زنجیره شکست‌های اصولگرایان ادامه دارد

امیر محبیان، با اشاره به بحث نواصولگرایی،گفت: از زمان مطرح شدن این بحث از سوی قالیباف گمانه‌زنی‌های زیادی را شنیده‌ام که عمدتا بدبینانه بود. به گمانم دلیلی برای این همه‌بدبینی وجود ندارد، چرا که یکی از چهره‌های مطرح اصولگرا بر حسب تجربه شخصی خود در عرصه انتخابات به این نتیجه رسیده است که سازوکار موجود اصولگرایی برای انطباق با تحولات کارایی لازم را ندارد، این هم دریافت جدیدی نیست، احمدی‌نژاد و حتی جناب ناطق نوری هم در عمل مشکلات را دیده بوده‌اند.

 

 به گزارش صدای ایران، این نظریه‌پرداز اصولگرا با بیان اینکه تقریبا بیست سال است که ما به این نتیجه رسیده‌ایم و بیش از یک دهه است که شخصا بر این واقعیت تاکید کرده‌ام، اظهار داشت: البته تفاوت این است که معتقدم تا آسیب‌شناسی دقیقی صورت نگیرد، بیان نواصولگرایی و عناوین مشابه، به تکرار اشتباهات می‌انجامد.
 
او درباره اینکه هدف‌ قالیباف از مطرح کردن نواصولگرایی برمبنای شکست خود است یا جریان اصولگرایی، گفت: راهبردهای اشتباهی که اصولگرایان را علی‌رغم پیروزی در دسترس، به چنین شکستی کشاند، چندان ناشناخته نیست. لزوم بازنگری در مبانی و حتی نحوه تعریف و تشخیص اصول و اولویت‌بندی‌های آن دیگر در جناح اصولگرا به امری بدیهی تبدیل شده است. اما اراده لازم برای تحقق آن به چشم نمی‌خورد لذا زنجیره شکست‌ها ادامه دارد.
 
این استاد دانشگاه درباره احتمال موفقیت قالیباف در زمینه تغییر کنش جریان‌اصولگرایی، گفت: قالیباف بیش از سیاستمدار بودن یک مدیر اجرایی است که سوابق قابل تامل و قابل دفاعی از دارد. او هم نظیر هر اصولگرا یا صاحب اندیشه‌ای حق دارد نظرات خود را مطرح کند.
 
رییس مرکز پژوهشی راهبردی آریا، اظهارداشت: عجیب است نوعی دیکتاتوری روشنفکرانه می‌بینیم که حتی حق نظر دادن را از افراد سلب می‌کند. قالیباف نیز نظیر سایر اهل سیاست صدایش باید شنیده شود و مورد تحلیل و نقد قرار گیرد.
 

 
او با اشاره به اینکه یکی از مباحث مهم در آسیب‌شناسی اصولگرایی تعریف همین مفهوم و مصداق شناسی آن است، ادامه داد: اصولگرا بودن نباید برحسب ادعا یا صرف پیوستن به گروه‌های اصولگرا شناسایی شود. بلکه اصولگرایی متشکل از مجموعه‌ای از ارزش‌ها و اصول‌اخلاقی است که در عمل مشخص می‌کند، اصولگرا کیست. این ارزش‌ها و اصول برگرفته از ارزش‌ها و آموزه‌های دینی و اخلاقی است، بنابراین همانگونه که ایمان با عمل صالح تکمیل می‌شود، ادعای اصولگرایی باید با رفتار و عمل اصولگرایانه و تطابق رفتار با عقل و اخلاق ثابت شود.
 

این فعال سیاسی اصولگرا، درباره اینکه بیان نواصولگرایی به نوعی عبور از  اصولگرایی و کنار زدن  جریان‌های  سنتی اصولگرا و جامعتین نیست؟ گفت: جریانات سنتی به‌ ویژه جامعتین باید شرایط جدید را درک کرده و ضعف‌های نظری را پوشش دهند. جریانات سنتی و اصولگرا به نسبت بعضی از گروه‌های مدعی جدید به مراتب با اصول همخوان‌تر هستند. فقط اشکال آنها عدم‌نوگرایی و فقدان انعطاف در شناسایی اقتضائات و تحولات اجتماعی و به روزسازی روش‌ها و رویکردهاست.

 
محبیان درباره اینکه در سال‌های اخیر از جریان احمدی‌نژاد و پایداری‌ها به عنوان نواصولگراها یاد شده است، آیا قالیباف با طرح این موضوع می‌خواهد خود را به این دو جریان نزدیک کند، بیان‌کرد: این را باید از خود وی پرسید. اما با توجه به اختلافات عمیق دیدگاه و روش قالیباف با احمدی‌نژاد و جبهه پایداری عقلاَ هر گونه نزدیک شدن این دو دیدگاه منتفی است.
 

 
او درباره اینکه آیا کنار گذاشتن جامعتین یکی از دلایل اصلی عدم پیروزی در انتخابات برای اصولگرایان بود؟ گفت: متاسفانه جامعتین چندی است از ایفای نقش فعال دور شده است. در سیاست، قدرت امر سیالی است در صورت عدم بهره‌گیری از آن طبعا دیگری این نقش را ایفا خواهد کرد. جامعتین باید در بازسازی یا به واقع نوسازی اصولگرایی جایگاه واقعی خود را بدست آورد و این امر بدون آسیب‌شناسی دقیق و علمی از جمله آسیب‌شناسی رفتار سیاسی خود جامعتین امکان‌پذیر نیست.
 
