تفاوت ارتباط دولت دهم و یازدهم با بهارستان

آن روز اوج هیجان برای خبرنگارانی داخلی و خارجی بود که می دیدند صحن علنی مجلس به محل نزاع و اختلاف دو رئیس قوه تبدیل شده است.

16 بهمن 91  قطعا یک روز تاریخی برای بهارستان است. روزی که در آن محمود احمدی نژاد رئیس جمهور وقت برای اثبات حرف های خود از روش قدیمی اش در مناظره های سال 88 استفاده کرد.

روشی که آن روز رئیس مجلس را وادار به واکنش کرد و بعد از آن تاریخ، 16 بهمن  به تاریخ پیوست و شد یک روز ویژه در تاریخ مجلس. دو سال بعد از آن روزها دولتی در ایران سر کار آمده است که از فرزند مجلس بودن سخن  می گوید و این رویه، میزان تنش در فضای سیاسی کشور را به میزان زیادی کم کرده است.

2 روز پیش سومین نشست دولت یازدهم و مجلس نهم برگزار شد. نشستی که میزبانش دولت بود و می توان خروجی آن را « مثبت » خواند.طرفین از تلاش برای رفع دغدغه های مردم و حل معضلات اساسی کشور سخن می گویند آن هم در شرایطی که  موضوع استیضاح وزیر علوم، فضای روابط دو قوه را کمی به حاشیه برده است.

ادبیات طرفین نیز نشان می دهد دغدغه برای رفع مشکلات هست. روحانی درنشست دولت ومجلس از آرزوی مردم گفت. اینکه مردم دلشان می‌خواهد« مجلس و دولت در رفع دغدغه‌های اصلی آنان شریک، سهیم، همدل و همکار باشند.» لاریجانی هم از دولت برای کنترل تورم تشکر کرد . بعد هم این که این جلسات موجب وفاق و همدلی مجلس و دولت در حل معضلات اساسی مردم می شود.

دود سفید فعلی در روابط دو قوه ناشی از چیست؟ اسماعیل جلیلی نماینده مسجد سلیمان «تعامل» را کلید روابط خوب فعلی می داند و می گوید:در مجموع بین مجلس و دولت تعامل خوبی است .رویکرد ما نیز تعامل بوده است، اما به دولت ها بر می گردد که چه مشی را پیش می گیرند.

او تعامل را تسهیل در فرآیند ها است ، هم اندیشی و ارتباطی برای دست یابی به اهداف بلند مدت کشور خواند، در پاسخ به اینکه درمقام مقایسه روابط چه تفاوتی بین دولت نهم و دهم در خصوص رابطه با مجلس وجود دارد، گفت: آنچه می توان گفت این است که این دولت تعاملش بیشتر از دولت گذشته است.

صفر نعیمی زر سخنگوی فراکسیون رهروان ولایت- اکثریت مجلس- هم بر موضوع تعامل قوا تاکید می کند و آن را رمز موفقیت مسئولان می خواند. او با مقایسه روابط دولت سابق و مجلس،می گوید: خودکامگی، تاکید بر هر چه من می گویم همان است و غرور کذایی از جمله خصلت هایی بود که دولت قبل را زمین زد، اما این دولت خود را «فرزند مجلس» می داند و این یک گام به جلو در روابط دولت و مجلس است.

فرزند مجلس عبارتی بود که حسن روحانی بعد از نخستین روزهای انتخاب شدنش در دیداری با نمایندگان مجلس آن رابیان کرد تا از همان ابتدا پیام همراهی با مجلس را به نمایندگان مخابره کند.پیام روحانی البته بعد از گذشت 6 ماه با کارت زرد های به برخی از وزرا پاسخ داده شد. در این میان برخی نمایندگان حامی دولت تلاش کردند فراکسیون اعتدال را کلید بزنند، اما موضوع شکاف در فراکسیون اکثریت آنها را از این تصمیم باز داشت. در عین حال اعضای فراکسیون اقلیت با تکیه بر یک رای 100 نفره در مجلس ، ابزار استیضاح را بلند کرده اند. آخرین استفاده از این ابزار نظارتی، مربوط به وزیر علوم است.

فرجی دانا که حوزه مسئولیتش از همان ابتدا با حاشیه همراه بود. پا در میانی رئیس مجلس برای فرصت یک ماه به وزیر علوم برای تامین نظر استیضاح کنندگان، اگرچه معلوم نیست آتش استیضاح کنندگان را کم کند، اما می تواند از به حاشیه رفتن بیش از اندازه روابط دو قوه بکاهد.

جلیلی درباره چگونگی تعامل دولت درعین پیگیری موضوع استیضاح وزیر علوم از سوی مجلس نهم ،تاکید می کند که« تعامل ربطی به استیضاح ندارد.»

او معتقد است تعامل یک فرآیند جداگانه است و مجلس به وظیفه خود عمل می کند و دولت هم وظایف خود را پیگیری می کند. چرا که تفکیک قوا مسئولیت ها را مشخص کرده است.

نعیمی اما از رابطه خوب اکثریت مجلس با دولت می گوید و با اشاره به استیضاح، تاکید می کند:اکثریت مجلس مسائل را رصد می کنند و چنانچه وزیر علوم براساس قول خود موضوع های مورد بحث را برطرف کند، اقلیت را همراهی نخواهیم کرد، اما در شرایطی که مسائل مورد اشاره در استیضاح بر طرف نشود،اکثریت در کنار اقلیت قرار می گیرد.از این سخنان می توان موضع فراکسیون اکثریت مجلس را هم در خصوص استیضاح فهمید.