پروین فرهادی و رویای بازی در فوتبال سوئد

 ستاره تیم ملی فوتبال زنان ایران به موفقیت چشمگیری در سطح فوتبال باشگاهی و ملی رسیده است و حالا می‌خواهد لژیونر شود.

به گزارش صدای ایران،پروین فرهادی ستاره تیم ملی فوتبال زنان ایران، بازیکنی است که توانست مثل چند ملی پوش دیگر، طعم لژیونر شدن را بچشد و راهی لیگ عراق شود. لیگی که برای دختر جوان فوتبال ایران سقف آرزوهایش نیست و او را قانع نکرده است تا رویای بازی در سوئد همچنان همراه او باشد.

فوتبال بازی کردن با برادران

پروین فرهادی در یک خانواده عشق ورزش به دنیا آمد که همه پسرهای خانه مشغول گل کوچک بازی کردن در هر گوشه ای بودند. وقتی برادرانش مشغول فوتبال بازی کردن بودند، او هم همراه آنها بود و در نهایت هم به جرگه آنها پیوست، ولی لزوما همیشه بازی به او نمی رسید. به عنوان یک دختر در ایران، اگر با پسران دیگر مشغول بازی فوتبال باشی اول از همه چیز اسباب خنده دیگران می شوی. اما او خیلی زمان لازم نداشت تا نشان دهد که فراتر از یک خواهر معمولی است. او کم کم به یک شخصیت مستقل بدل شد که در فوتبال هم تبحر داشت.

«وقتی بچه بودم خیلی به فوتبال علاقه مند بودم به این معنی که هر جا توپی میدیدم سراغش میرفتم فوتبال بازی کردن تو کوچه با برادرانم یکی از کارهایم بود. اولش با دروازه بانی شروع کردم ولی بعد اونها فهمیدن که من بازیم خوبه و جلو بازیم دادن. اما وقتی به سن نوجوانی رسیدم دیگه باهاشون بازی نکردم.»

مسیر طولانی پروین برای رسیدن به تیم ملی آنچنان هموار و روشن نبود. آشنایی او با فوتبال باشگاهی و ملی تقریبا تصادفی بود.
 
«تو مدرسه شهرمون انتخابی ناحیه بود که من اسم نوشتم. راجع بهش شنیده بودم و یکی بهم گفته بود که باید ثبت نام کنم. همه چیز خوب پیش رفت و من برای تیم انتخاب شدم. از همونجا موفق شدم به تیم ملی برسم و به عنوان هافبک چپ شروع به بازی کردم. الان ولي بيشترهافبك وسط بازی می کنم.»
 
زن بودن و فوتبال بازی کردن در ایران مشکلاتی دارد. در ایران قانون حجاب برای زنان وجود دارد و وقتی فیفا در سال 2007 به خاطر دلایل پزشکی پوشیدن حجاب را ممنوع کرد موانع بیشتری برای زنان ایرانی که می خواستند فوتبال بازی کنند ایجاد شد. خیلی ها این تصمیم را یک ابزار سیاسی برای فشار به مسلمانان و به ویژه اهالی خاورمیانه می دانستند. این ممنوعیت تا سال 2014 ادامه داشت تا زمانی که دبیر کل وقت فیفا جرومی والکه اعلام کرد که مانعی ندارد تا زنان سرشان را در حین بازی بپوشانند.
 
«مسئله حجاب همیشه بحث روزه ولی ما بهش عادت کردیم. من فقط می خوام فوتبال بازی کنم و این چیزیه که براش جون می دم. و اینکه برای ما خیلی سخت تره تا حرفه ای بشیم. حتی اگه فیفا هم حجاب رو ممنوع نکنه تضمینی نیست تا باشگاه ها بازیکنی رو بخوان که روسری سرشه وقتی داره فوتبال بازی می کنه.»

علیرغم سختی های حجاب و امکانات نامکفی برای فوتبال زنان در ایران، پروین یکی از اولین لژیونرهای ایران شد.

