حبیبی: اصولگرایان اختلافی ندارند
دبیرکل حزب مؤتلفه اسلامی معتقد است که اصولگرایان هیچ اختلافی در اصول رفتاری و گفتاری ندارند و تنها نقطه افتراق میان آنها سلیقه های متفاوت جریانات منتسب به اصولگرایی است. او اگرچه از برخی کاندیداهای اصولگرا که سال 92 مانع وحدت این جریان شدند گلایه مند است، اما به ائتلاف اصولگرایان در انتخابات اردیبهشت 96 امید 100 درصدی دارد.
صدای ایران - محمد نبی حبیبی در گفت و گو با خبرنگار «تابناک» برخلاف نظر برخی کارشناسان سیاسی اعتقاد جدی دارد که اصولگرایان گزینه پرشانسی برای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم دارند که در موعد مقرر خود معرفی خواهد شد. البته او از این کاندیدا نامی به میان نمی آورد و تاکید دارد که فعلا از بیان نام افراد خودداری کند.
به گزارش تابناک، آنچه در ادامه می خوانید پاسخ محمد نبی حبیبی به سئوالات خبرنگار «تابناک» درباره فضای انتخاباتی جبهه اصولگرایی است:
* طبیعی است که اصولگرایان در تلاش باشند تا دولت را از اختیار رقیب خارج کنند. باتوجه به فضای حاکم بر این جریان، به نظر شما آیا آمادگی رقابت جدی وجود دارد؟
اصولگرایان هم مانند هر جریان سیاسی دیگر، در سال منتهی به انتخابات، آماده حضوری جدی و همراه با موفقیت می شوند؛ بنابراین در تلاشیم تا زمینه را برای این مهم فراهم کنیم.
* البته ظاهرا مانعی به نام «چند دستگی» همچنان پابرجاست؟!
همه اصولگرایان در اصول با هم همنوا هستند و به همین دلیل امید زیادی داریم تا بتوانیم یک کاندیدای واحد را در معرض رأی مردم بگذاریم.
* اما موضعی که از جانب جامعه روحانیت مبارز مبنی بر مشورت نکردن با آیت الله مصباح یزدی اعلام شد، چیزی غیر از این را نشان می دهد؟
اگر در خصوص اظهارنظر فرد مشخصی سؤال دارید، بهتر است به سراغ خودش بروید تا جواب لازم را بگیرید؛ اما من این نظر را دارم که در بین روحانیت، برای مسأله مهمی چون انتخابات، اگر یک قرابت نظری باشد، اصولگراها از این نزدیک بودن نظرات روحانیون می توانند بهره لازم را در راستای ائتلاف اصولگرایی ببرند؛ بنابراین معتقدیم که ظرفیت هایی که مرتبط با سازمان روحانیت می شود، اگر امکان تلفیق را پیدا کنند، اثرشان روی مسائل مختلف و مهم، بیشتر از گذشته خواهد بود.
با بحث هایی که هم اکنون در تشکل های اصولگرا و برخی از مراکز دیگر برقرار است، احتمال اتحاد محتمل است که در دو اتفاق انتخابات ریاست جمهوری و شورا به ائتلاف دست پیدا کنند.
* با توجه به فضای سیاسی ـ اجتماعی موجود، اصولگرایان به لحاظ سلیقه و نوعِ نگاه به چند دسته تقسیم می شوند؟
تکرار می کنم، اصولگرایان در توجه نشان دادن به اصول رفتاری و گفتاری هیچ اختلافی با هم ندارند و در سلیقه ها مثل هر خانواده منسجم دیگری تفاوت هایی دارند؛ اما این دلیل نمی شود که ذهنیتی بر مشکلِ اساسی در درون این جریان رواج پیدا کند. انشاءالله به هدفی که در نظر داریم، می رسیم.
* اما در سال 92 با وجود تلاش ها و ریش سفیدی های بزرگان این اتفاق نیافتاد و جناح راست با چند کاندیدا در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری حاضر شد؟
من هم قبول دارم، تعدد کاندیداهای اصولگرایان در آن انتخابات در حالی بود که در نیمه دوم سال 91 ما در مؤتلفه به این نتیجه رسیدیم که لازمه کار این است که کاندیدایی واحد معرفی شود و به همین دلیل، خدمت آیت اللهِ مرحوم مهدوی کنی، آیت الله یزدی و آیت الله مصباح و همچنین جامعه روحانیت و البته برخی مراجع تقلید رسیدم و گفتیم، با وجودی که تمایل داریم، نامزد مؤتلفه هم در انتخابات شرکت کند، حاضریم به نفع نامزد مورد توافق انصراف بدهیم. حیف که برخی از چهره ها شرایطی را پدید آوردند که در نهایت منجر به شکست جبهه اصولگرایی شد.
