خیز احمدی‌نژاد برای ورود به مجلسی که «در راس امور نیست»!/ ترس از شکست در تهران، رییس‌جمهور سابق را به گرمسار می‌کشاند؟
اخبار غیررسمی از احتمال کاندیداتوری محمود احمدی‌نژاد برای مجلس یازدهم از شهرستان گرمسار حکایت دارد.
به گزارش صدای ایران،احمدی نژاد شب هشتم محرم را در منزل یکی از افراد متعلق به حلقه اول خود یعنی غلامحسین الهام گذراند و گفته می شود این خبر را در همان شب اعلام کرده است.
انتخابات مجلس یازدهم اواخر سال 98 برگزار می شود. احمدی نژاد اهل آرادان است؛ آرادان در اواخر دولت دهم در سال 90 با تصویب هیات وزیران به شهرستان ارتقاء یافت. در حال حاضر آرادان و گرمسار یک حوزه انتخابیه را تشکیل می دهند و یک نماینده در مجلس دارند.
غلامرضا کاتب که نماینده فعلی گرمسار و آرادان است، در سال 94، با کسب 23 هزار رای نفر اول این حوزه انتخابیه شد و فاصله او با نفر دوم بیش از 10 هزار رای بود. یعنی اگر قرار است احمدی نژاد رد این حوزه کاندیدا شود، به آرایی در همین حدود و حتی کمتر از آن نیاز دارد تا به مجلس راه یابد.
با این وجود در مورد این شایعه تایید نشده، گفتنی های فراوانی هست که هریک از آنها شاید بتواند در اصل کاندیدا شدن یا نشدن احمدی نژاد، و یا پیش بینی نتیجه انتخابات با حضور احتمالی او، اثرگذار باشد.
اول اینکه محمود احمدی نژاد در دوران 8 ساله ریاست جمهوری خود نشان داده است که اعتقاد چندانی به پارلمان و به طور کلی امور مشورتی گسترده با امکان ابراز نظرات مختلف و متنوع ندارد. بسیاری از تصمیمات او در 8 سال حضورش در پاستور یا به صورت شخصی اتخاذ شد و یا با اثرگذاری حلقه معدودی از اطرافیان او.
به علاوه، احمدی نژاد چند باری به طور مستقیم و بی واسطه، جایگاه مجلس شورای اسلامی را زیر سوال برد. او در سال 89، به صراحت جمله مشهور اما خمینی مبنی بر اینکه «مجلس در راس امور است» را متعلق به دورانی دانست که به گفته او نظام ایران «پارلمانی» بود. او گفت: «بعضي‌ها استقلال قوا را فقط براي قوه مقننه و قوه قضائيه مي‌خواهند. اتفاقاً قوه مجريه، قوه اول كشور است، بعضي‌ها يك جمله حضرت امام(ره) را متعلق به زماني كه نظام ما پارلماني بوده برجسته مي‌كنند، آن‌زمان رئيس‌جمهور مسئول اداره كشور نبوده بلكه نخست‌وزير مسئول اداره كشور بوده كه از طريق مجلس انتخاب مي‌شده است. آن موقع مجلس بالا‌ترين بود. اكنون در قانون اساسي قوه مجريه بار اصلي اداره كشور را بر دوش دارد و قواي ديگر بايد كمكش كنند.»
از سوی دیگر، احمدی نژاد در دوره های مختلف انتخابات مجلس، با وجود آنکه اطرافیان او فعالانه در انتخابات شرکت کرده و حتی لیست های انتخاباتی تهیه کرده اند، شخصا به صورت علنی به انتخابات ورود نکرده تا شاید بی اعتنایی خود را بیش از پیش نشان دهد. موارد دیگری هم چون بی اعتنایی به مصوبات مجلس، دور زدن مسئله سوال از رییس جمهور با پاسخ های بی ربط و ... همگی نشان می دهد اححمدی نژاد برای مجلس جایگاه ارزنده ای قائل نیست.
از همین رو، اگر او در انتخابات مجلس شرکت کند، می توان پیش بینی کرد که قصدش صرفا نماینده شدن نیست و چه بسا به مجلس صرفا به عنوان سکوی پرش دوباره به جایگاه های دیگری استفاده کند.
