(طنز) در رابطه با ... چند مشت ریال!
ایرانی ها هیچ گاه مبلغ درج شده در روی پول را نمی‌گویند ؛ مثلا به «ده هزاریالی» می گویند: «یک1 تومن» (یعنی همان هزار تومن) به «صد هزار ریالی» می گویند «ده تومن» (یعنی همان ده هزارتومن) و البته به مبالغ زیر «ده هزار ریال» هم می گویند: دویست تومان...
طنزاختصاصی «تابناک باتو»؛ واحد پول کشور عزیزمان «ریال» است. اما در اصل واحد پول عزیزمان «تومن» است. مثل «سه راه جمهوری» که در اصل «چهار راه جمهوری» است! و یا «پل چوبی» که در اصل «پل فلزی» است و... .
صدای ایران، فرق «تومن» با «ریال» هم این است که «تومن» یک صفر کمتر از «ریال» دارد. البته ممکن است خارجی ها از کاربرد همزمان دو واحد پول در کشور عزیزمان گل گیجه بگیرند اما بزنیم به تخته ما خودمان طوریمان نشده و خیلی هم خوب و راحتیم و مهم هم این است که خودمان راحت باشیم!
اما این پایان ماجرا نیست واحد پول ما مثل ادبیات غنی ما شیرینی های فراوان دیگری هم دارد که به شرح ذیل تقدیمتان می کنیم؛
- ایرانی‌ها به «هزار تومنی» می‌گویند «یک تومن» یعنی 3 صفر آن را حذف می‌کنند. اما در عین حال به «یک میلیون تومن» و حتی «یک میلیارد تومن» هم می‌گویند: «یک تومن»! یعنی بعد از حذف 3 صفر - 6 صفر و 9 صفر همچنان حرفشان یکی است و می گویند: «یک تومن»! پس قاعده کلی این می شود که؛
اگر به تعداد مضربی از 3 ؛ صفر جلوی عددی باشد. ارزش آن عدد تغییر نمی کند!
مثال: مبلغ 3 تومن - 3000 تومن - 000/000/ 3 تومن و 000/000/000/ 3 تومن همواره خوانده می شوند: 3 تومن
توضیح ضروری: این قاعده برای واحد پول دیگرمان یعنی «ریال» اصلا و ابدا صدق نمی کند بعبارتی؛ نباید در مورد «ریال» از آن استفاده کرد. یعنی هیچگاه به «یک هزار ریال» ، «یک میلیون ریال» و «یک میلیارد ریال» نباید گفت: «یک ریال»! برای استفاده از قانون حذف صفر، در ابتدا باید عدد را به تومن تبدیل کرد(یعنی یک صفر از آن برداشت) و سپس طبق فرمول بالا آنرا ساده کرد.
مثال: اگر پولمان «000/ 10» ریال است ابتدا باید آنرا تبدیل به تومن کرد یعنی «1000» تومن و سپس 3 صفر را حذف کرد و به آن گفت: «یک تومن»
تبصره: بر همین اساس مبالغ زیر «هزار تومن (ده هزار ریال)» را نمی توان ساده کرد چون وقتی دو هزار ریال را به تومان تبدیل کنیم می شود دویست تومن و دویست تومن فقط 2 تا صفر دارد و چون مضربی از 3 نیست همان دویست تومن خوانده می شود!
- ایرانی ها هیچ گاه مبلغ درج شده در روی پول را نمی‌گویند ؛ مثلا به «ده هزاریالی» می گویند: «یک1 تومن» (یعنی همان هزار تومن) به «صد هزار ریالی» می گویند «ده تومن» (یعنی همان ده هزارتومن) و البته به مبالغ زیر «ده هزار ریال» هم می گویند: دویست تومان (که روی سکه اش نوشته : دو هزاریال) ، پانصد تومان (که روی سکه و اسکناسش نوشته: «5 هزار ریال» ، صد تومان ( که روی سکه اش نوشته: هزار ریال) و... .
- همیشه قرار نیست مبلغ پول در کشور ما به صورت «ده دهی» بالا برود مثلا ما پولی داریم که بر روی آن نوشته شده: «250 ریال» که البته خوانده می شود: بیست و پنج تومن.
- نکته مهم این است که ارزش دویست تومن (که روی سکه اش نوشته شده: دو هزاریال) یک پنجم «یک تومن» است(که روی اسکناسش نوشته شده 000 /10 ریال) بعبارتی «دویست تومان» از «یک تومان» (که همان هزار تومان است) ارزش کمتری دارد! و یا ارزش 500 تومنی (که روی اسکناسش نوشته شده: 5000 ریال) از ارزش اسکناس 5 تومنی (که روی اسکناسش نوشته شده: 000/ 50 ریال) بمراتب کمتر است! و این خیلی مهیج است که در کشور ما مثلا «5 تومن» ارزش بیشتری از«500 تومن» دارد!
- در کشور عزیز ما ممکن است برای یک مبلغ خاص دو نوع پول ضرب شود! فدای سرمان تازه خیلی هم برایمان کم است! مثلا «پانصد تومنی» هم به شکل اسکناس وجود دارد و هم به شکل مسکوک فلزی! حتی ممکن است دو اسکناس با ارزش یکسان در دو طرح مختلف دیده شود! مثل: دو هزار تومنی که در چند طرح هست و ... پس برای تفکیک پولها در ایران صرفا نباید به رنگ، طرح، نوع و جنس پول اعتماد کرد!
جالب ترین نکته این جریان هم این است که: برای هیچ‌یک از واحدهای پول ایران (تومن و یا ریال) سکه یا اسکناسی ضرب یا چاپ نشده است. یعنی ما سکه یا اسکناسی به مبلغ «یک ریال» و حتی «یک تومن» مثل یک دلاری» که واحد پول آمریکاست نداریم.
- ایران عزیز ما تنها کشور جهان است که پول مخصوص مسافرت دارد که به آن «تراول چک» می‌گویند. که البته بر خلاف اسمش در مواقع خارج از مسافرت هم می توان از آن استفاده کرد! نکته جالب هم اینکه برخلاف «چک»، کسی چیزی روی آن نمی‌نویسد و این چک کاملا مانند پول و خارج از مسافرت ها رد و بدل می‌شود اما باز کسی حاضر نیست به آن بگوید! پول و علی رغم همه اینها همچنان اصرار بر این است که به آن بگویند: تراول چک
پیشنهاد: پیشنهادمان هم این است که این چیزها را سازمان گردشگری بروشور کند و بدهد دست توریست هایی که قرار است به ایران بیایند. شاید هم به همین خاطر است که آمار خرید آنها در ایران کم است. چون در حساب و کتاب های پولی شان کم میاورند. به هوش خودمان نگاه نکنید بقیه کشورها قاطی می کنند. آخه چون ما باهوش ترین ملت جهان هستیم برای ما این چیزها مثل آب خوردن است. اما بقیه کشورها هم هم حق دارند در کشور ما آب بخورند!