* الان هم شرایط شبیه سال 92 است و اعلامِ موضع جامعه روحانیت، باعث ملموس شدن اختلاف نظرها شده است. از سوی دیگر، اعضای جبهه پایداری آشکارا اصرار دارند تا ساز مخالف بزنند و البته در قبال دولت هم تفاوت هایی در گروه های مختلف اصولگرایی دیده می شود.
با توجه به اینکه اصولگراها برای برنده شدن در انتخابات، چاره ای غیر از ائتلاف ندارند، قطعا باید ساز و کاری ترتیب داده شود تا همه گروه های این جریان، روی یک چهره واحد به توافق برسند و تلاش کنند که سلیقه هایشان را با هم هماهنگ کرده و بدانند که این مسأله، بیشتر از هر دوره دیگری قطعی است. البته اطلاعات من از تحرکات گروه ها، باعث می شود، به ائتلاف، امید 100درصدی داشته باشم.
* یعنی اعضای جبهه پایداری حاضر می شوند با چهره هایی مثل آقای لاریجانی یا ... زیر یک سقف قرار بگیرند؟
اصلا تمایلی ندارم، درباره تشکل خاصی صحبت کنم.
* شما به عنوان دبیرکل مؤتلفه اسلامی، پایداری ها را جزئی از اصولگرایان می دانید یا نه؟
قطعا اعضای جبهه پایداری را اصولگرا می شناسم.
* با توجه به اختلاف سلیقه و نوع کش مکش های دیده شده، باز هم فکر می کنید بتوانید با آنها به همنشینی انتخاباتی برسید؟
ببینید، ما در اصول با هم اشتراک داریم و در سلیقه ها اختلاف نظرهایی داریم. پس می توان این طور گفت که اگر به ضرورت اتحاد در انتخابات واقف باشیم، مدیریت اختلاف سلیقه ها نمی تواند کار مشکلی باشد. حالا جبهه پایداری یا گروه های دیگر فرقی ندارد و امور برای یکصدایی پیگیری خواهد شد و مدت زیادی تا انتخابات مانده و به همین دلیل نگرانی خاصی نداریم.
* این را که عده ای نظرشان این است، اصولگرایان چهره رأی آوری ندارند، چطور تحلیل می کنید؟
این نظر نمی تواند درست باشد. مگر می شود یک جریان ریشه دار و تأثیرگذاری سیاسی، کسی را نداشته باشد که صلاحیت رئیس جمهوری شدن را دارا باشد؟ پاسخ من به آنها این است که چند ماه دیگر می بینید، آیا جبهه اصولگرایی گزینه پرشانسی برای تصدی دولت دارد یا نه.
* احمدی نژاد چهره خاص فضای انتخاباتی است. چقدر احتمال دارد که اصولگرایان برای شکست دادن روحانی، همه حرف و حدیث ها را بنا بر مصلحت فراموش کرده و از او به عنوان کاندیدا حمایت کنند؟
تصمیم مؤتلفه این است که در فضای کنونی راجع به چهره ها هیچ اظهارنظری نداشته باشیم؛ چه در نفی و چه در اثبات.
* اما احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور سابق، فراتر از یک شخص است و طبیعی است که ذهن جامعه را به خودش مشغول کند.
تکرار می کنم، در مؤتلفه تصمیم گرفته شده، در هیچ شرایطی درباره افراد نظر ندهیم.
* با توجه به رویکرد تعاملی بدنه ای از اصولگرایان نسبت به دولت، چقدر احتمال دارد تا بخشی از جریان اصولگرایی قرار را بر رقابت نکردن با روحانی بگذارد؟
شما سؤالتان را به هر شکلی که مطرح کنید، پاسخ من همانی است که در جواب قبل گفتم. همانطور که در مورد احمدی نژاد چیزی نگفتم، درباره روحانی هم نمی توانم اظهانظری داشته باشم.
* اما دفاع از دولت مستقر، بحثی فرا فردی است.
من به دیگران کاری ندارم. دولت یازدهم هم مثل سایر دولت های سی و چند سال استقرار جمهوری اسلامی نکته های مثبت و منفی دارد؛ بنابراین، اینکه گروهی مطلقا دولتی ها را ناکارآمد بدانند و همچنین عده ای کمترین نقد را در قبال دولت برنتابند، قطعا و حتما دچار خطایی هزینه ساز شده اند.
نظر شما