نکته دوم در مورد حضور احتمالی احمدی نژاد در انتخابات مجلس، آن است که تا کنون سابقه نداشته که احتمال یا شایعه کاندیداتوری او از تهران یا حتی دیگر کلانشهرهای کشور مطرح شود. پیش از این در فروردین سال 93، شایعه شده بود که ممکن است احمدی نژاد با حضور در انتخابات میاندوره ای شهرستان نهاوند در استان همدان، وارد مجلس شود. البته این اتفاق رخ نداد. اما قابل تامل است که این بار هم حضور او در انتخابات از یک شهرستان دیگر مطرح شده و باز هم خبری از تهران و کلانشهرها نیست.
این موضوع بی درنگ یک دلیل منطقی و واضح را به دنبال خود می کشاند و آن اینکه احمدی نژاد از عدم رای آوری خود در شهرهای بزرگ اطمینان دارد. به بیان ساده تر، محاسبات احمدی نژاد نشان می دهد که او هیچ شانسی برای رای آوری در تهران یا سایر کلانشهرها را ندارد و چه بسا خوشبین ترین مشاوران او تصور می کنند که اگر رای آوری او محتمل هم باشد، احتمالا این اتفاق با رتبه ای نازل رخ خواهد داد که عملا یک شکست به شمار می رود. از همین رو، انتخابات گرمسار و آرادان با توجه به اینکه محل تولد احمدی نژاد هم به شمار می رود می تواند از این شکست قابل پیش بینی جلوگیری کند.
نکته سوم، اصرار احمدی نژاد بر ادامه سیاست های پوپولیستی خود است. کاندیداتوری از گرمسار و آرادان، به زعم او، کمک خواهد کرد که چهره او در میان طبقات فرودست جامعه را حفظ کند. احمدی نژاد همواره تلاش کرده است تا جامعه را به دو دسته برخوردار و فرودست تقسیم کرده و خود را حامی طبقه دوم نشان دهد؛ سیاستی که حتی در روزهای اخیر نیز پیگیری می شود. به طور مثال، او در عزاداری های ایام محرم هم ترجیح می دهد در محله خود نارمک بیش از هر جای دیگری حضور داشته باشد.
اما نکته دیگری که می تواند برای احمدی نژاد ناامیدکننده باشد، این است که خواهر او پیشتر از حوزه انتخابیه پدری شان، جواب منفی شنیده است. پروین احمدی نژاد در انتخابات مجلس نهم، در حوزه انتخابیه گرمسار شانس خود را برای ورود به پارلمان آزمایش کرد که در نهایت با پاسخ منفی مردم زادگاهش مواجه شد.
این هشدار شاید تردیدهای احمدی نژاد را برای چنین ریسکی بیشتر کند؛ با این حال، هنوز نمی توان به درستی حدس زد که برنامه او برای باقی ماندن در صحنه سیاست کشور چیست.
در این میان، احتمال دیگری نیز در خصوص حضور احمدی نژاد در انتخابات مجلس وجود دارد که اگرچه کمی دور از ذهن به نظر می رسد اما نمی توان با قطعیت آن را رد کرد. این احتمال، رد صلاحیت احمدی نژاد است. او در انتخابات ریاست جمهوری سال 96 ردصلاحیت شد. اگرچه شورای نگهبان بارها اعلام کرده که ردصلاحیت در یک انتخابات به معنای رد صلاحیت در انتخاباتی دیگر نیست – خاصه اینکه یکی نمایندگی مجلس و دیگری ریاست جمهوری باشد – اما بعید هم نیست که همان دلیل ردصلاحیت وی در سال 96، باعث رد شدن او در انتخابات 98 هم بشود.
در هر صورت آنچه مسلم است اینکه احمدی نژاد چنان راه عجیب و نامشخصی را به ویژه پس از سال 92 در پیش گرفته که صرفا باید منتظر ماند و تصمیم آتی او را به نظاره نشست.
منبع: انتخاب
خبرهای مرتبط
نظر شما