احمدی نژاد: احتمال پیروزی بقایی بالاست/ او رقیبی ندارد!

احمدی نژاد در گفت و گویی با شبکه تلویزیونی فونیکس گفت: تصمیماتی که ما در آن ۸ سال گرفتیم، کاملا بجا و درست بود و برای آن پاسخ مستدل هم داریم. اما در دور جدید اگر بخواهیم دولت را اداره کنیم، حتما خیلی از افراد ، دیگر حضور نخواهند داشت.

به گزارش صدای ایران به نقل از دولت بهار، متن کامل مصاحبه دکتر احمدی نژاد با شبکه تلویزیونی فونیکس چین در ادامه آمده است:

احمدی نژاد: بسم الله الرحمن الرحیم، اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه. این دعا برای بشر و همه ملت هاست. من دیروز ثبت نام کردم. انتخابات در همه کشورها امر مهمی است. انتخابات برای مردم است و خداوند متعال سرنوشت مردم را در دست خودشان قرار داده است. گفته است برای چگونه زندگی کردن، خودتان دست به انتخاب بزنید. در ایران هم مردم انتخاب می کنند. انتخابات های گوناگونی وجود دارد از جمله انتخابات ریاست جمهوری. دیروز به همراه آقای بقایی ثبت نام کردیم. انشالله انتخابات خیلی خوبی خواهد شد و اگر مشکل خاصی نباشد، آقای بقایی رئیس جمهور آینده خواهد بود.

احمدی نژاد: احتمالش خیلی بالاست. آقای بقایی رقیبی ندارد.

احمدی نژاد: دلیلی برای این اتفاق وجود ندارد.

احمدی نژاد: همه جای دنیا این گونه است. ایران هم مثل بقیه دنیا شده است، البته قبلا فرق می کرد، اما الان مثل سایر جاهای دنیا شده است!

احمدی نژاد: صبور باشید به وقتش متوجه خواهید شد.

احمدی نژاد : در اصل کسی نباید دنبال رئیس جمهور شدن باشد، زیرا هدف، رسیدن به آن جایگاه نیست بلکه هدف، خدمت کردن به مردم و اصلاح وضع و پیشرفت کشور است. دو مدل رفتاری وجود دارد. یک رفتار این است که هدف فقط رسیدن به قدرت باشد و یک رفتار هم این است که هدف اصلاح و خدمت باشد. ما دنبال رفتار دوم هستیم. من ۸ سال در خدمت مردم بودم و مردم هم ما را از نزدیک دیده اند و خوب یکدیگر را می شناسیم. حتما در دوره جدید آقای بقایی برنامه های کامل تر و پیشرفته تری را اجرا خواهد کرد و این هم طبیعی است. زیرا انسان هرچه سنش بیشتر می شود، کامل تر و عمیق تر می شود و می تواند کارهای بهتری را انجام دهد.

احمدی نژاد: برجام ، یک قرارداد حقوقی و پذیرفته شده است. اما مهم این است که از این قرارداد چه انتظاراتی داریم. طرف ایرانی و آمریکایی تبلیغات خلاف واقعی را انجام دادند. همه جا گفتند که اگر این قرارداد بسته شود، همه چیز حل می شود. روابط فی مابین درست می شود، اقتصاد سامان می یابد و مشکلات حل خواهد شد. این تبلیغات، غیر واقعی و نادرست بود. مراجع رسمی ایران ، این توافق را امضا کرده اند و رهبری هم اعلام کرده اند که به آن پایبندند. دو کار باید صورت پذیرد. در حالی که طرف ایرانی تمام تعهدات خود را انجام داده است، طرف آمریکایی تعهدات خود را انجام نداده است. اول، طرف مقابل باید تعهدات خود را انجام دهد. بعد هم آن تصوری که بوجود آمده است ، باید اصلاح شود. ایران توسط یک قرارداد ساخته نمی شود. ایران را مردمش می سازند. البته از امکانات همه دنیا باید استفاده کرد. اما آن عاملی که کشور را می سازد، مردم هستند. مردم باید بسیج شوند و از امکانات زیادی که در داخل کشور وجود دارد، بهره ببرند.

