گپی با استاد ایرج رحمانپور
«شبی تا هور با هوره»
به گزارش صدای ایران؛ پنج شنبه هجدهم شهریور ماه از ساعت شش عصر تا چهار بامدادِ روز جمعه در خدمت استاد ایرج رحمانپور گفت و گوی مفصلی داشتیم ، شبی به یاد ماندنی با کند و کاوی در متن آثار و زندگی استاد رحمانپور ، با روایتی تازه و گفته نشده هایی از زندگی شخصی و هنری آقای رحمانپور ، روایت رنج ها و شادی ها و دغدغه های یک هنرمندِ محبوب و ملی که از بطن بومیت و زیستار خویش و گفت و گو با فرهنگ شفاهی قوم لر بر خاسته و بالنده شده ، از مور ها و هوره ها و اصرار به باز آفرینی و گفت و گو با آنها در دوران جهانی پست مدرن.
گفت و گویی که در خلال آن گاه بغض ها گشوده شد و گاهی خنده هایی سر خوشانه از به یاد آوری خاطرات دور و نزدیک ،
گفتن از جلال آل احمد از آوسنه ی بابا سبحان دولت آبادی از صمد بهرنگی ، از غلام حسین ساعدی و زمستان اخوان و دهه ی چهل ، از مارکس و آنچه که سخت و استوار است و روزی دود می شود و به هوا می رود ، از تاثیر پذیر ی ها و تاثیر گذاری های فراوان وگله گذاری ها ، از سیاست ، انتخابات ، مناسبات قدرت و چگونگی تعامل با آن ، از ادبیات و نقد ، ادبیات تطبیقی فارسی و ادبیات شفاهی بومی، از اسطوره ، تصویر سازی ،شعر روستایی و شهری ، از مخاطبان ، هوا داری و درد سر های فضای مجازی ،از تکرار ، فردیت و تفاوت در آثار رحمانپور ، همکاری ها ، آلبوم ها و عنوان آن ها و مصائب انتشار ، از «جرس» تا «وانو» .
و نویدی تازه برای انتشار آلبوم تازه ی استاد به نام «ژؤن» (دردِ زا)، آشنایی زدایی در کارهای استاد ، زن در آثار رحمانپور از زن اسطوره ای تا زن آیینه ی اشک و زن بی پناه و بی آینده ی ستین اشکسه(ستون شکسته) تا زنی که سرزمین می شود در وانو ،از حسین پناهی از شاملو از آیدا وارگی .
از ملودی های ساخته شده برای دیگران ، از نافرجامی ها ، فشارها و تصاویر و ملودی های به نامرادی منتشر شده و لو رفته .
این نوید را به دوست داران استاد رحمانپور می دهیم که در نشریه «پریسک زاگرس»ساعاتی خواندنی را برای آن ها رقم زده ایم .
منتظر مان باشید .
نظر شما