دارچین و معجزه درمانی آن

دارچین از پوست داخلی یک گیاه همیشه سبز گرمسیری گرفته می‌شود. در طول قرن‌های مختلف از دارچین به عنوان درمانگر مشکلات تنفسی و گوارشی در پزشکی آیورودا استفاده می‌کرده اند. این در حالی ست که مصریان باستان از دارچین به عنوان عطر استفاده می‌کردند، و رومی‌ها از آن برای پوشاندن جسد در مراسم تشییع جنازه بهره می‌بردند.

در کتاب مقدس چندین بار نام دارچین ذکر شده است، و  اکثرا به عنوان عطر و روغن مورد استفاده قرار می گرفته است. اسانس دارچین نیز از پوست، برگ و یا شاخه‌های گیاه گرفته شده است.

اما امروزه استفاده از دارچین به عنوان درمانگر دارویی موضوعی است که دانشمندان را متعجب کرده، و آن‌ها را به تلاش برای تعیین مقدار آنتی اکسیدان هایی که در بهبود سلامتی تاثیر گذارند وا داشته است.

لا اوری رایت، سخنگوی آکادمی تغذیه و رژیم غذایی، می‌گوید، "پزشکی با استفاده از گیاهان، تازه آغاز شده است." "در حال حاضر ما به عقب باز می‌گردیم و اثبات می‌کنیم که بعضی از گیاهان ممکن است چه کارهایی برای سلامتی هر فرد بکنند."
 
 


انواع دارچین
دارچین ۲ نوع اصلی دارد. سیلان یا دارچین درختی که در سریلانکا رشد می‌کند؛ و گونه‌ی دیگر آن که با نام کاسیا Cassia شناخته می‌شود، که به طور گسترده‌ای در چین و اندونزی تولید می‌شود. کاسیا در مقایسه با انواع دیگر دارچین ها دارای عطر و طعم قوی تری است و به دلیل پایین بودن هزینه‌های آن، ازجمله دارچین هایی است که ما از فروشگاه‌ها تهیه می‌کنیم و برای طبخ غذا استفاده می‌کنیم.

دارچین سیلان یکی از گرانترین گونه های دارچین است، با طعمی ملایم و شیرین، که احتمالا بهترین گونه ی آن برای سلامتی شما می باشد.

کاسیا به دلیل دارا بودن مقادیر زیادی ازترکیبات گیاهی کومارین می‌تواند سبب آسیب رسانی به کبد شود. مطالعه‌ای که بر روی ۹۱ نمونه دارچین موجود در فروشگاه‌های آلمان انجام شده است نشان می‌دهند، کومارین موجود در پودر دارچین کاسیا ۶۳ مرتبه بیشتر از پودر سیلان است. چوب دارچین، که شبیه لایه‌ای ضخیم و نورد شده است، دارای کومارینی حدود ۱۸ برابر بیشتر از چوب سیلان است که دارای لایه‌های نازک تری می‌باشد.

ملینا مرینیوک، متخصص تغذیه‌ای که در کمیته حرفه‌ای انجمن دیابت امریکا کار می‌کند می‌گوید، "چالش برخی از این درمان‌های گیاهی این است که آن‌ها به طور حقیقی یک دارو به شمار نمی روند، به همین دلیل است که نمی‌دانید با آن‌ها دقیقا باید چه بکنید." "بسیاری از مسائل هستند که بر ترکیبات دارو اثر می گذارند از جمله: خاک، شرایط پرورش، نحوه نگهداری و خشک کردن ادویه و محلی که گیاه رشد می کند."

دانشمندان از دوز‌های مختلف، گونه‌ها و ترکیبات ادویه‌ای متنوعی برای تحقیقاتشان استفاده کردند؛ که این مسائل تحقیقات آنها را  با مشکلات فراوانی روبرو کرد.