احمدی نژاد: معلوم شد که چیز خاصی در آن نیست. چون آمریکایی ها باز هم تحریم های جدید را اعمال کردند. برجام اگر قرار بود جلوی تحریم ها را بگیرد، تحریم های جدید تصویب نمی شد. حرف ها هم عوض شد. اول گفتند که تمام تحریم ها برداشته می شود و مشکلات حل می شود. البته کم کم عقب رفتند و گفتند این فقط دربردارنده تحریم های سازمان ملل است. تحریم های سازمان ملل خیلی مهم نیست و ارزشی ندارد. اگر برجام هم نبود، این تحریم ها تاثیر زیادی نداشتند. اما باید جلوی تحریم های ظالمانه و یک جانبه آمریکا و اروپا که خلاف قانون هم هست، گرفته شود و آن هم چاره دارد و راه های خوبی هم برای آن پیش روی ما است.

احمدی نژاد: این قرارداد در جای خودش است و خیلی مساله مهمی نیست.

احمدی نژاد: این اسم ها، اسم گروه و حزب است. من جزو هیچ کدام از این ها نیستم. اما به محتوای آن ها فکر می کنم. مثل اینکه اسم فردی را گذاشتیم، آقای مهربان! ممکن است او خیلی آدم بداخلاقی هم باشد اما اسمش آقای مهربان است. حال اگر کسی بپرسد شما مهربان هستید یا خیر، این برمی گردد به اخلاق. مهربان کسی است که خشونت به خرج نمی دهد و عصبانی نمی شود. وقتی می گوییم اصلاح طلب یعنی کسانی که هدفشان بهتر کردن زندگی مردم است. ما حتما می خواهیم زندگی مردم را بهتر کنیم. وقتی می گوییم اصولگرا، یعنی کسانی که با اصول کار می کنند. مثل عدالت و رعایت حقوق مردم. بله ما و همه مردم ایران اصولگرا هستند. هشتاد میلیون ایرانی و یک میلیارد و نیم چینی، هم اصلاح طلبند و هم اصولگرا. چون هم می خواهند کشورشان پیشرفت کند و ضمنا می خواهد برپایه یک سری قواعد و باورها پیشرفته شود. این درست نیست که عده قلیلی ثروتمند باشند و یک میلیارد و نیم در فشار زندگی کنند. این نشان می دهد اصول غلطی حاکم است. اصول انسانی باید حاکم شود. اصلا مگر ملت ها در احزاب جا می شوند؟ و مگر می شود همه ملت را در یک حزب جا داد؟ کدام حزب در دنیا وجود دارد که دربرگیرنده همه مردم باشد؟ مگر دو حزب موجود آمریکا، چند عضو دارند؟ خیلی کم است. آمریکا ۳۰۰ میلیون نفر جمعیت دارد. قالب حزب خیلی کوچکتر از آن است که همه مردم را در خود جای دهد. چون مردم سلایق و فکرهای گوناگون دارند. فکرها و سلایق باید با هم جمع شوند تا پیشرفت اتفاق بیافتد و همه این ها در حزب امکان پذیر نیست.

احمدی نژاد: تصمیمات را باید در شرایط زمانی قضاوت کرد. ممکن است در شرایطی آرزوهای زیادی داشته باشید. اما آن شرایط اجازه تحقق آن آرزو را به شما ندهد. مثل این است که یک انسان ۶۰ ساله آرزو داشته باشد مثل یک جوان ۲۰ ساله فوتبال بازی کند. آرزو وجود دارد، اما امکان تحقق آن وجود ندارد. تصمیماتی که ما در آن ۸ سال گرفتیم، در آن شرایط تصمیمات درستی بود. همه تصمیمات بجا و درست بود و برای آن پاسخ مستدل هم داریم. اما اگر بخواهم به یک مورد اشاره کنم، می توانم بگویم که در دور جدید اگر بخواهیم دولت را اداره کنیم، حتما خیلی از افراد ، دیگر حضور نخواهند داشت.

احمدی نژاد: همان حرف های قبلی را خواهم زد. خواهم گفت کمی فکر کنید. خودتان باشید. دوستتان دارم. چرا با هم دعوا می کنیم؟ بیاید با هم دوست باشیم.

احمدی نژاد: فکر نمی کنم این طور باشد.

احمدی نژاد: همین آقایانی که مسئول هستند ، همیشه از در حصر بودن آقایان موسوی و کروبی بهره برداری سیاسی می کنند.

احمدی نژاد: ما دوست نداریم هیچ کس در حصر و زندان باشد. در هیچ کجای دنیا دوست نداریم این گونه باشد.

