کارگردان نمایش عروسکی «بغلم کن تا دمپایی نیومده!» درباره‌ی سرنوشت عروسک‌های نمایشش گفت: برای نگهداری از عروسک‌ها مشکل دارم و قرار است در انبار منزل یکی از اقوام از آنها نگهداری کنم و مشکلم را اینطور حل کرده‌ام! عروسک‌های کارهای قبلی را هم مدتی پیش دور ریختم، چون جای نگهداری از آنها را نداشتم. به گزارش صدای ایران، طلیعه طریقی که قرار است نمایش‌اش را در جشنواره تئاتر عروسکی به صحنه ببرد،درباره‌ی شرایط ساخت و نگهداری عروسک‌های نمایش‌اش به ایسنا گفت:برای این کار از چهار ماه پیش یک کارگاه اجاره کردم و همان‌جا عروسک‌ها را ساختم. الان هم برای نگهداری از آنها مشکل دارم و قرار است در انباری یکی از اقوام از این عروسک‌ها نگهداری کنم و مشکلم را اینطور حل کرده‌ام! وی ادامه داد: در کار قبلی‌ام که «صندلی‌ها» بود، دانشگاه تهران از من درخواست کرد که عروسک‌ها را برای تزئین تراس ورودی آنجا در اختیارشان قرار بدهم. عروسک‌های کارهای قبلی را هم مدتی پیش دور ریختم چون جای نگهداری از آنها را نداشتم. چون آنها را در تراس منزل یکی از دوستان گذاشته بودم و گرد و غبار آنها را خراب کرده بود و فکر کردم اگر اجرای عمومی در کار باشد، باید دوباره آن عروسک‌ها را بسازم. این هنرمند نمایش عروسکی با تاکید بر اینکه "باید موزه و محلی برای نگهداری از عروسک‌های نمایشی وجود داشته باشد"، گفت: خانه عروسک جا و امکاناتی ندارد و مکان خاص دیگری هم وجود ندارد. اگر تکلیف اجرای عمومی نمایش‌ها زودتر معلوم شود و بدانیم چه اتفاقی قرار است بیفتد، می‌شود برای نگهداری عروسک‌ها هم فکری کرد. این کار سختی‌ها و زحمات زیادی دارد و آنقدر به سلامتی آدم‌ها آسیب می‌زند که دیگر نمی‌شود به این عروسک‌ها فکر کرد. کسی که وارد این کار می‌شود باید پی آن را به تنش مالیده باشد و با مشکلات کنار بیاید و بداند که ممکن است هیچ اتفاق خوبی در آینده نیفتد. کارگردان نمایش «بغلم کن تا دمپایی نیومده» در بخش دیگری از این گفت‌وگو با بیان اینکه داستان این نمایش درباره‌ی رابطه‌ی عاشقانه‌ی دو سوسک است که در حمام یک خانه زندگی می‌کنند، توضیح داد: سوسک پسر ویولن‌نواز است و سوسک دختر مریض است و در شاخک خود یک تومور دارد. آنها به دنبال دکتر و دارو هستند و می‌خواهند دختر را عمل کنند. در کنار اینها یک دختر دیگر هم زندگی می‌کند که گذشته‌ی بدی داشته و ازدواجش به‌هم خورده است و کاراکترهای دیگری هم در این محیط رفت و آمد می‌کنند. این هنرمند که اثر جدیدیش را چهارشنبه (سوم شهریور) ساعت ۱۸/۳۰ در شانزدهمین جشنواره‌ی بین‌المللی نمایش عروسکی اجرا می کند، با اشاره به اینکه این نمایش مناسب مخاطب بزرگسال است، درباره‌ی سبک نمایش و تکنیک اجرای آن نیز گفت: کار سبک و سیاق سورئالیستی دارد و کاراکترهای دیگر نمایش بیشتر تیپ هستند و رئالیستی نیستند. نمایش با تکنیک سیاه اجرا می‌شود که یکی از تکنیک‌های متداول دنیاست که در آن عروسک‌گردان‌ها روبند و لباس سیاه می‌پوشند. طریقی که در سالن قشقایی تئاترشهر اثرش را به صحنه می‌برد، با توجه به شیوه‌ی کارش سالن بلک‌باکس را بهترین گزینه برای این اجرا دانست و درخصوص طراحی و ساخت عروسک‌هایش نیز گفت: کار طراحی و ساخت را خودم انجام دادم و با توجه به متنی که خودم نوشته‌ام و حال و هوایی که برای کار در نظر گرفته‌ام، طراحی عروسک‌ها تقریباً اکسپرسیو است. او کمک‌هزینه‌ای که جشنواره برای اجرای این اثر در اختیار گروهش گذاشته را نیز ناکافی دانست و گفت: جشنواره تا به حال جمعاً چهار میلیون تومان به ما داده که در مراحل مختلف کار در چند قسط پرداخت شده است. این رقم اصلاً کافی نبوده و تا الان هزینه‌ای که من برای انجام داده‌ام تقریباً سه برابر این مقدار است. طلیعه طریقی با بیان اینکه برای آماده کردن این نمایش یک ماه و نیم بطور مداوم تمرین کردیم، درباره‌ی عوامل اجرایی و بازیگران نمایشش نیز گفت: در این نمایش هفت کاراکتر داریم که چهار عروسک توسط عروسک‌گردان‌ها اداره می‌شوند و سه بازیگر هم روی صحنه هستند. بازیگران این کار آرش فلاحت‌پیشه، فهیمه باروتچی و پریسا صبوری‌نژاد هستند و امیر سلطان‌احمدی، شراره طیار، زینب زارع و بهرنگ شاهین‌پر هم عروسک‌گردانی می‌کنند. طراحی صحنه و آکسسوار را خودم و بتی بریران انجام داده‌ایم و موسیقی نمایش هم کار امیرحسین ایزدی است.