۶ مطلب مهم که درباره تخریب قبور ائمه بقیع
به مناسبت هشتم شوال، سالروز تخریب قبور ائمه بقیع
علیهم السلام، درباره این اقدام ضد دین و غیر انسانی نکات زیر باید مورد
توجه قرار بگیرد:
1- وهابیت که ساخته‌ی ذهن آل عبدالوهاب است در سال ١٢٠٠ قمری در عربستان حاکمیت دینی را در دست گرفت در حالیکه آل سعود، حاکمیت سیاسی عربستان را عهده‌دار بوده و هست. محمدبن عبدالوهاب بنیانگذار این فرقه، فهم غلط خود از دین اسلام را که در افکار و نوشته‌هایش آشکار است، از ابن تیمیّه و ابن قیّم جوزی گرفته است.
2- در هشتم شوال سال 1344 هجری قمری پس از اشغال مکه، وهابیان به سرکردگی عبدالعزیزبن سعود روی به مدینه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن را اشغال نموده، مأمورین عثمانی را بیرون کردند و به تخریب قبور ائمه بقیع و دیگر قبور هم چنین قبر ابراهیم فرزند پیامبر اکرم، قبور زنان آن حضرت، قبر ام البنین مادر حضرت اباالفضل العباس و قبر عبدالله پدر پیامبر و اسماعیل فرزند امام صادق علیهم السلام و بسیاری قبور دیگرپرداختند.
3- فقط شیعیان و اماکن مقدسه آنها نبودند که وهابیان آثار مجد و شکوه خود را در آن به نمایش گذاشته‌اند، مکه مکرمه و طائف نیز از حملات آنان در امان نماند. «جمیل صدقی زهاوی» در خصوص فتح طائف می نویسد: «طفل شیرخواره را بر روی سینه مادرش سر بریدند، جمعی را که مشغول فراگیری قرآن بودند کشتند، چون در خانه‌ها کسی باقی نماند، به دکان‌ها و مساجد رفتند و هر کس بود، حتی گروهی را که در حال رکوع و سجود بودند، کشتند.»
4- یکی از رفتارهای این فرقه، در سال ١٣٤٤ قمری [٩٤ سال قبل] انجام شد که طی آن مزار ائمه بقیع ع را تخریب کردند. این جنایت، در راستای همان جنایاتی است که پیش از این، از زمان متوکل ناصبی شروع شده و در این زمان نیز با انفجار مقام عسکریین در سامرا ادامه یافته است و اکنون نیز وسعت آن به جنایاتی هم‌چون هتک حرمت مساجد و تخریب مساجد و حسینیه‌ها که در بحرین و توسط همان گروه‌ها انجام شده، رسیده است.
5- خداوند به پیامبرش فرمود: ای رسول ما! بگو که من هیچ پاداشی در برابر رسالت خود نمی‌خواهم، جز مودت اهل بیت من. وهابیت اگر کمترین ذره‌ای برای فرمایش خدا و پیامبرش ارزش قائل بودند، مقبره اهل بیت پیامبر را خراب نمی‌کردند.
6- کمترین اثر این مقابر این است که از شعائر الهی است. شعائر، نشانه‌ای است که انسان را به یاد خدا می‌اندازد. در قرآن مصادیق متعددی از آن آمده است:
«دو کوه صفا و مروه از شعائر الهی است» سوره بقره آیه ١٥٨
و نیز «از مقام ابراهیم عبادتگاهی برگیرید» سوره بقره آیه ١٢٨
و همینطور «درباره مدفن آنها [اصحاب کهف] نزاع کردند که چه کنیم؟ گروهی گفتند بر روی قبر آنها بنایی بسازیم. گروه دیگر که در این کار پیروز شده بودند گفتند مدفن آنان را مسجد می‌سازیم» سوره کهف آیه
1- وهابیت که ساخته‌ی ذهن آل عبدالوهاب است در سال ١٢٠٠ قمری در عربستان حاکمیت دینی را در دست گرفت در حالیکه آل سعود، حاکمیت سیاسی عربستان را عهده‌دار بوده و هست. محمدبن عبدالوهاب بنیانگذار این فرقه، فهم غلط خود از دین اسلام را که در افکار و نوشته‌هایش آشکار است، از ابن تیمیّه و ابن قیّم جوزی گرفته است.
2- در هشتم شوال سال 1344 هجری قمری پس از اشغال مکه، وهابیان به سرکردگی عبدالعزیزبن سعود روی به مدینه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن را اشغال نموده، مأمورین عثمانی را بیرون کردند و به تخریب قبور ائمه بقیع و دیگر قبور هم چنین قبر ابراهیم فرزند پیامبر اکرم، قبور زنان آن حضرت، قبر ام البنین مادر حضرت اباالفضل العباس و قبر عبدالله پدر پیامبر و اسماعیل فرزند امام صادق علیهم السلام و بسیاری قبور دیگرپرداختند.
3- فقط شیعیان و اماکن مقدسه آنها نبودند که وهابیان آثار مجد و شکوه خود را در آن به نمایش گذاشته‌اند، مکه مکرمه و طائف نیز از حملات آنان در امان نماند. «جمیل صدقی زهاوی» در خصوص فتح طائف می نویسد: «طفل شیرخواره را بر روی سینه مادرش سر بریدند، جمعی را که مشغول فراگیری قرآن بودند کشتند، چون در خانه‌ها کسی باقی نماند، به دکان‌ها و مساجد رفتند و هر کس بود، حتی گروهی را که در حال رکوع و سجود بودند، کشتند.»
4- یکی از رفتارهای این فرقه، در سال ١٣٤٤ قمری [٩٤ سال قبل] انجام شد که طی آن مزار ائمه بقیع ع را تخریب کردند. این جنایت، در راستای همان جنایاتی است که پیش از این، از زمان متوکل ناصبی شروع شده و در این زمان نیز با انفجار مقام عسکریین در سامرا ادامه یافته است و اکنون نیز وسعت آن به جنایاتی هم‌چون هتک حرمت مساجد و تخریب مساجد و حسینیه‌ها که در بحرین و توسط همان گروه‌ها انجام شده، رسیده است.
5- خداوند به پیامبرش فرمود: ای رسول ما! بگو که من هیچ پاداشی در برابر رسالت خود نمی‌خواهم، جز مودت اهل بیت من. وهابیت اگر کمترین ذره‌ای برای فرمایش خدا و پیامبرش ارزش قائل بودند، مقبره اهل بیت پیامبر را خراب نمی‌کردند.
6- کمترین اثر این مقابر این است که از شعائر الهی است. شعائر، نشانه‌ای است که انسان را به یاد خدا می‌اندازد. در قرآن مصادیق متعددی از آن آمده است:
«دو کوه صفا و مروه از شعائر الهی است» سوره بقره آیه ١٥٨
و نیز «از مقام ابراهیم عبادتگاهی برگیرید» سوره بقره آیه ١٢٨
و همینطور «درباره مدفن آنها [اصحاب کهف] نزاع کردند که چه کنیم؟ گروهی گفتند بر روی قبر آنها بنایی بسازیم. گروه دیگر که در این کار پیروز شده بودند گفتند مدفن آنان را مسجد می‌سازیم» سوره کهف آیه
خبرهای مرتبط
نظر شما