولت نیست؟
تصورم این است که دولت به عنوان اینکه بیشترین آسیب را از این امر میبیند اکنون این مساله را تحمل میکند اما بعید است که مصلحتاندیشی کند. دولت احساس میکند که قوای دیگر با وی همکاری ندارند. مگر رفتار مجلس را نمیبینیم؟ پس مصلحتاندیشی نمیتواند باشد.
بنابراین دلیل اصلی دولت در استنکاف از ارائه آمار را چه میدانید؟
دلیل دارد. بعید میدانم عمدی وجود داشته باشد. دولت برای جمعبندی و ارائه آمارها اصول دارد و مثل گذشته نیست که بدون ارائه سند، آمار وارقام ارائه دهند. شاخص اشتغال، تورم و چندین مورد دیگر باید به دقت رصد شود تا گفته شود. حال که باید دولت و شرایط کشور به ریل اصلی برگردد زمان میبرد. فکر نمیکنم که تعلل و محافظهکاری در این کار باشد. به دولت توصیه میکنم که هرچه تاخیر در بیان واقعیتهای هشت ساله شود این هزینه را خود دولت و ملت خواهد داد. باید هرچه زوتر واقعیتها و جفایی که به کشور شده به طور مستند و رسمی اعلام شود. پیشنهاد کردم که آمارها به دست استانداریها، نخبگان و انجیاوها برسد. چه اشکالی دارد که دولت گزارش شفاهی دهد تا در تاریخ به ثبت برسد. متاسفانه مشکل ما این است که عدهیی با دستکاری شاخصها و انحصار رسانهها، صفر را صد و بد را خوب نشان میدهند. عوض اینکه افراد عذرخواهی کنند از رفتار خود، باز هم جلوی آمارهای ارائه شده اعتراض میکنند و دولت فعلی را مورد اتهام قرار میدهند. اینها همه عوامفریبی است.
فکر نمیکنید بیاطلاعی مردم در آینده نزدیک باعث شود پایگاه اجتماعی دولت روحانی ریزش پیدا کند؟ چون مردم همه کاستیها را از دولت روحانی میبینند؟
هرگونه تاخیری در این اتفاق باعث لطمه به حیثیت دولت و حتی لطمات بسیاری به کشور میشود. اینها همچنان طلبکارانه با مردم صحبت میکنند و مزاحم افکار عمومی میشوند. آنها از هر فرصت برای برگزاری جلسات دلواپسی استفاده میکنند. من هم میدانم یک سلسله موانعی وجود دارد که باعث تاخیر میشود و دولت باید هرچه زودتر مستند کند و به اطلاع جامعه از طرق مختلف برساند. اگر هم اکنون بخشی از مجلس نخواهد با دولت تعامل کند اما جریان اصلی دولت یعنی اصلاحطلبان و اصولگرایان معتدل در فضایی میتوانند جریان اعتدال را رقم بزنند و همه رسانهها، همه دولتیها و همه قوا نیز باید در این مسیر طی طریق کنند. نباید ساکت ماند و باید از همه حداقل امکانات موجود استفاده و آنچه به مصلحت مردم است به افکار عمومی منتقل کرد.
منبع: روزنامه اعتماد
نظر شما