سه‌شنبه ۰۳ مهر ۱۴۰۳ - 2024 September 24

اتیسم، بیماری یا اختلال؟

اتیسم را نمی توان در زمره بیماری ها قرار دارد چرا که زمینه شروع و پایداری آن روانی بوده و درمان دارویی برای این مورد راه گشا نیست و در واقع وجود ندارد
کد خبر: ۱۷۶۰۹۲
تاریخ انتشار: ۰۳ بهمن ۱۳۹۶ - ۲۰:۵۸
صدای ایران؛ نجمه نیکو محمدی- سیری در تاریخ پیدایش اختلالات رفتاری روان شناختی در جغرافیای جهان و تحقیقاتی که متخصصین امر انجام داده اند نشان می دهد اختلال ها و بیماری های گوناگون که زمینه روانی دارند و پس از کشف شهرت یافته اند، بیش از سایرین مورد توجه قرار گرفته اند.
 
در واقع ضریب نفوذ اختلال ها در بین افراد جامعه در کشورهای مختلف مشخص کننده میزان توجه به آن ها بوده است که البته در سال های اخیر این روند اصلاح شده و بیماری های جدید با ضریب نفوذ پائین نیز به شدت مورد توجه بوده اند.
 
یکی از اختلال های رشدی که هم اکنون شیوع بسیار بالایی دارد و به مرور زمان شناخته ترشده است اتیسم می باشد. اتیسم را نمی توان در زمره بیماری ها قرار دارد چرا که زمینه شروع و پایداری آن روانی بوده و درمان دارویی برای این مورد راه گشا نیست و در واقع وجود ندارد هم چنین افراد مبتلا به اتیسم به زندگی خود ادامه میدهند و فی نفسه خود اتیسم موجبات پایان بخشیدن به زندگی فرد مبتلا را فراهم نمی آورد.
 
البته این موضوع که بیماری عامل به وجود آمدن اختلال است و برعکس، پیوسته مورد مباحثه بوده است. بنابراین در مورد طیف اتیسم کاربرد "اختلال رشدی" واژه مناسب تری می باشد چرا که علائم اتیستیک در طول رشد بروز کرده و مشکلات اتیسم بیشتر در تعاملات اجتماعی فرد نمود پیدا می کند.
 
عوامل پایه پیدایش این اختلال، صنعتی شدن جهان و ژنتیک عنوان می شود. اتیسم در مرحله شناخت و تشخیص، پیچیدگی خاص خود را دارد و اختلالات مشابه آن نیز با علائم تقریبا یکسان وجود دارند که تشخیص را سخت می کنند ولی آنچه از اهمیت فراوانی برخوردار است سرعت در مراجعه به متخصصین است یا به عبارتی تیم تخصصی شامل دو روانپزشک و یک روان شناس همزمان باید در امر تشخیص دخیل شوند.
 
طبق آخرین آمارها از هر60 کودک یک کودک به اتیسم مبتلاست که در موقعیت های جغرافیایی مختلف آمارها مقداری متفاوت است به طور مثال در حالی که میانگین آماری نشان می دهد تعداد مبتلایان پسر بیشتر از دختر است ولی در ایران در هر دو جنس ضریب نفوذ و ابتلا یکسان است.
 
البته شدت اختلال در دختران بیشتر از پسران می باشد. سرعت در تشخیص به خصوص در بچه های زیر 2 سال الی 5 سال بسیار راه گشاست و احتمال بهبودی را بسیار بالا می برد. اتیسم در سه سطح شدید، متوسط وخفیف تقسیم می شوند.
 
مهمترین بخش درگیر در این اختلال، سیستم عصبی فرد است که درمان ها در حوزه های مختلف مربوط به این سیستم است که یا مستقیم و یا غیرمستقیم این ارتباط مفهوم پیدا می کند. بهترین نوع درمان های شناخته شده عبارتند از: ABA )تحلیل رفتار کاربردی( و PRT و تعامل همه جانبه. توجه به نوع درمان ها نشان می دهد اتیسم به عنوان یک اختلال شناخته شده و در بین متخصصین پذیرفته شده است.
 
هم چنین در کنار ABA دو درمان مهم شروع می شود که البته به صورت مجزا با فرد مبتلا کارهای درمانی انجام می شود، این دو درمان، کاردرمانی و گفتاردرمانی می باشد که بسیار مؤثر در بهبودی فرد خواهند بود. در حوزه تشخیص، توجه متخصصین به حواس پنجگانه فرد از اصول اولیه می باشد.
 
در بخش درمان، علاوه بر توجه به موارد فوق تغذیه فرد مبتلا نیز باید مورد توجه ویژه قرار گیرد. امروزه با گشایش مراکز و انجمن های تخصصی که به صورت ویژه در خصوص اتیسم فعالیت می کنند مشکلات تشخیص و درمان آن کمترشده است ولی هم چنان جامعه و خانواده های هدف نیازمند آگاهی بیشتری در این خصوص هستند.
 
امید است با تعامل هرچه بهتر متخصصین دلسوز که اولویت خدمت به جامعه را دارا باشند و خانواده ها شاهد بهبودی و کنترل هرچه بیشتر این اختلال باشیم که دور از دسترس نیست. لازم به ذکر است در همه کشورهای جهان، دولت ها مساعدت و یارانه های ویژهای جهت بیماری ها و اختلالات خاص ارائه می کنند که نتیجه آن سلامت جوامع خواهد بود.
برچسب ها: اتیسم ، بیماری ، اختلال
نظر شما