با منابع آب فعلی امکان پذیرش 40 میلیون زائر در مشهد ممکن نیست
امکان ورود 40 میلیون زائر طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته برای آینده، با موجودی منابع آب منطقه وجود ندارد.
عضو هیات علمی گروه مدیریت و برنامه‌ریزی پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی خراسان رضوی گفت: امکان ورود 40 میلیون زائر طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته برای آینده، با موجودی منابع آب منطقه وجود ندارد.
به گزارش صدای ایران،مژگان ثابت تیموری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: در طرح جامع زیارت اعلام کردیم که امکان ورود 40 میلیون زائر با موجودی منابع آب منطقه و با درنظر گرفتن آب مصرفی مورد نیاز شهروندان مشهدی وجود ندارد، مگر اینکه طرح‌های انتقال آب اجرایی شود.
وی افزود: از طرف دیگر شاهد روند نزولی بارش‌های امسال و روند صعودی خشکسالی هستیم و این درحالی است که با افزایش جمعیت، برداشت از منابع آب نیز افزایش یافته است.
عضو هیات علمی گروه مدیریت و برنامه‌ریزی پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی خراسان رضوی درباره منابع آب در اطراف مشهد گفت: ممکن است در آینده در مشهد آب داشته باشیم اما قطعا با کمبود شدید آب آشامیدنی مواجه خواهیم شد.
وی درباره میزان آب مورد نیاز برای هر گردشگر و زائر گفت: آب مورد نیاز برای کاربری تفرج متمرکز یک گردشگر بنا بر نوع گردشگری، بین 120 تا 240 لیتر در روز است، بنابراین اگر چنین ظرفیتی را در اختیار داریم، باید بر اساس همین اصل موجودی منابع آب برنامه‌ریزی کنیم، ضمن اینکه در این دوره، جمعیت بین 3.5 تا 5 میلیون شهروند مشهدی نیازمند به آب شرب و مسائل بهداشتی را نباید از نظر دور داشت.
ثابت‌تیموری گفت: شاید یکی از حوزه‌هایی که در انواع گردشگری بیشتر از همه نیازمند آب است، گردشگری زیارت است، زیرا زیارت آدابی دارد که از جمله آن می‌توان به وضو، غسل و ... اشاره کرد، بنابراین میزبانی از 40 میلیون زائر فقط در یک صورت شدنی است و با این شرط که مسافران تنها به صورت هوایی به مشهد سفر کنند و بلافاصله پس از زیارت به شهر خودبازگردند که البته طبق تعاریف بین‌المللی و استانداردهای گردشگری، این افراد گردشگر محسوب نمی‌شوند، همچنین باید دید که زیرساخت‌های ما در حوزه سفرهای هوایی نیز پاسخگوی اینگونه میزبانی هست یا خیر.
وی یادآور شد: زمانی که برای 40 میلیون زائر برنامه‌ریزی می‌کنیم باید نیازهای آن‌ها را درنظر بگیریم، حتی باید درنظر بگیریم این میزان زائر به چه مقدار آب نیازمند است و سند جامع گردشگری مشخص می‌کند در برنامه کوتاه‌مدت ابتدا باید به چه تعداد گردشگر خدمات دهیم، این گردشگران چه نیازهایی دارند و در بر نامه میان مدت نیز به همین ترتیب تا در نهایت به برنامه ریزی بلند مدت و سنوات پایانی برنامه بلند مدت برسیم.
ثابت‌تیموری با اشاره به اسناد بالادستی دیگر مانند طرح جامع زیارت گفت: در طرح جامع زیارت بر حوزه زیارت و زائر تکیه شده است و از طرف دیگر این طرح بیشتر برای شهر مشهد برنامه‌ریزی شده اما طرح جامع گردشگری استان، صرفا برای مشهد نوشته نمی‌شود بلکه برای استان خراسان رضوی با توجه ویژه به مشهد تدوین خواهد شد.
وی یادآور شد: پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی استان در تدوین طرح جامع زیارت همکاری داشت. در این طرح به بسیاری از مسایل به صورت جزئی پرداخته شد حتی در بحث جامعه‌شناسی، تداخلات بین شهروند و گردشگر مورد ملاحظه قرار گرفت اما آنچه که بیشتر بر آن تاکید شد این بود که بیشتر به نیازهای زائران توجه شود.
عضو هیات علمی گروه مدیریت و برنامه‌ریزی پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی خراسان رضوی خاطرنشان کرد: طرح جامع گردشگری جامع‌تر از طرح کمی و کیفی زیارت خواهد بود. البته مشاورانی که در طرح جامع زیارت مشارکت کردند بسیار خبره و نسبت به منطقه و استان اشراف کامل داشتند، حتی نگاه آن‌ها بسیار کلان‌تر از موضوع زیارت بود، اما با این وجود باز هم طرح جامع گردشگری، به طور خاص و همه جانبه نگر بایستی به مبحث تدوین برنامه و نقشه راه گردشگری و زیارت بپردازد، زیرا در بحث زیارت هیچگاه به مباحث گردشگری طبیعی، سلامت و ... توجه نشده است، اما در طرح جامع گردشگری باید به همه این مسایل پرداخت.
