دختر استقلالی: آرزویم دیدن شهرآورد است

از جمعه گذشته در میان همه تصاویر دیدار استقلال پارس جنوبی یک عکس بیش از همه دست به دست شد. عکسی که هفته های قبل ورژن قرمزش را دیده بودیم و حالا دخترکی آبی پوش با شمایل مردانه نگاهها را به خود جلب کرد. او که دوستانش می گویند مدتهاست تصمیم داشته که حضور در ورزشگاه آزادی و تشویق استقلال از جایگاه هشت را تجربه کند حالا این تجربه را عملی کرده و با گریمی مردانه راهی استادیوم آزادی شده است؛ نامش سمیرا است و سال هاست به طور حرفه ای تکواندو کار می کند و یک فوتبالی پیگیر است.

به گزارش صدای ایران،گفت و گوی خبرآنلاین با این دختر استقلالی را در ادامه بخوانید.

*شنیدم ورزشکار حرفه ای هستی.
بله. تکواندو کارم و از بچگی یعنی حدود 16 سال پیش به طور مستمر در این ورزش بوده ام.
*و علاقمند به فوتبال؟
فوتبال ديدن را خيلي دوست دارم؛ حتی همه فوتبال های روز اروپا را هم دنبال می کنم.
*و استقلالی دو آتیشه؟
صدرصد! عاشق استقلال هستم.
*چه شد که به فکر رفتن به استادیوم افتادی؟
من همیشه دوست داشتم بازی تیمم را از نزدیک ببینم و هیجان حضور در جو استادیوم را تجربه کنم که خوشبختانه این اتفاق افتاد و واقعا هم در استاديوم هيجان عجيبي داشتم. برخلاف تصور خيلي ها جو استاديوم خيلي بد نبود كه هيچ اتفاقا عالي بود. خيلي وقت بود به اين فكر ميكردم كه بروم كه بالاخره توانستم و خدا هم كمكم كرد.
*منقلب نشدی؟
نه اصلا!
*احتمالا استرس زیادی داشتی؟
برای من هيجانش بيشتر از استرسم بود و همين كمكم كرد كه استرس را از خودم دور كنم.
*در گیت های بازرسی به مشکل نخوردی و مشکوک نشدند؟
چرا؛ شك كردند اما خودم را نباختم و تا آخرين لحظه قوی جلو رفتم. فقط اين كه بعد از شادي هر گل مجبور بودم سكوت كنم کار سختی بود.
*یعنی حتی اطرافیانت هم نفهمیدند که دختری و گریم داری؟
چرا نيمه دومم چندتا از هوادارها متوجه شدند اما خوشبختانه همكاري كردند و اتفاقی نیفتاد.
*برای گریم چقدر هزینه کردی و اینکه به گریمور گفتی برای چه کاری می خواهی گریم شوی؟
من گفتم می خواهم بروم استادیوم و ایشان هم قبول کردند. هزینه اش هم خیلی زیاد نشد.
*موهایت کوتاه بود؟
موهایم را کوتاه کرده بودم.
*لابد تصمیم سختی بوده اینکه موهایت را کوتاه کنی.
بله. چند ماهی بود که تصمیم گرفته بودم به ورزشگاه بروم و برای همین موهایم را در تمام این چندماه کوتاه نگه داشتم. البته کمی دیر برای رفتن تصمیم قطعی گرفتم.
*به نظرت این همه سختی ارزشش را داشت؟
بله واقعا مي ارزید. فرصت زندگی محدود است و ورود به استادیوم کمترین حق یک خانم می تواند باشد و خدا را شکر که من توانستم بروم. گرچه من به آینده امیدوارم و امیدوارم که راه ورود برای خانم ها باز می شود و یک روزی با پوشش خودمان و به عنوان یک زن وارد آزادی می شویم.
*واکنش ها به کاری که کردی چگونه بود؟
اظهار نظرها خيلي خوب بود. من تقريبا خيلي از نظرات را خواندم. بيشتر آنها درباره جسارت بود و گرفتن حق و اين كه همه دوست داشتند جاي من باشند. انتقاد هم بود كه طبيعي بود.
*خانواده موافق بودند؟
تمام خانواده من استقلالی هستند. آنها خیلی استرس داشتند و سعی می کردند من را منصرف کنند اما پافشاری من آنها را قانع کرد و در نهایت برایم آرزوی موفقیت کردند.
*باز هم این اتفاق را تکرار می کنی؟
دوست دارم اين بار قانوني بروم مخصوصا بازي هاي آسيايي استقلال را از نزدیک ببینم. ایران کلی دخترهای فوتبال دوست دارد و امیدوارم مسوولین این مجوز را به ما بدهند.
*و اگر قانونی نشد ؟
من خیلی دوست دارم شهرآورد را از نزدیک ببینم.