چالش‌های تدریس زبانهای خارجی درمدارس
از روز معلم امسال که رهبر معظم انقلاب در جمع تعدادی از فرهنگیان، لزوم
توجه به زبان دوم در مدارس را مورد تاکید قرار دادند هنوز زمان زیادی
نگذشته است و چون زمان زیادی نیز تا شروع سال تحصیلی جدید باقی نمانده، این
مجال فرصتی است برای پرداختن به مشکلات تدریس زبانهای خارجی در مدارس که
شش سال فراگیری‌اش در مدارس، دردی از دانش‌آموزان ما دوا نمی‌کند.
به
گزارش جام جم، بسیاری از دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری ما که هرگز بهره
کافی از سیستم آموزشی عقب‌مانده تدریس زبانهای بیگانه در مدارس‌مان
نبرده و بعضا در یک مکالمه ابتدایی نیز ناتوان هستند، نسبت به اهمیت و
جایگاه زبان خارجی در یادگیری دروس دانشگاهی و بخصوص دروس تخصصی خود بخوبی
آگاهند. اهمیت فوق‌العاده یادگیری زبان خارجی برکسی پوشیده نیست تا آنجا که
یادگیری مکالمه زبان غیرمادری در برخی کشورهای عرب همسایه و میان مردمان
قاره سیاه نیز به عنوان یک اولویت پذیرفته شده است.
در جبهه مقابل
این اتفاقات، در مدارس ما رخدادهای دیگری به وقوع می‌پیوندد که معلمان و
دانش‌آموزان خوب به آنها واقفند. به جز معلمان یا مدارس معدودی که در مقاطع
زمانی خاص و در محدوده اختیارات خویش نسبت به محتوای آموزش، چگونگی تدریس
زبان های خارجی رویکردی متفاوت داشته و مستقل و مبتکرانه عمل می‌کنند،
بقیه مدارس عین دستورات و برنامه‌های بی‌انعطاف وزارت آموزش و پرورش را
اجرا می‌کنند و در نتیجه بچه‌ها فدای سیستم آموزشی کهنه و دیکته شده‌ای
می‌شوند که از بالا به آنان تحمیل می‌شود.
به این ترتیب، این
دانش‌آموزان فقط یک کاریکاتور یا یک پوسته ظاهری از آموزش زبان خارجی را
دریافت می‌کنند که برخلاف آنچه در آموزشگاه‌های آزاد ارائه می‌شود، جذاب و
پرمحتوا هم نیست.
سند زنده این ادعا نیز سطح سواد زبان غیر مادری
دانشجویان در مقاطع بالای تحصیلی است. این معضل حتی گریبان برخی معلمان را
نیز گرفته و آنها نمی‌توانند راحت و با اعتماد به نفس چند دقیقه به زبان
دیگری صحبت کنند، چه رسد به این که بتوانند یا بخواهند شاگردانشان را تا
سطح مناسبی از یادگیری آموزش دهند و ارتقا بخشند.