دوشنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 29
کد خبر: ۱۶۶۲۳۹
تاریخ انتشار: ۰۱ آبان ۱۳۹۶ - ۱۲:۱۰
 دونالد مک کالین عکاس خبری انگلیسی یکی از مشهورترین عکاسان خبری جهان به شمار می‌رود که موضوعاتی چون جنگ، فقر، بیماری و قحطی را در آثار خود دنبال می‌کند و شماری از تاثیرگذارترین عکس های تاریخ معاصر را عکاسی کرده است.

مک کالین که در اکتبر 1935 در یکی از محلات فقیر لندن متولد شد از اولین تجربیات عکاسی سیاهی و تباهی جامعه فقیر انگلیس را به عنوان سوژه عکاسی انتخاب کرد و با عکاسی از یکی گروه گنگستری در «فینزبوری پارک» کار خود را شروع کرد. بیان تاثیرگذار مک کالین باعث شد خیلی زود به عنوان عکاس در نشریه "آبزرور" استخدام شود و برای عکاسی از جنگ قبرس به این منطقه اعزام شود. این شروع ماموریتی بود که بعدها در نقاط جنگی و بحرانی دیگری چون «بیافرا»، «کنگو»، «ایرلند شمالی»، «بنگلادش»، «جنگ داخلی لبنان»، «ال سالوادور» کامبوج، ویتنام و افغانستان به خلق شماری از تاثیرگذارترین عکس‌های خبری انجامید.

تعهد بالای مک کالین در به تصویر کشیدن فجایعی که در حال رخ دادن بود باعث شد بارها تا یک قدمی مرگ پیش برود تا تصویری واقعی از خشونت، تباهی و مرگ در قرن گذشته را به ثبت برساند. نقل است که او که در زمانی که از جنگ داخلی در لبنان عکاسی می‌کرد در بیروت توسط فالانژها با چاقو تهدید به مرگ شد و یکبار دیگر در بحران داخلی ایرلند به واسطه تنفس گاز سی.اس مسموم شد. او حتی یکبار توسط عوامل «ایدی امین» در اوگاندا دستگیر شد و مدتی را در زندانی که شمار زیادی از مخالفان امین در آن با پتک اعدام می‌شدند افتاد اما پس از مدتی آزاد شد؛ حادثه ای که بعدها تالمات روحی شدید برای وی به همراه داشت. با این حال او یکبار واقعا تا یک قدمی مرگ پیش رفت؛ زمانیکه در جبهه نبرد ویتنام تیری به سمت او امد و دوربین مانع آن شد که گلوله به بدنش اصابت کند. 

قدرت و تاثیر آثار مک کالین بر افکار عمومی باعث شده او را یکی از تاثیرگذارترین عکاسان معاصر بدانند؛ عکس‌های او آنقدر اثرگذار بود که وقتی در سال 1982 قرار بود برای عکاسی همراه با سربازان انگلیسی به جزیره «فالکلند» برود مارگارت تاچر نخست وزیر وقت این کشور شخصا اجازه اعزام او را نداد؛ افدامی که به منزله سانسور در رسانه‌های عمومی قلمداد شد.

او خودش درباره عکس‌هایی که گرفته و تاثیراتی که بر مخاطب می‌گذارد معتقد است: «گاهی اوقات احساس می کردم دارم قطعاتی از گوشت انسان را با خود به خانه می برم، نه نگاتیوها را. به این دلیل که رنج و درد مردمی را که عکاسی کردم با خود می بردم.» 

او تاکنون چهاربار جایزه عکاسی «وردپرس فوتو» را برای آثارش دریافت کرده است. به مناسبت هشتاد سالگی مک کالین در زیر برخی از مشهورترین کارهای او را مرور می‌کنیم.


سرباز امریکایی از ساختمانی مخروبه در برلین غربی، برلین شرقی را دید می‌زند. سال 1961


سرباز مجروح در جنگ ویتنام با کمک دو سرباز دیگر جابجا می‌شود. سال 1965


سرباز ویتنامی یک "ویت کنگ" را روی زمین می کشد و با خود می‌برد. سال 1965


 تفنگداری نیروی دریایی شوکه شده در جنگ ویتنام؛ این عکس مشهورترین عکس مک کالین به شمار می‌رود. سال 1968  


جنگ داخلی در قبرس؛ دو تن از ترک‌های مسلح آماده شلیک به سمت جبهه یونانی‌ها. سال 1963


چند تن از ترک‌های قبرس پیکر یکی از مجروحان نبرد در "سیپروس" را از مهلکه دور می‌کنند. سال 1963


زن داغدار فلسطینی در بیروت که یکی از اعضای خانواده‌اش را در جنگ های داخلی لبنان از دست داده است. سال 1976


سربازان فالانژ و پیکر زن جانباخته در درگیری‌های خیابانی بیروت. سال 1976


کمین دو شبه نظامی فالانژ در درگیری‌های داخلی در بیروت. سال 1976


چند تن از فالانژها در خیابان‌های بیروت و یک نوازنده در حال نواختن ساز؛ پیکر یک دختر فلسطینی جلوی آنها روی زمین افتاده است. سال 1976


یک فالانژیست در حال کمک به یک پیرزن و پیرمرد در جریان جنگ های داخلی لبنان در بیروت. سال 1976


سرباز کنگویی چند متهم به هواداری "پاتریس لومومبا" را بازداشت کرده است. سال 1964


نبرد خیابانی میان سربازان بریتانیایی و ارتش جمهوری‌خواه کاتولیک ایرلند در ایرلند شمالی. سال 1972


سوگواری زن ترک قبرسی که همسرش را در نبردهای سیپروس از دست داده است. سال 1964


فلسطینی‌ها در خیابان های جنگ زده بیروت. سال 1976


پیکر یکی از کسانی که توسط خمرهای سرخ در کامبوج کشته شده است. سال 1976


یکی از بی خانمان‌ها در محله "اسنویی" در کمبریج که پس از دیدن عکاس یک موش را در دهان خود می‌گذارد. سال 1970


اجتماع هزاران هندو در فستیوال "کومب ملا"، در رودخانه های گنگ. سال 1989 


تصویری از منطقه "سم" جایی که در جنگ جهانی اول نبردی به همین نام در آن رخ داد و ارتش امپراطوری‌های انگلیس و فرانسه امپراتوری آلمان را شکست دادند. عکس متعلق به سال 2000


مک کالین و دوربین عکاسی
برچسب ها: ایران ، صدای ایران
نظر شما