«من در عراق حرفه ای شدم و ما اونجا قهرمان لیگ شدیم. چیزی که منو ناراحت کرد این بود که این کشور جنگ زده خیلی حرفه ای تر و سازمان یافته تر از ایران بود. چطور همچین چیزی ممکنه؟
در حال حاضر سرمایه گذاری مشخصی روی فوتبال زنان صورت گرفته و اوضاع بهتر شده است، اما هنوز راه درازی در پیش است. هنوز یک تیم ملی بزرگسالان واقعی وجود ندارد، زیرا تمامی امکانات براي مردان است فدراسیون فوتبال یک مربی برای ساختن تیم پایه به خدمت گرفته است. بسیاری از بازیکنان بزرگسال بیشتر به عنوان راهنمای دختران جوانتر به کار گرفته می شوند تا تیم آینده بزرگسالان فوتبال ایران را از پایه بسازند.
این خوبه که ما روی جوانتر ها سرمایه گذاری می کنیم. اما ما یک تیم بزرگسالان هم لازم داریم. چند بار همون اولا خیلی به این موضوع پرداختم. راجع به امکانات، سفرهای طولانی با اتوبوس، لباسهای مسابقه و ...»

بازی برابر تیم سوئد
وقتی تیم ملی مردان سوئد در سال 2015 با ایران بازی کرد تصمیم گرفته شد تا تیم زنان ایران هم به سوئد بیاید. اما مشخص نبود در چه سطحی و با چه تیمی این بازی برگزار می شود. نتیجتا تعیین شد تا یک بازی دوستانه بین یک تیم ملی قوی سوئد و یک تیم ایران تازه تاسیس و ناآماده برگزار شود. دقیقا همان بازی مقابل سوئد بود تا برق شادی و غرور در چشمان پروین ایجاد کرد.   

«وقتی ما با سوئد بازی کردیم مردم فکر کردند که ما تیم ملی ایران هستیم. ولی ما در واقع یک تیم ترکیبی از دوتا از بهترین باشگاه های ایران بودیم. اون یکی از بهترین اردوهای تمرینی زندگی من بود. سوئدی ها خیلی مهربون و حرفه ای بودن و الان من با خیلی از اونا دوستم و باهاشون تو اینستاگرام در ارتباطم. اونایی که بیشتر باهاشون حرف زدم کارولین سگر، لیندا سمبرانت و لوتا شلین بودن. همینطور مربی سوئد پیا سوندهاگه خیلی با ما صمیمی و مهربون بود. اون داستانشو به ما گفت که چطوری وارد فوتبال شد. اون خیلی با ما روراست بود و گفت که ما تو فوتبال خيلي عقبیم ولی پتانسیل داریم. بعد از بازی، ما با تیم سوئد شام خوردیم و من خاطرات خوبی از روزهایی که تو سوئد بودم دارم.

سوئد با نتیجه 7-0 به راحتی برنده آن بازی شد. تمامی گل ها را در نیمه اول به ثمر رساند و بعد از آن ضربان بازی را در نیمه دوم آرام کرد. اگه ایران با بهترین تیمش می آمد و ما آماده تر می بودیم با این نتیجه نمی باختیم. خیلی خیلی سخت به سوئد رسیدیم. بعد از دو سه روز که در سفر بودیم رسیدیم و تونستیم برای اولین بار با هم تمرین کنیم. حالا می فهمم که چقدر سخت بود.»

وقتی زمان بازی فرا رسید، پروین و خیلی های دیگر از بازیکنان تیم ملی ایران بسیار استرس داشتند. آنها قرار بود با یکی از بهترین تیم های جهان بازی کنند.

«اونا خیلی روان وساده بازی می کردند. حتی با وجود اینکه جلوی ما بازی می کردند تمام حرکاتشون حرفه ای بود. همه چیز سوئد حرفه ای بود. ما حتی جرات نکردیم لباس هامون رو باهاشون عوض کنیم چون لباس هامون خیلی کیفیت پایینی داشتن و خیلی خوشایند نبود. »

رویای بازی در خارج از کشور
«من عاشق بازی کردن توی یک تیم واقعا خوب هستم.حالا هر جا می خواد باشه. من می خوام پیشرفت کنم. تایلند و ژاپن لیگ های خوبی توی آسیا دارن، چرا که نه؟ فکر کن می تونی خودتو با بهترین ها بسنجی. لیگ برتر سوئد هم یکی از بهترین لیگ های دنیاست و کلی بازیکن خوب اونجا بازی می کنن.»

مشخصات بازیکن:

نام: پروین فرهادی
زادگاه: اردکان، فارس
سن: 25 (متولد 1371)
باشگاه: شهرداری بم

تیم های ملی: زیر 17 سال، زیر 19 سال، تیم ملی بزرگسالان (87 بازی ملی)
عنوان: قهرماني بازي دانشجويان جهان در كشوربلژيك، قهرماني با تيم گاز شمال عراق در ليگ عراق، یک قهرمانی جام حذفی، سه قهرمانی لیگ، بهترين بازيكن و خانم گل اسيا درسال89
بازیکن محبوب: الکس مورگان