حق طبیعی شادی

یک وکیل دادگستری ضمن دسته بندی حقوق به دو نوع فطری و طبیعی، گفت: شادی یک حق طبیعی است و همان‌طور که گریستن جزء ذات آدم است شادی و خندیدن نیز جزء ذات محسوب می‌شود. جشن هایی مانند جشن یلدا نشان دهنده نگاه هوشیارانه پدران ما بوده که متناسب با هر فرد می‌خواستند هم هویت‌بخشی جمعی داشته باشند و هم شادی داشته باشند تا خمودگی ایجاد نشود.

به گزارش صدای ایران، نعمت احمدی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان این‌ اعتقاد که «متاسفانه جامعه ما خموده است و این خمودگی را به آن تزریق می‌کنیم» خاطرنشان کرد: ما چندین شبکه تلویزیونی داریم اما با جابه جایی این شبکه‌ها حتی یکی از آن‌ها برنامه شاد ندارند. پس قصد داریم شادی را از کجا به جامعه تزریق کنیم؟ جامعه وقتی می‌خواهد شاد باشد باید یک شرایط بنیادین مانند امید داشته باشد. به همین دلیل آقای روحانی نام دولت خود را امید انتخاب کرد.

وی با اشاره به این‌که « می‌توان دو وجه سخت‌افزاری و نرم‌افزاری را برای امید متصور بود» اظهار کرد: برای مثال یک فرد باید امید داشته باشد که فردا شغلش را به هر دلیلی از دست نمی‌دهد، هزینه‌هایش با درآمدش متناسب است. این‌ها امیدهای عمیق و سخت‌افزاری و کلی است. جامعه هم باید شرایط شادی را داشته باشد که شامل بسیاری از امیدهای نرم افزاری می‌شود. زمانی‌که برخی با شادی مخالف هستند و ذهنیت برخی از افراد شادی را برنمی‌تابد چطور می‌توان به شادی دست یافت؟ با مراجعه به بایگانی‌ها می‌توان دریافت که در طول سنوات چه دستورالعمل‌هایی برای رنگ لباس‌ها، شیوه لباس پوشیدن و ... وجود داشته و دارد.

وی این‌اعتقاد که «عوامل محدود و منحصر کننده شادی بیشتر از عوامل شادی‌ساز است»، تصریح کرد: از طرفی برنامه های تلویزیونی ما بیشتر روی غم می‌گردد و ماهواره به طرق مختلف قابل دسترسی است و از یک موبایل ساده تا کامپیوتر می‌توان شادی را دریافت کرد ولی شادی بومی نیست. من از یک آهنگ شاد بومی ایرانی شاد می‌شوم اما از آهنگ شاد غربی شاد نمی شوم زیرا این شادی برای من نیست. این در حالی است که این بخش شادی ایرانی را منع می‌کنیم و فرد را به جذب شادی فرنگی سوق می‌دهیم که آن هم فرد را شاد نمی‌کند و جامعه خموده می‌شود.

این وکیل دادگستری ضمن دسته بندی حقوق به دو نوع فطری و طبیعی، عنوان کرد: شادی یک حق طبیعی است و همانطور که گریستن جزء ذات آدم است، شادی و خندیدن نیز جزء ذات محسوب می شود و چیزی نیست که حقوق بگوید طرف باید بخندد و شاد باشد. حقوق می‌گوید این محدودیت ها را برای افراد ایجاد نکنید. مقدمه قانون اساسی و فصول اول تا سوم قانون اساسی را مطالعه کنید، این موارد همه در قانون وجود دارد اما ما با عملکردهای‌مان برای آن‌ها مانع ایجاد کردیم و این باعث می‌شود که جامعه کم کم به دلیل ناتوان شدن نتواند عوامل ایجاد شادی را فراهم کند.

وی همچنین با تاکید بر حق برگزاری کنسرت‌ها برای ایجاد فضای شاد در کشور و تاثیر رنگ‌ها، گفت: در کل وقتی رنگ غالب جامعه مشکی می‌شود غم را به دنبال دارد. انسان‌ها مانند فصول سال هستند. بهار، پاییز، زمستان و تابستان دارند. شما قصد دارید فصول انسان ها را از آن‌ها بگیرید. انسان کودکی، نوجوانی، جوانی، میانسالی و پیری دارد و اگر بخواهی یک چیزی را به صورت یکنواخت به آن تزریق کنی خلاف طبیعت هر چیز اقدام کرده ای و جامعه دچار خمودگی می‌شود.

این وکیل دادگستری با اشاره به اهمیت برگزاری جشن‌های آیینی مانند جشن شب یلدا با بیان این‌که «خورد و خوراک و خواب و ... جزء ملزومات زندگی است»، گفت: شادی و جشن ها هم یکی از این ملزومات است. یک جامعه با این ابزار و اشتراکات مانند زبان، مذهب، آیین ها هویت و معنا پیدا می‌کند. راز ماندگاری، هویت بخشی و همبستگی یک ملت و جامعه ای به اسم ایران که در طول تاریخ پلی بوده است تا اقوام از روی آن رفت آمد کنند و در آن ته نشین شدند،  در منطقه آشوب زده‌ای به اسم خاورمیانه؛ آیین هایی مانند نوروز، یلدا، چهارشنبه‌سوری، آیین‌های مذهبی مانند عاشورا، رمضان و... بوده است. یلدا هم یکی از این آیین‌هاست و از بُن تاریخ آمده است که هم جنبه هویت ملی و هم هویت مذهبی دارد تا بماند که هم هویت بخش جامعه ایرانی و هم پنجره ای برای اندک زمانی شادی کردن باشد.

وی افزود: پدران ما آگاهانه و هوشیارانه این آیین ها را تاسیس کردند. در زمستان‌های گذشته مانند امروز دستگاه گرمایش که باعث می‌شود به راحتی بتوان با لباس عادی در خانه ماند وجود نداشت. مردم با اندک گرمایی بواسطه یک هیزم در یخبندان روزگار می‌گذراندند در چله زمستان یک جشن شادی برگزار می‌کنند که همبستگی شادی‌آور بین مردم باشد. تاسیس این‌گونه مراسم آن هم در اوج زمستان بسیار زیباست. یعنی ورود به زمستان را جشن می‌گیرند که سرما و نخوت و تنهایی افراد باعث رخوت و خمودگی جامعه نشود. همان‌طور که آغاز بهار با نوروز و آغاز پاییزهم با مهرگان همراه است.

وی در پایان عنوان کرد: این جشن ها نشان دهنده نگاه هوشیارانه پدران ما بوده که متناسب با هر فرد خواستند هم هویت بخشی جمعی داشته باشند و هم شادی داشته باشند تا خمودگی ایجاد نشود.دور هم بودن های نسل ها و سن های مختلف مانند پدران و پدر بزرگ ها و فرزندان و نوه ها و با خبر بودن از حال هم بسیار زیباست که راز ماندگاری آن در طول هزاران سال این است که محول الحال دعای آغاز فروردین را به مردم می دهد.