رایت می گوید، "دوز‌ها تا حد زیادی در تحقیقات مختلف متنوع بوده اند،" دوز هایی که در کمتر از ۱ گرم وجود داشته اند تا سطوحی که حتی ممکن است برای انسان‌ها سمی باشند، متفاوت بوده اند. "مدت مصرف کپسول آن‌ها نیز تا حد زیادی متفاوت است. این مشکل کار است، حتی هنگامی که به نتایج مثبت دست می‌یابیم، چگونه می‌توانیم ترکیب و دوز مناسب را برای حداکثر ایمنی ایجاد کنیم؟"

حتما این را در نظر داشته باشید که شما درباره‌ی اینکه دارچین در علم چه جایگاهی دارد، مطالعه می کنید.

دیابت و کلسترول
با توجه به مطالعاتی که تا کنون بر روی گروهی از موش‌های آزمایشگاهی و تعدادی از انسان‌ها انجام شده است، نشان می‌دهند که دارچین می‌تواند، به حساسیت انسولین و انتقال گلوکز کمک کند و همچنین در کاهش التهاب نیز نقشی ایفا کند. رایت می‌گوید، من فکر می‌کنم که این یکی از قوی‌ترین شواهدی است که تاکنون در رابطه با افراد مبتلا به دیابت و کنترل قند خون یافت شده است."

اِیمی استوکرت، پژوهشگر شیمی دانشگاه داروسازی رابه اوهایو شمالی که بر روی خواص دارچین پس از دوران یائسگی مطالعه می‌کند می‌گوید، "آن‌ها به برخی از اثرات مثبت دارچین پی برده اند؛ اما پژوهش‌های دیگر نتایج دیگری را نشان می دهند."

استوکرت که نویسندگی بخش کوچکی از مطالعاتی که بر روی ۱۸ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ بودند را بر عهده داشت، بیان داشت که مطالعاتش نشان می‌دادند که مصرف گونه هایی از دارچین کاسیا در رژیم غذایی می‌تواند به پایین آوردن سطح گلوکز کمک کند. در واقع در مطالعات او شواهدی وجود داشت که دارچین می تواند با داروهای خوراکی دیابت قابل قیاس باشد.

مطالعه‌ی دیگری که بر روی ۶۰ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام گرفته بود، نشان می‌داد که مصرف دوز کمی از دارچین باعث کاهش سطح قند خون، بهبود ال دی ال و یا کلسترول "بد" و تری گلیسیرید می‌شود.

"با توجه به مطالعات انجام شده، من این حقیقت را بیان می‌کنم که مصرف روزانه ۱ تا ۶ گرم دارچین، با کاهش قند خون و کلسترول ارتباط دارد، این بدین معناست که مصرف روزانه نصف قاشق چایخوری تا ۳ قاشق غذاخوری می تواند روندی متفاوت داشته باشد، بنابراین پیشنهاد من این است که دارچین را در رژیم غذایی خود قرار دهید و به همراه ماست و غلات روزانه میل نمایید. همچنین لیزا درایر متخصص تغزیه و نویسنده‌ی تغزیه خبرگزاری سی ان ان می‌گوید، اداره دارو و غذا میزان پیشنهادی مصرف روزانه ۶ گرم دارچین را توصیه می‌کند.

انجمن دیابت امریکا می‌گوید، با این حال که این موضوع بسیار امیدوار کننده است، اما این تحقیقات باید با احتیاط توصیف شوند.

مارینیوک می‌گوید، "ADA معتقد است شواهد آزمایشات کافی نیستند، فراتحلیل ۲۰۱۳، که یکی از سخترین بررسی ها به شمار می‌رود دریافته بود که دارچین در سطح هموگلوبین A۱c تاثیری ندارد، و این همان چیزی است که ما در حال بررسی آن هستیم. "

مارینیوک پیشنهاد می‌دهد که اگر از افرادی می‌باشید که مبتلا به دیابت نوع ۲ هستند و می‌خواهید بدانید آیا دارچین برای شما مفید است یا نه، خودتان آن را امتحان کنید.

وی افزود، "میزان قند خون خود را بسنجید." "نصف قاشق چایخوری دارچین را به همراه میوه، بلغور و یا قهوه مصرف کنید، قبل و بعد از خوردن، قند خون خود را اندازه بگیرید. ۲ تا ۳ ساعت بعد دوباره بررسی کنید و ببنید آیا اختلافی وجود دارد.

