سیاست خارجی بحران ساز آمریکا

به گزارش صدای ایران، روزنامه جام جم در یادداشتی به قلم محمدرضا عرفانیان تحلیلگر ارشد مسائل بین‌الملل، نوشت: ترامپ در جریان مبارزات انتخاباتی بشدت از حضور نظامی واشنگتن در کشورهای دیگر ازجمله در افغانستان و عراق انتقاد می‌کرد و آن را برخلاف منافع ملی آمریکا می‌دانست. وی تاکید داشت وقت آن رسیده که آمریکا به مسائل داخلی خود بپردازد و از بحران‌های جهانی دوری کند.

با وجود این ترامپ پس از سوگند ریاست جمهوری، سیاست خارجی پرتنش و ملتهبی را با جهان در پیش گرفت.

چالش سیاسی بین آمریکا و روسیه تشدید شد، تحریم‌های واشنگتن علیه مسکو ادامه یافت، نیروهای آمریکایی نه‌تنها از افغانستان خارج نشدند؛ بلکه ترامپ با امضای فرمانی چند هزار نفر را به تعداد نیروهای این کشور در افغانستان افزود و حضور نظامی واشنگتن در برخی مناطق دیگر جهان پررنگ‌تر شد . تنش بین واشنگتن و کره شمالی بالا گرفت و هریک دیگری را به حمله نظامی تهدید کردند. آمریکا از عملیات نظامی عربستان علیه مردم یمن حمایت کرد و وارد ائتلاف‌های بحران‌ساز شد.واشنگتن با امضای قراردادهای چندصد میلیارد دلاری فروش اسلحه به برخی کشورها عملا به گسترش بحران و جنگ در نقاط مختلف جهان روی آورده است.

اینک یک سال پس از انتخاب دونالد ترامپ به ریاست جمهوری آمریکا، واشنگتن به کانون تولید و انتشار بحران در جهان تبدیل شده است . از سوی دیگر برخی رسانه‌های آمریکایی اخیرا از احتمال کنار رفتن رکس تیلرسون، وزیر خارجه این کشور و جایگزین شدن مایک پمپئو، رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) به جای وی سخن به میان آورده‌اند.چنانچه این پیش‌بینی رسانه‌های آمریکایی تحقق یابد، به معنای آن است که واشنگتن قصد دارد چهره جنگی سیاست خارجی خود را پررنگ‌تر کند؛ ولی چرا؟

به نظر می‌رسد هیات حاکمه آمریکا، ناکام از گسترش استیلا و تفوق همه‌جانبه خود بر جهان، دکترین «آنتروپی امنیتی» را برای حفظ برتری در پیش گرفته است.

به بیان دیگر واشنگتن تلاش می‌کند با تولید بحران‌های متعدد و «جهانی‌سازی جنگ» و البته نه «جنگ جهانی» برتری خود را حفظ کند.

این درحالی است که واشنگتن فاقد ظرفیت، توان، ابزار و پشتیبانی افکار عمومی برای مدیریت بحران‌هایی است که ایجاد می‌کند و این بحران‌آفرینی می‌تواند به گردابی بسیار عمیق‌تر از ورطه ویتنام برای آمریکا تبدیل شود.

آنتروپی امنیتی مسیری دوسویه است که می‌تواند عامل ایجادکننده خود را ببلعد، بویژه اگر بحران‌ها در چند مسیر ایجاد شده باشد.