موسس حزب نواندیشان درباره اینکه برخی معتقدند در جریان اصولگرا شخصیت‌هایی که نقش موثر در بدنه ایفا کنند، مانند مرحوم آیت‌الله هاشمی، خاتمی و ناطق نوری وجود ندارد که همه حول محور آنها به وحدت برسند، تصریح‌ کرد: جریان اصولگرا باید از شخص‌گرایی به‌ سوی سازمان‌گرایی برود. دوران فردگرایی در اصولگرایی به پایان رسیده است. اصولگرایی باید به بدنه اجتماعی خود اتکا کند و تصمیمات از بدنه اخذ شود و نه آنکه از بالا به بدنه تحمیل شود. هر چند معتقدم وزانت چهره‌های اصیل در جریان اصولگراحتما بر وزانت رفتارها تاثیر خواهد گذاشت.
 

 
 او درباره اینکه چرا ناطق‌نوری از جریان اصولگرا روی برگردان شده است، تاکید،کرد: ناطق نوری از جریان اصولگرا روی برنگردانده، بلکه از بعضی رفتارها رنجیده است. باید او را قانع کرد تا به صحنه بازگردد. تجربه و روحیه او در جریان اصولگرایی مفید واقع خواهد شد. ناطق‌نوری باید در یابد که سیاست، جنگ اراده‌هاست و رنجش درآن جایی ندارد.
 
محبیان در پاسخ به اینکه چرا شخصیت‌های اصولگرا همچون روحانی، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، ناطق نوری بعد از چند دهه به ظرفیتی برای اصلاح‌طلبان تبدیل شدند، بیان‌کرد: اصلاح‌طلبی به معنای درست آن جزء ذات اصولگرایی است چنانچه اصولگرایی نیز به معنای صحیحش در ذات اصلاح‌طلبی است. امثال ناطق‌‌‌نوری‌ها، اصلاح‌طلب به معنای یک برند نشده‌اند، آنها به ضرورت اصلاح به‌ ویژه ضرورت اصلاح در اصولگرایی پی‌ برده‌اند.
 

 
او با بیان‌ اینکه واقعیتی هم وجود دارد و آن شدت رانش در جریان اصولگرایی به‌ ویژه توسط جریانات فاقد اصالت است، تصریح کرد: این جریانات می‌کوشند با راندن السابقون و صاحبان اندیشه برای خود جا باز کنند. در چنین شرایطی چهره‌های اصیل اصولگرا اگر بر اساس ضعف اراده یا عافیت‌طلبی کنار بکشند، فقط فضا را برای اندیشه‌های سطحی و رفتارهای بی مبنا گشوده‌اند در این حالت همه قربانی خواهند شد.
 
این فعال سیاسی اصولگرا درباره اینکه، پیشنهاد دهنده آتش بس دو روز بعد از پیشنهاد خود آن را نقض می‌کند، نشان‌دهنده آن نیست که در این جریان افرادی سعی دارند محوریت اصولگرایان را بر عهده داشته باشند اما ظرفیت آن را ندارند، گفت: باید عقل و درایت در لباس اخلاق و قانون محوریت یابد. بازی‌های سطحی سیاسی فقط بر یاس بدنه ارزشمند و هوشمند اصولگرا می‌افزاید. طرح‌های محاسبه نشده و فاقد ارزیابی همه جانبه تنها اعتبار اصولگرایی را نشانه می‌رود.
 

 
او در ارزیابی دلیل عدم پیروزی اصولگرایان در انتخابات شوراها اظهار داشت: اصولگرایان با اتخاذ راهبرد غلط و میدان دادن به بعضی گروه‌هایی که رفتارشان فقط چهره منفی را بر اصولگرایان تثبیت می‌کند یک سرمایه منفی اجتماعی  را بوجود آورده‌اند که اصلاح‌طلبان آن را همچون اعتبار اجتماعی برای خود فرض می‌کنند.  آنچه باعث شد اصلاح‌طلبان در شوراها پیروز شوند، بیش از لیاقت آنها، همین تصویر منفی ایجاد شده از اصولگرایان در اذهان بخش‌هایی از جامعه بویژه طبقه متوسط است.
 
محبیان درباره اینکه محدودیت برای سران اصلاح‌طلب را چقدر قبول دارید و این محدودیت‌ها چقدر موجب شد تا مردم اقبال بیشتری به اصلاح‌طلبان نشان دهند؟ اظهار داشت: باید مردم برای تشخیص راه درست به همه گزینه‌های ممکن دسترسی داشته باشند. عدم دسترسی بویژه برای آنان که در باب افراد مذکور منفی نمی‌اندیشند؛ فرصتی را ایجاد می‌کند که خلا اطلاعاتی را با برداشت‌های مثبت بعضا وهمی پر کنند. در این صورت محرومیت بجای نامحبوب‌تر کردن این افراد آنها را محبوب‌تر خواهد کرد.