ناسا و نقش ویژه کنترل ترافیک هوایی پهپادها
با تکامل روزافزون صنعت هواپیماهای بدون سرنشین، آمریکا قرار است با تکیه بر آژانس فضایی ناسا، به مدیریت ترافیک هواپیماهای کوچک نزدیک به زمین کمک کنند.
به گزارش صدای ایران، ناسا در حال حاضر وارد دومین فاز برنامه چهار مرحله‌ای خود شده است که از این طریق، قوانینی را برای پهپادهای هوایی 25 کیلویی یا کم‌تر منعقد کند تا براساس آن، در ارتفاع بالاتر از 152 متر پرواز نکنند. هدف از پیشبرد این پروژه، بهبود عملکرد استانداردهای پهپادهایی است که توسط کمپانی‌هایی چون آمازون و گوگل برای اهداف تجاری از آنها استفاده می‌شد.
مدیر برنامه عملیات‌های هوایی و ایمنی ناسا با شرکت در نشست هواپیماهای بدون سرنشین که هفته گذشته در داکوتای شمالی برگزار شد، گفت: «مقامات ناسا امیدوارند بتوانند این تحقیق را پیش از سال 2020 ارائه دهمد. پیش‌بینی می‌شود که 7 میلیون پهپاد کوچک در آینده‌ای نزدیک به مرحله عملیاتی می‌رسند که از این میان، 2/6 میلیون هواپیما برای مصارف تجاری مورد استفاده قرار خواهند گرفت».
برنامه مدیریت ترافیک هوایی موسوم به UTM، نوعی سیستم مجازی است که به اپراتورهای پهپاد کمک می‌کند با شرایط آب و هوایی، فضای هوایی محدود، ازدحام در فرودگاه و سایر محدودیت‌ها کنار بیایند. این تحقیق به دنبال روشی استاندارد برای ارسال و دریافت داده‌های پرواز میان اپراتورها و تنظیم‌کنندگان پهپادهاست. بزرگ‌ترین چالشی که محققان در این تحقیق با آن دست به گریبان‌اند، امنیت است.
کمپانی‌های خصوصی بیش از حد انتظار ناسا به برنامه UTM اعمال فشار می‌کنند. فاز اول این پروژه شامل تلاش همزمان در ماه آوریل در میان اپراتورهای پهپادی در شمال داکوتا، آلاسکا، نوادا، نیویورک، ویرجینیا، مریلند و تگزاس است.
24 پهپاد چند بار در این آزمایش سه ساعته پرواز کردند و این پروازهای زنده با بیش از 100 پرواز شبیه‌سازی‌شده پراکنده شدند. این آزمایش‌ها بسیار موفقیت‌آمیز بودند که نمایش قابل توجهی را برای آینده و فرصت‌های پیش رو در اختیار محققان قرار می‌دهد.
فاز دوم این پروژه شامل پروازهای آزمایشی فراتر از دید اپراتورهای پهپادهاست. رئیس و مدیر عامل شرکت SmartC2 که نرم‌افزارهایی را برای کمک به اپراتورهای پهپاد تولید می‌کنند، ناوگان خود را برنامه‌ریزی و مدیریت می‌کنند. او معتقد است آژانسی که بتواند وسیله کوچکی را روی مارس فرود آورد، باید گروهی باشد که مدیریت ادغام هواپیماهای دارای سرنشین و انواع بدون سرنشین را بر عهده می‌گیرد.
این سیستم کاملا با سیستم مدیریت ترافیکی که امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرد، متفاوت است.