راز تمرکز بی‌سابقه «آمریکا و متحدان» بر«حلب»
سئوال مهمی که اینجا مطرح می‌شود، این است: چرا کشورهای غربی و متحدان عرب آنها این همه امکانات و جنگ افزار را برای برنده شدن در نبرد حلب به خدمت گرفته‌اند، در صورتی که این نبرد را ببازند، چه وضعیتی پیدا خواهند کرد؟
هیچ شهری همانند حلب واقع در شمال سوریه در طول تقریبا شش سالی که از جنگ جهانی علیه سوریه می‌گذرد، شاید این حجم گسترده کمک‌های نظامی و سیاسی و لجستیکی آمریکا و متحدانش از تروریست‌های تکفیری نبوده است تا نشان دهد حلب محور اصلی نزاع و جنگ در سوریه است.
بیش از چهار سال از آغاز درگیری‌ها در حلب می‌گذرد که در یک سوی آن ارتش سوریه و متحدانش قرار دارند و در سوی دیگر گروه‌های تروریستی که از حمایت‌های نامحدود غربی‌ها و برخی رژیم‌های عربی حاشیه خلیج فارس به ویژه آل سعود، آل ثانی و آل نهیان، رژیم اشغالگر قدس و ترکیه قرار دارند به طوری که بیشتر ناظران و تحلیلگران سیاسی و نظامی به این باور رسیده‌اند که حلب محور اصلی درگیری‌ها را تشکیل داده و هر کس این نبرد را به نفع خود یکسره کند، قطعا کفه ترازوی موازنه قوا به نفعش خواهد بود و برنده جنگ سوریه خواهد بود. داده‌ها و اطلاعات فعلی نشان می‌دهد که ارتش سوریه به یکسره کردن این نبرد به نفع خود به ویژه پس از آزادسازی سریع بخش‌هایی از شرق حلب و اعلام استفان دی‌میستورا نماینده دبیرکل سازمان ملل در امور سوریه مبنی بر تمایل صدها تروریست برای خارج شدن از شرق حلب، نزدیک شده است که این شرایط، اردوگاه دشمنان سوریه را در وضع دشوار و بغرنجی قرار داده است.
در طول سال‌های گذشته، ترکیه، آمریکا و برخی رژیم‌های عربی حاشیه خلیج فارس شمار زیادی تروریست را جذب کرده و پس از آموزش تسلیحاتی، آنها را به سوریه سرازیر کرده‌اند تا این مزدوران مجهز به پیشرفته‌ترین سلاح‌ها بتوانند شهر حلب را به اشغال خود درآورند، تروریست‌ها در این سال‌ها مواضع ارتش سوریه را بارها هدف حملات خود قراردادند، اما تمام این تجاوزات به ویژه پس از موفقیت ارتش در تحکیم حلقه امنیتی اطراف شهر و آغاز عملیات نظامی برای آزادسازی بخش‌های شرقی حلب با شکست روبرو شده است.
سئوال مهمی که اینجا مطرح می‌شود، این است: چرا کشورهای غربی و متحدان عرب آنها این همه امکانات و جنگ افزار را برای برنده شدن در نبرد حلب به خدمت گرفته‌اند، در صورتی که این نبرد را ببازند، چه وضعیتی پیدا خواهند کرد،اهمیت استراتژیک حلب به طور مشخص در این برهه زمانی چیست؟
در پاسخ به این سئوال باید گفت :
اولا، حلب به سبب جایگاه و موقعیت استراتژیک خود، حلقه مواصلاتی مهم در شمال سوریه است که چند استان را به هم وصل می‌کند از الرقه به دیرالزور در شرق و حمص و حماه در جنوب و ادلب در غرب با حلقه وصل حلب به هم پیوند می‌خورند.
ثانیا، شهر حلب از نزدیک‌ترین شهرها به مرزهای ترکیه است که بارها رجب طیب اردوغان آن را امتداد و عمق استراتژیک کشورش قلمداد کرده است.
ثالثا، در صورتی که نبرد حلب به نفع ارتش سوریه یکسره شود، کشورهای غربی خود را در وضعیتی بسیار دشوار و بغرنج خواهند دید به دلایل متعدد که مهمترین آن این است که حلب تنها شهری است که تروریست‌هایی که به زعم واشنگتن معارضان میانه‌رو هستند با ارتش سوریه می‌جنگند و مورد حمایت آمریکا هستند، بر خلاف الرقه و ادلب که تحت سیطره تروریست‌های داعشی و جبهه النصره هستند که در فهرست تروریسم بین المللی قرار دارند، هر چند تروریست‌های جبهه النصره با عنوان فریبکارانه جبهه فتح الشام در حلب به ارتکاب جنایت مشغول هستند و به درگیری با ارتش سوریه ادامه می‌دهند و آمریکا این حقیقت را نادیده گرفته است. با این حال آمریکا نمی‌تواند از تروریست‌های الرقه و ادلب همانند حمایت صریح خود از تروریست‌های به اصطلاح میانه‌رو در حلب حمایت کند و درنتیجه مجبور است با تروریسم بجنگد یا حداقل با ارتش سوریه در عملیات ضد تروریستی‌اش در شهرهای الرقه و ادلب نجنگد.
علاوه بر الرقه و ادلب ، بخش‌هایی از شهر دیرالزور در شرق سوریه هم در اشغال تروریست‌های داعشی قرار دارد، اما دمشق و بخش‌های وسیعی از حومه آن، لاذقیه و حومه آن، طرطوس، حماه و حمص و بخش‌های وسیعی از درعا، السویداء و بخش‌هایی از قنیطره در کنترل کامل ارتش سوریه قرار دارد و همین وضع، غرب به سرکردگی آمریکا را وادار کرده است تمام تلاش‌های سیاسی و میدانی خود را برای سیطره بر شهر حلب به عنوان تنها مکانی به کار گیرد که می‌توانددر پوشش حمایت از آنچه معارضان میانه‌رو می‌خواند بر سر آن چانه‌زنی و امتیاز‌گیری کند، شکست آمریکا در حلب اعلام از دست دادن بزرگترین برگ برنده‌اش در جنگ علیه سوریه خواهد بود.
داده‌های گذشته تاکید می‌کند در صورتی که ارتش سوریه، نبرد حلب را به نفع خود یکسره کند، تمام برگ‌های برنده در اختیارش خواهد بود و امور امور به صورت گسترده به نفع جبهه سوریه و همپیمانانش پیش خواهد رفت، بنابراین باید در انتظار روزهای آینده نشست.