برای دفاع از ارزش‌ها پاداش میلیاردی نمی‌دهند جناب علیپور!
فرهاد عشوندی:جدیدترین فرموده‌های حجت‌السلام فوتبالی، باز از آنهایی‌ست که باید از او بپرسیم؛ حاج آقای بزرگوار، واقعا چرا؟
به گزارش صدای ایران یکی از تیترهای اصلی صبح امروز روزنامه گل به حجه الاسلام علیپور اختصاص داشت. او که با عنوانی شبیه به این: «مسئول کمیته صیانت از اخلاق حرفه ای» اگر اشتباه نکنم، البته، در سازمان لیگ برتر فدراسیون فوتبال مشغول کار است. با وجود رکن قضایی کمیته انضباطی، شاید مسئولیت استاد چیزی شبیه همان واژه مدیر فنی از دیدگاه علی پروین باشد؛ یعنی کشک! اما به هر حال استاد هر از چند گاهی جملاتی می گوید که واقعا شگفتی ساز می شود.
در ماجرای بازی منحوس مسعود شجاعی و احسان حاج صفی؛ فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش بی شک یکی از بهترین تصمیم های تاریخ شان را گرفتند. ضمن محکوم کردن این رفتار که از سوی همه ما هم محکوم است، خواستار رسیدگی به پرونده در حضور خود بازیکنان شدند. چون بازیکنان تاکید دارند به اجبار تن به چنین اقدامی داده اند و حالا هم تقریبا همه می دانیم بازی نکردن شان می توانست محرومیت هایی بین المللی برای شان به همراه داشته باشد و حالا هم محروم شدن شان از سوی ما، می تواند مشکلاتی را برای فوتبال ملی مان ایجاد کند. بخصوص که صهیونیست ها دنبال چنین بهانه هایی می گردند تا علیه ما توطئه کنند. بی دلیل هم نیست که مسئولان فدراسیون فوتبال این قدر با احتیاط سخن می گویند.
درحالی که تاج، رکن اخلاق فدراسیون و حتی مسئولان وزارت ورزش در سکوت مطلق سعی می کنند آرامش را چاشنی ماجرا کنند و با عقلانیت، گزک دست دشمنان ندهند، جناب آقای علیپور سخن گفته اند. گفته اند که با کی روش برای محرومیت احتمالی رایزنی شده که قطعا هم این کار شده اما چرا باید ایشان در این فضا رسانه ای اش کنند؟ که بگویند من از خیلی اتفاقات اطلاع دارم؟ در شرایطی که مسئول حراست وزارت ورزش برای واکنش هماهنگ نشده اش در این باره ناچار به اصلاح گفته هایش می شود و ساکت دبیرکل فدراسیون فوتبال درباره احتمال محرومیت پاسخ نمی دانم می دهد تا همه زمان خریده باشند برای وقتی که همه جوانب سنجیده شود، چرا استاد حرف می زند؟
حالا این بخشی از گفته هاست که درباره موضع تنبیهی درباره این دو ملی پوش است. بخش بدتر اما جایی است که استاد گفته اگر این دو بازی نمی کردند برای شان پاداشی معادل 800 میلیون تومان یا یک آپارتمان در نظر گرفته می شد! البته نگفته اند از کجا و با کدام بودجه؟ اصلا نگفته اند که چرا؟ اگر باور داریم و آرمانی بر این باوریم که ما این رژیم غاصب را به رسمیت نمی شناسیم، چرا پس باید برای ترغیب ورزشکارمان به این عقیده پاداشی حدود سه برابر یک قهرمانی در المپیک بدهیم؟ مایی که برای مبارزه نکردن با ورزشکاران این رژیم، هر بار بهانه ای چون مصدومیت می تراشیم تا یارمان مصدوم شود و تک تک مان بر این باوریم این غاصبین قدس را به رسمیت نمی شناسیم، اصلا چرا باید به کسی برای کاری که می گوییم ارزش و اعتقادمان است، پاداش بدهیم. اگر وظیفه اش بوده، چرا یک وظیفه را اینچنین برایش پاداش نقدی می تراشیم. آن هم چنین رقم بزرگی؟ با چه متری و از کدام بودجه؟ یا این عدد را همین طوری گفته اید؟
یک بار برای آرش میراسماعیلی پاداش 125 میلیونی قهرمانی المپیک را ورزش ایران پرداخت تا او پاداش مبارزه نکردن با حریفش را بگیرد اما ارش دیگر هیچ وقت به پاداشی برای هیچ یک از مبارزاتش حتی نزدیک هم نشد چون اصلا نتوانست عنوانی چون قهرمانی المپیک بدست بیاورد و همان زمان هم بسیاری اعتقاد داشتند اگر کسی برای باورش و برای ارزش هایش کاری را انجام داده، نباید با متر پاداش مادی اینچنین تحت تاثیر قرارش داد و این بار هم به نظر می رسد دوستان ارزش مدار ما هنوز روی باوری که باید از درون هر بچه ایرانی فوران کند، رقم مادی می گذارند و ته همین نگاه مادی می شود جایی که امروز هستیم و این بچه ها به وقت اجبار حاضرند تن در دهند به اتفاقی که افتاده است.