احمدی نژاد: بهتر است درباره افراد صحبت نکنیم. همه حق دارند کاندیدا شوند. حق انتخاب با مردم است. در تفکر حزبی و قدرت محور، فقط آدم ها را می چینند. در حالی که چینش آدم ها مهم نیست. مردم باید انتخاب کنند. همه بیایند و محدودیتی نباشد و مردم هم انتخاب کنند. هر چه مردم انتخاب کردند ملاک باشد. این خیلی مهم است و یکی از اصولی است که به آن باور داریم.

احمدی نژاد: ایشان از دنیا رفته اند!

احمدی نژاد: در پیام تسلیتی که دادم نظرم را گفتم.

احمدی نژاد: رئیس جمهور بودند دیگر!

احمدی نژاد: وارد شوند ، (با خنده) چه اشکالی دارد؟

احمدی نژاد: همانطور که توضیح دادم اصل آن است که مردم بپذیرند. هر کسی که مردم انتخاب کردند باید مورد احترام همه باشد. اشکال این بود که سال ۸۸ عده ای به رای مردم احترام نگذاشتند و آن ها هم عده قلیلی بودند. ۴۰ میلیون نفر از مردم رای دادند و مشارکت ۸۵ درصدی اتفاق افتاد. این عدد خیلی بالایی است. این عدد جزو مشارکت های کم نظیر در تاریخ دموکراسی است. اما یک عده مخالفت کردند که اشکالی هم ندارد. همه آزاد هستند. کسانی که مخالفت کردند، سه دسته بودند. یک دسته کسانی بودند که اصلا اطلاع نداشتند و واقعا فکر می کردند اخباری که به آن ها داده می شود، درست است . بدیهی است، اگر من هم فکر می کردم که آن اخبار درست است از آنها حمایت می کردم. خیلی بد است که در یک انتخابات تقلب بشود. در حالی که اصل اخبار خلاف واقع بود. این ها مردم خیلی خوبی هستند. اکثریت مخالفین، این ها بودند که اطلاعات نادرست داشتند. وقتی اطلاعات درست شد، رفتارشان را اصلاح کردند.

گروه دومی بودند که اصلا از من خوششان نمی آمد. آن ها من را دوست ندارند. خب، این هم آزاد است. اشکالی ندارد که عده ای من را دوست نداشته باشند و یک نفر دیگر را دوست داشته باشند. این عیب نیست. ولی من آنها را دوست دارم. نمی توانم دوست نداشته باشم. من آنها را دوست دارم. این ها دلشان نمی خواهد من رییس جمهور باشم. اعتراض می کنند. بسیار خوب، ما به آنها توصیه می کنیم رای مردم را بپذیرند. بالاخره ما برای اداره کشور یک معیار باید داشته باشیم. نمی شود که هرکس مخالف بود یا هرکس رای نیاورد، بخواهد همه چیز را به هم بریزد. کسی ممکن است از یک نفر دیگر خوشش نیاید، اما نمی تواند به هم بریزد. باید حقیقت را بپذیرد. همه باید قاعده و رای ملت را بپذیریم و در برابر آن خاضع باشیم.

گروه سومی هم هستند که خیلی کم اند، اصلا کاری به انتخابات ندارند. آنها با اصل جمهوری اسلامی مخالفند. یا با کسانی دیگری مخالف اند اما در ظاهر می گویند با احمدی نژاد یا با کل سیستم مخالف اند. این هم بد است. شما با سیستم مخالفید اما انتخابات را بهانه می کنید. انتخابات درستی برگزار شده و همه هم آن را تایید کردند. اصلا امکان نداشت در آن روش برگزاری انتخابات ، کسی بتواند آراء را جا به جا کند، اصلا شدنی نیست. چون همه ملت، خودشان هستند. اما ما این دسته آخر را هم دوست داریم. من همه شان را دوست دارم. اصلا نمی توانم دوست نداشته باشم. چون ما انسانیم. آیا انسان می تواند انسان دیگری را دوست نداشته باشد؟ نه حتما دوست دارد . اما من با این کارشان مخالفم و می گویم این کارتان غلط است. نباید به مردم زور بگوییم. نباید خودمان را به زور تحمیل کنیم. اگر مردم نظر من را قبول نکردند، آیا من باید به ساختمان ها آسیب برسانم، شیشه بشکنم و اماکن عمومی را آتش بزنم تا مردم تسلیم رای من بشوند؟ این روش غلطی است. انتخابات برگزار می شود تا از این کارها نشود.