همچنین او هشدار می‌دهد، "مصرف روزانه‌ی دارو خود را به هیچ عنوان سرخود قطع نکنید."

رایت بیان می‌کند، "این موضوع نیازمند مطالعه‌ی بیشتری است، قبل از اینکه  به صورت علمی و دقیق بیان شود." او همچنین گفت، "هنگام مصرف دارچین همراه داروهای دیابتی، حتما با پزشک خود مشورت کنید، زیرا ممکن است قند خون شما پایین باشد."

آلزایمر، ایدز، سرطان و بسیاری امراض دیگر
خواص درمانی آنتی اکسیدان‌ها و تاثیر آنها بر بیماری‌های آلزایمر و سایر مریضی‌ها مورد بررسی قرار گرفته اند. سینامالدهید، ترکیبی است که دارای بوی نسبتا شیرینی است، و اپیکاتچین، یک آنتی اکسیدان قوی ست که در ذغال اخته و شکلات وجود دارد. به نظر می‌رسد این دو نقشی کلیدی در جلوگیری از آسیب‌های مغزی دارند.

مطالعه‌ی دیگری که بر روی دارچین سیلان انجام گرفته است، تاثیرات یکسانی را نشان می‌دهند. اگرچه، این تحقیق تنها بر روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شده است.

رایت می‌گوید، "در ابتدا به نظر می‌رسید که به عنوان یک ضد التهاب و یا آنتی اکسیدان عمل می‌کنند و از سلول‌های بدن در مقابل مواد بد محافظت می‌کنند" "اما در نهایت معلوم شد که مواد زائد را از بین می‌برند و سلول‌های سالم بدن را حفظ می‌کنند."

دارچین و بسیاری از دیگر گیاهان سنتی هندی نیز برای مبارزه با HIV مورد آزمایش قرار گرفته اند. مطالعات نشان دادند که چای سبز و عصاره‌ی دارچین به دلیل غنی بودن از فلانوئید‌ها می‌توانند مانع ورود ویروس‌ها و آلوده شدن سلول‌ها شوند.

تحقیقات در مورد دارچین تنها به اینجا ختم نمی‌شود، دارچین سیلان خواص درمانی از جمله اثرات ضد سرطانی، کاهش فشار خون، بهبود زخم و آسیب‌های کبدی را دارا می‌باشد. شواهد نشان می‌دهند که روغن دارچین می‌تواند تعدادی از باکتری‌های شایع مانند استرپتوکوک و اشریشیاکلی را از بین ببرد.

استوکرت با استفاده از یک مدل کامپیوتری متوجه شد که دارچین همانند رسوراترول و آنتی اکسیدان‌ها دارای خواص ضد پیری می‌باشد، و در فعال شدن ژن SRT- ۱ که به عنوان ژن طول عمر نیز شناخته می‌شود تاثیر به سزایی دارد.

دارچین و کمک آن به حفظ سلامت بدن
بر اساس تحقیقات اولیه، دارچین دارای پتانسیل بالایی به عنوان درمانگر می باشد. اما کارشناسان همچنان هشدار می‌دهند که دراین روند علمی، هنوز بسیار زود است که دارچین را به عنوان مکمل غذایی روزانه معرفی کنیم.

استوکرت می‌گوید، ما همچنان در مراحل اولیه تحقیق هستیم و هنوز نمی‌دانیم دارچین در اکثر افراد چه تاثیری می‌گذارد. به نظرتان آیا درست است که به راحتی دارچین را با ادویه‌های دیگر ترکیب کنیم؟ من مطمئنم که خوب است. اما در مورد مصرف هرگونه مکمل باید خیلی احتیاط کرد.

وی می‌افزاید، "من فکر می‌کنم طعم دلپذیر دارچین می‌تواند عطر و مزه‌ی خوبی را به غذاهای کم کالری بدهد، و همچنین خواص آنتی اکسیدانی دارچین ممکن است برای کسانی که قصد کنترل قند خون خود را دارند مفید باشد. اما باید این را عنوان داشت که این موضوع نیازمند تحقیقات بیشتری است."