هویت هر فرد در جامعه بهترین معیار شناخت فردی می باشد.
صدای ایران - میثم تفضلی (فعال سیاسی): هویت در جامعه مفهومی چند بعدی دارد بطوریکه می توان به چند طریق درباره آن بحث نمود. شاید هویت را اینگونه بتوان تعریف نمود که درک و تلقی مردم از این که چه کسی هستند و چه چیزی برایشان معنا دار است مربوط می شود. این فهم با رویکردی به خصوصیات معینی شکل می گیرد که بر سایر منابع معنایی اولویت دارند. برخی از منابع اصلی هویت عبارت است از: ملیت یا قومیت،جنسیت،تمایلات جنسی،و طبقه اجتماعی.
محققین همواره از دو نوع هویت سخن می گویند هویت اجتماعی و هویت شخصی. این دو هویت نقش اساسی در فرآیند اجتماعی شدن دارند بطوریکه بطور مستقیم در جهت شکل دهی نقشهای اجتماعی موثر می باشند.
هویت اجتماعی جنبه جمعی دارد. بطوریکه مشخص می نماید که افراد چگونه و از چه نظر به یکدیگر شباهت دارند. هویتهای مشترک که با رویکردی از مجموعه ای از اهداف. ارزشها و تجربه های مشترک بنا می شود می تواند در بر گیرنده کنشهای اجتماعی گردد. طرفداران محیط زیست،کارگران....
همگی مثال هایی هستند که در آن از یک هویت اجتماعی مشترک به منزله منبع غنی معنا استفاده می شود.
اگر هویت اجتماعی بیانگر شیوه های همسانی بین افراد باشد هویت شخصی ما را بعنوان افرادی جدا و مجزا از یکدیگر متمایز می کند.
هویت شخصی به معنای فر آیند رشد و تکوین شخصی است که از طریق آن هر فرد مختصات شخصی خویش را بیان نموده و نقش خود را در تعاملات اجتماعی مشخص می نماید.
با توجه به تغییرات هویت شخصی از جوامع سنتی به جوامع مدرن می توانیم شاهد فاصله گرفتن از عوامل ثابت و ارثی باشیم. که پیش از این مسئولیت هدایت و شکل گیری هویت را داشتند.
اگر دور زمانی هویت افراد عمدتا با عضویت در گروههای اجتماعی بزرگی شکل می گرفت که متعلق به طبقه یا ملیت خاصی بودند اما اکنون این هویت چند وجهی تر و بی ثبات تر گردیده است. فرآیند رشد شهری، صنعتی شدن و فروپاشی شکل بندیهای اجتماعی سابق موجب تضعیف اهمیت و نفوذ قواعد و قراردادهای سنتی و ارثی شده اند.
در دنیای امروز ما فرصتهایی داریم که در تقابل با گذشته بی سابقه بوده که در جهت ساختن خویشتن خود و آفریدن هویت های مختص به خودمان در اختیار داشته ایم.
نظر شما