احمدی نژاد: ببینید! من که از خدا می خواهم رابطه بهبود پیدا کند. من که مخالف بهبود رابطه نیستم بلکه می گویم اصل بر رابطه است. در تمام دنیا اصل بر رابطه بین کشورها و ملت هاست. همه باید باهم ارتباط داشته باشند و یکدیگر را دوست بدارند، منتها ارتباط باید بر اساس احترام و عدالت باشد. احترام یک طرفه که فایده ندارد. من فکر نمی کنم در فضای عمومی مردم ایران ، کسی قبول داشته باشد که رابطه بهتر شده است. اگر بهتر شده بود که تحریم جدیدی وضع نمی شد. وقتی تحریم جدید وضع می شود معنایش آن است که رابطه بهتر نشده است. ضمن اینکه الان ما را تهدید می کنند. زمان آقای اوباما تهدیدی در کار نبود، الان تهدید است. پس بهتر نشده است. اگر بهتر شده بود، تهدید کنار می رفت و روابط درست می شد. اینکه دو وزیر خارجه باهم قدم بزنند، معنایش بهبود روابط نیست. بهبود روابط این است که بخش های اقتصادی و فرهنگی باهم کار بکنند، مردم راحت بروند و بیایند. ارتباطات گسترده برقرار بشود. آیا این طور شده است؟

احمدی نژاد: بله

احمدی نژاد:منطق آمریکایی ها، منطق قدرت است. اگر ملتی از خود ضعف نشان دهد، آمریکاییها زور می گویند و اگر ملتی از خود قدرت نشان دهد، عقب نشینی می کنند. الان آمریکایی ها می خواهند به چین زور بگویند. اگر دولت و ملت چین در مقابلشان بایستند و بگویند که ما زور را نمی پذیریم، آمریکایی ها به عقب می روند. اما اگر بگوییم می خواهیم چیزی به شما بدهیم، آمریکایی ها جلو می آیند. آنقدر جلو می آیند تا کل آن کشور را پایمال کنند و از بین ببرند. اخلاق آمریکایی ها این طور است. اگر آنها بخواهند با کسی درگیر بشوند ابتدا آن ملت را ضعیف می کنند. با انسان قوی هیچ گاه درگیر نمی شوند. ما باید تلاش کنیم که از لحاظ اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی قدرتمند باشیم و اوضاع مردممان خوب باشد و فقیری نداشته باشیم. اگر قوی باشیم آنها نمی توانند کاری بکنند و عقب می نشینند.

احمدی نژاد: (با خنده) موهای من سیاه است و موهای آقای ترامپ بور، چشمهایش هم آبی است، قدش بلند است و قد من کوتاه، شباهتی به هم نداریم. (خنده خبرنگار)

احمدی نژاد: رفتار ما به هیچوجه شبیه به هم نیست. من معتقدم در روابط بین الملل باید احترام و عدالت حاکم باشد. اما آقای ترامپ مانند خانم کلینتون و اقای اوباماست و هیچ فرقی با هم ندارند. این ها به دنبال سیطره و تسلط بر دنیا هستند. این ها خودشان را برتر از دیگران می دانند. وقتی صحبت می کنند مانند انسانهای مغرور و مستکبر حرف می زنند. ما این گونه نیستیم. ما خودمان را خادم ملت می دانیم. ما در خدمت مردمیم.

پاسخ قسمت دوم سوالتان را در سوالهای قبل دادم. آمریکایی ها به دنبال این هستند که تمام کشورهای دنیا را تضعیف کنند. چین، هندوستان، ایران، روسیه، عربستان، ترکیه، عراق، سوریه و… همه را می خواهند تضعیف و تجزیه کنند و کشورهای کوچک بوجود آورند تا بتوانند بر آن ها مسلط شوند. آقای ترامپ هم همان مسیر را دنبال می کند. آقای بوش همین مسیر را دنبال کرد. آقای اوباما هم همینطور بود. آقای ترامپ هم دارد همین راه را می رود. فرقی با هم ندارند. راهکار این ماجرا هم این است که ملت ها با هم متحد باشند و قدرتمند شوند تا اجازه این کار را به آمریکایی ها ندهند. راهش این است. اگر این طور باشد آنها بهتر همکاری می کنند.

احمدی نژاد: چرا پاره کند؟ از این بهتر برای آمریکایی ها وجود ندارد. یک توافق یک طرفه نوشتند. چرا باید آن را پاره کند؟ این را می گوید تا باز هم امتیازات بیشتری از ایران بگیرد. تاجر است دیگر، بیزینسمن است…

احمدی نژاد: ما راهکارش را داریم. ملت ایران قدرت، توانایی، امکانات مادی و دوستان زیادی دارد و می تواند اقداماتی انجام دهد که تحریمها بی اثر باشد. ما برنامه آن را داریم.