به گزارش صدای ایران،مژگان ثابت تیموری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: در طرح جامع زیارت اعلام کردیم که امکان ورود 40 میلیون زائر با موجودی منابع آب منطقه و با درنظر گرفتن آب مصرفی مورد نیاز شهروندان مشهدی وجود ندارد، مگر اینکه طرح‌های انتقال آب اجرایی شود.
وی افزود: از طرف دیگر شاهد روند نزولی بارش‌های امسال و روند صعودی خشکسالی هستیم و این درحالی است که با افزایش جمعیت، برداشت از منابع آب نیز افزایش یافته است.
عضو هیات علمی گروه مدیریت و برنامه‌ریزی پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی خراسان رضوی درباره منابع آب در اطراف مشهد گفت: ممکن است در آینده در مشهد آب داشته باشیم اما قطعا با کمبود شدید آب آشامیدنی مواجه خواهیم شد.
وی درباره میزان آب مورد نیاز برای هر گردشگر و زائر گفت: آب مورد نیاز برای کاربری تفرج متمرکز یک گردشگر بنا بر نوع گردشگری، بین 120 تا 240 لیتر در روز است، بنابراین اگر چنین ظرفیتی را در اختیار داریم، باید بر اساس همین اصل موجودی منابع آب برنامه‌ریزی کنیم، ضمن اینکه در این دوره، جمعیت بین 3.5 تا 5 میلیون شهروند مشهدی نیازمند به آب شرب و مسائل بهداشتی را نباید از نظر دور داشت.
ثابت‌تیموری گفت: شاید یکی از حوزه‌هایی که در انواع گردشگری بیشتر از همه نیازمند آب است، گردشگری زیارت است، زیرا زیارت آدابی دارد که از جمله آن می‌توان به وضو، غسل و ... اشاره کرد، بنابراین میزبانی از 40 میلیون زائر فقط در یک صورت شدنی است و با این شرط که مسافران تنها به صورت هوایی به مشهد سفر کنند و بلافاصله پس از زیارت به شهر خودبازگردند که البته طبق تعاریف بین‌المللی و استانداردهای گردشگری، این افراد گردشگر محسوب نمی‌شوند، همچنین باید دید که زیرساخت‌های ما در حوزه سفرهای هوایی نیز پاسخگوی اینگونه میزبانی هست یا خیر.
وی یادآور شد: زمانی که برای 40 میلیون زائر برنامه‌ریزی می‌کنیم باید نیازهای آن‌ها را درنظر بگیریم، حتی باید درنظر بگیریم این میزان زائر به چه مقدار آب نیازمند است و سند جامع گردشگری مشخص می‌کند در برنامه کوتاه‌مدت ابتدا باید به چه تعداد گردشگر خدمات دهیم، این گردشگران چه نیازهایی دارند و در بر نامه میان مدت نیز به همین ترتیب تا در نهایت به برنامه ریزی بلند مدت و سنوات پایانی برنامه بلند مدت برسیم.
ثابت‌تیموری با اشاره به اسناد بالادستی دیگر مانند طرح جامع زیارت گفت: در طرح جامع زیارت بر حوزه زیارت و زائر تکیه شده است و از طرف دیگر این طرح بیشتر برای شهر مشهد برنامه‌ریزی شده اما طرح جامع گردشگری استان، صرفا برای مشهد نوشته نمی‌شود بلکه برای استان خراسان رضوی با توجه ویژه به مشهد تدوین خواهد شد.
وی یادآور شد: پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی استان در تدوین طرح جامع زیارت همکاری داشت. در این طرح به بسیاری از مسایل به صورت جزئی پرداخته شد حتی در بحث جامعه‌شناسی، تداخلات بین شهروند و گردشگر مورد ملاحظه قرار گرفت اما آنچه که بیشتر بر آن تاکید شد این بود که بیشتر به نیازهای زائران توجه شود.
عضو هیات علمی گروه مدیریت و برنامه‌ریزی پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی خراسان رضوی خاطرنشان کرد: طرح جامع گردشگری جامع‌تر از طرح کمی و کیفی زیارت خواهد بود. البته مشاورانی که در طرح جامع زیارت مشارکت کردند بسیار خبره و نسبت به منطقه و استان اشراف کامل داشتند، حتی نگاه آن‌ها بسیار کلان‌تر از موضوع زیارت بود، اما با این وجود باز هم طرح جامع گردشگری، به طور خاص و همه جانبه نگر بایستی به مبحث تدوین برنامه و نقشه راه گردشگری و زیارت بپردازد، زیرا در بحث زیارت هیچگاه به مباحث گردشگری طبیعی، سلامت و ... توجه نشده است، اما در طرح جامع گردشگری باید به همه این مسایل پرداخت.
نظر شما