اجماع اصلاح طلبان در حمایت از روحانی
به گزارش صدای ایران به نقل از ایران، دومین کنگره حزب اتحاد ملت ایران اسلامی چهار ماه پس از صدور مجوز فعالیت از سوی کمیسیون ماده 10 احزاب با حضور اعضای شورای مرکزی حزب و برخی فعالان سیاسی و نمایندگان فراکسیون امید در مجلس برگزار شد .
باتوجه به دوره جدید فعالیت حزبی و پیگیری مقدمات برگزاری کنگره، فضای حاکم بر فعالیتهای حزبی در دولت یازدهم را چگونه ارزیابی میکنید؟
به نظر میرسد در مجموع همه فرآیندها رو به جلو است و ما از این نظر امیدواریم. اما در عین حال مقاومتها در مقابل گشایشهایی که دولت تدبیر و امید میخواهد برقرار کند هم بسیار سخت و شدید است. چنانکه در فراهم کردن مقدمات برگزاری کنگره دوم و برای فراهم کردن مکان برگزاری آن دردسرهای زیادی را تحمل کردیم. فشارهای ناپیدایی وجود داشت تا مانع از آن شود که ما بتوانیم این کنگره را برگزار کنیم. اما در نهایت بر آن موانع فائق آمدیم و توانستیم کنگره را با استانداردهای در شأن حزب برگزار کنیم.
آنچه به عنوان مانع تراشی مطرح میکنید بر فعالیتهای استانی تان نیز حاکم است یا در استانها شاهد فضای متفاوتی هستید؟
موانع، موانع رسمی نیست. بلکه موانع غیررسمی است که توسط نهادهای پنهان ایجاد شده و به تعبیری کارشکنی میشود. کسانی که لازم است با احزاب همکاری داشته باشند، تحت فشار قرار میگیرند. متأسفانه در استانهایی که مسئولان دولتی در موضع ضعف قرار دارند یا با سیاستهای دولت چنان که باید هماهنگ نیستند، این فشارها کارساز میشود و موانع جدی ایجاد میگردد. چنان که مدت زیادی است از سخنرانی چهرههای اصلی حزب اتحاد ملت در مجامع و مراسم مختلف با اعمال فشار به مسئولان برگزاری جلوگیری میشود. این عناصر حتی در برخی از شهرها با وجود صدور همه مجوزها با گرفتن حکم از دادستانی مانع برگزاری جلسات سخنرانی میشوند. این رویه البته اختصاص به حزب اتحاد ندارد و همانند آنچه در مورد سخنرانی حجتالاسلام احمد مازنی رخ داد؛ شاهد آن هستیم که گاه این عناصر مانع سخنرانی نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی میشوند. البته این فشارها طبیعتاً بر حزب اتحاد بیشتر است اما تصمیم ما بر دفاع و استفاده از حقوق قانونیمان سبب شده است که تا حدود زیادی بتوانیم بر این موانع غلبه پیدا کنیم و برگزاری پرشور کنگره شاهد آن بود.
چنانکه اعلام شد بررسی موضوع انتخابات آتی ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا از محورهای مهم کنگره حزب متبوعتان بوده است، موضع و برنامه مشخص اتحاد ملت درباره این دو انتخابات چیست؟
مواضع سیاسی حزب در دفتر سیاسی اخذ و اعلام میشود، کنگره در واقع بر مجموعه نظرات و تحلیلهایی که در دفتر سیاسی صوت گرفته بود و به صورت مواضع سیاسی حزب مطرح شد، صحه گذاشت. از جمله مهمترین این مواضع حمایت از آقای حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو و همچنین حمایت از عملکرد جبههای در انتخابات در قالب شورای عالی سیاستگذاری انتخابات اصلاحطلبان بود که پس از بحث و بررسی مورد تأیید کنگره قرار گرفت.
با توجه به برخی اسامی که از سوی جریان اصولگرا در روزهای اخیر برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری مطرح شده است، از فضای حاکم بر انتخابات پیش رو چه تحلیلی دارید؟
برآورد کنونی از آرایش سیاسی پیش از انتخابات ریاست جمهوری این است که اصلاحطلبان بر حمایت از روحانی اجماع نظر دارند و درون خودشان بحثی در این زمینه وجود ندارد. بنابراین به نظر میرسد آرایش سیاسی اصلاحطلبان منظم و بدون چالش باشد. اما در جریان مقابل، اصولگرایان با دو انگیزه عمل میکنند. اول آنکه اگر بتوانند به کاندیدای واحد برسند و احتمالی برای پیروزی در مقابل روحانی به دست بیاورند، اما تعداد زیاد نامزدهایی که از آن جناح اعلام آمادگی کردهاند، نشان میدهد جریانهای مختلف اصولگرا با طرح چهرههای مورد نظر خودشان برای انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 زمینهچینی میکنند. بنابراین به شخصه بیشتر فعالیت اصولگرایان در آستانه انتخابات ریاست جمهوری را به انتخابات 1400 معطوف میدانم. زیرا به نظرم آنها امید چندانی برای توفیق در این انتخابات ندارند. اما خب عرصه برای ابراز وجود و معرفی کاندیداهای مختلف فراهم است و آنها از این فرصت استفاده میکنند.
در صحبتهایتان در کنگره اشارهای به بحث گفتوگو و وفاق ملی داشتید. آیا حزب متبوع خودتان برای حرکت در مسیر تحقق این گفتوگو و وفاق برنامهای دارد؟
سه محور به عنوان خط مشی حزب اتحاد در کنگره به تصویب رسید که یکی همین جدیتر دنبال کردن بحث «تعامل» است. این تعامل هم باید در درون اصلاحطلبان انجام بگیرد تا انسجامشان تقویت شود و هم با طرفهای رقیب و نیز ارکان حاکمیت. خب، بین اصلاحطلبان و بخشی از ارکان حاکمیت مسائلی وجود دارد که از گذشته باقی مانده است که امکان همکاری بین آنها را کاهش داده است. باید با گفتوگو، این فضا را تلطیف کرد و اجازه همکاری بیشتر را فراهم کرد. با رقبای سیاسی هم به دلیل اینکه میدانیم علی رغم اختلافات متعددمان اشتراکات زیادی هم داریم؛ بزرگترین اشتراک ما سرنوشت کشور و مردم است که برای همه کنشگران سیاسی اهمیت دارد. بنابراین نباید بگذاریم 20 درصد اختلاف بر 80 درصد اشتراکمان سایه بیفکند و باید اشتراکاتمان را از زیر سایه اختلافات خارج کنیم و همکاریها را گسترش دهیم. این مهم نیازمند گفتوگو و تعامل جناحهای رقیب است تا دامنه اختلافات را به موارد اختلافی اصلی محدود کنیم و مانع از ایجاد دوقطبی و خسارتهای ناشی از آن شویم.
نظر شما