احمدی نژاد: ما فکر می کنیم که اصولا تمام انسان ها باید با هم گفت و گو کنند. ما باید همه از جمله آقای ترامپ را به راه درست دعوت کنیم. آقای ترامپ ادعاهایی کرده است. او گفته است که نظام آمریکا فاسد است و مردم در فقر زندگی می کنند و من می خواهم این مشکلات را حل و فصل کنم. من همان ها را به او گفتم. گفتم راه حل صحیح این مسائل، بدین شکل است. اما ایشان مسیر دیگری را رفت. من انتظار جواب مستقیم آقای ترامپ را خطاب به خودم ندارم. من به ایشان و به تمام ۷ میلیارد جمعیت جهان می گویم زیرا این یک دیپلماسی عمومی است. به تمام ملت های جهان می گوییم که آمریکا باید این اقدامات را انجام دهد و اگرانجام ندادند، بدانید که از مسیر خارج شده اند. در اصل دعوت می کنیم. آقای ترامپ! شما این قول ها را داده اید، حالا وقت عمل است. اگر عمل کرد، از او تشکر می کنیم و اگر نه، سرنوشت او مانند آقای بوش و آقای اوباما می شود. آن ها کجا هستند؟ آقای بوش کجاست؟ در افکار عمومی کجاست؟ آیا کسی او را دوست دارد؟

احمدی نژاد: کسی او را دوست ندارد، بلکه از آن طرف است…

احمدی نژاد: بهبود به این معنا نیست که تمام مسائل حل می شود. من گفتم که اگر ما قدرتمند باشیم آنها با ملت ایران همکاری می کنند. معنایش این است که اگر آقای بقایی بیاید، تهدیدها برداشته می شود. آقای ترامپ هم مجبور می شود مانند آقای اوباما با ایرانیان گفت و گو کند. منظور من این است. البته ما دوست داریم روابط میان تمام کشورهای دنیا خوب بشود. آمریکا در حال قراردادن تعرفه برای ورود کالا از چین است. این بد است. نباید یکطرفه زور بگویند. مردم چین حق دارند کالاهایی را که تولید کرده اند، بفروشند. آمریکایی ها هم کالایی تولید کرده اند و باید آن را بفروشند. مردم باید انتخاب کنند. این که راهش را می بندند یک نوع زورگویی است. ما این را قبول نداریم. ما می گوییم باید عدالت باشد.

احمدی نژاد: در همه جا راه حل یکسان است و آن هم نظر مردم است. ما نمی توانیم از اینجا نظر بدهیم که رئیس یک دولت برود یا بماند. من با این مخالفم که کشورهایی مثل آمریکا، انگلستان، عربستان و دیگران از بیرون بگویند رئیس یک دولت باید برود. به ما چه ربطی دارد؟ مردم آن کشور باید سرنوشت خود را تعیین کنند. حداکثر کاری که می توانیم بکنیم این است که کمک کنیم آن ملت بتواند تصمیم خود رابا تفاهم و دوستی بگیرد و آزادانه انتخاب کند. این یک اصل برای کل دنیاست.

احمدی نژاد: دولت آمریکا دولتی اسلحه کِش است. با اسلحه می خواهد دنیا را اداره کند. آن ها چه منطقی جز زورگویی دارند؟ آیا آن ها واقعا دنبال دموکراسی هستند؟ در اینجا ۸۵ درصد مردم در انتخابات شرکت کردند و آن ها نتیجه را نپذیرفتند. آن ها می گویند هر چه ما می گوییم باید دیگران قبول کنند و اگر کسی قبول نکرد، جوابش بمب و هواپیما و موشک است. ما می گوییم دوره اسلحه و بمب گذشته است. دوره منطق، انسانیت، دوستی و احترام است. آمریکا چرا از آن سوی دنیا به اینجا آمده و دخالت می کند؟ می گویند به خاطر منافع ملی آمده ایم! منافع ملی داخل سرزمین است و بیرون از آنجا معنایی ندارد. آیا خوب است کشورهایی که اینجا هستند، منافع ملی خود را در بمباران آمریکا جست و جو کنند؟ اگر منطق آمریکا را بپذیریم، جهان باید همیشه در حال جنگ باشد. این منطق باید اصلاح و عوض شود و همین طور هم خواهد شد.