برادر عزیز، جناب آقای علیپور صرف نشان دادن اطلاعات همیشه هم خوب نیست و دردی را دوا نمی کند، دوست مومن.
به گزارش صدای ایران یکی از تیترهای اصلی صبح امروز روزنامه گل به حجه الاسلام علیپور اختصاص داشت. او که با عنوانی شبیه به این: «مسئول کمیته صیانت از اخلاق حرفه ای» اگر اشتباه نکنم، البته، در سازمان لیگ برتر فدراسیون فوتبال مشغول کار است. با وجود رکن قضایی کمیته انضباطی، شاید مسئولیت استاد چیزی شبیه همان واژه مدیر فنی از دیدگاه علی پروین باشد؛ یعنی کشک! اما به هر حال استاد هر از چند گاهی جملاتی می گوید که واقعا شگفتی ساز می شود.
در ماجرای بازی منحوس مسعود شجاعی و احسان حاج صفی؛ فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش بی شک یکی از بهترین تصمیم های تاریخ شان را گرفتند. ضمن محکوم کردن این رفتار که از سوی همه ما هم محکوم است، خواستار رسیدگی به پرونده در حضور خود بازیکنان شدند. چون بازیکنان تاکید دارند به اجبار تن به چنین اقدامی داده اند و حالا هم تقریبا همه می دانیم بازی نکردن شان می توانست محرومیت هایی بین المللی برای شان به همراه داشته باشد و حالا هم محروم شدن شان از سوی ما، می تواند مشکلاتی را برای فوتبال ملی مان ایجاد کند. بخصوص که صهیونیست ها دنبال چنین بهانه هایی می گردند تا علیه ما توطئه کنند. بی دلیل هم نیست که مسئولان فدراسیون فوتبال این قدر با احتیاط سخن می گویند.
درحالی که تاج، رکن اخلاق فدراسیون و حتی مسئولان وزارت ورزش در سکوت مطلق سعی می کنند آرامش را چاشنی ماجرا کنند و با عقلانیت، گزک دست دشمنان ندهند، جناب آقای علیپور سخن گفته اند. گفته اند که با کی روش برای محرومیت احتمالی رایزنی شده که قطعا هم این کار شده اما چرا باید ایشان در این فضا رسانه ای اش کنند؟ که بگویند من از خیلی اتفاقات اطلاع دارم؟ در شرایطی که مسئول حراست وزارت ورزش برای واکنش هماهنگ نشده اش در این باره ناچار به اصلاح گفته هایش می شود و ساکت دبیرکل فدراسیون فوتبال درباره احتمال محرومیت پاسخ نمی دانم می دهد تا همه زمان خریده باشند برای وقتی که همه جوانب سنجیده شود، چرا استاد حرف می زند؟
حالا این بخشی از گفته هاست که درباره موضع تنبیهی درباره این دو ملی پوش است. بخش بدتر اما جایی است که استاد گفته اگر این دو بازی نمی کردند برای شان پاداشی معادل 800 میلیون تومان یا یک آپارتمان در نظر گرفته می شد! البته نگفته اند از کجا و با کدام بودجه؟ اصلا نگفته اند که چرا؟ اگر باور داریم و آرمانی بر این باوریم که ما این رژیم غاصب را به رسمیت نمی شناسیم، چرا پس باید برای ترغیب ورزشکارمان به این عقیده پاداشی حدود سه برابر یک قهرمانی در المپیک بدهیم؟ مایی که برای مبارزه نکردن با ورزشکاران این رژیم، هر بار بهانه ای چون مصدومیت می تراشیم تا یارمان مصدوم شود و تک تک مان بر این باوریم این غاصبین قدس را به رسمیت نمی شناسیم، اصلا چرا باید به کسی برای کاری که می گوییم ارزش و اعتقادمان است، پاداش بدهیم. اگر وظیفه اش بوده، چرا یک وظیفه را اینچنین برایش پاداش نقدی می تراشیم. آن هم چنین رقم بزرگی؟ با چه متری و از کدام بودجه؟ یا این عدد را همین طوری گفته اید؟
یک بار برای آرش میراسماعیلی پاداش 125 میلیونی قهرمانی المپیک را ورزش ایران پرداخت تا او پاداش مبارزه نکردن با حریفش را بگیرد اما ارش دیگر هیچ وقت به پاداشی برای هیچ یک از مبارزاتش حتی نزدیک هم نشد چون اصلا نتوانست عنوانی چون قهرمانی المپیک بدست بیاورد و همان زمان هم بسیاری اعتقاد داشتند اگر کسی برای باورش و برای ارزش هایش کاری را انجام داده، نباید با متر پاداش مادی اینچنین تحت تاثیر قرارش داد و این بار هم به نظر می رسد دوستان ارزش مدار ما هنوز روی باوری که باید از درون هر بچه ایرانی فوران کند، رقم مادی می گذارند و ته همین نگاه مادی می شود جایی که امروز هستیم و این بچه ها به وقت اجبار حاضرند تن در دهند به اتفاقی که افتاده است.
برادر عزیز، جناب آقای علیپور صرف نشان دادن اطلاعات همیشه هم خوب نیست و دردی را دوا نمی کند، دوست مومن.
منبع: خبرآنلاین
نظر شما